Flora bakteryjna jelit - GutFlora Główne bakterie tlenowe

(1)

Nazw. i imię:

Cambridge Diagnostics 0000680954

PRYWATNE 2021-02-17 14:41

34 Female

PESEL:

Zleceniodawca:

Lekarz:

Nr zlecenia:

Data pobr.:

Data rej.:

Wiek: Płeć:

Miejsce odb.:

Uwagi:

Wynik badania 86082810160

07:00

2021-02-17 Data i godz. przyjęcia:Numer badania.:CAMBRIDGE

GRZEMPA EMILIA

2021-02-16

Adres:

Wykonano z powierzonego materiału

CAMBRIDGE DIAGNOSTICS, 00-444 WARSZAWA ul. Górnośląska 4A +48 (22) 831 01 02, +48 (22) 831 66 03

Flora bakteryjna jelit - GutFlora Główne bakterie tlenowe

Escherichia coli 2x10^6 [1 x10^6 - 9 x10^7]

Proteus species 2x10^5* [< 1 x10^4]

Klebsiella species <1x10^4 [< 1 x10^4]

Enterobacter species 7x10^5* [< 1 x10^4]

Hafnia alveii <1x10^4 [< 1 x10^4]

Serratia species <1x10^4 [< 1 x10^4]

Providencia species <1x10^4 [< 1 x10^4]

Morganella morganii <1x10^4 [< 1 x10^4]

Citrobacter species <1x10^4 [< 1 x10^4]

Pseudomonas species <1x10^4 [< 1 x10^4]

Enterococcus species 2x10^6 [1 x10^6 - 9 x10^7]

Główne bakterie beztlenowe

Bacteroides species 2x10^8* [1 x10^9 - 9 x10^11]

Bifidobacterium species 7x10^7* [1 x10^9 - 9 x10^11]

Lactobacillus species 1x10^6 [1 x10^5 - 9 x10^7]

Clostridium species <1x10^6 [< 1 x10^6]

Grzyby

(2)

0000680954 GRZEMPA , EMILIA86082810160

Geotrichum species <1x10^3 [< 1 x10^3]

Pleśń negatywny negatywny

Wykonali / Data i godz. wykonania: Katarzyna Mruklik 2021-03-02 07:56

(3)

CAMBRIDGE DIAGNOSTICS 00-444 WARSZAWA ul. Górnośląska 4A +48 (22) 831 01 02, +48 (22) 831 66 03

Nazwisko i imię pacjenta: Grzempa Emilia PESEL: 86082810160

Bakterie proteolityczne Wynik Zakres normy Escherichia coli niepatogenna 2x10⁶ [ 1x10⁶ – 9x10⁷] Proteus species 2x10⁵ [ <1x10⁴] Klebsiella species <1x10⁴ [ <1x10⁴] Enterobacter species 7x10⁵ [ <1x10⁴] Hafnia alveii <1x10⁴ [ <1x10⁴] Serratia species <1x10⁴ [ <1x10⁴] Providencia species <1x10⁴ [ <1x10⁴] Morganella morganii <1x10⁴ [ <1x10⁴] Citrobacter species <1x10⁴ [ <1x10⁴] Pseudomonas species <1x10⁴ [ <1x10⁴] Clostridium species <1x10⁶ [ <1x10⁶]

Bakterie immunostymulujące Wynik Zakres normy Enterococcus species 2x10⁶ [ 1x10⁶ – 9x10⁷] Bacteroides species 2x10⁸ [ 1x10⁹ – 9x10¹¹]

Bakterie probiotyczne Wynik Zakres normy Bifidobacterium species 7x10⁷ [ 1x10⁹– 9x10¹¹ ] Lactobacillus species 1x10⁶ [ 1x10⁵– 9x10⁷ ]

Grzyby Wynik Zakres normy

Candida albicans <1x10³ [ <1x10³ ] Candida species <1x10³ [ <1x10³ ] Geotrichum species <1x10³ [ <1x10³ ]

Pleśń negatywny [ negatywny ]

Legenda:

(4)

Nazwisko i imię pacjenta: GRZEMPA EMILIA PESEL: 86082810160

KOMENTARZ DO BADANIA GutFlora

Znaczenie badania:

Przewód pokarmowy człowieka zasiedla ogromna liczba mikroorganizmów – bakterii, grzybów, wirusów i pierwotniaków, które zbiorczo nazywane są mikrobiotą lub mikroflorą jelitową. Mikrobiom często porównywany jest do “narządu”, o którym zapomniała współczesna medycyna. Badania wyraźnie wskazują, że mikrobiom, podobnie jak każdy inny narząd, jest w stanie odbierać informacje ze środowiska takie jak: zmiana pH, obecność lub brak składników pokarmowych, komórek układu odpornościowego, czy hormonów i na nie reagować. System ten jest nazywany quorum sensing i pozwala na molekularny dialog pomiędzy mikrobiomem a komórkami i narządami człowieka.

