Podanie o zatrudnienie w Bibliotece Uniwersytetu Wroc³awskiego Maria Przywecka z³o¿y³a 29 maja 1946 r., zaœ pracê w charakterze pracownika naukowego tej¿e instytucji rozpoczê³a dwa tygodnie póŸniej – 15 czerwca. Pocz¹tkowo przechodzi³a praktykê w najwa¿-niejszych oddzia³ach biblioteki. W miêdzyczasie uczêszcza³a do Pañ-stwowej Szko³y Muzycznej nr 1 we Wroc³awiu, jak sama okreœla³a „dla pog³êbienia znajomoœci teorii muzyki”. Równoczeœnie podnosi³a swoje kwalifikacje, zdaj¹c 25 kwietnia 1947 r. egzamin na bibliote-karza I kategorii przed Pañstwow¹ Komisj¹ w Warszawie.
Rok 1949 by³ prze³omowym w historii Biblioteki Uniwersytetu Wroc³awskiego. Zakoñczono wewnêtrzn¹ organizacjê biblioteki, usta-lono zasady gospodarowania dubletami oraz drukami zbêdnymi. Zna-cz¹co wzros³o opracowanie zbiorów specjalnych, w szczególnoœci zbiorów graficznych, starych druków i rêkopisów. W tym samym ro-ku z ogó³u ocala³ych zbiorów wyodrêbniono muzykalia. Liczne pra-ce porz¹dkowe a tak¿e zbyt ma³a liczba pracowników sprawi³y, ¿e dopiero w drugiej po³owie 1949 r. rozpoczêto w organizowanym Ga-binecie Muzycznym prace zwi¹zane z uporz¹dkowaniem ocala³ych rêkopisów i druków muzycznych. Wbrew wczeœniejszej ocenie straty okaza³y siê znacznie dotkliwsze ni¿ przewidywano. Tylko niewielka liczba muzykaliów zachowa³a siê w komplecie. Chocia¿ wiêkszoœæ najcenniejszych woluminów w obawie przed zniszczeniem zosta³a wywieziona w ró¿ne miejsca Dolnego Œl¹ska, to i tak nie uniknê³y one powa¿nych uszkodzeñ. Wœród tych ewakuowanych dzie³ znalaz³o siê wiele bezcennych drukowanych poloników.
W swoim komunikacie dotycz¹cym tej czêœci kolekcji Maria Przywecka-Samecka wyra¿a³a nadziejê, i¿ dalsza praca nad opraco-wywaniem ocala³ych zbiorów „ujawni polskiej nauce muzycznej
je-szcze niejeden utwór wzbogacaj¹cy wiedzê na temat historii muzy-ki polsmuzy-kiej2.
1 wrzeœnia 1949 r. w³adze uczelni oficjalnie powo³a³y do ¿ycia od-dzia³, który mia³ zebraæ zasób muzyczny dawnej Biblioteki Miejskiej, a tak¿e zbiory zabezpieczone nut – zarówno rêkopiœmienne jak i dru-kowane. Scalenie tak ró¿nych co do pochodzenia, a jednoczeœnie co do treœci zbiorów, jak równie¿ organizacjê oddzia³u powierzono zaj-muj¹cej wówczas stanowisko asystenta bibliotecznego Marii Przy-weckiej-Sameckiej3. Ju¿ wtedy wchodzi³a ona w sk³ad grupy tworz¹-Maria Przywecka-Samecka – bibliograf i badacz drukarstwa muzycznego 91
____________
2M. Przywecka-Samecka, Polonica muzyczne w Bibliotece Uniwersyteckiej we Wroc³awiu, „Zeszyty Wroc³awskie” 1949, nr 3–4, s. 94.
3Uniwersytet Wroc³awski 1945–1970. Ksiêga jubileuszowa, pod red. W. Floriana, Wroc³aw, 1970, s. 298.
