• Nie Znaleziono Wyników

Bruksela 18 Maja 2004 r.

Konwencja MOP nr 142Konwencja MOP nr 168Zalecenie MOP nr 195MemorandumRezolucjaProgram LLLPPodrêcznik

120

Poradnictwo zawodowe w oficjalnych dokumentach oraz opracowaniach o zasiêgu miêdzynarodowym RADA UNII EUROPEJSKIEJ I PRZEDSTAWICIELE

RZ¥DÓW PAÑSTW CZ£ONKOWSKICH ZEBRANI W RADZIE

PRZEKONANI, ¯E

1. W kontekœcie koniecznoœci kszta³cenia siê przez ca³e ¿ycie, poradnictwo zawodowe odnosi siê do grupy dzia³añ umo¿liwiaj¹cych zidentyfikowanie umiejêtnoœci, kompetencji i zainteresowañ oby-wateli w ka¿dej grupie wiekowej i znajduj¹cych siê na dowolnym etapie ¿ycia. Poradnictwo za-wodowe umo¿liwia podejmowanie trafnych de-cyzji zawodowych i edukacyjnych oraz zarz¹dza-nie w³asn¹ œcie¿k¹ ¿yciow¹ w trakcie nauki, pra-cy i w innych sytuacjach wp³ywaj¹pra-cych na roz-wój b¹dŸ wykorzystanie wspomnianych

zdolno-œci i kompetencji.

2. Zapewnienie us³ug poradnictwa zawodowego w systemie edukacji i kszta³cenia zawodowego, a w szczególnoœci w szko³ach (lub podczas innej nauki na poziomie szkolnym), odgrywa zasadni-cz¹ rolê w zagwarantowaniu, ¿e podjête przez m³odzie¿ decyzje dotycz¹ce edukacji i planowa-nia kariery zawodowej nie bêd¹ przypadkowe.

Us³ugi poradnictwa zawodowego zapewniaj¹ im w³aœciwe wsparcie umiejêtnoœci efektywnego sa-modzielnego zarz¹dzania œcie¿kami swojej edu-kacji i kariery. Dla instytucji edukacyjnych i szko-leniowych poradnictwo zawodowe stanowi

tak-¿e kluczowy instrument poprawiaj¹cy jakoœæ i proces nauczania.

3. Ca³o¿yciowe poradnictwo zawodowe przyczynia siê do osi¹gniêcia celów obranych przez Uniê Eu-ropejsk¹, jakimi s¹: rozwój ekonomiczny, wydaj-noœæ rynku pracy oraz mobilwydaj-noœæ zawodowa i geograficzna, poprzez zwiêkszanie efektywnoœci inwestycji w edukacjê i kszta³cenie zawodowe, a tak¿e poprzez wzmocnienie procesu kszta³cenia siê przez ca³e ¿ycie, oddzia³ywanie na potencja³ cz³owieka i rozwój zasobów ludzkich.

4. Efektywne œwiadczenie us³ug poradnictwa zawo-dowego odgrywa kluczow¹ rolê w przeciwdzia³a-niu wykluczeprzeciwdzia³a-niu spo³ecznemu, w promowaprzeciwdzia³a-niu sprawiedliwoœci spo³ecznej, równoœci p³ci i aktyw-noœci obywatelskiej poprzez zachêcanie i wspie-ranie uczestnictwa jednostek w edukacji i

szkole-niach oraz poprzez pomoc w wyborze realistycz-nych i optymalrealistycz-nych karier zawodowych.

5. Poradnictwo zawodowe w pañstwach cz³onkow-skich Unii Europejskiej dostarczane jest poprzez szerok¹ ró¿norodnoœæ struktur, systemów do-starczania i dzia³añ w edukacji, szkoleniach, dla osób zatrudnionych i bezrobotnych, w sektorach prywatnym i publicznym. Taka ró¿norodnoœæ zapewnia bogat¹ bazê dla wspó³pracy i wymiany doœwiadczeñ.

6. Poradnictwo zawodowe mo¿e zapewniæ jednost-kom znacz¹ce wsparcie w przejœciu pomiêdzy po-ziomami i obszarami ró¿nych systemów eduka-cji i szkoleñ, a tak¿e w przejœciu ze szko³y do doros³ego ¿ycia zawodowego; m³odym ludziom powracaj¹cym do edukacji, lub szkoleñ po uprzednim przedwczesnym opuszczeniu szko³y;

ludziom powracaj¹cym na rynek pracy po okre-sach dobrowolnego lub przymusowego bezro-bocia; pracownikom, w przypadku których re-strukturyzacja sektorowa wymusza na nich zmia-nê charakteru zatrudnienia; oraz pracownikom starszym wiekiem lub zmieniaj¹cym zatrudnie-nie.