Mikroorganizmy jelitowe metabolizują również substancje pochodzące z pożywienia – węglowodany, białka, tłuszcze oraz te pochodzące bezpośrednio od człowieka jak obumarłe komórki i śluz. Mikrobiom wykorzystuje je do podtrzymywania swoich podstawowych czynności życiowych. Dlatego funkcje mikrobioty można porównać do rodzaju bioreaktora, który każdego dnia w procesie fermentacji produkuje niezliczone ilości substancji bioaktywnych. Ilość i charakter tych substancji będzie zależał w dużej mierze od jakości naszego odżywania.

Z uwagi na wielopoziomowe oddziaływanie mikrobiomu na nasz organizm, nie powinno być zaskoczeniem, że zaburzenia jakościowe i ilościowe mikrobomu, nazywane dysbiozą jelitową, mogą wpływać na ryzyko powstawania wielu chorób cywilizacyjnych m. in. otyłość, cukrzyca typu 2., zespół metaboliczny, choroby zapalne jelit, zespół jelita nadwrażliwego, choroby z autoagresji, nadwrażliwości pokarmowe, zaburzenia depresyjne, autyzm, zespół policystycznych jajników, choroba Alzheimera.

Mikrobiota jelitowa pełni szereg istotnych funkcji w organizmie jak:

• wspomaganie procesów trawiennych

• wytwarzanie krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych np. kwas masłowy i mlekowy

(5)

• wytwarzanie witamin K i z grupy B

• zwiększanie wchłaniania składników mineralnych

• zapobieganie kolonizacji jelita przez bakterie chorobotwórcze

• stymulacja dojrzewania i wspomaganie pracy układu odpornościowego

• inaktywacja toksyn powstających w jelitach

• wyciszanie procesów zapalnych w jelicie

• ochrona przed rozwojem nowotworów

• udział w procesach metabolicznych (cholesterolu, bilirubiny).

Szereg czynników może być przyczyną dysbiozy jelitowej jak:

• czynnik genetyczny

• rodzaj porodu i sposób karmienia niemowlęcia

• nieprawidłowa dieta

• używki

• infekcje

• przewlekły stres

• choroby przewodu pokarmowego

• niedobory sekrecyjnego IgA

• leki i radioterapia

• podeszły wiek

Badanie GutFlora jest nieinwazyjnym badaniem z kału, które pozwala na jakościową i ilościową oceną wskaźnikowych mikroorganizmów mikrobioty jelitowej człowieka (diagnostyka dysbiozy jelitowej). Na podstawie badania GutFlora i obrazu klinicznego pacjenta może zostać opracowana celowana dietoterapia oraz suplementacja probiotyków, prebiotyków, polifenoli i innych substancji bioaktywnych.

Informacje kliniczne o pacjencie:

nadwrażliwość pokarmowa, migrenowe bóle głowy, wzdęcia, nieżyt nosa, nadwaga

(6)

Opis badanych wskaźników:

Badanie mikrobioty jelitowej

Prawidłowy wynik: Nie stwierdza się zaburzeń mikrobioty jelitowej. Prawidłowy wynik badania nie wyklucza innych zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego. Jeśli dolegliwości nie ustępują w ciągu 2 tygodni skontaktuj się ze specjalistą w celu dalszej diagnostyki.

Nieprawidłowy wynik:

Przerost mikrobioty proteolitycznej (gnilnej) Proteus sp., Enterobacter sp.

