1999-2016
Zdj. 38. Barbara Widłak, Herbarz, 2016. Fot. Sławomir Sobczyk.
Zdj. 39a. Barbara Widłak, Herbarz, 2016. Fot. Sławomir Sobczyk.
Zdj. 39b. Barbara Widłak, Herbarz, 2016. Fot. Sławomir Sobczyk.
Źródło: Biblioteka Główna Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Stołeczne Królewskie Miasto Kraków
2002
W polu błękitnym czerwony mur ceglany z trzema basztami, z których środkowa jest szersza, zwieńczonymi krenelażem
o trzech blankach każda, z czarnymi strzelnicami i okienkami. W murze brama o złotych otwartych podwojach, z okuciami w kształcie lilii i z podniesioną złotą broną.
W prześwicie bramy ukoronowany Orzeł srebrny, ze złotym dziobem i szponami.
Tarcza herbowa o tradycyjnym dla Krakowa renesansowym kształcie jest zwieńczona koroną
o kwiatonach w kształcie lilii,
zamkniętą kabłączkiem z kulką i krzyżykiem w zwieńczeniu.
Jakub Woynarowski jest grafikiem, designerem i
nie-zależnym kuratorem, który realizuje video, anima-cje, instalacje i niezależne komiksy. Studiował na Wy-dziale Grafiki oraz w Międzywydziałowej Pracowni Intermediów ASP w Krakowie. Obecnie pracuje na macierzystej uczelni w Pracowni Rysunku Narracyj-nego. Jest współautorem targów ilustracji i komiksu alternatywnego, brał też udział w wielu eksperymen-talnych projektach filmowych. Uczestniczył w wielu wystawach w kraju i za granicą.
Termin armarium oznacza zbiór broni lub narzę-dzi, podręczną bibliotekę albo gabinet do przecho-wywania cennych przedmiotów45. Tak właśnie moż-na odczytywać instalację Jakuba Woymoż-narowskiego powstałą w roku 2011. Jego Armarium to swoisty „świat w miniaturze”. Swoje dzieło autor charakte-ryzuje jako „wizualną instrukcję świata dla począt-kujących”. W katalogu do wystawy pisze: „Armarium to esej o wędrówce energii i wiecznych metamorfo-zach materii” 46. Forma dzieła nie bez powodu koja-rzy się z katalogiem bibliotecznym. W poszczegól-nych szufladach autor umieścił wizerunki owadów i roślin, przedmiotów i różnych form geometrycz-nych. To sposób swoistego skatalogowania otaczają-cego nas świata i opisania samej istoty człowieczeń-stwa (Zdj. 40–41)47.
45 Jakub Woynarowski. Armarium, Kraków, 2011, s. [1–6].
46 Tamże. 47 Tamże.
Zdj. 40. Jakub Woynarowski. Armarium, 2011. Fot. Sławomir Sobczyk.
Zdj. 41. Jakub Woynarowski, Armarium, 2011. Fot. Sławomir Sobczyk.
120 Sławomir Sobczyk
Podsumowanie
Książka od momentu swojego powstania, na przestrzeni wieków ulegała istot-nym zmianom. Początkowo posiadaną wiedzę ludzie spisywali na glinianych ta-bliczkach, deskach, liściach palmy, jedwabnych lub pergaminowych zwojach. Forma książki, od momentu wynalezienia i wprowadzenia do codziennego użyt-ku papieru, przez wieki pozostawała jednak praktycznie niezmienna. Od czasu upowszechnienia się druku materialność książki była coraz częściej ignorowa-na, a sama książka traktowana jako „pojemnik na tekst”. Ten sposób myślenia został zupełnie zmieniony w książce artystycznej. Chociaż sam termin „książ-ka artystyczna” pozostaje pojęciem otwartym i nie do końca sprecyzowanym, wspólnym elementem tego rodzaju dzieł zawsze jest nierozerwalność obu form: literackiej i plastycznej.
Historia książki artystycznej w Polsce sięga okresu międzywojnia. Wielu zna-nych artystów posiada w swoim dorobku książki artystyczne. We współczesnej sztuce dzieła te coraz częściej przybierają formę przestrzennych instalacji, rzeźb, stanowią połączenie różnych technik plastycznych, będąc swoistym eksperymen-tem artystycznym. Doskonałym przykładem różnorodności formalnej książki artystycznej są prace artystów z kręgu krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych przedstawione w niniejszym tekście.