Scalanie zbiorów – Lektorium w budynku przy ul. K. Szajnochy; na dole od lewej: Jadwiga Kusiñska, Maria Kulesza?, Ewa Woronczak? (ty³em), Wies³aw Koneczny
(siedzi), na górze od lewej: NN, Irena Mir¿ejan, Adam Ursel, Halina Sadowska, poni¿ej: Konstanty Ja¿d¿ewski i Maria Przywecka-Samecka (przy filarze).
cej katalog alfabetyczny nabytków, gdzie nie tylko szeregowa³a karty katalogowe, ale równie¿ ustala³a prawid³owoœæ hase³4.
W roku 1949 Gabinet Muzyczny posiada³ 23 564 woluminów nut – w tym ok. 3500 woluminów starych druków muzycznych, a tak-¿e doœæ liczny ksiêgozbiór podrêczny5. Na pocz¹tku prace zwi¹za-ne z funkcjonowaniem oddzia³u mia³y charakter organizacyjny. Zaj-mowa³ on wtedy dwie sale urz¹dzone na II piêtrze budynku Biblio-teki Uniwersyteckiej przy ul. Szajnochy 10. Uporz¹dkowano stare druki muzyczne z XVI i XVIII w. (2882 woluminy), które po odku-rzeniu ustawiono w ustalonym porz¹dku na pó³kach. Zbiory te, czê-œciowo zniszczone przez dzia³ania wojenne, stanowi³y fragment ura-towanej dawnej Biblioteki Miejskiej. Z tej kolekcji wyodrêbniono polonika. Z nut rêkopiœmiennych wydzielono 146 woluminów oprawnych i oko³o 1500 luŸnych kart. Z dawnej Biblioteki Miej-skiej, ze zbiorów zabezpieczonych oraz z bie¿¹cych nabytków, do ksiêgozbioru podrêcznego zakwalifikowano 521 woluminów ksi¹-¿ek, 132 czasopism i 80 nut wydanych po roku 1800. W okresie tym sk³ad personalny oddzia³u stanowi³a tylko jedna osoba – Maria Przywecka-Samecka6.
W 1953 r. na skutek dok³adnej inwentaryzacji i systematycznego powiêkszania siê zasobu Gabinetu Muzycznego kolekcja starych dru-ków z XVI i XVII w. z dawnej Biblioteki Miejskiej wzros³a do 2923 woluminów. Druki muzyczne wydane po 1800 r. stanowi³y 7800 po-zycji i pochodzi³y g³ównie ze zbiorów zabezpieczonych. Maria Przy-wecka-Samecka ustawi³a je dzia³owo, natomiast w obrêbie dzia³ów wg kompozytorów. W kolekcji tej doœæ pokaŸn¹ grupê stanowi³ zbiór wyci¹gów fortepianowych oper i operetek. W tym samym roku opra-cowa³a 1335 woluminów nut nowych, wpisuj¹c je do inwentarza, który za³o¿y³a do ich ewidencji, a tak¿e rozpoczê³a tworzenie kartko-____________
4Sprawozdanie za rok 1949, Biblioteka Uniwersytecka, Informator IX, Wroc³aw, 1950, s. 51.
5Biblioteka Uniwersytecka we Wroc³awiu, oprac. B. Kocowski, Wroc³aw, 1968, s. 59.
wego katalogu alfabetycznego i rzeczowego nut. W zasobach oddzia-³u znalaz³y siê równie¿ ksi¹¿ki z zakresu muzykologii, czasopisma muzyczne, monografie muzyków, katalogi wydawnicze i ksiêgarskie, programy koncertów i oper oraz libretta operowe. Zasoby te w iloœci 2300 zosta³y objête katalogiem alfabetycznym i rzeczowym ksi¹¿ek. Nale¿y podkreœliæ, ¿e w owym czasie kolekcja oddzia³u stanowi³a je-dyny tego rodzaju zbiór na Dolnym Œl¹sku7.