Bakterie proteolityczne (gnilne) metabolizują głównie białka i tłuszcze. W wyniku przemiany aminokwasów z białek mogą powstawać aminy biogenne jak histamina, kadaweryna, putrescyna, tyramina oraz toksyczne metabolity jak siarkowodór, indol, skatol. Niektóre aminy biogenne jak kadaweryna i putrescyna są nazywane „trupimi jadami” i w nadmiarze mogą być toksyczne. Mogą one uszkadzać śluzówkę jelita, powodować lokalny stan zapalny oraz obciążać wątrobę. Ponadto konsekwencją przerostu bakterii gnilnych jest pojawienie się zbyt zasadowego odczynu w jelicie i zahamowanie wzrostu bakterii ochronnych z rodzaju Lactobacillus sp. i Bifidobacterium sp. Przerost bakterii gnilnych może być przyczyną objawów jak migreny, zmęczenie, halitoza, nietolerancja amin biogennych (np. histaminy), wzdęcia, gazy, śmierdzące stolce, zespół złego wchłaniania. Przewaga fermentacji gnilnej jest obserwowana w rozwoju i progresji chorób zapalnych jelit. Produkty fermentacji gnilnej są metabolizowane w wątrobie, co może mieć szczególne znaczenie u osób z chorobami wątroby. Wzrost histaminy produkowanej przez drobnoustroje jelitowe może nasilać reakcje alergiczne u osób z alergiami lub nietolerancją histaminy. Dlatego u osób z przerostem mikrobioty gnilnej warto rozważyć zastosowanie czasowo diety niskohistaminowej.

Przyczyną przerostu bakterii gnilnych są m. in. nadmiar białka w diecie i jego nieprawidłowe trawienie, zaparcia, niewydolność trzustki, antybiotykoterapia. Przy przeroście powinno rozważyć się ograniczenie spożycia białka, szczególnie pochodzenia zwierzęcego oraz przyjmowanie preparatów zawierających bakterie zakwaszające środowisko jelit np. z rodzaju Lactobacillus sp., które produkują kwas mlekowy. Zakwaszenie środowiska przywróci

(7)

równowagę i zahamuje wzrost bakterii gnilnych. Wskazane jest usprawnienie procesu trawienia białka poprzez dbanie o odpowiednią kwasowość soku żołądkowego (np. stosując 15 minut przed posiłkiem 1 łyżkę octu jabłkowego rozcieńczonego w ½ szklance wody lub soku z kiszonej kapusty, suplementując betainę HCl lub enzymów trawiennych). Naturalnym źródłem enzymów trawiennych są takie warzywa i owoce jak: papaja, ananas, kiwi,papaja, ananas, kiwi, mango, awokado, figa, grejpfrut.

Niedobór bakterii probiotycznych (ochronnych) Bifidobacterium sp.

Bakterie probiotyczne mają korzystne i wielokierunkowe działanie na organizm człowieka.

Wytwarzają one witaminy oraz substancje o działaniu przeciwdrobnoustrojowym jak kwasy organiczne (mlekowy, octowy, propionowy), nadtlenek wodoru i bakteriocyny. Kwas mlekowy może być następnie przekształcany przez inne bakterie do kwasu masłowego, substancji która ma m. in. dzianie przeciwzapalne i stanowi źródło energii dla komórek nabłonka jelita.

Niedobór bakterii probiotycznych jest niekorzystny dla organizmu i kondycji jelit, ponieważ bakterie produkują niewystarczające ilości wcześniej wspomnianych substancji ochronnych.

W konsekwencji może dojść do przerostu bakterii gnilnych, grzybów i drożdżaków. Niedobór bakterii probiotycznych może objawiać się nadwrażliwościami pokarmowymi, częstymi infekcjami, dyspepsją czynnościową, biegunkami, zaparciami, wzdęciami, migrenami.

Przyczyną niedoboru bakterii probiotycznych mogą być: antybiotykoterapia, choroby zapalne jelit i inne choroby przewlekłe, infekcje jelitowe, dieta uboga w substancje prebiotyczne. Przy niedoborze bakterii probiotycznych powinno się rozważyć zwiększenie spożycia błonnika rozpuszczalnego w wodzie jak skrobia oporna i fruktooligosacharydy (m.in. czosnek, cebula, por, cykoria, żyto, jęczmień), gdyż selektywnie stymulują one wzrost bakterii probiotycznych.

Do diety należy również włączyć produkty fermentowane jako źródło naturalnych

„probiotyków”:

• kiszonki /UWAGA: nieodpowiednie w przypadku nietolerancji histaminy/

• sok z kiszonek np. sok z kapusty

• domowy zakwas, np. buraczany

• napoje probiotyczne jak kombucha, rejuwelak, napoje probiotyczne z metabolitami, mleko acidofilne, kefir wodny

(8)

• fermentowane napoje mleczne: kefir, zsiadłe mleko, jogurt /UWAGA: nieodpowiednie przy nadwrażliwości pokarmowej na białka mleka krowiego/.

Niedobór bakterii immunostymulujących Bacteroides sp.

