a agencjami pracy tymczasowej
Początkowo PSZ starały się wykorzystać for-mułę agencji pracy tymczasowej do osią-gnięcia lepszych wyników w poszukiwaniu pracy dla swoich odbiorców, zwłaszcza tych w najbardziej niekorzystnej sytuacji, niż te oferowane przez standardowe agencje. Już w połowie lat 70-tych pod nazwą START za-łożono agencję pracy tymczasowej podpo-rządkowaną PSZ. Agencja START rozwinęła się i w latach 90-tych zajmowała drugą pozycję
pośród agencji pracy tymczasowej w kraju, ustępując miejsca jedynie agencji Randstad.
Agencja START działała jako przedsiębiorstwo non-profit. Jej głównym celem było zapew-nienie zatrudnienia tymczasowego osobom poszukującym pracy znajdującym się w nie-korzystnej sytuacji. Dzięki agencji START ho-lenderskie PSZ zyskały lepsze zrozumienie pozycji agencji pracy tymczasowej na rynku i metod ich pracy, a także ryzyka, jakie agen-cje miały stanowić dla tradycyjnych wzor-ców zatrudniania, oraz poznały ich możliwości i ograniczenia.
Agencja START stopniowo się usamodzielnia-ła i w końcu odłączyusamodzielnia-ła się od PSZ, by zostać w pełni samodzielnym komercyjnymi przed-siębiorstwem. Dzięki doświadczeniu z agencją START holenderskie PSZ zyskały wnikliwe zro-zumienie świata agencji pracy tymczasowej, co przygotowało je na porzucenie antago-nistycznej relacji z agencjami i zainicjowanie stosunków opartych na współpracy.
Kolejnym krokiem było wprowadzenie w la-tach 90-tych dotacji („Kader Regeling Uitzen-darbeid”, KRU), która miała na celu ułatwienie agencjom pracy tymczasowej poprawę ich wyników w przypadku szukania zatrudnienia dla osób poszukujących pracy z grup o nie-korzystnej sytuacji, a zwłaszcza w przypadku osób długotrwale bezrobotnych. Dotacja ta funkcjonowała przez wiele lat i przyniosła pozytywne rezultaty.
Trzecią inicjatywę wprowadzono w drugiej połowie lat 90-tych, kiedy to na mocy reformy prawnej status PSZ zredukowano do instytu-cji, która powinna pomagać głównie osobom poszukującym pracy znajdującym się w nie-korzystnej sytuacji. W celu zachowania
bar-dziej wszechstronnej roli pośrednika na rynku pracy – co uważano za warunek konieczny dla skutecznych poszukiwań zatrudnienia dla osób poszukujących pracy znajdujących się w niekorzystnej sytuacji – pojawił się pomysł, by stworzyć przedsięwzięcie joint venture wspólnie z dwoma dużymi agencjami pracy tymczasowej. Strony biorące udział w takim przedsięwzięciu joint venture oferowałyby wspólnie „pełny pakiet usług rekrutacyjnych”.
Ta inicjatywa stała się jednak przedmiotem ożywionej dyskusji. Pozostałe agencje pra-cy tymczasowej obawiały się utraty udziału w rynku i sprzeciwiały się tej inicjatywie, ar-gumentując, że stanowiłaby ona „nieuczciwą konkurencję”. Ich sprzeciw okazał się skutecz-ny i projektu nigdy nie zrealizowano.
W 2002 roku zadaniem PSZ było głównie skoncentrowanie się na znalezieniu pracy dla osób bezrobotnych pobierających świadcze-nia i sprawdzanie ich postaw oraz zachowaświadcze-nia w odniesieniu do rynku pracy. Nacisk na usługi dla pracodawców był mniejszy, co wiązało się również z redukcją liczby wakatów, o których powiadamiane były PSZ. Następnie, w drodze projektu finansowanego z EFS, rozpoczęto in-tensywną kampanię na rzecz powrotu PSZ na rynek wakatów z pomocą agencji pracy tym-czasowej. Agencje takie otrzymywały dotację na świadczenie usług pośrednictwa między pracodawcami posiadającymi nieobsadzone stanowiska a osobami bezrobotnymi zareje-strowanymi w ramach PSZ, zwiększając tym samym liczbę ofert w wykazach PSZ i aktywnie pośrednicząc między osobami zarejestrowa-nymi w ramach PSZ a pracodawcami oferują-cymi wakaty. Od tej chwili PSZ zaczęły znów działać w sposób bardziej celowy, koncen-trując się na opracowaniu zorganizowanego pakietu usług dla pracodawców.
