• Nie Znaleziono Wyników

Ogólne przepisy górniczo-policyjne dla górnośląskiej części okręgu Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach. Wyciąg dla robotników kopalń wegla kamiennego

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Ogólne przepisy górniczo-policyjne dla górnośląskiej części okręgu Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach. Wyciąg dla robotników kopalń wegla kamiennego"

Copied!
54
0
0

Pełen tekst

(1)

Ogólne

Przepisy Górniczo-Policyjne

dla

górnośląskiej części

okręgu Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach

5?

W yciąg dla robotników kopalń w ęgla k am iennego

Praw o p rz e d ru k u zastrzeżo n e N akładem K atow ickiej D ostaw y Szk o ln ej „K adoś"

K a to w ice 1925

(2)

Proccwntü

(3)

W yciąg z O gólnych P rzepisów G órniczo- ' Policyjnych po m yśli § 250 ust. 3 i rozp. w p rzedm iocie zw alczania niebezpieczefistw a pyłu w ęglow ego po m yśli § 14 ust. 1 otrzym ałem .

K op aln ia: __________ - , d n ia 192 .

w ła sn o rę c z n y p o d p is :

Im ię i n azw isk o o trz y m u ją c e g o :

-h r-

(4)
(5)

Ogólne

Przepisy Górniczo-Policyjne

dla

górnośląskiej części

okręgu W yższego Urzędu Górniczego w Katowicach

X

W yciąg dla robotników kopalń w ęgla kam ien n eg o

Praw o p rz e d ru k u zastrzeżo n e

N akładem K atow ickiej D o staw y S zk o ln ej „K ad o s‘*

K a to w ic © 1925

(6)

S L 3 cL Z o

U w a g a : P rz e p is y z a k re ś lo n e z b o k u i o z n a c z o n e lite rą G o b o w ią z u ją ty lk o n a k o p a ln ia c h z gazam i w y b u ch ający m i.

(7)

R o zd ział pierw szy.

Ochrona komunikacji w zakładach górniczych, jakoteż ochrona powierzchni.

§ i.

W stęp do zakładów górniczych.

Ust. 1. O b jeżd żan ie w y ro b is k p o d ziem n y ch , w s tę p do sztolni, c h o d n ik ó w w y c h o d z ą c y c h na p o w ierzch n ię, z a b u d o w a ń szy b o w y ch , k a n a łó w p o p io ło w y ch , ja k ró w n ie ż do w sz y s tk ic h praco w n i i ty c h ubikacji k o p a ln ia n y c h n a p o w ie rz c h n i i pod ziem ią, w k tó ry c h m ie sz c z ą się u rz ą d z e n ia m a s z y n o w e lub k o tły p a ro w e , je st — o p ró c z o só b u p ra w n io n y c h do teg o z u s ta w y i z a tru d n io n y c h ta m słu ż b o w o u rz ę d n ik ó w i ro b o tn i­

ków — d o z w o lo n y je d y n ie osobom , p o sia d a ją c y m p o z w o le n ie na objazd od W y ż s z e g o U rzęd u G ó rn iczeg o , ja k ró w n ie ż osobom , k tó re o tr z y m a ły n a to p o zw o len ie od k ie ro w n ik a ru c h u lub jego z a s tę p c y ; osobom , k tó r e nie są d o k ład n ie o b zn ajo m io n e z m iejscem i p rzed m io tem , p o w in ien k ie ro w n ik ru c h u (§ 255) dodać p rz e w o d n ik a g o d n eg o zaufania.

U st. 2. O sobom n ie trz e ź w y m nie n a le ż y z e z w a la ć na w stęp do z a k ła d ó w g ó rn ic z y c h lub n a p rz e b y w a n ie w nich.

§ 2.

P rzeb y w a n ie w m iejscach niebezpiecznych.

W y p o czy w an ie i sp an ie w m iejscach n ie b e z p ie c z n y c h , w szczególności na c ie p ły c h z w a ła c h , n a o rn u ro w a n ia c h k o tłó w , w zajętych p rz e g ro d a c h d la koni, w k a n a ła c h p o p io ło w y c h , jak rów nież w b e z p o śre d n ie j b lizkości m a s z y n b ę d ą c y c h w ru cl i lub to ró w k o lejo w y ch je st w zb ro n io n e.

(8)

— 4 -

§ 7.

W y w ó z popiołu i mułu w ęg ło w eg o .

U st. 1. G o rąceg o lub ż a rz ą c e g o się popiołu nie w olno w y s y p y w a ć na z w a ły p ło n n y ch s k a ł w ę g lo w y c h ani te ż z rz u c a ć go w ta k ie j blizkości od nich lub od b u d y n k ó w , b y m o g łr p o w sta ć n ie b e z p ie c z e ń stw o w z n ie c e n ia p ożaru.

U st. 2. Mułu w ę g lo w e g o nie w o ln o w y s y p y w a ć na p aląc e się z w a ły .

R o zd ział d ru g i.

Zabezpieczenie wyrobisk kopalnianych,

§ 13 a.

Obudow a.

U st. 1. W s z y s tk ie po d ziem n e w y ro b is k a n a le ż y p rz y ich z a k ła d a n iu z a b e z p ie c z y ć p rz e c iw o b e rw a n iu się k a m ien ia i w ęg la i p rz e z c z a s ich u ż y w a n ia u tr z y m y w a ć je w d o b ry m i p ew n y m sta n ie .

U st. 2. B ez o b u d o w y o b y w a ć się m o żn a ty lk o p rz y s k a ­ łach, o k tó ry c h się w ie z d o św ia d c z e n ia , że są m ocne i że nie g ro ż ą n ie b e z p ie c z e ń stw e m .

U st. 3. G dzie w ła ś c iw o ś c i s k a ł i ro b o ty g ó rn icze te g o w y ­ m ag ają, n a le ż y z a b e z p ie c z y ć w y ro b is k o o b u d o w ą p ro w i­

z o ry c z n ą , k tó r a w m ia rę m o żn o ści w in n a b y ć ja k n a jry c h le j z a ­ stą p io n a o b u d o w ą sta łą .

U st. 4. Z w ie sz a ją c y się w ę g ie l i p o d rą b a n e ś c ia n y n a le ż y o d p o w ied n io z a b e z p ie c z y ć p rz e d o b e rw a n ie m się.

U st. 5. S p o só b o b u d o w y w in ien b y ć z a s to s o w a n y do w ła ś c iw o ś c i sk a ł. S p o só b te n o z n a c z a k ie ro w n ik ru ch u lub jego z a s tę p c a i to d la p o sz c z e g ó ln y c h p o k ła d ó w , o d d ziałó w o b u d o w y lub p rz o d k ó w , u sta la ją c ró w n o c z e śn ie n a jw ię k s z ą o d le g ło ść p o sz c z e g ó ln y c h czę śc i o b u d o w y od sieb ie (o d rz w ia , stro p n ic e , sto jak i, p o d w ło k i, o k ła d z in y ). Z a rz ą d z e n ie to w in ien on p o d a ć n ie z w ło c z n ie do w ia d o m o śc i o só b d o z o ru ją c y c h (o r g a ­ n ó w n a d z o rc z y c h ) p rz e z w p isa n ie go do o so b n ej k siążk i, słu ż ą - . cej do z a p is ó w d o ty c z ą c y c h o b u d o w y . K siążk ę tę u w a ż a się z a c z ę ść k sią ż k i k o p aln ian ej (o b ja z d o w e j), w k tó re j n a le ż y zro b ić o tern o d p o w ie d n ią w zm ian k ę .

U st. 6. O so b y d o z o ru ją c e (o rg a n a n a d z o rc z e ) są o b o w ią ­ zane z a p o z n a ć ro b o tn ik ó w z sp o so b em o b u d o w y p r z y zleceniu

(9)

5

im robot}’, z w ró c ić im u w a g ę na szczeg ó ln e n ieb e z p ie c z e ń stw » , m o g ące im g ro zić w dan em m iejscu p ra c y p rz e z o b e rw a n ie się k am ien ia i w ę g la i n a śro d k i i p rz e p isy z m ie rz a ją c e do u su ­ n ięcia te g o n ie b e z p ie c z e ń stw a . P r z y re w id o w a n iu p rz o d k ó w (§ 220) w in n y o so b y d o z o ru ją c e (o rg a n a n a d z o rc z e ) z w ra c a ć s z c z e g ó ln ą u w a g ę n a o b u d o w ę.

U st. 7. P rz o d o w y (§ 222) je st o d p o w ie d z ia ln y z a p r z e ­ s trz e g a n ie p o sta n o w ie ń p rz e p isó w g ó rn iczo -p o licy jn y ch , z m ie rz a ­ ją c y c h do z a p o b ie ż e n ia o b e rw a n iu się k am ien ia i w ę g la , o ra z w in ien z a s to s o w a ć się do w sk a z ó w e k , ud zielo n y ch m u p rz e z o so b y d o z o ru ją c e (o rg a n a n a d z o rc z e ). O b o w iązk iem jego je st b a c z y ć n a to , a b y i c z ło n k o w ie d ru ż y n y sto so w a li się do ty ch p o sta n o w ie ń i w s k a z ó w e k . C z ło n k o w ie ci w inni słu c h a ć z a rz ą d z e ń p rz o d o w e g o .

U st. 8. J e ż e li w ła śc iw o ś c i s k a t się p o g o rsz ą , s ą o so b y do­

z o ru ją c e (o rg a n a n a d z o rc z e ) zo b o w ią z a n e , z a rz ą d z ić m niejsze o d s tę p y p o sz c z e g ó ln y c h części o b u d o w y d o sto so w a n e do n o ­ w y c h w a ru n k ó w . T a k p rz o d o w i jak i r e s z ta ro b o tn ik ó w w inni, nie c z e k a ją c na to z a rz ą d z e n ie , o w e o d stę p y z w ła sn e j in ic ja ty w y zm n ie jsz y ć lub o b u d o w ę w in n y sp o só b w zm o cn ić i uzupełnić, jeżeli p o trz e b a te g o w y m a g a .

U st. 9. P r z e d ro z p o c z ę c ie m p ra c y w in ien p rz o d o w y z b a ­ dać, c z y s k a ły nie g ro ż ą ja k iem k o lw iek n ie b e z p ie c z e ń stw e m i czy o b u d o w a je s t o d p o w ied n ia i d o b ra . B ad an ie to n a le ż y p o ­ w ta r z a ć w cza sie dn ió w k i (zm ian y ), z w ła s z c z a po p rz e rw a c h w p ra c y i po o d p alen iu s trz a łó w . W ra z ie p o tr z e b y n a le ż y o b u ­ d o w ę w zm o cn ić p rz e d w z n o w ien iem p ra c y .