Bakterie immunostymulujące są związane z szeregiem procesów związanych z układem odpornościowy. indukują syntezę sekrecyjnego IgA (sIgA), które stanowi istotną ochronę w odpowiedzi na antygeny pokarmowe i bakteryjne oraz element bariery jelitowej. Utrzymują one również homeostazę immunologiczną w jelicie poprzez wpływ na równowagę limfocytów Th1/Th2, której zaburzenie może prowadzić m. in. do reakcji alergicznych i chorób z autoagresji. Dodatkowo bakterie immunostymulujące konkurują z mikroorganizmami patogennymi o dostęp do receptorów komórkowych, chroniąc organizm przed zakażeniami.

Osoby z niedoborem bakterii immunostymulujących są bardziej narażone na wystąpienie zakażeń układu pokarmowego, zespołu jelita przesiąkliwego i nadwrażliwości pokarmowej IgG-zależnej. Niedobór bakterii immunostymulujących może objawiać się: wzdęciami, biegunkami, dyspepsją czynnościową, niedoborem witamin z grupy B i K, obniżeniem odporności organizmu, nadwrażliwościami pokarmowymi. Niektóre grupy bakterii immunostymulujących mogą powodować nietolerancję laktozy, stąd też wskazane może być czasowe wyeliminowanie produktów zawierających laktozę z diety (m.in. płynne mleko, śmietana, twarogi, serek wiejski, jogurty, niektóre wędliny i słodycze).

(9)

Schemat postepowania

KROK I – eliminacja czynników powodujących dysbiozę jelitową Czynniki środowiskowe jak:

• alkohol,

• nadwrażliwości pokarmowe, w tym IgG-zależne,

• stany zapalne,

• zakażenia bakteryjne, wirusowe i grzybicze,

• obecność pasożytów,

• przetworzona żywność,

• cukry proste,

• niedobory żywieniowe (np. witaminy D),

• dodatki do żywności,

• leki (antybiotyki, niesteroidowe leki przeciwzapalne, zobojętniające sok żołądkowy),

• stres psychologiczny,

• i intensywny wysiłek fizyczny np. ciężka praca fizyczna, przygotowanie do zawodów silnie osłabiają zarówno mikrobiotę jelitową, jak i błonę śluzową jelita. Stąd pierwszym etapem w terapii dysbiozy jelitowej jest eliminacja wyżej wspomnianych czynników.

W celu identyfikacji niektórych czynników warto wykonać dodatkową diagnostykę w kierunku nadwrażliwości pokarmowej IgG-zależnej (badanie FoodDetective^TM lub FoodPrint^®), inwazji pasożytniczych (badanie Parazyt), poziomu zestresowania organizmu (AdrenalPrint lub StressPrint) lub niedoborów witaminy D.

KROK II – zmiana stylu życia i wprowadzenie produktów żywnościowych przywracających równowagę mikrobioty

Kolejnym krokiem w terapii dysbiozy jelitowej jest zmiana stylu życia i odpowiednio dobrana dieta przeciwzapalna, bogata w żywność o właściwościach prebiotycznych i zawierająca prozdrowotne bakterie i drożdże oraz antyoksydanty.

(10)

Poniżej znajdują się zalecenia, które powinny być uwzględnione w celu zrównoważenia mikrobioty jelitowej i regeneracji bariery jelitowej.

Do podstawowych elementów zmiany stylu życia i żywienia należą:

✓ spożycie minimum 0,5 kg warzyw i owoców w ciągu dnia, gdzie należy zachować różnorodność spożywanych produktów (najlepiej spożywać warzywa każdego koloru tęczy w ciągu dnia); warzywa i owoce stanowią podstawowe źródło błonnika pokarmowego, witamin, minerałów i polifenoli o właściwościach antyoksydacyjnych

✓ spożycie naturalnych tłuszczów jak tłoczone na zimno oleje roślinne (oliwa z oliwek, olej lniany, olej z wiesiołka), czy ekologiczne tłuszcze zwierzęce jak masło, masło klarowane, smalec

✓ rezygnacja ze spożycia produktów przetworzonych, tj. chipsy i przekąski, napojów gazowanych, produktów typu instant, produktów w których składzie znajdują się konserwanty, sztuczne barwniki i inne dodatki do żywności, a także tłuszcz utwardzony i cukier

✓ rezygnacja ze spożycia przemysłowych i cukierniczych słodyczy na rzecz spożycia owoców i warzyw oraz orzechów czy nasion, a także domowych wypieków czy deserów bez dodatku cukru i produktów nietolerowanych