7. Dostarczanie wysokiej jakoœci us³ug poradnictwa zawodowego w okresie ca³ego ¿ycia cz³owieka jest istotnym elementem strategii edukacyjnych, szkoleniowych i zatrudnieniowych w planowa-nym osi¹gniêciu strategicznego celu – Europy, która zamierza do roku 2010 staæ siê najbardziej dynamicznym, opartym na wiedzy spo³eczeñ-stwem na œwiecie.

BIOR¥C POD UWAGÊ:

1. Wnioski podane w raporcie dotycz¹cym Przy-sz³ych Celów dla Edukacji i Systemów Kszta³-cenia (The Report on the Concrete Future Ob-jectives of Education and Training Systems), podpisanym na Szczycie Europejskim w Sztok-holmie w roku 2001, wskaza³y dostêp do us³ug poradnictwa zawodowego, zapewnienie wyso-kiej jakoœci us³ug, rolê poradnictwa zawodowe-go w rozwoju zasobów ludzkich i wykorzysta-nie poradnictwa zawodowego w celu u³atwie-nia mobilnoœci w kszta³ceniu i zatrudnieniu w Europie, jako priorytetowe punkty dla rozwoju

Ca³o¿yciowe poradnictwo zawodowe w Europie

Konwencja MOP nr 142Konwencja MOP nr 168Zalecenie MOP nr 195MemorandumRezolucjaProgram LLLPPodrêcznik

i wprowadzania w ¿ycie programu Edukacja i Szkolenie 2010.

2. Komunikat Komisji na temat kszta³cenia przez ca³e ¿ycie (listopad 2001), (Making a European Area of Lifelong Learning a Reality – Wdro¿enie w Europie idei kszta³cenia przez ca³e ¿ycie), któ-ry okreœli³ poradnictwo zawodowe mianem krê-gos³upa dla rozwoju i wdra¿ania strategii kszta³-cenia przez ca³e ¿ycie na poziomie pañstwowym oraz jako obszar priorytetowy dla dzia³añ na po-ziomie pañstwowym i europejskim.

3. Oficjalny Raport „Nowy Impet dla Europejskiej M³odzie¿y” (A New Impetus for European Youth) (2001) odzwierciedlaj¹cy zapotrzebowanie m³o-dych ludzi na elastyczny system poradnictwa i rozwoju kariery, który podtrzymywa³by ci¹g³y dostêp do ustawicznego, trwaj¹cego ca³e ¿ycie kszta³cenia siê.

4. Rezolucjê Rady Europy nt. Kszta³cenia Przez Ca³e

¯ycie z dn. 27 czerwca 2002 r zalecaj¹c¹ pañ-stwom cz³onkowskim i Komisji nadanie wyso-kiego priorytetu dla zapewnienia ³atwego dostê-pu do wysokiej jakoœci informacji zawodowej i us³ug poradnictwa zawodowego dotycz¹cych mo¿liwoœci nauki oraz pracy w Europie (skiero-wanych do ró¿nych grup spo³ecznych) 5. Komunikat Komisji – Plan Dzia³añ dla

Umiejêt-noœci i MobilUmiejêt-noœci (Action Plan for Skills and Mobility – 2002), który wskaza³, ¿e mobilnoœæ zawodowa i zwiêkszenie umiejêtnoœci si³y robo-czej mog¹ byæ udoskonalone poprzez lepszy dostêp do informacji, poradnictwa zawodowego i us³ug planowania kariery.

6. Dyrektywê (2002/73/EC) poprawiaj¹c¹ Dyrek-tywê (76/207/EEC) dotycz¹c¹ Równego Trak-towania Kobiet i Mê¿czyzn odnoœnie kwestii za-trudnienia, szkoleñ zawodowych, awansu i wa-runków pracy, w której to zwraca siê uwagê na wymóg dostêpu do wszystkich rodzajów i wszystkich poziomów poradnictwa zawodowe-go.

7. Rezolucjê Rady nt. Promocji Poszerzonej Wspó³-pracy Europejskiej w Zakresie Edukacji Zawodo-wej i Szkoleñ, z dnia 19 grudnia 2002, stwier-dzaj¹c¹, ¿e w celu wspierania zawodowej i

geo-graficznej mobilnoœci Europejczyków, powinien byæ nadany priorytet wzmacnianiu prawa, syste-mów i dzia³añ odnosz¹cych siê do informacji zawodowej, poradnictwa kariery i doradztwa za-wodowego w Krajach Cz³onkowskich.