1
Partnerstwa pomiędzy realizatorami usług rynku pracyOd czasu reformy w 2002 roku usługi rein-tegracji na rynku pracy osób bezrobotnych, dla których trudno znaleźć zatrudnienie są głównie zlecane prywatnym firmom (zajmu-jącym się taką reintegracją). Dotyczy to nieza-trudnionych osób poszukujących pracy i po-bierających świadczenia, osób (pracujących lub niezatrudnionych), które pobierają rentę, a także osób niezatrudnionych, które korzy-stają ze wsparcia dochodu w ramach pomocy społecznej. Ideą przewodnią było założenie, że prywatne agencje pracy świadczące usłu-gi rekrutacji na rzecz pracodawców – pośród których agencje pracy tymczasowej mają naj-większy udział w rynku – miały stać się waż-nymi graczami na rynku usług reintegracji zawodowej. Stanowiłoby to kolejny wymiar partnerstwa z PSZ. Niemniej jednak w prak-tyce sprawy potoczyły się inaczej. Agencje pracy tymczasowej nie stały się ważnym gra-czem na rynku takich usług, pozostawiając ich świadczenie organizacjom non-profit (tak jak ma to miejsce z Armią Zbawienia w Australii) oraz specjalistycznym firmom komercyjnym.
Jedno z możliwych uzasadnień tej sytuacji wskazuje na fakt, że tego rodzaju działalność wymaga relacji z pracodawcami, która róż-ni się od zwyczajowych stosunków między agencjami pracy tymczasowej a pracodawca-mi. Jedynie kilka agencji pracy tymczasowej ustanowiło niewielkie działy zajmujące się tego rodzaju (dotowanymi) usługami.
A5.3 Obecne stosunki między PSZ a agencja-mi pracy tymczasowej
W wyniku tych zmian dziś PSZ traktują agen-cje pracy tymczasowej na równi z innymi pracodawcami, którzy mogą zatrudnić zareje-strowanych bezrobotnych. Agencje regularnie publikują swoje oferty na portalu interne-towym PSZ WERK.NL. Agencje
powszech-nie używają tego kanału w celu pozyskania potencjalnych pracowników. Mniej więcej 70% (ok. 300 000) ofert publikowanych bez-pośrednio na WERK.NL pochodzi z agencji pracy tymczasowej. PSZ oferują agencjom również możliwość prezentowania swoich ofert w ramach aktywnej pomocy w rekruta-cji. PSZ traktują takie wakaty w ten sam spo-sób jak jakiekolwiek inne stanowiska u innych pracodawców. Około 35% wszystkich waka-tów zgłoszonych w ramach usług aktywnej rekrutacji (około 300 000) pochodzi z agencji pracy tymczasowej.
W zasadzie wszyscy zarejestrowani bezro-botni są proszeni o opublikowanie swoich CV na WERK.NL, dzięki czemu na podstawie swojego profilu mogą być odnalezieni przez pracodawców poszukujących pracowników.
Dostępne jest również narzędzie automatycz-nego dopasowywania, które na podstawie profilu wakatu wyłania odpowiednich kandy-datów. Agencje pracy tymczasowej korzystają z tych udogodnień tak samo jak inni pra-codawcy. W ramach swoich usług aktywne-go pośrednictwa pracy PSZ odsyłają rocznie około 1,2 mln zarejestrowanych bezrobotnych osób do rekrutacji w ramach zgłoszonych wakatów. Tak więc w odpowiedzi na każdą z 300 000 ofert przedstawiani są średnio czte-rej kandydaci. 36% tych przypadków dotyczy zatrudnień w ramach agencji pracy tymczaso-wej, taki sam procent stanowią również inne wakaty. Około 100 000 takich działań kończy się podpisaniem umowy o zatrudnieniu, spo-śród których 38% stanowią umowy z agencja-mi pracy tymczasowej. Oznacza to, że szanse na znalezienie zatrudnienia tymczasowego i innych rodzajów wakatów są mniej więcej takie same.