✓ spożywanie odpowiedniej ilości wody w ciągu dnia; przyjmuje się, że odpowiednia ilość stanowi 30 ml na kg/masy ciała u osoby dorosłej (około 2 l/dzień)

✓ ograniczenie spożycia kofeiny (np. do jednej filiżanki kawy dziennie), rezygnacja z palenia papierosów oraz ograniczenie spożycia alkoholu (w trakcie trwania terapii dysbiozy jelitowej i/lub zaburzeń przepuszczalności bariery jelitowej alkohol najlepiej całkowicie wykluczyć alkohol z diety)

✓ codzienna aktywność fizyczna według zaleceń WHO:

o dla osób w wieku od 18 do 64 lat umiarkowana aktywność fizyczna powinna obejmować co najmniej 150 minut w tygodniu, ponadto co najmniej 2 razy w tygodniu należy wykonywać ćwiczenia wzmacniające główne grupy mięśni (rodzaj aktywności powinien zależeć od stanu zdrowia)

o dla osób w wieku od 5 do 17 lat zaleca się co najmniej 60 minut umiarkowanego lub intensywnego wysiłku fizycznego każdego dnia, ponadto co najmniej 3 razy

(11)

w tygodniu należy wykonywać ćwiczenia wzmacniające główne grupy mięśni (rodzaj aktywności powinien być dostosowany do wieku)

✓ sen (preferowane 8h dziennie), co wpływa m. in. na obniżenie hormonów stresu i regenerację organizmu

Jednym z najczęstszych objawów zaburzeń funkcjonowania przewodu pokarmowego są biegunki i zaparcia.

W przypadku ZAPARĆ należy zadbać o odpowiednią podaż wody (30 ml/kg masy ciała dla osoby dorosłej lub dostosowaną do wieku dziecka). Wskazane jest kontrolowanie ilości błonnika pokarmowego – jego nadmiar lub niedobór może przyczyniać się do nieprawidłowej pracy jelit. Należy zwrócić uwagę na źródła błonnika rozpuszczalnego (warzywa, rośliny strączkowe, siemię lniane, płatki owsiane) oraz żywność prebiotyczną.

W czasie trwania BIEGUNKI istotnym elementem jest nawodnienie i uzupełnienie elektrolitów (pomocna może być woda ze szczyptą soli himalajskiej, sok pomidorowy, woda kokosowa). Należy wyeliminować produkty drażniące jelito jak używki, produkty wywołujące nadwrażliwości pokarmowe.

Jeśli biegunki i zaparcia nie ustępują w ciągu 2 tygodni skontaktuj się ze specjalistą w celu dalszej diagnostyki.

Produkty fermentowane jako źródło naturalnych „probiotyków”

• kapusta i ogórki kiszone /UWAGA: nieodpowiednie w przypadku nietolerancji histaminy/

• inne warzywa kiszone (np. brokuły, buraki, kalafior, rzodkiewka, marchewka) /UWAGA: dobór warzyw zależny od tolerancji, np. brokuł czy kalafior może nie być odpowiedni w sytuacji nietolerancji produktów z wysoką zawartością związków FODMAP/

• zakwas (np. buraczany, sok z kapusty, chlebowy) /UWAGA: dobór napoju zależny od tolerancji, np. buraczany może nie być odpowiedni w sytuacji nietolerancji produktów z wysoką zawartością związków FODMAP/

• fermentowane produkty mleczne (kefir, jogurt, zsiadłe mleko) /UWAGA:

nieodpowiednie przy nadwrażliwości pokarmowej na białka mleka krowiego/

• kefir wodny /UWAGA: może być nieodpowiedni przy nietolerancji drożdży/

(12)

• kombucha /UWAGA: może być nieodpowiedni przy nietolerancji drożdży/

• napoje fermentowane – domowe (jak Rejuwelac) lub gotowe probiotyczne (jak np.

mleko acidofilne)

• domowe jogurty i kefiry wegańskie (z użyciem kultur bakteryjnych) Żywność prebiotyczna

Prebiotyki są to oporne na trawienie substancje występujące naturalnie w żywności lub do niego wprowadzane w celu selektywnego pobudzania wzrostu prawidłowej mikrobioty jelit (szczególnie bakterii z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium). Efekty zdrowotne prebiotyków obejmują:

• zmniejszenie stanu zapalanego na powierzchni błony śluzowej

• zwiększenie syntezy sIgA

• zwiększenie stężenia krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych i obniżenie pH