U st. 10. M a te rja ł p o tr z e b n y do o b u d o w y w inien b y ć z a w s z e do d y sp o z y c ji ro b o tn ik ó w i to w m iejscu odp o w ied n iem i m ożliw ie nie z a n a d to o d leg łem , poło żo n em w o b rę b ie d an eg o o d d ziału s z ty g a rs k ie g o . O d p o w ie d z ia ln y za p rz e s trz e g a n ie teg o p o sta n o w ie n ia je s t fu n k cjo n ariu sz, k tó re m u p o rzu czo n o sta ra n ie się o ten m a te rja ł.

§ 15.

Ubikacje dla p rzech ow yw an ia św ietliw a . ich urządzenie, obsługa.

U st. 1. U b ik acje pod ziem ią, słu ż ą c e do p rz e c h o w y w a n ia ś w ie tliw a (n afta, olei Ud.), m ogą b y ć z a k ła d a n e ty lk o w p rą d z ie w y c ią g a ją c y m . Nie w o ln o ich o b u d o w y w a ć d rz e w e m , m uszą z a ś b y ć z a o p a trz o n e w d rz w i żela zn e.

U st. 2. W ty c h u b ik acjach nie w olno p rz e c h o w y w a ć ś w ie tliw a ra z e m z innym i m a te ria ła m i ła tw o zap aln y m i (p a ­ ku ły itd.).

(10)

U st. 3. T e ubikacje w in n y o b słu g iw a ć o so b y d o św ia d ­ czo n e, godne zaufania.

U st. 4. M a te ria l do u sz c z e ln ie n ia d rz w i (glina itp.) i p ia ­ sek do g a sz e n ia ognia w in n y się z n a jd o w a ć z a w s z e w b e z ­ po śred n iej blizkości ty c h u b ik acji w d o sta te c z n e j ilości.

U st. 5. W stę p do ty c h u b ik acji z o tw a rte in św ia tłe m jest w z b ro n io n y . T e n z a k a z n a le ż y o b w ie śc ić zap o m o c a ta b lic y (§ 252) u w ejścia do nich.

R o zd ział trzeci.

Wydobywanie.

§ 20.

Ł adow anie w odkryw kach.

U st. 1. W o d k ry w k a c h w z b ro n io n e je s t n a p e łn ia n ie n a ­ c z y ń w y w o z o w y c h p rz e d tą c z ę śc ią śc ia n y , k tó r ą się p o d rę - b u je ; m oże ono n a s tą p ić d o p iero po zu p eln e m z w alen iu p o d rą - b a n y c h m as.

U st. 2. Nie w o ln o w o d k ry w k a c h w b e z p o śre d n ie j bliz­

k ości w rę b u u s ta w ia ć n a c z y ń w y w o z o w y c h ani sk ła d a ć p rz e d m io tó w , k tó r e b y m o g ły p rz e s z k a d z a ć w u cieczce.

§ 22.

U tw ierdzanie w o zó w k olejow ych . P r z e w ó z drogami pochyłem !.

U st. 1. S to ją c e w o z y k o le jo w e w in n y b y ć p o z a czasem ich ła d o w a n ia ta k u tw ie rd z o n e , a b y p rz y p a d k o w o nie m ogły się ru s z y ć . T e g o sa m e g o n a le ż y p r z e s tr z e g a ć p r z y w ó zk ach k o p a ln ia n y c h n a d ro g a c h p o c h y ły c h .

U st. 2. P r z y p rz e w o z ie końm i n a d ro g a c h p o c h y ły ch musi k a ż d y p o ciąg p o sia d a ć ty le w ó zk ó w z u rz ą d z e n ia m i ha- m ow niczem i (ham ulec, o k rą g la k do h a m o w a n ia itd.), a b y w każd ej chw ili m o żn a b y ło z c a łą p e w n o śc ią z a tr z y m a ć pociąg.

U st. 3. Je ż e li na d ro d z e p o ch y łej w o z a c y nie są w sta n ie w k a ż d e j chw ili z a tr z y m a ć w ó zk ó w , w ó w c z a s w ózki m usza b y ć h am o w an e w sp o só b n ie z a w o d n y .

§ 23.

P r z e w ó z końmi.

U st. 1. K onia w olno z a p rz ą d z do p o ciąg u d o p iero w te n ­ czas, g d y w s z y s tk ie w ózki sp ięto d o b rz e razem .

(11)

7 -

U st. 2. O rc z y k , s łu ż ą c y do p rz y m o c o w a n ia p o stro n k ó w (łań cu ch ó w ), p o w in ien b y ć w te n sposób z a w ie s z o n y , ab y po z a p rz ę ie n iu k o n ia do p o ciąg u nie w ló k ł się po ziem i.

U st. 3. W y k o lejo n e w ózki w olno p o dnosić na sz y n y do­

p iero po u p rz e d n ie m w y p rz ę ź e n iu konia.

§ 24.

J eżdżenie w w ózkach. O św ietlen ie p ociągów .

U st. 1. Z a b ra n ia się ro b o tn ik o m u ż y w a n ia w ó zk ó w do ja z d y .

U st. 2. W o źn ic o m w olno u ż y w a ć w ó z k ó w dc ja z d y za z ezw o len iem O k rę g o w e g o U rzęd u G ó rn iczeg o pod w aru n k am i, k tó re on ustali.

U st. 3. Je ż e li w o ź n ic a nie jedzie w p o ciąg u to m a on z re g u ły z z a p a lo n ą lam p ą k ro c z y ć ob o k k o n ia lub p rz e d nim .

U st. 4. N a ty ln e j ścian ie o sta tn ie g o w ó z k a k ażd eg o po­

ciąg u , c ią g n ię te g o p r z e z k o n ia, m a b y ć u m ie sz c z o n a jasno p a lą c a się lam pa.

§ 25.

P od n oszen ie w yk olejon ych w ózk ów .

U st. 1. D la p o d n o sz e n ia w y k o le jo n y c h w ó zk ó w m ają się z n a jd o w a ć w z a p a sie w ch o d n ik ac h p rz e w o z o w y c h na o d p o w ied n ich m iejscach d źw ig n ie lub te ż n a le ż y je w ie ść w k a ż d y m p o ciąg u c ią g n ię ty m p rz e z konia.

U st. 2. P e łn e w ó zk i, k tó r e się w y k o le iły , w olno p odnosić jed n ej osobie na s z y n y ty lk o p rz y p o m o cy dźw igni.

§ 27.

O dstęp przy p rzew ozie. Sprzęganie w o zó w . U st. 1. W ch o d n ik ac h p rz e w o z o w y c h m o g ą w o z a c y ze sw o im i w ó zk am i, w o źn ice ze sw oim i p o ciąg a m i p o stę p o w a ć z a so b ą ty lk o w o d stę p a c h conajm niej co 15 m . n a d ro g ach p o c h y ły c h , a co 10 m. n a d ro g a c h p oziom ych.

U st. 2. Je ż e li w o z a k p cha p rz e d so b ą k ilk a w ó zk ó w n a ­ ra z , to m u sz ą one b y ć sp ię te ze so b ą.

U st. 3. S p rz ę g ło m usi b y ć ta k u rz ą d z o n e , a b y n ie m ogło się sam o c z y n n ie ro zp iąć.

U st. 4. Nie w o ln o sp in ać ani ro zp in ać w ó zk ó w b ezp o ­ śred n io rę k ą , dopóki one są w ruchu.

(12)

8

§ 28.

P rzew óz w nizkich chodnikach.

Jeżeli chodniki p rz e w o z o w e są ta k nizkie, że w o z a k , t r z y ­ m ając rę k ę na g ó rn ej k ra w ę d z i w ó zk a, p rz y p rz y c h y la n iu się w ózka w bok lub w p rz ó d je st n a ra ż o n y na po k alec zen ie, to w ózki m uszą b y ć z a o p a trz o n e w rę k o je śc i lub u rz ą d z e n ia in­

nego rodzaju, k tó ry c h u ż y w a n ie w y k lu c z a ta k ie p o ran ien ie.

§ 32.

O bchodzenie się ze zam knięciam i.

U st. 1. N ieu p o w ażn io n y m z a b ra n ia się o tw ie ra n ia lub u su ­ w a n ia zam k n ięć, z a p ó r, k r a t i d rz w i p rz y dojściach do sz y b ó w w y c ią g ó w , sz y b ik ó w , pochylń, k o m in ó w sy p n y c h i o tw o ró w w iertn iczy ch . Ci, k tó r z y je o tw o rz y li lub usunęli dia celów ruchu, są o b o w ią z a n i n a ty c h m ia s t po o siąg n ięciu celu, dla k tó re g o to uczynili, z p o w ro te m je zam k n ą ć lub u s ta w ić w p r z e ­ p is a n y sposób.

U st. 2. N ie zam k n ięty ch d o stęp ó w nie w olno z o s ta w ia ć bez d ozoru. K to z a sta n ie zam k n ięcie p rz y m ch o tw a rte i bez dozoru, w inien je zam k n ąć.

§ 33.

Obsługa poziom ów n a d aw czych .

Na poziom ach n a d a w c z y c h sz y b ó w p io n o w y ch , w y ciąg ó w i s z y b ik ó w m u szą b y ć u sta n o w ie n i sy g n a liśc i i śc ią g a c z e , do czego n a le ż y u ż y w a ć osób g o d n y ch zau fan ia. W y ją tk i są d o p u szczaln e dla poziom ów n a d a w c z y c h o s ła b y m ruchu na m o cy o so b n eg o z a rz ą d z e n ia k ie ro w n ik a ruchu.

§ 34.

P rzy m o co w y w a n ie liny w yciągow ej.

P o łą c z e n ie liny w y c ią g o w e j z k la tk ą lub n a c z y n ie m siu żą- cem do p rz e w o z u w inno b y ć ta k zro b io n e, a b y p rz y p a d k o w e o d łącz en ie się liny nie m ogło nastąp ić.

§ 35.

Z aniknięcie torów k olejow ych w pochylniach.

