• Nie Znaleziono Wyników

5) Kwestionariuszowa metoda badania turystów w obiektach ATLAS (ilościo- (ilościo-wa) została opracowana przez Grega Richardsa w roku 1997 między innymi na

1.4.2.5. Dokumentacja badań

Dla potrzeb audytu zostały przez autora koncepcji sporządzone wzory formularzy (por.

Załączniki nr 1–6), dostarczone wszystkim członkom zespołu audytowego w postaci papie-rowej i wykorzystywane przez nich w trakcie badania, a potem przepisane do bazy danych i zarchiwizowane w postaci elektronicznej. Ponadto dla potrzeb badania na zamówienie kierownika zespołu i pod jego kierunkiem zostały sporządzone elektroniczne bazy danych w systemie php, zawierające zestawy plików elektronicznych odpowiadających formula-rzom co do struktury i treści. Po wykonaniu badań w poszczególnych obiektach, gminach lub na odcinkach tras, a także po realizacji wywiadów, członkowie zespołu audytowego przepisali wyniki z papierowych arkuszy kwestionariuszy do elektronicznych baz danych, zachowując odrębność poszczególnych formularzy. Dane zostały w ten sposób zarchiwi-zowane z zachowaniem ich źródeł dla celów weryfikacji, a jednocześnie uzyskana została możliwość ich sprawnego zestawienia w różnych konfiguracjach. Elektroniczne archiwum dokumentacji badania obejmuje: 1) zbiór wypełnionych osobno dla każdego obiektu szla-ku formularzy KAO (1–39) i zbiór odpowiadających im formularzy wizyty anonimowego turysty NMT (1–39) oraz plany sytuacyjne obiektów i ich otoczenia, następnie 2) zbiór ze-stawów wypełnionych dla każdej gminy w przestrzeni szlaku formularzy KAG (1–22) i od-powiadających im formularzy uzupełniających ZONIG (1–22), a także 3) zbiór odrębnych

kwestionariuszy wywiadów eksperckich WE (1–33) i poaudytowych opinii pozostałych członków zespołu badającego – OXX – w liczbie 4. Osobno w archiwum zamieszczono 4) zapisany w postaci jednolitego zbiorczego pliku dokument SPATO, połączony z odcinków dostarczonych przez poszczególnych audytorów – jako wynik kontroli wszystkich odcinków tras pomiędzy obiektami szlaku. Odrębnie, także w postaci elektronicznej, zamieszczono 5) archiwum fotograficzne, na które składają się foldery ze zdjęciami sporządzonymi przez poszczególnych członków zespołu audytowego w badanych przez nich obiektach (opisa-ne ich nazwami), gminach (opisa(opisa-ne nazwami gmin) oraz na trasach szlaku. W zbiorczej dokumentacji audytu odrębnie umieszczone zostały także pliki mp3 z pełnymi nagraniami wywiadów eksperckich (WE). Dokumentację zamykają 6) dokumenty uzupełniające: no-tatki z konsultacji i noty wyjaśniające kierowane do autora opracowania jako kierownika zespołu audytowego oraz aktualna dokumentacja koordynatora.

Z audytu został sporządzony raport, który stanowi główne źródło danych dla analiz w odniesieniu do aktualnej struktury i oferty szlaku [Raport z audytu 2012]. Przy jego spo-rządzaniu autor zdecydował się na taką strukturę, która ma ułatwić odbiorcom zarówno lekturę całościową – jako analizy systemu, jak i wycinkową – obejmującą informacje do-tyczące poszczególnych elementów funkcjonowania szlaku, które mogą być im przydatne z uwagi na ich zakres zawodowych kompetencji oraz spektrum zadań realizowanych przez nich w odniesieniu do obiektów, miejscowości czy szlaku. Raport podzielono zatem na trzy główne części oraz zestaw załączników. Część pierwsza obejmuje teoretyczne podstawy au-dytu, szczegółowe wyjaśnienie jego metodologii, opis narzędzi i procedur oraz prezentację etapów realizacji badań. Część druga jest opartą na wynikach badań szczegółowych analizą stanu szlaku z podziałem na pięć części: obiekty szlaku (w tym ich stan, dostępność faktyczną i ofertę), przestrzeń szlaku (czyli otoczenie obiektów, w tym ofertę, infrastrukturę i usługi), koordynację szlaku (czyli wymiar organizacji produktu), życie szlaku (czyli kalendarium i przestrzenny rozkład imprez i funkcjonowanie grup tematycznie powiązanych z profilem szlaku) oraz dostępność komunikacyjną miejscowości i obiektów. Część trzecia obejmuje zestaw wniosków poaudytowych w odniesieniu do całości systemu oraz poszczególnych aspektów jego funkcjonowania. Kompletna ewaluacja szlaku, wnioski końcowe i sporządzenie raportu zostały wykonane przez kierownika zespołu audytorów. Od niego także pochodzą wnioski i postulaty nieposiadające innego oznaczonego w tekście źródła pochodzenia.