Wypływa z tego taki wniosek, że agencje pra-cy tymczasowej zostały w pełni zintegrowane w ramach pakietu usług oferowanych przez PSZ. PSZ dąży do ułatwienia im działań w ra-mach rekrutacji, tak samo jak ma to miejsce w przypadku innych pracodawców. Agencje powszechnie korzystają z kanałów PSZ na wiele sposobów, najczęściej do reklamowania oferowanych stanowisk. Co interesujące, PSZ stanowią obecnie część projektu realizowane-go wspólnie przez dostawców usług na rynku pracy – wśród nich znajduje się wiele agen-cji pracy tymczasowej – w celu stworzenia wspólnego systemu do zestandaryzowanej wymiany informacji o wakatach.
Dzięki ostatniej fazie stosunków między PSZ a agencjami pracy tymczasowej ich rela-cje zyskały nowy wymiar. Zawarto „ramową umowę o współpracy”, na mocy której PSZ będą aktywnie promować poszukiwanie pra-cy za pośrednictwem agencji prapra-cy tymcza-sowej. Godnym uwagi elementem tego po-rozumienia są tak zwane „ekspresowe randki”
(ang. speed-dating). W ramach tego modelu odbiorcy usług PSZ są zapraszani na specjal-ną sesję w lokalnym biurze PSZ, gdzie mogą się spotkać z wieloma agencjami pracy tym-czasowej i pokrótce przedstawić swoje umie-jętności. Ma to być sposobem na ustano-wienie owocnych kontaktów. Takie osoby bezrobotne być może nie znajdą dzięki temu natychmiast pracy, ale mają możliwość zna-lezienia się w bazach agencji, które są wy-korzystywane do obsadzania zgłaszanych im stanowisk. „Ekspresowe randki” zostały po raz pierwszy zastosowane w mieście ‘s-Her-togenbosch i później stały się narzędziem pośrednictwa pracy stosowanym w wielu lokalnych biurach.
Wdrażaniu programu „ekspresowych randek”
towarzyszy usługa tak zwanego „Flex service desk”, która została ustanowiona w 2010 roku w głównych biurach PSZ w celu wspierania różnych inicjatyw realizowanych wspólnie przez PSZ i agencje pracy tymczasowej. Usłu-ga ta (realizowana przez dwóch pracow-ników zatrudnionych w pełnym wymiarze pracy) jest współfinansowana przez PSZ, krajowe stowarzyszenie wszystkich dużych agencji pracy tymczasowej (ABU), krajowe stowarzyszenie małych agencji pracy tym-czasowej (NBBU), oraz sześć największych agencji pracy tymczasowej w kraju. Do za-dań takich pracowników należy: doradzanie w sprawie dalszego rozwoju portalu inter-netowego PSZ, zwiększanie przejrzystości dostępu do dotacji publicznych dla agencji, rozwiązywanie wszelkiego rodzaju praktycz-nych problemów wynikających ze współpra-cy między agencjami a PSZ, a także orga-nizowanie okresowych spotkań wszystkich wymienionych powyżej organizacji, których celem jest omówienie istotnych kwestii.
Ponadto wszyscy bezrobotni pobierający świadczenia będą zobligowani do zarejestro-wania się jako osoby poszukujące pracy w co najmniej jednej agencji pracy tymczasowej.
Wymagane jest, by takie zarejestrowanie na-stąpiło w ciągu pierwszych trzech miesięcy bezrobocia. Ten nowy obowiązek będzie wprowadzony w związku z radykalną refor-mą modelu usług świadczonych przez PSZ, którą opracowano w odpowiedzi na cięcia budżetowe, jakie zostaną nałożone na PSZ w nadchodzących latach. Liczba lokalnych biur PSZ zostanie drastycznie zmniejszona, z ponad 100 do 30. Kontakty z odbiorcami usług PSZ będą miały miejsce przeważnie przez Internet.