N a poziom ach n a d a w c z y c h ta k ic h p o ch y lń i p o c h y ły c h s z y b ó w , na k tó ry c h p rz y m o c o w y w u je się n a c z y n ie w y w o ­ z o w e b e z p o śre d n io do liny, m ają b y ć u rz ą d z o n e zam k n ięcia, k tó re z a p o b ie g a ją ucieknięciu ty c h n a c z y ń . U rz ą d z e n ia te, m u szą b y ć z a m k n ię te p rz e d o d łą c z e n ie m n a c z y ń w y w o z o ­ w y ch od liny, a w olno je o tw o rz y ć d o p iero po p rz y m o c o ­ w aniu ty c h n a c z y ń do niej.

(13)

- <)

§ 36.

Z abezpieczenie przyrządów p rzew o zo w y ch podczas robót w pochylniach.

W p o ch y ln iach i p o c h y ły c h s z y b a c h , w olno p o dnosić na s z y n y w y k o le jo n ą k o ły s k ę w ó z k o w ą , w ó zek lub p rz e c iw ­ w agę, zm ieniać o b ciąż en ie p rz e c iw w a g i, p rz e d łu ż a ć lub s k r a ­ c a ć linę d o p iero po u p rz e d n ie m n ie z a w o d n e m zab ezp ieczen iu k o ły sk i lub w ó zk a i p rz e c iw w a g i p rz e d ucieknięciem .

§ 38.

U rządzenie m echanizm ów ham ulczych. P rzeb y w a n ie na pom ostach n ad aw czych .

U st. 1. U rz ą d z e n ia do h a m o w a n ia na po ch y ln iach i w sz y b a c h m uszą b y ć sa m o c z y n n e , t. zn.. że h a m o w ad ło musi sam o u n ieru ch am iać ta rc z ę h am u lczą, dopóki h a m o w n ic z y go nie zluźni.

U st. 2. S ta n o w is k o h a m o w n ic z e g o m a b y ć ta k u r z ą ­ dzone, a b y m ógł sw o ją ro b o tę w y k o n y w a ć w zab ezp ieczo n ej i w y g o d n ej p o staw ie.

U st. 3. P rz e b y w a n ie na p o m o sta c h n a d a w c z y c h w czasie p rz e w o z u jest w zb ro n io n e.

§ 39.

Obsługa m echanizm ów ham ulczych.

U st. 1. P r z y zluźn io n y m h a m o w a d le z a b ra n ia się p odpie­

ra ć lub z a w ie s z a ć d ź w ig n ie ; b ez w y ra ź n e g o z a rz ą d z e n ia oso b y , do k tó re j n a le ż y d o zó r (§ 253), nie w olno zm ieniać o b ciąż en ia dźw igni.

U st. 2. P r z e d ro z p o c z ę c ie m p rz e w o z u w inni h a m o w n icy w k a ż d e j zm ian ie z b a d a ć s p r a w n o ś ć m e ch a n izm ó w h am u l­

c z y c h ; p rz e w ó z m oże b y ć ro z p o c z ę ty d o p iero po usunięciu e w e n tu a ln y c h b ra k ó w .

1? 40.

U rządzanie i u żyw an ie p rzyrządów sy g n a ło w y ch . U st. 1. W e w s z y stk ic h sz y b a c h , w y c ią g a c h i p o ch y ln iach , o ra z szy b ik a c h , k tó re słu ż ą do p rz e w o z u lub sp u sz c z a n ia m a ­ te ria łó w , m ają b y ć u m ieszczo n e p rz y r z ą d y sy g n a ło w e u r z ą ­ dzone w te n sposób, ab y za ich p o m o cą m ożna d a w a ć znaki ze sta c ji n a d a w c z y c h do n a d sz y b ia lub sta n o w is k a h a m o w n i­

czego, ja k ró w n ie ż w p rz e c iw n y m k ieru n k u . O d pow iednie p r z y r z ą d y s y g n a ło w e m u szą się z n a jd o w a ć m ięd zy n a d s z y ­ biem , a izb ą m a sz y n o w ą .

(14)

- 10 ~

U st. 2. Za p o zw o len ie m O k rę g o w e g o U rzęd u G órniczego m o żn a z a n ie ch ać z a k ła d a n ia i u tr z y m y w a n ia p rz y r z ą d ó w s y ­ g n a ło w y c h p rz y s z y b a c h , k tó r e słu ż ą w y łą c z n ie do ja z d y i p rz e w ie trz a n ia , jak i p rz y w y c ią g a c h .

U st. 3. M aszynistom i h a m o w n ic z y m nie w olno p u sz c z a ć w ru ch u rz ą d z e ń w y w o z o w y c h , dopóki nie o trz y m a ją od p o ­ w ied n ieg o sy g n a łu .

U st. 4. W ch o d n ik ac h i p rz e k o p a c h , w k tó ry c h o d b y w a się p rz e w ó z m a s z y n o w y , n a le ż y z a p ro w a d z ić p rz y r z ą d y s y ­ g n a ło w e , z a p o m o c ą k tó r y c h m o ż n a b y z k ażd e g o dow olnego m iejsca d ać s y g n a ł do izb y m a sz y n o w e j.

§ 41.

S y g n a ły .

U st. 1. J a k o s y g n a ł na „ s ta ć ” n a le ż y d a w a ć zn a k po­

je d y n c z y , n a „do g ó ry ” („ n a p rz ó d ” ) zn a k d w u k ro tn y , na

„w d ó ł” zn a k tr z y k r o tn y , n a „pow oli je c h a ć ” zn a k c z te ro ­

k ro tn y . ,

U st. 2. T a b lic e o b ja śn ia ją c e u ż y w a n e s y g n a ły n a le ż y um ieścić w izbie m a s z y n y d o b y w c z e j, na w s z y s tk ic h sta c ja c h n a d a w c z y c h sz y b ó w , sz y b ik ó w , w y c ią g ó w , ja k o te ż n a sta n o ­ w isk u n a jw y ż e j z n a jd u ją c e g o się h a m o w n icz eg o i n a s ta n o ­ w isk u o d b ie ra c z a na n ajn iższej stacji k a ż d e j pochylni (§ 252).

§ 43.

P o zo sta w ia n ie przedm iotów w blizkości szy b ó w . P o z o s ta w ia n ie czę śc i zb ro ji, d rz e w a , k am ien i i innych lu źn y ch p rz e d m io tó w m oże b y ć to le ro w a n e ty lk o w tak iej o d leg ło ści od sz y b ó w , w y c ią g ó w , poch y lń i sz y b ik ó w , ab y sp ad n ięcie ich b y ło w y k lu czo n e.

§ 44.

O chrona przed przedm iotam i, m ogącym i spaść do sz y b ó w . U st. 1. J e ż e li w s z y b ie , w y c ią g u lub sz y b ik u zn ajd u ją się ro b o tn ic y , w ó w c z a s w olno ła d o w a ć m a te rja ły do n a c z y ń w y w o z o w y c h w b e z p o śre d n ie j blizkości sz y b u jed y n ie p rz y z a k ry ty m o tw o rz e sz y b o w y m .

U st. 2. P r z y sp u s z c z a n iu lub w y c ią g a n iu w k la tk a c h m a te r­

ia łó w i zb ro ji, m u sz ą one b y ć p o w ią z a n e ze so b ą zap o m o c ą siln y ch p rz y r z ą d ó w (k la m e r, lin, itp.) i p rz y m o c o w a n e do liny w y c ią g o w e j, jeżeli w y s ta ją p oza b rz e g k latk i. W te n sam sp o só b n a le ż y p o stę p o w a ć p rz y sp u sz c z a n iu i w y c ią g a n iu w n acz y n ia c h w y w o z o w y c h , p rz y m o c o w a n y c h b e z p o śre d n io do liny.

(15)

- II -

§ 46.

N apełnianie naczyrt w y w o z o w y c h p rzy Kłębieniu.

N aczy n ia w y w o z o w e p rz y głębieniu w o ln o n a p e łn ia ć ty lk o na sz e ro k o ść dłoni poniżej k ra w ę d z i.

§ 47.

U rządzenie i obsługa sz y b ó w k oło w ro to w y ch .

U st. 2. W s z y b a c h k o ło w ro to w y c h m o żn a k u b ły sp u sz c z a ć ty lk o p o jed y n czo .

U st. 3. Nie w olno sia d a ć n a k o rb ie k o ło w ro tu .

U st. 4. J a k długo ro b o tn ic y zn ajd u ją się w k o palni, nie w olno c ią g n ą c y m k o ło w ró t w sz y stk im n a ra z o d d a la ć się p o d ­ c z a s zm ian y z n a d sz y b ia .

U st. 5. P r z y z a w ie sz a n iu i odpinaniu k u b łó w nie w olno w o zak o m (m ło d szy m w o z a k o m ) w s tę p o w a ć n a spód szy b u , lecz m u sz ą się z a tr z y m y w a ć na p o d szy b iu i s ta m tą d odpinać k u b ły zap o m o c ą o d p o w ied n ich hak ó w .

R ozdział czw arty.

Jazda.

§ 49.

D rogi dia zjazdu i w yjazdu załogi.

U st. 1. R o b o tn ic y m o g ą z je ż d ż a ć i w y je ż d ż a ć ty lk o p rz e ­ zn a c z o n y m i do ja z d y sz y b a m i (o d d ziałam i sz y b o w y m i), s z to l­

niam i lub ch o d n ik am i p ro w a d z ą c y m i z p o w ierzch n i.

U st. 2. Z jazd i w y ja z d d ro g a m i innem i niż p rz e p isa n e d o z w o lo n y je s t ty lk o o rg a n o m n a d z o rc z y m (§ 253) lub ty m ro b o tn ik o m , k tó r z y o trz y m a li o d nich do te g o o so b n e polecenie.

§ 50.

Jazda linow a.

U st. 1. U ż y w a n ie liny, ja k o te ż m a s z y n o w y c h u rz ą d z e ń w y c ią g o w y c h do ja z d y je s t d o zw o lo n e ro b o tn ik o m ty lk o za p o zw o len ie m W y ż s z e g o U rz ę d u G ó rn iczeg o p rz y ścisłem p rz e ­ strz e g a n iu p rz e p isó w w y d a n y c h dla k a ż d e g o p o szczeg ó ln eg o w y p a d k u p rz e z te n U rząd , ja k o te ż po o d b io rz e u rz ą d z e n ia p rz e z O k rę g o w y U rz ą d G ó rn ic z y .