• zwiększenie biodostępności mikroskładników (Fe, Ca, Mg)

• zwiększenie uczucia sytości i regulacja gospodarki węglowodanowej

• regulacja poziom hormonów stresu

Pamiętajmy, że prebiotyki są częścią błonnika pokarmowego (tzw. błonnik rozpuszczalny w wodzie), ale nie każdy błonnik pokarmowy jest prebiotykiem. Do prebiotyków zaliczamy pokarmy bogate w pektyny, gumy, śluzy, fruktooligosacharydy (FOS), galaktooligosacharydy (GOS), inulinę oraz skrobię oporną. Pokarmowe źródła prebiotyków (np. skrobia oporna) są bardzo dobrze tolerowane przez większość osób. Szczególnie skrobia oporna, która powstaje pod wpływem obróbki skrobi (naprzemienne podgrzewanie i chłodzenie produktów zwiększa w nich zawartość skrobi opornej).

INULINA SKROBIA OPORNA

cebula, czosnek, por ziemniaki, bataty

szparagi ryż, kasze, płatki, makarony

(13)

cykoria soczewica, fasola

karczochy czerstwe pieczywo

banany zielone banany

topinambur kukurydza

Warzywa i owoce jako naturalne źródło polifenoli

Warzywa, owoce i przyprawy stanowią podstawowe źródło błonnika pokarmowego, witamin, minerałów, a także polifenoli (np. resweratrol, kwercetyna, kurkumina) o właściwościach antyoksydacyjnych. Związki antyoksydacyjne neutralizują działanie wolnych rodników, które powstają w fizjologicznych procesach metabolicznych. Jednak w sytuacji, gdy organizm znajduje się w stresie (fizycznym, psychicznym) zaczyna wytwarzać ich bardzo duże ilości.

Organizm człowieka posiada naturalne mechanizmy radzenia sobie z wolnymi rodnikami, jednak w sytuacji występowania wielu bodźców zewnętrznych, wymienionych wcześniej, mechanizmy te okazują się być niewystarczające, dlatego w terapii mającej na celu zrównoważenie mikrobioty jelitowej ich zwiększona podaż jest niezbędna.

Według najnowszych badań polifenole są klasyfikowane jako prebiotyki, gdyż mikrobiota jelitowa może przekształcać polifenole z żywności w inne bioaktywne metabolity o korzystnym wpływie na organizm człowieka oraz zwiększać ich biodostępność. Wykazano także, że same polifenole mogą wpływać korzystnie na skład mikrobioty: hamować wzrost bakterii gnilnych np. Pseudomonas sp. i jednocześnie stymulować wzrost korzystnych bakterii z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium. Ponadto polifenole zwiększają szczelność bariery jelitowej.

GRUPA PRODUKTÓW PRODUKTY

(14)

Owoce i warzywa fioletowe

aronia, czarna porzeczka, jeżyny, figi, jagody, borówki, czerwone winogrona, śliwki, czerwona

cebula, czerwona kapusta Owoce i warzywa

żółte/czerwone

maliny, truskawki, żurawina, papryka, pomidor i jego przetwory, brzoskwinia, owoc dzikiej róży,

liczi, buraki, marchew, jabłko Warzywa zielone natka pietruszki, jarmuż, szpinak, sałata Zioła i przyprawy goździki, kurkuma, cynamon, kmin rzymski,

bazylia, oregano, pietruszka nać, pieprz, mięta Inne algi morskie, kiszonki, orzechy, nasiona, zielona

herbata

Zdrowe tłuszcze

W procesie regeneracji jelit istotnym elementem jest stosowanie naturalnych tłuszczów, które stanowią źródło energii i budulca dla komórek jelitowych. Należą tu nierafinowane oleje roślinne tłoczone na zimno (oliwa z oliwek extra virgin, olej lniany, z ogórecznika, z awokado, rzepakowy, z wiesiołka), a także do smażenia masło klarowane, smalec gęsi i olej kokosowy.

Dobór tłuszczów w diecie powinien być dobrany indywidualnie do tolerancji i zdolności trawienia – początkowo może być wskazane użycie tłuszczów lekkostrawnych jak masło (jeśli nie występuje nadwrażliwość na białka mleka krowiego), masło klarowane, oliwa z oliwek extra virgin, czy olej kokosowy.

Wywary z kości i mięsa jako źródło l-glutaminy /nie dotyczy wegetarian i wegan/

L-glutamina jest aminokwasem, który jest kluczowy dla funkcji układu odpornościowego i jelita.