8. Komunikat Komisji Efektywne Inwestowanie w Edukacjê i Szkolenia – Imperatywem dla Europy (2003), który zauwa¿a, ¿e inwestycje poczynio-ne w dziedzinie poradnictwa kariery i doradztwa zawodowego powinny byæ postrzegane, jako strategie prewencyjne, umo¿liwiaj¹ce znaczne zmniejszenie niedopasowania pomiêdzy eduka-cj¹ i szkoleniami, a potrzebami rynku pracy, zwiêkszenie iloœci osób koñcz¹cych szko³ê œred-ni¹ oraz podejmuj¹cych naukê na poziomie

wy-¿szym oraz u³atwiaj¹ce zarówno przejœcie z edu-kacji do œwiata pracy, jak i powrót na studia.

9. Wytyczne Europejskiej Strategii Zatrudnienia (2003), które jako priorytet przedstawi³y wpro-wadzenie wczesnej interwencji poradnictwa i pla-nowania kariery, w celu zapobiegniêcia nap³ywów do d³ugoterminowego bezrobocia.

10. Wnioski Rady z dnia 25 listopada 2003, doty-cz¹ce rozwoju zasobów ludzkich w celu uzyska-nia spo³ecznej spójnoœci i konkurencyjnoœci, któ-re k³ad¹ szczególny nacisk na znaczenie

spójno-œci i komplementarnospójno-œci aktów prawnych w za-kresie edukacji i szkoleñ oraz strategii ekonomicz-nych i spo³eczekonomicz-nych.

11. Rezolucjê Rady z dnia 25 listopada 2003, doty-cz¹c¹ przekszta³cenia szko³y w otwarte œrodowi-sko edukacyjne w celu unikniêcia oraz zwalczania wczesnego porzucania nauki i zniechêcenia wœród m³odych ludzi, która to zauwa¿a potrzebê umac-niania wiêzi i synergii pomiêdzy szko³¹, a ¿yciem zawodowym, a tak¿e potrzebê promowania w³¹-czenia spo³ecznego z udzia³em zarówno rodzin, jak m³odzie¿y oraz wolontariuszy.

12. a tak¿e wspólny raport Rady i Komisji dot.

wdra-¿ania Strategii Lizboñskiej (Education and Tra-ining 2010: the Success of the Lisbon Strategy Hinges on Urgent Reforms – 2004), który wska-zuje poradnictwo zawodowe jako jedno z czte-rech kluczowych dzia³añ maj¹cych na celu stwo-rzenie otwartych, atrakcyjnych i dostêpnych sys-temów kszta³cenia ... „wsparcie nauczania na

122

Poradnictwo zawodowe w oficjalnych dokumentach oraz opracowaniach o zasiêgu miêdzynarodowym ka¿dym poziomie wiekowym w celu

wzmocnie-nia umiejêtnoœci obywateli do zarz¹dzawzmocnie-nia w³a-sn¹ edukacj¹ i rozwojem zawodowym, szczegól-nie u³atwiaj¹c im dostêp i rozwój poprzez stwa-rzanie ró¿norodnych mo¿liwoœci kszta³cenia i planowania optymalnych œcie¿ek kariery.”

ZWRACAJ¥C SZCZEGÓLN¥ UWAGÊ:

l ¿e przejœcie do ekonomii i spo³eczeñstwa opar-tych na wiedzy stwarza nowe wyzwania dla usta-wodawców w zakresie ustaw dotycz¹cych roz-woju zasobów ludzkich oraz systemów i us³ug poradnictwa zawodowego.

l ¿e powstanie spo³eczeñstwa opartego na wiedzy i zapotrzebowanie na kszta³cenie trwaj¹ce ca³e

¿ycie wymagaj¹ intensywnego skupienia siê na ustawach dotycz¹cych poradnictwa zawodowe-go na poziomie pañstwowym, sektorowym, re-gionalnym i lokalnym. Us³ugi poradnictwa po-winny byæ dostêpne w takim czasie i takich for-mach, aby zachêcaæ wszystkich obywateli do kontynuowania rozwoju swoich umiejêtnoœci i kompetencji w trakcie ca³ego ¿ycia, a tak¿e po-winny byæ silnie zwi¹zane ze zmieniaj¹c¹ siê sy-tuacj¹ na rynku pracy. Us³ugi poradnictwa za-wodowego powinny byæ postrzegane jako aktyw-ne narzêdzia, a jednostki powinny byæ zachêca-ne do korzystania z nich.