U st. 2. W n io sk i n a ta k ie p o zw o len ie n a le ż y w n o sić do O k rę g o w e g o U rz ę d u G ó rn iczeg o .

(16)

1 2 -

U st. 3. W nioski o p o z w o le n ie n a ja z d ę lin o w ą m ają od p o ­ w ia d a ć p o stanow ieniom z a w a rty m w z ałą czn ik u A.

§ 59.

O graniczenie jazdy i w y d o b y w a n ie w przedziäie w y d o b y w czy m . Jeżeli w p rz e d z ia le w y d o b y w c z y m z n ajd u ją się d ra b in y , to nie w olno w y d o b y w a ć w c zasie, gdy n a nich o d b y w a się jazda, a w czasie w y d o b y w a n ia nie w o ln o u ż y w a ć d rab in do jazdy.

§ 60.

Zakaz noszenia drew nianego o b u w ia i zabierania ze sobą zbroji przy jeździe drabinami.

U ż y w a n ie d re w n ia n e g o o b u w ia i z a b ie ra n ie ze s o b ą w ięk szej zb ro ji p rz y jeźd z ie d ra b in a m i w s z y b a c h je s t w zb ro n io n e.

M niejszą z b ró j n a le ż y nosić w z a m k n ię ty c h to r b a c h sk ó rz a n y c h . T y lk o do ro b ó t w sz y b ie w o ln o z a b ie ra ć ze so b ą w ięk szą zb ró j, k tó re j p o je d y n c z e części m ają b y ć m ięd zy so b ą n ależ y cie złączo n e.

§ 61.

U rządzenie kom inów jazd ow ych i p rzed ziałów jazd ow ych ; w stęp do przedziału w y d o b y w czeg o .

U st. 4. P o d c z a s w y d o b y w a n ia nie w olno w ch o d zić do p rz e d z ia łó w w y w o z o w y c h . N a w e t g d y w y d o b y w a n ie się nie o d b y w a w ch o d zen ie ta m je s t d o zw o lo n o ty lk o w y ją tk o w o jed y n ie o rg an o m n a d z o rc z y m (§ 253), ja k o ie ż tym , k tó ry m w k a ż d y m p o sz c z e g ó ln y m w y p a d k u one to p o leciły i to po u p rzed n iem z a h a m o w an iu albo z a b e z p ieczen iu w in n y p e w n y sp o só b m a s z y n y p o p ę d o w e j p rz e d ru sz e n ie m nie w porę.

U st. 5. R o b o ty w p rz e d z ia ła c h w y w o z o w y c h w o ln o w y ­ k o n y w a ć ty lk o pod w a ru n k a m i p rz e p isa n y m i w ust. 4 i po z u p ełn ie p ew n em um ocn eniu k la tk i w y w o z o w e j i p rz e c iw w a g i lub w ó z k a .

U st. 6. U ży w an ie p rz e d z ia łó w w y w o z o w y c h pochylni do ja z d y ludzi je s t d o zw o lo n e ty lk o w y ją tk o w o z a p o zw oleniem O k rę g o w e g o U rzęd u G ó rn iczeg o pod w a ru n k a m i p rz e z ten U rząd u stan o w io n y m i.

§ 63.

ja z d a w chodnikach z p rzew o zem m aszyn ow ym . U st. 1. Je ż e li w ch o d n ik ac h i p rz e k o p a c h , w k tó ry c h p rz e ­ w ó z o d b y w a się p r z y p o m o cy u rz ą d z e ń m a s z y n o w y c h , s ą osobne p rz e d z ia ły do ja z d y , to n a le ż y je oddzielić od p rz e d z ia łó w p rz e w o z o w y c h k ra ta m i, linam i lub t. p.

(17)

13

U st. 2. Do tak ich chodników i p rz e k o p ó w , z w y jątk iem p rz e d z ia łó w do ja z d y , m ogą w c h o d z ić p o d c z a s p rzew o zu jedynie ty lk o o rg a n a n a d z o rc z e (§ 253) i ta m za tru d n ie n i ro b o tn icy . Inne o s o b y m ogą p rz e k r a c z a ć o d d z ia ły p rz e w o z o w e w czasie p rz e w o z u ty lk o w m iejscach d o z w o lo n y c h p rz e z O k rę g o w y U rz ą d G ó rn ic z y p rz y p rz e s trz e g a n iu sz c zeg ó ln y ch śro d k ó w o ch ro n n y c h , k tó r e te n U rz ą d z a rz ą d z i.

Jeżdżenie na kołysk ach w ó zk o w y ch w szyb ach hainulczych.

Ust. 1. Z a b ra n ia się u ż y w a n ia do ja z d y w s z y b a c h ham ul- czy ch i p o ch y ln iach k o ły s e k w ó z k o w y c h , p rz e c iw w a g lub w ó zk ó w z a w y ją tk ie m p rz e w o z u osób cięż k o ra n n y c h .

U st. 2. Za p rz e k ro c z e n ie teg o z a k a z u je s t w sp ó ło d p o w ie ­ dzialn y m a s z y n ista , h a m o w n ic z y , s y g n a lista , o d b ie ra c z , jeżeli to św iad o m ie to le ro w a li bez sp rz e c iw ie n ia się w sp o só b p o w ażn y .

U st. 3. O rg an o m n a d z o rc z y m (§ 253) w o ln o w celu rew izji sz y b ó w (pochylń) u ż y w a ć k la te k w y w o z o w y c h do ja z d y w s z y ­ bach i s tro m y c h pochylniach.

Chodniki p ow ietrzn e. P rzew ietrzan ie w yrob isk nieobłożonych i starych zrobów .

U st. 4. N ieu p o w ażn io n y m je st w s tę p d o z a m k n ię ty c h w y ro b is k g ó rn ic z y c h w zb ro n io n y .

§ 79.

Zakaz u żyw an ia żarow ni i zapalania ga zó w .

Z a b ra n ia się u ż y w a n ia ż a ro w n i (sp u szczan ie n a c z y ń z p a ­ lący m s'ę m a te ria łe m dla sp o w o d o w a n ia p rz e p ły w u po­

w ie trz a ), jak i ro z m y śln e g o za p a la n ia p o w ie trz a palnego.

§ 64.

R ozdział piąty.

Przewietrzanie.

T ytu ł p ierw szy.

Postanowienia ogólne.

§ 75.

(18)

- 14 - T ytuł drugi.

Przepisy dla kopalń z gazami wybuchającymi.

§ 97.

P rzew ietrzanie pogłębianych sz y b ó w i robót chodnikow ych.

P ę d z e n ie w y ro b isk rów n oległych . P rzeg ro d y pow ietrzne.

U st. 1. P r z y p o g łęb ian iu szy b ó w n a le ż y p ro w a d z ić p rz e ­ g ro d y p o w ie trz n e w te n sp o só b , b y o d d alen ie sp o d k a szy b u od końca p rz e g ro d y p o w ie trz n e j nie p rz e k r a c z a ło 20 m.

U st. 2. P rz e k o p y , chodniki poziom e, n a d się w ło m y i — p rz y długości p o n ad 15 m. — ta k ż e chodniki u p a d k o w e m u szą b y ć pędzone z z a sto so w a n ie m s y s te m u w y ro b is k ró w n o le g ły c h albo z ró w n o c z e sn e m u s ta w ia n ie m s ta ły c h (tj. szc z e ln ie p rz y ­ s ta ją c y c h do stro p u i s p o d k a albo do obu ścian ) p rz e g ró d p o w ie trz n y c h . W n a d się w ło m a c h i d łu ż s z y c h p o n ad 15 m.

cho d n ik ach u p a d k o w y c h m u s z ą b y ć ró w n o c z e śn ie s ta w ia n e p rz e g ro d y p o w ie trz n e od o sta tn ie j p rz e b itk i ta k ż e p rzy z a sto so ­ w aniu s y s te m u w y ro b is k ró w n o le g ły c h .

U st. 3. U ż y w a n ie sz czeln ie z a m k n ię ty c h lutni p o w ie trz n y c h (s k rz y n e k p o w ie tr z n y c h ) o p rz e k ro ju co n ajm n iej 0.5 nv’

w ś w ie tle z a m ia st p rz e g ró d p o w ie trz n y c h je st w chodnikach d o w ierzch n ich z a z ezw o len iem O k rę g o w e g o U rz ę d u G ó rn iczeg o w y ją tk o w o do p u szczaln e.

U st. 4. P r z y ro b o ta c h w y m ie n io n y c h w u st. 2 nie m oże w y n o sić o d d alen ie m iejsca ro b o c z e g o od o d sta tn ie j o tw a rte j p rz e b itk i w ięcej ja k 20 m., od k o ń c a p rz e g ro d y p o w ie trz n e j lub

— u st. 3 — w y lo tu lutni p o w ie trz n y c h w ięcej ja k 4 m. ja k o m iejsce ro b o c z e w zn a c z e n iu teg o p rz e p isu n a le ż y ro zu m ieć w c h o d n ik ac h p ę d z o n y c h w p o k ła d z ie p rz o d e k w y ro b o w y na c a łą m ią ż sz o ść p o k ład u , a ta m gdzie stro p lub s p ą g m a b y ć p rz y b ie ra n y albo gdzie w ęg iel o d b u d o w u je się w kilku ła w a c h p rz o d e k w y ro b o w y tej ła w y , do k tó re j się w d z ie ra ją .

U st. 5. N a d ługości nie w ię k sz e j jak 15 m. m o że b y ć koniec s ta łe j p rz e g ro d y p o w ie trz n e j z a s tą p io n y ru ch o m ą p rz e g ro d ą (z a sło n a p o w ie trz n a itd.), jeżeli zac h o d z i o b a w a u sz k o d z e n 'a s ta łe j p rz e g ro d y w sk u te k p r a c y w p rzo d k u .

§ 98.

P rzew ietrza n ie odrębne.

U st. 1. P rz o d k i m ogą b y ć z a o p a try w a n e w św ie ż e p o ­ w ie tr z e z a m ia st u rz ą d z e n ia m i w y m ien io n em i w § 97 u st. 2:

a) z a p o m o cą p rz e w ie trz a n ia o d rę b n e g o p rz e z z g ę sz c z o n e p o w ie trz e lub w o d ę pod ciśnieniem w lu tn iach z z a s to ­ so w an iem in je k to ró w lub b e z nich.

