Leopold Staff, „List z jesieni” z tomu „Ptakom niebieskim”
Czekam listu od Ciebie...Tam Południa słońce I morze mówi z Tobą...U mnie długa słota, Samotność, jesień, chmury i drzewa więdnące...
Dziś pogoda...lecz słońce chore – jak tęsknota...
Nim wyślesz, włóż list w trawę wonną albo w kwiaty.
Bo tu żadne nie kwitną już...Nich go przepoi Spokój, woń słońca, szczęście Twej bliższy i szaty, Albo go noś godzinę w fałdach sukni swej...
A papier niechaj będzie niebieski...Bo może
Znów przyjdą chmury szare, smutne, znów na dworze Słota łkać będzie, kiedy list przyjdzie od Ciebie;
Skarżyć się będą drzewa, co więdną i mokną, A ja samotny znów będę przez okno
Patrzył za małym skrawkiem błękitu na niebie.
Jakie uczucie opisuje podmiot liryczny i czym jest ono spowodowane?
Co może załagodzić stan, w jakim znajduje się poeta?
Na czym polega kontrast pejzażu i nastroju, który uzyskał L. Staff w wierszu?
Czego metaforą jest jesień?
O co prosi podmiot liryczny adresata wiersza?
W którym fragmencie wiersza poeta zawarł wyznanie miłosne? Zacytuj.
Czy można powiedzieć, że ten wiesz jest listem?
Dlaczego papier listu ma mieć kolor niebieski? Jaką symbolikę ma tutaj ten kolor?
Zwróć uwagę, że poeta często posługuje się trzykropkiem. Jaką trzykropek ma funkcję w tym wierszu?
Czym jest dla poety mały skrawek błękitu na niebie?
Jakim nastrojem przesiąknięty jest ten wiersz?
Jaką formę ma ten wiersz? Wskaż jej cechy.
Czy znasz inne wiersze, w których poeci zawarli wyznania miłosne?