l ¿e zwiêkszona wspó³praca na wszystkich pozio-mach poradnictwa zawodowego, realizowana w ramach perspektywy kszta³cenia siê przez ca³e

¿ycie, powinna w pe³ni wykorzystywaæ ró¿norod-noœæ systemów, które mo¿na obecnie odnaleŸæ w pañstwach cz³onkowskich Unii Europejskiej, a tak¿e zapobiegaæ fragmentarycznoœci ró¿nych form dostarczania us³ug poradnictwa.

l ¿e pewne dzia³ania zosta³y ju¿ powziête w Eupie (w szczególnoœci zwi¹zane z prac¹ grup ro-boczych utworzonych w wyniku ustanowienia Strategii Lizboñskiej) dotycz¹ce rozwoju wspól-nych koncepcji i zasad poradnictwa ca³o¿ycio-wego; oraz ustanowienie priorytetów w ramach programów edukacyjnych, szkoleniowych i za-trudnieniowych Unii Europejskiej i Europejskie-go Funduszu Spo³eczneEuropejskie-go (ESF), co z kolei po-woduje potrzebê koordynacji i utrzymywania zgodnoœci pomiêdzy w/w procesami.

l ¿e wyniki raportów dotycz¹cych poradnictwa zawodowego w krajach europejskich, wspólnie wykonane przez Komisjê Europejsk¹ (a dok³ad-niej przez Europejskie Centrum Rozwoju Szko-leñ Zawodowych – CEDEFOP oraz Europejsk¹ Fundacjê Szkoleniow¹ – ETF) i OECD, we wspó³-pracy z Bankiem Œwiatowym, wyraŸnie wskazu-j¹, ¿e w wielu krajach rozwi¹zania prawne, sys-temowe i praktyka œwiadczenia us³ug poradnic-twa zawodowego nie odpowiada zapotrzebowa-niu wspó³czesnej ekonomii i spo³eczeñstwa opar-tego na wiedzy. W zwi¹zku z tym, wymagane s¹ reformy, zmiany przepisów prawa i ponowne przemyœlenie sposobów œwiadczenia us³ug w tym zakresie.

l ¿e Ramy Dzia³añ Ca³o¿yciowego Rozwoju Kom-petencji i Kwalifikacji Zawodowych – The Frame-work of Actions for the Lifelong Development of Competences and Qualifications, zatwierdzone przez europejskich partnerów spo³ecznych w kontekœcie Europejskiego Dialogu Spo³ecznego, podkreœlaj¹ koniecznoœæ posiadania dostêpu do us³ug informacji zawodowej i poradnictwa ka-riery (zarówno dla pracowników jak i ca³ych przedsiêbiorstw), celem realizacji strategii indy-widualnego rozwoju kompetencji poszczególnych pracowników.

PODKREŒLAJ¥C:

l ¿e odpowiednio do lokalnych mo¿liwoœci wszy-scy obywatele Europy powinni mieæ dostêp do us³ug zwi¹zanych z poradnictwem, informacj¹ zawodow¹ i planowaniem kariery, na ka¿dym eta-pie swojego ¿ycia, ze szczególnym uwzglêdnie-niem potrzeb jednostek i grup tzw. szczególne-go ryzyka.

l Prewencyjn¹ rolê poradnictwa zawodowego w prawid³owym przebiegu edukacji szkolnej oraz jego znaczenie w nabywaniu umiejêtnoœci zarz¹-dzania w³asn¹ edukacj¹ i karier¹, a tak¿e w pro-cesie powrotu do edukacji tych, którzy przed-wczeœnie opuœcili szko³ê.

l Istotn¹ rolê poradnictwa zawodowego w promo-waniu spo³ecznej i ekonomicznej integracji oby-wateli poprzez wspieranie dostêpu dla wszystkich do szerokiego wachlarza mo¿liwoœci

edukacyj-Ca³o¿yciowe poradnictwo zawodowe w Europie

Konwencja MOP nr 142Konwencja MOP nr 168Zalecenie MOP nr 195MemorandumRezolucjaProgram LLLPPodrêcznik

nych, szkoleniowych i zawodowych, zwiêksza-nie wskaŸnika œredzwiêksza-niej liczby uczniów pomyœl-nie koñcz¹cych edukacjê na wszystkich pozio-mach edukacji i kszta³cenia (w tym równie¿ stu-dia wy¿sze i edukacjê doros³ych), a tak¿e poprzez wzmacnianie geograficznej i zawodowej mobil-noœci uczniów i pracowników w Europie.