(19)

b) z a p o m o cą w e n ty la to ró w p o ru s z a n y c h m a sz y n o w o . U st. 2. O b o w ią z k o w o m usi to b y ć w y k o n a n e , jeżeli u rz ą ­ dzenia o p isan e w § 97 ust. 2 nie w y s ta r c z a ją , a b y sk u teczn ie zap o b ied z g ro m a d z e n iu się g a z ó w w y b u c h a ją c y c h .

U st. 3. D la w zm o cn ie n ia s ta łe g o p rą d u p o w ie trz a , d o p ro ­ w a d z a n e g o do p ę d z o n y c h c h o d n ik ó w albo d la o d rę b n e g o p r z e ­ w ie trz a n ia ro b ó t w p o k ład ac h o n iezn a czn em w y s tę p o w a n iu g azu kopalnianego m oże b y ć u ż y w a n e ta k ż e sa m o zg ęsz c z o n e po­

w ietrze.

U st. 4. W e n ty la to r y rę c z n e m ogą b y ć z a s to s o w a n e do p rz e w ie trz a n ia o d rę b n e g o ty lk o o ty le , o ile w m y śl § 103 u st. 1 d o p u szczo n e są jak o w y łą c z n e śro d k i p rz e w ie trz a ją c e .

U st. 5. W y m ien io n e p o p rz e d n o w u st. 1— 4 u rz ą d z e n ia do o d rę b n e g o p rz e w ie trz a n ia m u sz ą z a w s z e b y ć ta k d ale k o d o p ro ­ w a d z o n e , a b y z a o p a try w a n ie p rz o d k ó w ro b o c z y c h w p o w ie trz e nie by ło p o z o sta w io n e sa m e j dyfuzji.

§ 99.

D rożyny p ow ietrzne. Lutnie p ow ietrzne.

U st. i. Je ż e li to je s t k o n iecz n e ze w z g lę d u na sz c zeg ó ln e o k o liczn o ści (m a ły p rz e k ró j c h o d n ik ó w , silne ciśnienie s k a l itp.) i m o żliw e b e z n ie b e z p ie c z e ń stw a , to m ogą b y ć z a s to s o w a n e z a ­ m ia st p rz e g ró d p o w ie trz n y c h p rz y sy s te m ie w y ro b is k ró w n o ­ leg ły ch , jak i p r z y p rz e k o p a c h i p o zio m y ch ch o d n ik ac h ta k ż e d r o ż y n y p o w ie trz n e , p rzecin k i p o w ie trz n e i lutnie p o w ie trz n e o d o s ta te c z n y m p rz e k ro ju z tern o g ra n ic z e n ie m , że o d d alen ie m iejsca ro b o c z e g o (§ 97 ust. 4) od w y lo tu p rąd u św ie ż e g o p o ­ w ie tr z a nie m oże p r z e k r a c z a ć 4 m.

U st. 2. B e z p o śre d n io p rz e d z ap alen iem s trz a łu m oże b y ć o sta tn ia cz ę ść lutni u su n ię tą w te d y , jeżeli n a le ż y się sp o d z ie w a ć u sz k o d z e n ia jej p rz e z ro b o tę strz e ln ic z ą . T ę c z ę ść lutni n a le ż y z a ło ż y ć z p o w ro te m , s k o ro to ty ik o b e z n a ra ż e n ia się n a nie­

b e z p ie c z e ń stw o sta n ie się m ożliw em .

§

102

.

W en tylatory ręczne.

D opuszczalność Ich użycia, obsługą.

U st. 1. W e n ty la to r y rę c z n e — p o m in ą w s z y w y p a d k i p rz e ­ w id zian e w § 103 u st. 1 — m ogą b y ć u ż y w a n e ty lk o pom ocniczo alb o dla w zm o cn ie n ia s ta łe g o p rąd u p o w ie trz a d o p ro w a d z a n e g o do p rz o d k a ch o d n ik o w e g o alb o dla u su n ięcia n a g ro m a d z o n y c h g a z ó w w y b u c h a ją c y c h .

U st. 2. U ż y w a n ie ich je s t d o p u sz c z a ln e z a w s z e ty lk o na o so b n e p olecenie k ie ro w n ik a ru ch u lub jego z a stę p c y , k tó re ma

b y ć w c ią g n ię te do k siążk i o b jazd o w ej. i

(20)

16 -

U st. 3. M uszą one b y ć u s ta w io n e w św ie ż y m p rą d z ie po­

w ie trz a . P rz y te m n a le ż y z a rz ą d z ić , a b y o d p ro w a d z a n e p o ­ w ie tr z e odchodziło do w y c ią g a ją c e g o p rą d u p o w ie trz a , nie w c h o d z ą c w sty c z n o ś ć z p rą d e m , k tó r y słu ż y do z a o p a trz e n ia w p o w ie trz e m iejsca p rz e w ie trz a n e g o .

U st. 4. Je ż e li n a g ro m a d z o n e g a z y w y b u c h a ją c e u su w a się zap o m o c ą w e n ty la to ra , to n a le ż y je o d p ro w a d z ić ta k , by nie p o w o d o w a ły n ie b e z p ie c z e ń stw a i nie p rz e p ły w a ły już w ięcej p rzez w y ro b is k a b ę d ą c e w ru ch u .

U st. 5. D la p o p ęd u w e n ty la to ró w rę c z n y c h w o ln o u ży w ać ty lk o g o d n y ch za u fa n ia i siln y ch ludzi. P o d le g a ją oni sz c z e g ó l­

nem u n a d z o ro w i p rz o d o w y c h , k tó ry m m ają n a ty c h m ia s t donieść, jeżeli ru ch w e n ty la to ró w m usi b y ć e w e n tu a ln ie p rz e rw a n y .

§ 103.

D op u szczaln ość w y łą czn eg o p rzew ietrzania zapom ocą w en tylatorów ręcznych.

U st. 1. U ż y w a n ie sa m y c h ty lk o w e n ty la to ró w rę c z n y c h do p rz e w ie trz a n ia je s t d o p u sz c z a ln e :

1. dla p rz e b ite k p o w ie trz n y c h i ch o d n ik ó w o d b u d o w y , jednak w c a ło śc i ty lk o n a d łu g o ść 40 m. od o sta tn ie j o tw a rte j p rz e b itk i, o ile O k rę g o w y U rz ą d G ó rn ic z y teg o w y ra ź n ie nie z a k a z a ł;

2. d la in n y ch ro b ó t ty lk o za oso b n en i z ezw o len iem O k rę ­ g o w e g o U rz ę d u G órniczego.

U st. 2. P rz y te m z a b ra n ia się p rz e w ie trz a n ia kilku ro b ó t c h o d n ik o w y c h p r z y p o m o cy je d n e g o i te g o sam eg o w e n ty la to ra rę c z n e g o ; p o n a d to m usi on b y ć s ta le w ru ch u p rz e z c z a s tr w a n ia zm ian y , a po p rz e r w a c h p rz e z dw ie g o d z in y p rz e d ponow nem ob ło żen iem od d ziału o d b u d o w y .

§ 104.

W budow anie podw ójnych drzw i pow ietrznych.

G dzie p o p rz e z d rz w i p o w ie trz n e o d b y w a się ż y w y ru ch albo gdzie n a le ż y się sp o d z ie w a ć , że c h w ilo w e p o z o sta w ie n ie o tw o re m d rz w i p o w ie trz n y c h w p ły n ie n ie k o rz y s tn ie na ro z d z ie ­ lanie p rą d ó w p o w ie tr z a albo na n ie p rz e rw a n e d o p ro w a d z a n ie d o sta te c z n e j ilości p o w ie trz a (§§ 70, 71, 92, 95) do p rzo d k ó w w c h o d n ik ac h o d k ry w c z y c h i p rz y g o to w a w c z y c h lub w o b ło żo ­ n y ch p rz o d k a c h o d b u d o w y , tam n a le ż y u m ieścić je s z c z e d ru g ie d rz w i p o w ie trz n e w tak iem o d d alen iu od p ie rw s z y c h , a b y p rz y o tw a rc iu p ie rw s z y c h d ru g ie b y ły zam k n ięte.

(21)

- 1 7-

§ 105.

Regularne badanie co do pojawiania się gazów w ybuchających.

D ozorcy w iatrow i.

U st. 1.

W sz y s tk ie p rzodki, n ieobiożone w b e zp o śred n io p o p rz e d z a ­ jącej zm ianie, ja k o te ż w s z y s tk ie w y ro b is k a , k tó re m i do nioh dojść m ożna i inne w sk a z a n e m iejsca m uszą b y ć b a d a n e na w y stę p o w a n ie g azó w zap o m o c ą lam py b e z p ie c z e ń stw a , w y k a ­ zu jącej z ab so lu tn ą p e w n o ścią 1% g azu k opalnianego w po­

w ie trz u . B ad an ia teg o w inni d o k o n y w a ć specjalni d o zo rcy w ia tro w i i to nie w cześn iej niż tr z y go d zin y p rzed zjazdem zaiogi . D o z o rc y ci w inni z ap isać w y n ik b ad a n ia n a tablicach, um ieszczonych w o dpow iednich m iejscach chod n ik ó w p ro w a d z ą ­ cy ch do o w y ch p rzo d k ó w , ja k o te ż w pobliżu p rz o d k ó w sa m y c h ; p o zate m w inni z ap isać w y n ik b a d a n ia do o sobnej książki i po­

w iad o m ić o nim na p o w ierzch n i s z ty g a r a o d d ziało w e g o p rzed zjaz d em załogi.

§ 106.

Środki b ezp ieczeń stw a przy nagrom adzeniu się g a zó w w ybuchających.

U st. 1. Je ż e li d o z o rc a w ia tr o w y lub p rz o d o w y znajdzie p rz y b ad an iu (§ 105) lub p o d czas c zasu p ra c y g a z y w y b u c h a ją c e , to pow inien się p o s ta ra ć o to, a b y z a g ro ż o n y p rz o d e k i te w y ­ ro b isk a, do k tó ry c h n ieb ezp ieczn e p o w ie trz e b ez zn aczn eg o

o d św ieżen ia odchodzi, b y ły n a ty c h m ia s t zam k n ięte i a b y jaknaj- ry c h le j o pojaw ien iu się g a z ó w w y b u c h a ją c y c h zo stali u w iad o ­ m ieni ro b o tn icy , w inn y ch z a g ro ż o n y c h m iejscach, ja k o te ż te o rg a n a n a d z o rc z e (§ 253), k tó re n a jp ręd zej m o żn a osięgnać.