Jej rola terapeutyczna jest istotna ze względu na działanie:

• wspierające prawidłowe funkcjonowanie organizmu

• wzmacniające odporność organizmu

• przyspieszające na regenerację błony śluzowej i kosmków jelitowych

• stymulujące regenerację mięśni

(15)

• wspierające detoksykację wątroby

Naturalnych źródłem l-glutaminy jest wołowina lub wywary z kości i mięsa. Oprócz l-glutaminy, która ma działanie przeciwzapalne i uszczelniające barierę jelitową wywar zawiera inne aminokwasy, takie jak glicyna, prolina, arginina, które wspierają regenerację organizmu.

Żelatyna zawarta w wywarze jest hydrofilowym koloidem, który przyciąga i zatrzymuje płyny, w tym również soki trawienne, wspierając w ten sposób prawidłowe trawienie.

Przepis na rosół (polecany w początkowej fazie leczenia)

Do największego garnka włożyć kurczaka i kilka kawałków wołowiny z kością (z dobrego źródła). Najbardziej aromatyczny wywar uzyskamy dodając udka i skrzydełka. Wrzucić ok. 10 obranych marchewek, selera, korzeni pietruszki i cebulę. Dodać łyżeczkę octu jabłkowego i czosnek. Dosolić do smaku naturalną solą. Gotować wywar kilka godzin (5-6h). Przed podaniem należy wyjąć warzywa. Gotując wywar należy wykluczyć lub zamienić składniki nietolerowane (nadwrażliwość pokarmowa, związki FODMAPs i inne).

L-glutamina może być również przyjmowana w formie suplementów, jednak w początkowej fazie leczenia jelita zaleca się spożywanie naturalnych jej źródeł, takich jak długo gotowany rosół lub wywar kostny. Suplementacja jest rozwiązaniem dla wegetarian i wegan, którzy nie spożywają produktów pochodzenia zwierzęcego.

KROK III – indywidualnie dopasowana suplementacja probiotyków, prebiotyków, polifenoli i innych substancji bioaktywnych

Pamiętajmy, że zdrowe żywienie jest niezbędnym i podstawowym elementem terapii dysbiozy jelitowej, którego nie można pominąć, gdyż przynosi trwałe efekty terapeutyczne.

Suplementacja jest uzupełnieniem i wspomaga proces terapeutyczny w początkowym jego etapie. Ma to szczególne znaczenie u osób z silną dysbiozą jelitową, gdzie sama zmiana żywienia może okazać się niewystarczająca. Suplementacja ma też znaczeniu u osób wykluczających okresowo z diety produkty takie jak zboża, które są źródłem błonnika rozpuszczalnego.

(16)

Poniżej została przedstawiona propozycja indywidualnej suplementacji probiotyków, prebiotyków, polifenoli i innych substancji bioaktywnych. Schemat został stworzony w oparciu o aktualne badania naukowe i kliniczne.

Nazwa preparatu Dawkowanie

SANPROBI Barrier Dawkowanie: Dorośli i dzieci powyżej 12 roku życia 3 kapsułki dziennie. W przypadku antybiotykoterapii zaleca się spożywanie Sanprobi Barrier wraz z rozpoczęciem przyjmowania antybiotyku i kontynuowanie suplementacji przez 14 kolejnych dni po zakończeniu antybiotykoterapii.

MITOCARE Polyphenole Dawkowanie: 1 x dziennie 3 kapsułki. Zaleca się spożywać co najmniej 15 minut przed posiłkiem z około 200 ml wody niegazowanej.

W trakcie suplementacji dolegliwości przejściowo mogą się nasilić, gdyż występuje indywidualna tolerancja organizmu na stosowe substancje bioaktywne. W takiej sytuacji należy zmniejszyć sugerowaną dawkę i zaczynać od mniejszych, osiągając po kilku dniach dawkę sugerowaną (dotyczy to szczególnie prebiotyków). W momencie kiedy objawy nie mijają należy zaprzestać stosowania preparatu. Wątpliwości i objawy w trakcie stosowania suplementacji należy na bieżąco konsultować z lekarzem lub dietetykiem prowadzącym.