l Potrzebê elastycznoœci i ró¿norodnoœci sposo-bów dostarczania us³ug poradnictwa zawodo-wego, w³¹czaj¹c w to wykorzystanie innowacyj-nych metodologii i technologii. Wychodzenie poza dotychczasowe schematy œwiadczenia us³ug, m.in. w celu dotarcia do m³odzie¿y i do-ros³ych maj¹cych ze wzglêdów ekonomicznych, b¹dŸ geograficznych utrudniony do nich dostêp.

l Najwa¿niejsze (centralne) znaczenie beneficjen-tów poradnictwa zawodowego zarówno w pro-cesie projektowania, jak i ewaluacji sposobów dostarczania us³ug poradnictwa zawodowego dla m³odzie¿y i doros³ych.

l Znaczenie zaanga¿owania wszystkich potencjal-nych partnerów na poziomie narodowym (w tym tak¿e partnerów spo³ecznych) w ca³ym

kontek-œcie œwiadczenia us³ug poradnictwa zawodowe-go, zarówno w celu zapewnienia pracownikom dostêpu do us³ug poradnictwa zawodowego, jak i we wspieraniu instytucji edukacyjnych i do-stawców us³ug poradnictwa zawodowego po-przez np. umo¿liwienie nabywania doœwiadcze-nia zawodowego w ramach praktyk zawodo-wych, realizacjê „job shadowing”, promowanie innowacyjnego myœlenia twórczego i „ducha”

przedsiêbiorczoœci.

POTWIERDZAJ¥ JAKO PRIORYTETOWE:

l swoje zaanga¿owanie na rzecz rozwoju wyso-kiej jakoœci us³ug poradnictwa zawodowego dla wszystkich mieszkañców Europy, dostêpnych na wszystkich etapach ich ¿ycia i umo¿liwiaj¹-cych im samodzielne zarz¹dzanie swoimi œcie¿-kami edukacji i kariery zawodowej oraz wsmagaj¹cych procesy przejœcia pomiêdzy po-szczególnymi etapami rozwoju zawodowego.

l Potrzebê dalszej wspó³pracy w dziedzinie porad-nictwa zawodowego poprzez praktyczne i

poli-tyczne dzia³ania tworzone g³ównie jako nastêp-stwa Strategii Lizboñskiej na polu edukacji i szko-leñ, Edukacja i Szkolenia 2010, a tak¿e bior¹c pod uwagê Europejsk¹ Strategiê Zatrudniania, obszar Realizacji Wspólnotowej Strategii Ramo-wej w sprawie Równoœci P³ci oraz politykê Unii Europejskiej dotycz¹c¹ Integracji Spo³ecznej, Mobilnoœci oraz Us³ug o Charakterze Interesu Publicznego.

l Istotne znaczenie redefinicji (tam gdzie jest to konieczne) sposobów dostarczania us³ug porad-nictwa zawodowego, w celu nauczenia wszyst-kich obywateli umiejêtnoœci zarz¹dzania w³asnym kszta³ceniem siê przez ca³e ¿ycie, jako integral-nej czêœci programów edukacyjnych i szkolenio-wych.

l Koniecznoœæ rozwoju na poziomie narodowym, regionalnym i lokalnym (tam gdzie jest to ko-nieczne) efektywnych mechanizmów zapewnia-j¹cych lepsz¹ jakoœæ us³ug informacji i porad-nictwa zawodowego oraz ich ró¿nych produk-tów (w tym us³ug on-line przez Internet) szcze-gólnie patrz¹c na nie z perspektywy obywateli.

l Potrzebê wzmocnienia instytucji tworz¹cych i wdra¿aj¹cych rozwi¹zania polityczne, systemo-we i prawne, zarówno na poziomie narodowym, jak i regionalnym, poprzez odpowiednie

zaanga-¿owanie znacz¹cych osób (g³ównych decyden-tów – takich jak np. ministrów, partnerów

spo-³ecznych, s³u¿b zatrudnienia, dostawców us³ug poradnictwa zawodowego, praktyków – dorad-ców zawodowych, instytucji edukacyjnych i szko-leniowych, konsumentów, rodziców oraz m³o-dzie¿).

l Potrzebê kontynuacji rozwi¹zywania problemów zwi¹zanych z polityk¹ poradnictwa zawodowe-go zawart¹ w programie Edukacja i Szkolenia 2010.