U st. 2. U w iadom iony o rg an n a d z o rc z y w inien za rz ą d z ić ja k n a jsz y b sz e pow iad o m ien ie k ie ro w n ik a ruchu i z a sto so w a ć śro d k i o ch ro n n e, p o trz e b n e e w e n tu a ln ie d la o d w ró c e n ia b e z ­ p ośredniego n ie b ez p ieczeń stw a.

U st. 3. O stateczn e, dla u sunięcia n ie b e z p ie c z e ń stw a p o trz e ­ bne z a rz ą d z e n ia w y d a je k ie ro w n ik ru ch u . (§ 255.)

U st. 4. B ez z ezw o len ia k ie ro w n ik a ru ch u nie m oże b y ć , p ra c a w za g ro ż o n y c h w y ro b is k a c h na n o w o podjęta.

U st. 5. O d p o stan o w ień ust. 2— 4 m ożna o d stąp ić, jeżeli- n ag ro m ad zo n e g a z y w y b u c h a ją c e m ogą b y ć u sunięte n a ty c h ­ m iast i b ez n ie b e z p ie c z e ń stw a np. p rz e z zam knięcie p o z o sta ­ w io n y ch o tw o re m d rz w i p o w ie trz n y c h p rz e z d o p ro w a d z e n ie p rz e g ro d y lub lutni.

2

(22)

- IS -

§ 107.

Usuwanie n iebezpieczeństw a pyłu w ęglow ego.

(Zniesiony ro zp o rząd zen iem z dnia 1 lipca 1907, w m iejsce jego obow iązują p o sta n o w ie n ia teg o ro z p o rz ą d z e n ia ; p a trz C zęść I Zbioru, o d d ział II.)

§ 108.

Z akaz palenia tytoniu, używ ania otw artego św iatła ltd.

P alen ie ty to n iu , jak i z a b ie ra n ie ze so b ą ty to n iu , łajek, o tw a rty c h lam p, z a p a łe k lub innych p rz y r z ą d ó w do niecenia ognia z w y ją tk ie m stali, k rzem ien ia, hubki i k n o ta sa le tro w a n e g o je st z a k a z a n e .

T ytuł tr z e c i

Przepisy dla ochrony przed innymi szkodliwymi gazami.

§ 1 U .

O tw ieranie 1 usuw anie tam ogniow ych.

U st. 1. P r z y o tw ie ra n iu lub u su w an iu tam ognio w y ch n a le ż y p rz e s trz e g a ć n a s tę p u ją c y c h o stro ż n o śc i:

1. N ależy w y k o n y w a ć je ty lk o pod k ie ro w n ic tw e m o rganu n a d z o rc z e g o (§ 253). k tó re m u n a le ż y dodać conajm niej d w óch d o św ia d c z o n y c h ro b o tn ik ó w . R o b o tn icy ci i o rg a n a n a d z o rc z e pow inni b y ć p rz y te m z a o p a trz e n i w lam p y b e z p ie c z e ń stw a , a w celu o ch ro n y p rzed tr u ją ­ cym i g azam i w ch u stk i n a sy c o n e octem lub w odpow iednie a p a r a ty (§ 112) do od d y ch an ia.

2. W olno u ż y w a ć ty lk o ś w ia tła d o p u szczo n eg o n a kopalniach z g azam i w y b u ch ający m i.

3. W celu za b e z p ie c z e n ia o d w ro tu w ra z ie n a g łeg o silniej­

szeg o p rz y p ły w u g a z ó w p o ż a ro w y c h n a le ż y w o d p o w ie­

dnich m iejscach u sta w ić d rz w i albo ła tw e do z a m y k a n ia p rz e p ie rz e n ia , k tó re b y szczeln ie z a m y k a ły p rz y s tę p do ta m ogniow ch.

4. P r z e d ro z p o c z ę c ie m ro b ó t m ający ch n a celu o tw a rc ie hib usunięcie ta m o g n io w y ch pow inien o rg a n n a d z o rc z y (§ 255) sta ra n n ie i o stro ż n ie z b a d a ć zap o m o c ą lam py b e z p ie c z e ń s tw a p rz e s trz e n ie położone p rz e d ta m ą , czy nie m a tam g azó w w y b u c h a ją c y c h lub zły ch . T o w a rz y ­ s z ą c y o rg a n o w i n a d z o rc z e m u pow inni śledzić u w ażn ie to b ad a n ie i p o d c z a s n ieg o zn a jd o w a ć się w odpow iedniej od leg ło ści od o rg an u n a d z o rc z e g o , a b y na w y p ad ek g ro ż ą c e g o m u n ie b e z p ie c z e ń stw a m ogli m u b ezzw ło czn ie p o sp ieszy ć z pom ocą.

(23)

- 1» ) -

5. Dla zb ad an ia g a z ó w zn ajd u jący ch się poza tam am i ognio- w em i n a le ż y je po kolei p rz e w ie rc ić u dotu, w śro d k u i u g ó ry ta k , b y z a w sz e ty lk o jeden o tw ó r św id ro w y b y t o tw a rty .

6. W y stę p u ją c e p rz y o tw ie ra n iu lub u su w an iu ta m o g n io ­ w ych szkodliw e g azy , n a le ż y o d p ro w ad zić w sposób dla z ato g i ko p aln i n ieszk o d liw y i w y k lu c z a ją c y nieb ezp ie­

c z eń stw o .

U st. 2. P o w y ż s z e p o stan o w ien ia o d n o szą się ró w n ie ż do u sta w ia n ia i z a m y k a n ia tam ogniow ych.

R ozdział szósty.

Oświetlanie.

T y tut p ierw szy.

Postanowienia ogólne.

§ 116.

Zakaz używ ania otw artego św iatła.

U ży w an ie o tw a rte g o ś w ia tła je st zabro n io n e we, w s z y ­ stkich m iejscach pod ziem ią (stajnie, m a g a z y n y itp.), w k tó ­ ry c h znajdują się ła tw o zap aln e p rz e d m io ty (siano, słom a, p a k u ły do c z y sz c z e n ia itp.), ja k ró w n ież w m iejscach pod ziem ią, k tó re nie są w olne od o b u d o w y d rz e w n e j i w k tó ry ch um ieszczone sa m a s z y n y p o ru sz a n e p a rą .

§ 117.

W łaściw ości środków do ośw ietlania.

U st. 1. L am py i m a te ria ły do o św ietlen ia m u szą by ć tego rodzaju, ab y nie p o w o d o w a ły zn aczn eg o p o g o rszen ia się po­

w ie trz a .

U st. 2. W szczeg ó ln o ści nie n a le ż y u ż y w a ć do lam p b ez cy lin d ró w nafty lub m lęszan in oleju rz e p a k o w e g o z p rz e w a ż a ­ ją c ą dom ieszką n afty .

§ 119.

Zakaz objazdu bez św iatła.

Z ab ran ia się objeżdżać b ez ś w ia tła w y ro b isk a w kopalni, k tó re nie są o św ietlo n e dziennem św ia tłe m lub stałem i lam ­ pam i.

2*

(24)

- 20 -

§ 120. .

N oszenie przy sobie śro d k ó w do zap alan ia.

W podziem nych w y ro b isk a c h k o palnianych pow inien k aż d y ro botnik i k aż d y o rg an n a d z o rc z y (§ 253) m ieć przy sobie śro d k i do z ap alan ia ś w ia tła . W k op aln iach z gazam i w y ­ b u chającym i jest to zabronione.

T ytuł drugi.

Przepisy dla kopalń z gazami wybuchającymi.

§ 121.

O g ran iczen ie u ż y w a n ia o tw a rte g o św ia tła i lam p e le k try c z n y c h . U st. 1. Na kopalniach z g azam i w y b u ch ający m i zak azan e jest u ż y w a n ie o tw a rte g o ś w ia tła w e w szy stk ich w y ro b is k a c h k o p aln ian y ch z w y ją tk ie m sz y b ó w , p rzed ziałó w sz y b o w y c h i p o d szy b i, le ż ą c y c h w p rąd zie w p a d a ją c y m św ieżeg o po­

w ie trz a . W sz y b a c h w y c ią g a ją c y c h jest u ż y w a n ie o tw a rte g o ś w ia tła d o p u szczaln e za zezw o len iem O k ręg o w eg o U rzędu G órniczego.

U st. 2. U ży w an ie lam p e le k try c z n y c h je st dozw olone tam , gdzie w olno u ż y w a ó ś w ia tła o tw a rte g o . P o z a te m wolno u ż y w a ć lam p e le k try c z n y c h ty lk o za zezw o len iem W y ższeg o U rzęd u G órniczego — w y ją w s z y te w y p ad k i, w k tó ry c h ro z ­ chodzi się o ra to w a n ie osób d o tk n ięty ch n ieszczęśliw y m w y ­ padkiem albo o o d w ró cen ie n ie b ez p ieczeń stw a.

U st. 3. P o m in ą w s z y w y p a d k i w ym ienione w ust. 1 i 2 w olno u ż y w a ć ty tk o lam p b e z p ie c z e ń stw a .

§ 123.

ZaopatrzMiie się w lampy.

U st. 1. O b jazd kopalni jest d o zw o lo n y ty lk o z lam pą b e z ­ p iecz eń stw a. k tó r a pochodzi z jej zap asó w .

U st. 2. P o s ia d a c z kopalni (§ 256) jest o b o w ią z a n y z a ­ kupić p o trz e b n ą ilość lam p b e z p ie c z e ń stw a , zaś k iero w n ik ruchu (§ 255) s ta r a ć się o ich p rz e c h o w a n ie i u trz y m a m e .

§ 124.

W ydaw anie I u trzym yw anie lamp bezpieczeństw a w dobrym staaie.

U st. 1. L am p y b e z p ie c z e ń stw a k ażd ej kopalni z gazam i w y b u c h a ją c y m i n a le ż y z a o p a trz y ć b ieżącem i liczbam i. K aż­

dem u ro b o tn ik o w i n a le ż y z a w s z e w y d a w a ć do u ż y tk u lam pę

(25)

- 21 -

z a o p a trz o n ą ty m sa m y m num erem , jeżeli tem u nie sto ją na p rzeszk o d zie w ażn e pow ody.

U st. 2 P r z y w y d a w a n iu m uszą b y ć lam p y w y c z y sz c z o n e i d o b rze zam k n ięte.