Bibliografia
Andrzej Wajda. Z notatnika reżysera — „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego. 7–30 listopada 2007,
Kraków, 2007, s. [6].
Baśnie Braci Grimm. Marta Antoniak, Jan Podgórski, Gabriela Baka, Małgorzata Józefowicz, Gabriela Cichowska, Zuzanna Szcześ, Barbara Jańczak, Dagmara Darsicka, Marcin Cza-ja, Tomasz Prymon, Kraków, 2011, s. 3–7.
Bazarnik Katarzyna, Fajfer Zenon; rozm. Niemczycka Małgorzata I., Książki nieoczywiste,
czyli co to jest liberatura, „Gazeta Wyborcza”, 2012, nr 51, s. 6. Bednarczyk : Codex Veridicus, Kraków, 2008, s. [1–8].
Franciszek Bunch. Ekslibrisy, książeczki autorskie, Kraków, 2008, s. 5–6. Jakub Woynarowski. Armarium, Kraków, 2011, s. [1–6].
Jankowska-Marzec Agnieszka, Książka jako „biografia” współczesnego artysty. Bogusław
Bachorczyk i jego dzieła. W: Gronek Agnieszka (red.), O miejsce książki w historii sztuki,
Kraków, 2015, s. 438–439.
Joanna Warchoł. Stolik dla samotnego artysty, Kraków, 2018, s. [5].
Korporacja Ha!art, 2019, http://ha.art.pl/wydawnictwo/autorzy/297-katarzyna-bazarnik-
i-zenon-fajfer.html [dostęp: 2019-04-24].
Masa plastyczna. Opowieści o kronopiach i famach i inne historie na podstawie Julio Cortáza-ra, Kraków, 2008, s. [1].
Miłosz Pobiedziński. Zwój biblijny. Między księgą a obrazem, Kraków, 2016, s. [1]. Miłościarnia, Kraków, 2014, s. [2].
Książka artystyczna ze zbiorów Biblioteki Głównej Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie 121
Organisty Adam, Pokorna ozdoba na karbonach duchowych uczyniona. W: Matuszewski, Kraków, 2010, s. [1–8].
Rafał Pytel. Ogrody. Pięć improwizacji graficznych na temat japońskich ogrodów ZEN, Kraków,
[2007], s. [6].
Roman Banaszewski. Inspiracje, Kraków, 2011, s. [1].
Rypson Piotr, Książki i strony. Polska książka awangardowa i artystyczna w XX wieku, Warszawa, 2000.
Sałaj, Kraków, 2008, s. [1–8].
Samuel Beckett. Pisma prozą. Pracownia Projektowania Książki i Typografii ASP w Krakowie 2006–2007. Beata Dyszkiewicz, Jarosław Grulkowski, Magdalena Karwowska, Magdale-na Koziak, Dorota Łachut, AnMagdale-na Mielniczek, Natalia Nowacka, Piotr Nowojewski, Marta Paradowska, Edyta Stajniak pod kierunkiem dr Doroty Ogonowskiej, prof. Zbigniewa Maj-kowskiego, Kraków, 2008, s. [3].
Wielgut-Walczak Jadwiga, BB: Ewa Tamara Bajek, Grzegorz Bednarski: Prace Heraklesa, Kraków, 2012, s. [1–8].
Wielgut-Walczak Jadwiga, Biblioteka Główna Akademii Sztuk Pięknych im. J. Matejki w
Kra-kowie, Kraków, 2011, s. 4.
Wielgut-Walczak Jadwiga, Herbarz współczesny. W: Barbara Widłak. Herbarz, Kraków, 2016, s. [1].
Wielgut-Walczak Jadwiga, Ikonosfera Biblioteki Głównej Akademii Sztuk Pięknych w
Kra-kowie: Gabinet Rycin, Gabinet Plakatów i Galeria Jednej Książki. W: Komza Małgorzata
(red.), Świat w obrazach. Zbiory graficzne w instytutach kultury — ich typologia,
organi-zacja i funkcje, Wrocław, 2009, s. 159.
Wielgut-Walczak Jadwiga, Odkrywanie świata. W: Buczek, Kraków, 2012, s. [1–8]. Wilmański Tomasz., Książka jako zjawisko artystyczne. W: Józefowski Eugeniusz (oprac.),
Książka artystyczna jako obiekt oraz warsztat edukacyjny, Zielona Góra, 1998, s. 7–10. Zgłowy. Pracownia Rysunku Narracyjnego ASP w Krakowie, Kraków, 2012, s. [1].