WZYWAJ¥ KOMISJÊ UNII EUROPEJSKIEJ DO:

l Zacieœnienia miêdzynarodowej wspó³pracy z od-powiednimi organizacjami, na przyk³ad OECD, ILO, UNESCO w zakresie rozwoju polityki

spo-³ecznej i konkretnych dzia³añ dotycz¹cych

ca³o-¿yciowego poradnictwa zawodowego.

124

Poradnictwo zawodowe w oficjalnych dokumentach oraz opracowaniach o zasiêgu miêdzynarodowym

WZYWAJ¥ PAÑSTWA CZ£ONKOWSKIE:

l Do zweryfikowania (tam gdzie jest to koniecz-ne) istniej¹cych w pañstwie sposobów dostar-czania us³ug poradnictwa zawodowego zarów-no w sektorze edukacji, jak i zatrudnienia, szczególnie w kontekœcie wniosków

sformu-³owanych w przez Komisjê Unii Europejskiej, OECD i Bank Œwiatowy w raportach dotycz¹-cych poradnictwa zawodowego w krajach eu-ropejskich.

l Do poszukiwania sposobów zapewnienia efek-tywnej wspó³pracy i koordynacji pomiêdzy do-stawcami us³ug poradnictwa zawodowego na poziomie pañstwowym, regionalnym i lokalnym, w celu rozszerzenia dostêpu oraz zapewnienia kompatybilnego i komplementarnego zwi¹zku pomiêdzy dostarczanymi us³ugami (zw³aszcza w grupach tzw. szczególnego ryzyka).

l Do zachêcania szkó³, uczelni wy¿szych, instytu-cji edukacyjno-szkoleniowych do promowania in-dywidualnych i samodzielnych technik uczenia siê, tak aby umo¿liwiæ m³odzie¿y i doros³ym sa-modzielne i efektywne zarz¹dzanie swoimi œcie¿-kami edukacji i kariery zawodowej.

ZACHÊCAJ¥ PAÑSTWA CZ£ONKOWSKIE I KOMISJÊ W RAMACH ICH INDYWIDUALNYCH KOMPETENCJI:

l Do tworzenia nowych oraz adaptacji istniej¹-cych ju¿ europejskich struktur i dzia³añ (sieci, grup roboczych, programów) maj¹cych zwi¹-zek z wdra¿aniem powy¿ej wymienionych prio-rytetów.

l Do identyfikacji wraz ze wszystkimi w³aœciwymi partnerami (w tym tak¿e partnerami spo³eczny-mi) obszarów, gdzie wspó³praca i wsparcie na poziomie europejskim mo¿e wzmocniæ i popra-wiæ wewnêtrzny rozwój us³ug w zakresie porad-nictwa zawodowego.

l Do zapewnienia maksymalnych rezultatów (w postaci wp³ywu na rozwi¹zania polityczne, sys-temowe i prawne zarówno w wymiarze europej-skim jak i narodowym) uzyskiwanych ze wspó³-pracy Pañstw Cz³onkowskich w dziedzinie

ca³o-¿yciowego poradnictwa zawodowego, opartych na istniej¹cych i przysz³ych instrumentach edu-kacyjno-szkoleniowych oraz na Europejskim Fun-duszu Spo³ecznym.

l Do zapewnienia pe³nej integracji w³aœciwego wi-dzenia perspektywy p³ci, we wszystkich rozwi¹-zaniach prawnych i dzia³aniach praktycznych odnosz¹cych siê do us³ug poradnictwa zawodo-wego.

l Do wzmacniania i wspierania instytucji kszta³c¹-cych doradców zawodowych, aby w swoich pro-gramach kszta³cenia odzwierciedla³y najlepsze dostêpne rozwi¹zania (best practices) w dziedzi-nie poradnictwa zawodowego stosowane w Unii.

l Do wspó³pracy g³ównych decydentów w udosko-nalaniu jakoœci zasobów informacji zawodowej, odnosz¹c siê do przyk³adów najlepszych rozwi¹-zañ (best practices) dostêpnych na arenie miê-dzynarodowej i w poszczególnych krajach.

l Do w³¹czenia tematyki poradnictwa zawodowe-go, jako w³aœciwej i odpowiedniej w przysz³ych raportach, bêd¹cych kontynuacj¹ programu Edu-kacja i Szkolenia 2010.

Powiązane dokumenty