U st. 3. L am py u szk o d zo n e i n iepew ne pow inni o d b ie ra ­ ją c y je z a ra z oddać

U st. 4. K ierow nik ruchu (§ 255) pow inien p o w ie rz y ć czy sz c z e n ie , w y d a w a n ie i o d b ieran ie lam p b e z p ie c z e ń stw a o sobnym ,godnym zaufania ludziom . Gi odpow iedzialni są za nien ag a n n y stan w y d a w a n y c h lam p i za sto so w an ie się do

§ 124 u st. 1.

§ 125.

Z apasow e lam py b ezpieczeństw a.

U st. 1. Z a b ra n ia się d alszeg o u ż y w a n ia lam py b ezp ie­

c z e ń stw a uszkodzonej p o d c z a s p ra c y .

U st. 2. P o d c z a s zm ian y p o w in n y b y ć w zap asie w jednem hib w kilku m iejscach pod ziem ią lam py b e z p ie c z e ń stw a do w y m ia n y za lam py uszkodzone. K ierow nik ru ch u (§ 255) w inien p o sta ra ć się o to , b y m iejsca te b y ty z n a n e robotnikom .

§ 126.

Zakaz otw ierania lamp b ezpieczeństw a.

U st. 1. Z a b ra n ia się o tw ie ra ć o ddane do u ży tk u lam py b e z p ie c z e ń stw a i z a b ie ra ć ze sobą do kopalni lam py o tw a rte lub n a rz ę d z ia , n a d a ją c e się do o tw ie ra n ia lam p b e z p ie c z e ń stw a . U st. 2. O rg an a n a d z o rc z e (§253) i ro b o tn icy , o ra z osoby, k tó ry m p o ru czo n o n a d z ó r n ad w y d a w a n ie m lam p, są o b o w ią­

zan e donieść k iero w n ik o w i ruchu n a ty c h m ia s t o każdem bez- p ra w n e m o tw a rc iu lam p y b e z p ie c z e ń stw a , k tó re doszło do ich w iadom ości.

§ 127.

U żyw an ie lamp bezpieczeństw a.

U st. 1. L am pę b e z p ie c z e ń stw a n a le ż y z a w sz e p rz y jeż- dzie i p rz y p ra c y trz y m a ć lub z a w ie sz a ć pionow o, p rzed so b ą lub z b o k u ; nie w olno nią k o ły s a ć ani p rz y b liż a ć jej do w y lo tó w lutni, n a le ż y w m iarę m ożności chronić ją przed silnym p rz e w ie w e m p o w ie trz a i p rz e d u szkodzeniem . P rz y b ad an iu p rz o d k a na z a w a rto ś ć g a z ó w w y b u c h a ją c y c h n a le ż y ją ze zm n iejszo n y m płom ieniem o stro żn ie i pow oli zbliżać do stro p u i n ig d y nagle nie op u szczać jej w dół. G asić płonącą lam p ę b e z p ie c z e ń stw a w olno w kopalni ty lk o p rz e z s k r ę ­ cenie k n o ta albo p rz e z osłonięcie celem zam knięcia dopływ u o ta cz ająceg o p o w ietrza, ale n ig d y p rz e z zdm uchnięcie.

(26)

- 22 -

U st. 2. K iero w n icy ruchu (§ 255) kopalń z g azam i w y b u ­ chającym i m ają się sta ra ć o to, ab y ro b o tn icy by li dokładnie w y szk o len i w obchodzeniu się z lam pam i b e z p ie c z e ń stw a .

Ust. 3-. S z ty g a r z y od d ziało w i w inni się p rz e k o n a ć o rem.

c z y ich ro botnicy są d o k ład n ie p oinform ow ani o n ieb ez p ie­

czeń stw ie, p ołączonem z n ieo stro żn e m p o ru szan iem lam py, zw łaszcza p rz y b ad an iu p o w ie trz a na z a w a rto ś ć gazów .

§ 130.

S kłady ben zyn y i miejsca napełniania.

U st. 1. Jeżeli jako ś w ie tliw a u ż y w a się benzyny, to n ależy ją p rz e c h o w y w a ć w o g n io trw a ły c h sk ład ach , urzą- dzonych zgodnie z przep isam i po łicy jn o -k rajo w y m i.

U st. 3. U bikacje dla sk ład an ia, n ap ełn ian ia i c z y szczen ia nie m ogą m ieścić ani p iecó w żela z n y c h ani p iecó w z o tw a rłe m p alen isk iem ; do ich o św ietlen ia w o ln o u ż y w a ć ty lk o alb o za m ­ k n ięty ch lam p b e z p ie c z e ń stw a albo e le k try c z n y c h lam p ż a ro ­ w y c h ; nie w olno w chodzić do nich z Innem św iatłem , ani też palić w nich ty to n iu .

U st. 4. W u b ik acjach do n ap ełn ian ia w olno b en z y n ę p rz e - chowyw-ać ty lk o w zupełnie szczeln y ch , d o b rze zam k n ięty ch n aczy n iach m e ta lo w y c h o pojem ności nie w ięk szej jak 25 i.

M uszą one b y ć ta k u rz ą d z o n e , a b y p rz y n ap ełn ian iu lam p b en ­ zy n a się nie ro z le w a ła .

R ozdział siódm y.

Materjały wybuchowe.

T ytuł p ierw szy.

Nabywanie materiałów wybuchowych.

§ 131.

(W brzm ien iu ro z p o rz ą d z e n ia z dnia 2 lipca 1923 r.).

D opuszczone m aterjały w ybuchow e.

Ust. 2. D o puszczone m a te rja ły w y b u ch o w e, ich w j tw ó r­

ców i w aru n k i, p od k tó ry m i m a te rja ły te m ogą b y ć u ży w a n e , o g łasza W y ż s z y U rz ą d G ó rn ic z y w „G azecie U rzęd o w ej W o­

je w ó d z tw a Ś lą sk ie g o “.

(27)

- 23 -

§ 134.

U pow ażnienie do nabyw ania m ateriałów w ybuchow ych.

U st. 2. G órnikom w olno p o b ierać p o trz e b n e im m a te r­

ia ły w y b u ch o w e i śro d k i zapalne ty lk o od z a rz a d u tej kopalni, na k tó rej są zatru d n ien i.

T ytuł drugi.

Przechowywanie materjałów wybuchowych.

§ 150.

W stęp do składów m ateriałów w ybuchow ych.

Ust. 1. W c h o d z ą c y m do s k ła d ó w m a te rja łó w w y b u c h o w y c h je st zab ro n io n e u ż y w a n ie o tw a rte g o ś w ia tła i palenie ty to n iu .

U st. 2. W stę p do izb y sk ła d o w e j (w e w n ę trz n e j) je st do­

z w o lo n y ty lk o osobom u p o w ażn io n y m do n a b y w a n ia i w y d a w a ­ nia m a te rja łó w w y b u c h o w y c h , i do o d b ieran ia d o sta rc z o n y c h m a te rja łó w w y b u c h o w y c h , o ra z rob o tn ik o m , k tó ry m p o rpczono p rz e w ó z ty c h m a te rja łó w .

§ 153.

S kładow anie prochu w ybuchow ego.

D la sk ła d ó w m a te rja łó w w y b u c h o w y c h , w k tó ry c h p rz e ­ chow uje się p ro ch w y b u c h o w y , o b o w iązu ją o p ró cz p o stan o w ień

§§ 144— 150 jeszcze n a stę p u ją c e :

2. Do p rz e d sio n k a tak ich sk ła d ó w m ożna w ch o d zić ty lk o z m osiężnem i lam pam i b e z p ie c z e ń stw a lub z latarn iam i, k tó re są zab ezp ieczo n e p rz e d u szkodzeniem m ocną sia tk ą m osiężną.

3. W stę p do (w e w n ę trz n e j) izb y sk ła d o w e j je st d o zw o lo n y ty lk o boso lub w filcow ych trz e w ik a c h i b ez lam p.

T ytuł trzeci.

Przewóz materjałów wybuchowych.

t § 158.

Spuszczanie m ateriałów w y b u ch ow ych szybam i.

P rz e d sp u szczan iem m a te rja łó w w y b u c h o w y c h szy b am i z m asży n o w em l u rząd zen iam i d o b y w czem i pow inien ten, k tó ­ rem u p o ru czo n o n a d z ó r nad p rzew o zem , zaw iad o m ić o za- m ierzonem sp u szczan iu m a te rja łó w w y b u c h o w y c h m aszy n i­

stę i sy g n a listę na podszybiu. M aszynista jest o b o w iązan y iechać w olno, a n aczynie w y w o z o w e p o sta w ić łagodnie, sy g n a ­ lista zaś o stro żn ie w y c ią g n ą ć z k latk i s k rz y n k ę z m ateriałam i w y b u c h o w y m i lub w ózek.

(28)

_ 24 -

§ 159.

Średkl ostróżności przy przew ozie.

U s t 1. P rz y p rzew o zie m a te rja tó w w y b u c h o w y c h n ależ y s ta ra n n ie unikać w strząśn ien .

U st. 2. P o d c z a s p rzew o zu z a b ra n ia się u ż y w a n ia o tw a r­

ty ch lamp i palenia tytoniu.

U st. 3. Do p rze n o sz e n ia m a te ria łó w w y b u ch o w y ch o w ad ze ponad 25 kg. n ależ y z a w s z e u ż y w a ć 2 ludzi.

Ust. 4. K ieru jący p rz e w o z e m w inien p rz e s trz e g a ć osoby sp o ty k an e o przedm iocie p rz e w o z u zaw ołaniem ': „B aczność, m a te ria ły w y b u c h o w e ” ..

Ust. 5. M ateriałó w w y b u c h o w y c h w szelk ieg o ro d zaju nie w o ln o p rzew o zić ró w n o cześn ie z łuskam i lub kapiszonam i.

§ 160.

O św ietlenie przew ozu.

P r z y p rz e w o z ie m a te ria łó w w y b u c h o w y c h pod ziem ią tnagą b y ć u ż y w a n e ty lk o zam k n ięte la ta rn ie , o p atrzo n e siatk ą z d ru tu m osiężnego albo m osiężne lam py b e z p ie c z e ń stw a ; lam p ty ch nie m ogą n ieść osoby, k tó re p rz e n o sz ą m a te ria ły w y b u ch o w e, lecz ty lk o ludzie im to w a rz y s z ą c y .

T ytuł czw arty.

Wydawanie materjałów wybuchowych,

§ 161.