Celem powyższej terapii jest zrównoważenie mikrobioty jelitowej. Przyjmuje się, że powinno minąć przynajmniej 3 miesiące, aby móc zdecydować o skuteczności terapii. Jeśli efekt nie jest pełny lub jego brak być może trzeba pogłębić diagnostykę i zidentyfikować czynniki powodujących dysbiozę jelitową:

Cel badania Nazwa badania

Diagnostyka nadwrażliwości pokarmowej IgG-zależnej FoodDetective^TMlub FoodPrint^® Diagnostyka inwazji pasożytniczych Parazyt

Diagnostyka stanu zapalnego i zespołu jelita przesiąkliwego

Zonulina

(17)

Diagnostyka serologiczna drożdżaka Candida albicans (przeciwciała IgG i IgA)

Candida Badanie poziomu witaminy D we krwi Witamina D Badanie wydolności nadnerczy i/lub poziomu

zestresowania organizmu

AdrenalPrint lub StressPrint

W przypadku chęci skonsultowania się ze specjalistą, dietetycy Poradni Dietetycznej działającej przy Cambridge Diagnostics pozostają do Państwa dyspozycji. Pełną ofertę badań i usług można znaleźć na stronie internetowej www.cambridge-diagnostics.pl lub pod numerem telefonu (22) 831 01 02.

Uwaga! W przypadku przyjmowania leków przed zastosowaniem suplementów należy skonsultować się ze specjalistą. Ostrożność w stosowaniu suplementów zaleca się m.in. w przypadku osób przewlekle lub poważnie chorych z obniżoną odpornością, w tym po chemioterapii, radioterapii oraz pacjentów przyjmujących duże dawki leków immunosupresyjnych. Powyższe zalecenia powinny zawsze uwzględniać stan kliniczny pacjenta i nie zastępują porady lekarskiej.

(18)

Literatura

1. Barcik W. i wsp. Histamine-secreting microbes are increased in the gut of adult asthma patients. J Allergy Clin Immunol. 2016 Nov;138(5):1491-1494.e7.

2. Boulangé C.L. i wsp. Impact of the gut microbiota on inflammation, obesity, and metabolic disease. Genome Med. 2016; 8: 42.

3. Crago S.S. i Tomasi T.B. Mucosal Antibodies, Food Allergy and Intolerance. Bailliere Tindall/W.B. Saunders 1987;167-89.

4. Dukowicz A. C. i wsp. Small intestinal bacterial overgrowth: a comprehensive review.

Gastroenterol Hepatol (N Y). 2007 Feb;3(2):112-22.

5. Distrutti E. i wsp. Gut microbiota role in irritable bowel syndrome: New therapeutic strategies. World J Gastroenterol. 2016 Feb 21; 22(7): 2219–2241.

6. Deans E. Microbiome and mental health in the modern environment. J Physiol Anthropol. 2017; 36: 1.

7. Matsuoka K. i Kanai T. The gut microbiota and inflammatory bowel disease. Semin Immunopathol. 2015; 37: 47–55.

8. Pugin B. i wsp. A wide diversity of bacteria from the human gut produces and degrades biogenic amines. Microb Ecol Health Dis. 2017 Jan 1;28(1):1353881.

9. Tremellen K. i Pearce K. Dysbiosis of Gut Microbiota (DOGMA)--a novel theory for the development of Polycystic Ovarian Syndrome. Med Hypotheses. 2012 Jul;79(1):104- 12.

10. Tomás-Barberán F.A. i wsp. Interactions of gut microbiota with dietary polyphenols and consequences to human health. Curr Opin Clin Nutr Metab Care. 2016, 19(6), 471- 476.

11. Cruzat V. i wsp. Glutamine: Metabolism and Immune Function, Supplementation and Clinical Translation. Nutrients. 2018, 23, 10(11), E1564.

12. Róży A. Rola probiotyków w profilaktyce i leczeniu chorób alergicznych. Pneumonol.

Alergol. Pol. 2012; 80, 1: 65–7.

13. Macpherson A.J. i Uhr T. Induction of protective IgA by intestinal dendritic cells carrying commensal bacteria. Science. 2004 Mar 12;303(5664):1662-5.

14. Förster T.M. i wsp. Enemies and brothers in arms: Candida albicans and gram-positive bacteria. Cell Microbiol. 2016 Dec;18(12):1709-1715.

(19)

15. Dudek-Wicher R.K. i wsp. The influence of antibiotics and dietary components on gut microbiota. Prz Gastroenterol. 2018; 13(2): 85–92.

16. Information sheet: global recommendations on physical activity for health. WHO 2011 17. Normy żywieniowe dla populacji Polskiej, pod redakcją naukową Jarosza M. IŻŻ 2017.