Zdj. 29. Pracownia Rysunku Narracyjnego, Zgłowy, 2012. Fot. Sławomir Sobczyk. Źródło: Biblioteka Główna Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie.
Zdj. 30. Pracownia Rysunku Narracyjnego, Zgłowy, 2012. Fot. Sławomir Sobczyk. Źródło: Biblioteka Główna Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie.
Rafał Pytel jest artystą interdyscyplinarnym,
absol-wentem Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie, au-torem 18 wystaw indywidualnych i uczestnikiem 93 wystaw zbiorowych. Uprawia grafikę, malarstwo, tworzy obiekty przestrzenne, reliefy, jest zafascy-nowany ogrodami japońskimi, które charakteryzują się przede wszystkim harmonią z naturą. Mają one naśladować fragment przyrody nienaruszonej przez człowieka. Bardzo często w tym celu wykorzystywa-ne są miniaturyzacje, dzięki którym na niewielkim obszarze można zmieścić spory kawałek krajobrazu. Cechą charakterystyczną dla tych ogrodów jest tak-że asymetria, gdyż w naturze rzadko kiedy mamy do czynienia z symetrią i prostotą. Rafał Pytel, inspiru-jąc się ogrodami japońskimi, wykonuje abstrakcyj-ne grafiki o literackich tytułach. Jego ogrody-lino-ryty tworzą rytmiczne, miniaturowe obrazy, które składają się na książkę artystyczną (Zdj. 31–32)38.
38 Rafał Pytel. Ogrody. Pięć improwizacji graficznych na temat japońskich ogrodów ZEN, Kraków, [2007], s. [6].
r a f a ł p y t e l / o g r o d y
p i ę ć i m p r o w i z a c j i g r a f i c z n y c h na t e m a t j a p o ń s k i c h o g r o d ó w
Z E N
l i n o r y t 1 / 5 * / 2 o o 5
Zdj. 31. Rafał Pytel, Pięć improwizacji graficznych na temat japońskich ogrodów Zen, 2005.
r a f a ł p y t e l / o g r o d y
p i ę ć i m p r o w i z a c j i g r a f i c z n y c h na t e m a t j a p o ń s k i c h o g r o d ó wZ E N
l i n o r y t 1 / 5 * / 2 o o 5 pięć i m p r o w i z a c j i g r a f i c z n y c h na t e m a t j a p o ń s k i c h o g r o d ó w Z E Nr a f a ł p y t e l / o g r o d y
p i ę ć i m p r o w i z a c j i g r a f i c z n y c h na t e m a t j a p o ń s k i c h o g r o d ó wZ E N
l i n o r y t 1 / 5 * / 2 o o 5 pięć i m p r o w i z a c j i g r a f i c z n y c h na t e m a t j a p o ń s k i c h o g r o d ó w Z E Nr a f a ł p y t e l / o g r o d y
p i ę ć i m p r o w i z a c j i g r a f i c z n y c h
na t e m a t j a p o ń s k i c h o g r o d ó w
Z E N
l i n o r y t 1 / 5 * / 2 o o 5
pięć i m p r o w i z a c j i g r a f i c z n y c h na t e m a t j a p o ń s k i c h o g r o d ó w Z E NZdj. 32. Rafał Pytel, Pięć improwizacji graficznych na temat japońskich ogrodów Zen, 2005.
Zbigniew Sałaj pracuje na Wydziale Malarstwa ASP
w Krakowie, gdzie wraz z Grzegorzem Sztwiertnią prowadzi Pracownię Interdyscyplinarną. Uczest-niczył do tej pory w ponad 20 wystawach indywi-dualnych oraz kilkudziesięciu wystawach zbioro-wych w kraju i za granicą, na których prezentował malarstwo, rysunek, obiekty papierowe, mobilne instalacje, fotografie oraz akcje plenerowe. Jedną z prac jest obiekt sztuki Alfabet… na wolności, które-go nazwa jest fonetycznym zapisem dwóch pierw-szych liter alfabetu greckiego. Posługując się peł-nym zestawem liter łacińskich, autor proponuje widzowi naoczne rozkodowanie znaków oraz mo-bilne zestawienie tekstu39. Zastosowanie w pracy mechanizmów zegarowych powoduje ruch osiowy kilkudziesięciu wskazówek, które w każdej minu-cie tworzą nowe, ciągle zmieniające się układy gra-ficzne znaków (Zdj. 33)40.