U pow ażnienie do w ydaw ania m ateriałów w ybuchow ych.

W ydaw anie w formie patronów.

Ust. 4. M ateria ły w y b u c h o w e (ta k ż e pro ch ) w o.nc d o s ta r­

czać rob o tn ik o m ty lk o w n ien ag a n n y m gatunku i ty lk o w e form ie p a tro n ó w .

§ 163.

U prawnienie do odbioru materjałów w ybuchow ych.

U st. 1. W y d a w a n ie m a te ria łó w w y b u c h o w y c h jest do z­

w olone jed y n ie celem w y k o n y w a n ia ro b o ty strz e ln ic z e j p rz y ruch-u k o p aln ian y m i ty lk o do rą k osób u p raw n io n y ch do od­

b ie ra n ia m a te rja łó w w y b u ch o w y ch .

U st. 2. Do odbioru m a te rja łó w w y b u ch o w y ch u p o w a ż n ie ­ ni są w y łą c z n ie g ó rn iczy , k tó ry c h k iero w n ik lub s z ty g a r do- zerując-y (§ 255) w sk a z a ł w y d a ją c e m u m a te ria ły jako s trz a - ło w y c h (.§ 174) lub p rzo d o w y c h w zględnie ich zastęp có w (-§ 222), u p o w ażn io n y ch do odbioru m a te ria łó w . P rz o d o w i w zględnie ich z a s tę p c y m u szą b y ć ludźm i zasłu g u jący m i na

(29)

- 25 -

zaufanie i d okładnie o beznanym i z obchodzeniem się z m ater- iiła m i w ybu ch o w y m i.

U st. 3. (skreślono ro z p o rząd zen iem z dnia 2 lipca 1923).

§ 164.

Ilość dopuszczona do w ydania.

U st. 1. U p o w ażn io n y do w y d a w a n ia m a te ria łó w w y b u ­ ch o w y ch m oże w y d a w a ć u p raw n io n y m do odbioru ty ch m a te r­

iałó w (§ 163) ty lk o te ilości, k tó re sz ty g a r o d d ziało w y (§ 255) u stalił i pisem nie mu zakom unikow ał.

U st. 2. S z ty g a ro w i o d d ziało w e m u nie w olno u s ta la ć w ięk ­ szy ch ilości do w y d a w a n ia od ty ch , jakie w edle jego sum ien­

nej o cen y b ędzie m ogła p rz y p u sz c z a ln ie zu ży ć w ciągu zm iany d ru ży n a, dla k tó re j m a te ria ły w y b u c h o w e są p rz e zn aczo n e, p rz y w y k o n an iu w y zn aczo n ej jej ro b o ty strzelniczej.

§ 166.

Sposób w ydaw ania. N aczynia do przenoszenia.

U st. 1. W y d a ją c y m a te ria ły w y b u ch o w e pow inien w ło ­ ży ć m a te ria ły w y b u c h o w e , p rz e z n a c z o n e po m yśli § 163 do o ddania p rzo d o w em u , w obecności o d b ierająceg o je (§ 163) do n ac z y n ia , z a o p a trz o n e g o zam knięciem i ozn aczo n eg o liczbą d ru ż y n y , do k tó rej o d b ie ra ją c y n a le ż y , a słu żąceg o dla p rz e n o ­ szen ia m a te ria łó w w y b u c h o w y c h do m iejsca p ra c y . N aczynie tc zam k n ięte w inien w y d a ją c y w rę c z y ć o d b ierającem u w ra z z kluczem po p o tw ierd zen iu p rz e z niego, że n aczy n ie z a w ie ra p rz e k a z a n ą mu ilość m a te ria łu w y b u ch o w eg o .

U st. 2. Ja k o tak ich n ac z y ń do p rz e n o sz e n ia p atro n ó w m ożna u ż y w a ć ty lk o p u szek z b lach y cy n k o w ej albo sk rz y n e k d re w n ia n y c h w form ie to rb , z a o p a trz o n y c h w rzem ień do p rz e ­ w ieszenia.

U st. 3. P rz e n o s z e n ie prochu m oże te ż o d b y w a ć się w to rb ach sk ó rz a n y c h .

U st. 4. B ezp o śred n io po w y d an iu o d b io rcy n a c z y n ia z m a­

te ria ła m i w y b u c h o w y m i w in n a osoba, k tó re j w y d a w a n ie po­

lecono, w p isać do k siążk i (§ 165 ust. 1) n o ta tk i przepisane w § 165.

§ 167.

P rzenoszenie do miejsca pracy. Skrzynka strzelnicza.

U st. 1. O d b ie ra ją c y m a te ria ły w y b u c h o w e pow inien w ziąć ze sobą do m iejsca p ra c y od d an e mu n a c z y n ie (§ 166) i nie pow inien o tw ie ra ć go w czasie p rzen o szen ia z m iejsca w y d a ­ w an ia do m iejsca p ra c y . O d b ie ra ją c y , jeżeli sam nie jest

(30)

- 26 -

p rzo d o w y m , (§ 163 ust. 3) w inien n aczy n ie w ra z z kluczem w rę c z y ć przodow em u.

U st. 2. P rz o d o w y m a z ło ż y ć osobno oddane m u m a te r­

iały w y buchow e, ja k o te ż osobno m a te ria ły zap aln e w n a c z y ­ niach w b ezpiecznem m iejscu, n ie z b y t oddalonem od m iejsca p racy , w yzn aczo n em p rz e z u rzęd n ik a d o zo ru jąceg o , do s k r z y n ­ ki zao p atrzo n ej zam k n ięciem (s k rz y n k a strz e ln ic z a ), k tó rej do tego celu ma d o s ta rc z y ć p o siad acz kopalni. S k rz y n k a ta m a by ć z a m y k a n a na klucz. P rz o d o w e m u w olno o tw ie ra ć sk rzy n k ę ty lk o w celu w y ję c ia m a te ria łó w w y b u c h o w y c h dla ro b o ty strzeln iczej w y k o n y w a n e j p rz e z jego d ru ż y n ę , a klucz od sk rz y n k i pow inien nosić p rz y sobie.

§ 169.

Zw rot n lezu żytych m ateriałów w ybuchow ych.

U st. 1. P rz o d o w y pow inien b e z p o śred n io po ukończeniu zm ian y m a te ria ły w y b u ch o w e, k tó ry c h jego d ru ż y n a w ciągu zm ian y n ie sp o trz e b o w a ła , um ieścić w n aczy n iu u ż y w a n e m do p rzen o szen ia m a te ria łó w w y b u c h o w y c h do m iejsca p ra c y , n a ­ czynie to zam k n ąć, a zam k n ięte odnieść z p o w ro te m do m iej­

sca w y d a w a n ia , z k tó re g o je o trz y m a ł lub do m ag az y n ó w po śred n ich (§ 154) i o ddać w ra z z kluczem od n aczy n ia w y ­ d ającem u m a te ria ły w y b u ch o w e.

U st. 2. Je ż e li m a b y ć z w ró c o n y jed y n ie p roch, to n a ­ czynie w ra z z kluczem m oże te ż odnieść do m iejsca w y d a ­ w an ia g o d n y zau fan ia rą b a c z , k tó r y nie je s t p rzo d o w y m .

§ 170.

S zczeg ó ln e przepisy przy luzow anlu się w przodku.

O dzie d ru ż y n y luzują się w p rzo d k u , ta m dozw o lo n e są n astęp u jące w y ją tk i od p o p rzed n ich p o sta n o w ie ń :

1. S z ty g a r o d d z ia ło w y (§ 255) u s ta n a w ia zgodnie z § 164 dla p rz o d k a tę m ającą w y d a ć się p o trz e b n ą ilość m a te ria łó w w y b u ch o w y ch , k tó r ą p rz y p u sz c z a ln ie d ru ż y n y , zm ien iające się w p rzo d k u w ciągu 24-ch godzin, sp o trz e b u ją w ty m czasie.

2. Ilość m a te ria łó w w y b u c h o w y c h , u sta lo n ą w ed łu g liczby 1, n a le ż y w y d a ć w sposób p rz e p isa n y w § 166 p rzo d o w em u p ie rw sz e j zm ian y dnia lub jego z a s tę p c y w n aczy n iu w spól- nem dla w sz y stk ic h d ru ży n p rz o d k a ; ró w n o c z e śn ie n a le ż y mu w rę c z y ć klucz od tego n aczy n ia.

3. W razie sto so w a n ia p o sta n o w ie ń pod liczbą 1 i 2 n a ­ leży z a n o to w a ć p rz y zapisku, p ro w a d z o n y m sto so w n ie do po­

sta n o w ie ń § 165 w ksią-żce w y d a w c z e j, i e lu zo w an ie się n a stę ­ puje w przo d k u .

Cytaty

Powiązane dokumenty

Co 6 tygodni powinien w podobny sposób badać liny nośne sztygar maszynowy, przy czym linę powinno się przed badaniem oczyścić z grubsza na całej długości,

Gdzie przez te przepisy cliądożenie, smarowanie i napraw ianie podczas roboty jest dozwolone, tam odbywać się może tylko przez m aszyniaka (ÜJinfdjineniuärter) albo

Przeto też jako podstawę nowej niwelacji nieprzyjęto ściśle dawniejszej wysokości ani jednego ani drugiego z wymienionych punkt ów, lecz wyrównaną w sobie metodą

43 MGW/TG/A: 773, rysunek dźwigu do przeładunku węgla u wylotu Głównej Kluczowej Sztolni Dziedzicznej w Zabrzu, 1812 r., rys.. Gärtner, skala 1:30,

Wyższy Urząd Górniczy w Breslau wydaje następujące rozporządzenie górniczo-policyjne dla kopalń węgla kamiennego na włączonych obszarach wschodnich; nie

przez młodzieńca w Nairn rozumieć należy tych, którzy często grzeszą, i do grzechu przyzwyczajają się; ci to grzesznicy potrzebują większej łaski, muszą większą I

Grupę 1 cechują wartości wskaźnika 0,66 &lt; rNa/Cl &lt; 0,98, przy mineraliza- cji 13,3–320,0 g/dm 3 , co wskazuje na równorzędny udział wód reliktowych oraz strefy

WYKONYWANIE OBUDOWY OTWORÓW WIELKOŚREDNICOWYCH W WARUNKACH KOPALŃ WĘGLA KAMIENNEGO.. OSTRAWSKO-KARWIŃ3KIEGO