1.4.3. Badanie turystów w obiektach szlaku 1.4.3.1. Szczegółowe cele i zakres badania

Całościowe badanie funkcjonowania szlaku musi obejmować zebranie danych doty-czących aktualnych konsumentów oferty turystycznej. Dla realizacji celów wymienionych

we wprowadzeniu do niniejszej pracy potrzebne było określenie na podstawie analizy da-nych empiryczda-nych:

• profilu konsumentów oferty turystycznej szlaku oraz jego obiektów, w tym struk-tury wiekowej tej grupy, ogólnego kapitału kulturowego, typu aktywności zawo-dowej i pozycji zawozawo-dowej, poziomu dochodów,

• głównych zachowań turystycznych, w tym wykorzystywanych kanałów infor-macji, preferowanych sposobów organizacji podróży, wybieranych typów usług noclegowych i struktury wydatków w trakcie pobytu w przestrzeni szlaku,

• motywacji aktywności turystyczno-kulturowej oraz preferencji turystycznych tej grupy, szczególnie w zakresie wyboru zwiedzanych obiektów i odwiedzanych wydarzeń oraz preferowanych jako cele wypraw regionów i (ewentualnie) szla-ków tematycznych,

• opinii na temat Szlaku Piastowskiego oraz zwiedzanych obiektów, w tym subiek-tywnego doświadczenia wizyty, opinii na temat oferty i poziomu obsługi, wska-zania ewentualnych mankamentów.

Zakres przestrzenny przeprowadzonego badania turystów w obiektach Szlaku Pia-stowskiego, który opracowano z uwzględnieniem wymienionych potrzeb, objął pozyska-nie i ewaluację danych odnoszących się do tych właśpozyska-nie kwestii. Założono, że badaniu będą poddani odwiedzający we wszystkich obiektach Szlaku Piastowskiego, zgodnie z rekomendacją Rady Programowo-Naukowej do spraw Szlaku Piastowskiego z 2 grudnia 2011 r., a zatem w 39 obiektach, z wyłączeniem tych aktualnie niedostępnych dla turystów.

Badania przeprowadzono zgodnie z rekomendowaną listą obiektów przyjętą przez Radę w grudniu 2011 roku, wszędzie z wyjątkiem miejsca wykopalisk w Łeknie (nieodwiedza-nego aktualnie prze turystów) oraz Interaktyw(nieodwiedza-nego Centrum Historii Ostrowa Tumskiego w Poznaniu jako obiektu pozostającego na etapie budowy. Były to obiekty zlokalizowane w 22 miejscowościach, położonych w 21 gminach dwóch województw: kujawsko-pomor-skiego i wielkopolkujawsko-pomor-skiego. Taki zakres przestrzenny badania zapewnił pozyskanie danych reprezentatywnych dla całości systemu i umożliwił wskazanie ewentualnych problemów i braków w zakresie oferty lub usług. Ankietowane były tylko osoby, które ukończyły lub przerwały zwiedzanie obiektu (co daje im możliwość wyrażenia oceny).

W pięciu miejscowościach mających dla szlaku znaczenie kluczowe lub szczególnie licznie odwiedzanych przez turystów badanie trwało po trzy dni, przy czym każdorazowo zebrano tam powyżej 200 wypełnionych kwestionariuszy. Były to archikatedra w Gnieźnie (gdzie badania prowadzono także przy pozostałych obiektach: Muzeum i Archiwum Ar-chidiecezjalnym, Muzeum Początków Państwa Polskiego, kościele Franciszkanów), ze-spół Ostrowa Tumskiego w Poznaniu (gdzie badano także turystów przy kościele św. Jana Jerozolimskiego na Komandorii, w Muzeum Archeologicznym, przy Zamku Królewskim

na Wzgórzu Przemysła, w multimedialnej Makiecie Grodu Poznańskiego, a także zwie-dzających tematyczną trasę miejską w ramach Traktu Królewsko-Cesarskiego), Muzeum Pierwszych Piastów na Ostrowie Lednickim, Rezerwat Archeologiczny w Biskupinie (gdzie badano także turystów przy muzeum) oraz Mysia Wieża w Kruszwicy (gdzie badania pro-wadzono także przy kolegiacie św. Ap. Piotra i Pawła). W pozostałych poniżej wyliczonych obiektach badanie trwało jeden dzień, przy czym z wyjaśnionych niżej względów podyk-towanych metodologią badania w części obiektów był to dzień roboczy, a w części dzień wolny od pracy. Badania jednodniowe przeprowadzono w: Lubiniu (w zespole klasztoru benedyktyńskiego), Pobiedziskach (w skansenie miniatur), w Żninie (w Muzeum Ziemi Pałuckiej), w Trzemesznie (przy bazylice Wniebowzięcia NMP), Mogilnie (przy koście-le św. Jana Apostoła i Ewangelisty oraz kompkoście-leksie poklasztornym), w Strzelnie (przy kościołach św. Prokopa i Św. Trójcy), w Inowrocławiu (przy kościele Imienia NMP, tzw.

Ruinie), w Płowcach (przy pomniku Bitwy Polsko-Krzyżackiej z roku 1331), w Brześciu Kujawskim (przy kościele św. Stanisława), we Włocławku (w katedrze oraz przy Muzeum Historii Włocławka, w Wągrowcu (przy klasztorze pocysterskim i Muzeum Regionalnym), w Grzybowie (na terenie grodziska piastowskiego i muzeum), w Gieczu (w rezerwacie ar-cheologicznym oraz przy kościele św. Mikołaja), w Lądzie nad Wartą (przy kompleksie dawnego opactwa cysterskiego), w Koninie (przy Konińskim Słupie Milowym), wreszcie w Kaliszu (w Rezerwacie Archeologicznym na Zawodziu, przy Muzeum Okręgowym Zie-mi Kaliskiej, przy katedrze św. Mikołaja).