39 Sałaj, Kraków, 2008, s. [1–8]
Zdj. 33. Zbigniew Sałaj, Alfabet... na wolności, 2008. Fot. Sławomir Sobczyk. Źródło: Biblioteka Główna Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie.
Andrzej Wajda był wybitnym polskim reżyserem
te-atralnym i filmowym, ale w młodości również ak-tywnym malarzem. Artysta kilkakrotnie powracał jako reżyser do Wesela Stanisława Wyspiańskiego: pierwszy raz w 1963 r. w Teatrze Starym w Krako-wie wraz z projektem scenografii i kostiumów, dru-gi raz w 1972 r. inscenizacją filmu Wesele oraz po raz trzeci w 1991 r. w Teatrze Starym w Krakowie41. Czwartą inscenizacją był Die Hochzeit dla Festiwa-lu w Salzburgu, w tłumaczeniu na język niemiecki Karla Dedeciusa w 1992 r.42 Poniższa praca prezen-tuje bibliofilską, polsko-niemiecką edycję Wesela z roku 2000, przygotowaną przez koszalińskie Wy-dawnictwo Artystyczne Kurtiak i Ley oraz 9 orygi-nalnych rysunków Andrzeja Wajdy. Rysunki zostały wybrane przez artystę z jego krakowskiego archi-wum. Wszystkie reprodukowane szkice i notatki Andrzeja Wajdy pochodzą z okresu przygotowań do
inscenizacji Wesela w 1992 r. (Zdj. 34–35).
41 Andrzej Wajda. Z notatnika reżysera — „Wesele” Stanisława Wyspiań-skiego. 7–30 listopada 2007, Kraków, 2007, s. [6].
Zdj. 34. Andrzej Wajda, Notatnik reżysera do „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego, 2000.
Zdj. 35. Andrzej Wajda, Notatnik reżysera do „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego, 2000.
Joanna Warchoł jest absolwentką Wydziału
Ma-larstwa krakowskiej ASP, a obecnie pełni funkcję prezesa ZPAP Okręgu Krakowskiego. Jest autorką licznych katalogów, wydawnictw oraz tekstów o ar-tystach i sztuce, a także kuratorem wielu wystaw. Uprawia malarstwo sztalugowe i pastelowe, rysu-nek oraz grafikę pastelową.
Formą książki artystycznej w tym przypadku jest obiekt, a właściwie instalacja przestrzenna, składa-jąca się z dużego rysunku i ściśle z nim złączone-go drewnianezłączone-go stolika. Również w tej pracy poja-wia się, stale obecny w twórczości Joanny Warchoł, temat samotności. Autorka uważa, że samotność jest stanem wszechobecnym, a całe życie nie jest niczym więcej jak samotną wędrówką przez świat. Szczególne znaczenie artystka przypisuje samot-ności twórczej. Związane z nią cierpienie i osobisty dramat uważa za podłoże dla powstania wybitnych dzieł literatury, poezji czy malarstwa. Postać poety, pojawiająca się w pracy Warchoł, ma być symbolem wszystkich artystów: często wyalienowanych, od-miennych od powszechnego schematu i przez to bo-leśnie samotnych, ale jednocześnie poszukujących i odkrywczych (Zdj. 36–37)43.
Zdj. 36–37. Joanna Warchoł, Stolik dla samotnego artysty, 2018. Fot. Sławomir Sobczyk. Źródło: Biblioteka Główna Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie.
Barbara Widłak pracuje w Katedrze
Komunika-cji Wizualnej Wydziału Form Przemysłowych ASP w Krakowie. Obszarem zainteresowań artystki jest tworzenie współczesnej symboliki samorządo-wej, opracowanie graficzne herbów, flag, chorągwi, sztandarów, pieczęci oraz insygniów władzy. Zainte-resowania te doskonale odzwierciedla kolejna książ-ka artystyczna Herbarz, która prezentuje projekty herbów ziemskich. Projekt powstał we współpracy z Uniwersytetem Jagiellońskim. 70 herbów polskich jednostek samorządu terytorialnego, tj. miast, wo-jewództw, powiatów i gmin w latach 1999–2016 uzy-skało kształt graficzny44. Książka autorska artystki to unikatowa kolekcja herbów współczesnych, sta-nowiąca dobry przykład połączenia sztuki projek-towej z pasją (Zdj. 38–39).
44 Wielgut-Walczak Jadwiga, Herbarz współczesny. W: Barbara