Równoczeœnie z prac¹ zawodow¹ Maria Przywecka-Samecka kon-tynuowa³a naukê. W 1951 r. Rada Wydzia³u Humanistycznego Uni-wersytetu Miko³aja Kopernika w Toruniu, na podstawie rozprawy doktorskiej pt. Praca polityczna i spo³eczna Tomasza Wawrzeckiego 1795–1816, nada³a jej stopieñ naukowy doktora nauk humanistycz-nych. Praca ta ze wzglêdów politycznych nie mog³a siê wówczas uka-zaæ drukiem w ca³oœci8, opublikowano jedynie jej streszczenie9.
W 1953 r. Maria Przywecka-Samecka ukoñczy³a szeœciotygodnio-wy kurs dla samodzielnych bibliografów zorganizowany przez Insty-tut Bibliograficzny Biblioteki Narodowej w Warszawie. Czynnie uczestniczy³a te¿ w ¿yciu biblioteki. By³a przedstawicielem Referatu Wspó³pracy z Czasopismami Fachowymi, a tak¿e przedstawicielem Biblioteki Uniwersyteckiej w Radach Wydzia³owych10. Po scaleniu oddzia³ów specjalnych w 1953 r. przesuniêta zosta³a na stanowisko kierownika tzw. Innych Zbiorów Specjalnych, w sk³ad którego wcho-dzi³y wtedy Gabinety: Ikonograficzny, Kartograficzny i Muzyczny a tak¿e Stacja Foto-Mikrofilmowa11.
Maria Przywecka-Samecka – bibliograf i badacz drukarstwa muzycznego 93
____________
7M. Przywecka-Samecka, Gabinet Muzyczny Biblioteki Uniwersyteckiej we Wro-c³awiu, „Bibliotekarz” 1953, nr 3, s. 86–87.
8K. Maleczyñska, Ocena dorobku naukowego i osi¹gniêæ dydaktycznych dr hab. M. Przyweckiej-Sameckiej, Archiwum UWr, sygn. RK-403, s. 27.
9Bronis³aw Paw³owski przedstawia pracê Marii Przyweckiej: Tomasz Wawrzecki (Thomas Wawrzecki) [streszczenie], „Sprawozdania Toruñskiego Towarzystwa Nau-kowego” 1951, R. 5, z. 1/4, s. 82–85.
10„Biuletyn Informacyjny. Biblioteka Uniwersytecka”, pod red. J. O¿oga, 1954, R. 4, pó³rocze 1, s. 12.
Ca³y czas by³a aktywnym uczestnikiem licznych przedsiêwziêæ bi-bliotecznych, podnosz¹c zarazem swoje kwalifikacje zawodowe. Uczestniczy³a w II Konferencji Naukowej Komisji Bibliografii i Bi-bliotekoznawstwa Wroc³awskiego Towarzystwa Naukowego, wyg³a-szaj¹c referat Dzieje drukarstwa muzycznego do koñca XVIII wieku12. Bra³a udzia³ w wyjazdach naukowych, m.in. do oœrodka Ministerstwa Szkolnictwa Wy¿szego w Maciejowcu, gdzie zajmowa³a siê tworze-niem Bibliografii Zawartoœci Czasopism, kieruj¹c zespo³em w sk³a-dzie: Adela Gosty³o, Jadwiga Ignatowicz, Bo¿ena £ukaszewicz, W³a-dys³awa Ró¿añska i Halina Sadowska13.
Od 28 do 30 czerwca 1954 r., przebywa³a na wyjeŸdzie naukowym w poznañskich bibliotekach naukowych: Bibliotece Raczyñskich, Bi-bliotece Kapitulnej i BiBi-bliotece PTPN, a tak¿e w toruñskiej Bibliote-ce Uniwersyteckiej. W placówkach tych, zajmowa³a siê poszukiwa-niem oraz badaposzukiwa-niem starych druków i rêkopisów muzycznych. Wy-je¿d¿a³a równie¿ do Biblioteki Œl¹skiej w Katowicach w sprawie pro-jektu, dotycz¹cego stworzenia bibliografii zawartoœci czasopism œl¹-skich14. W 1954 r. uczestniczy³a w pracach zespo³u kierowanego przez Jana Baumgarta tworz¹cego Bibliografiê Historii Polskiej, a tak¿e w³¹czy³a siê do miêdzynarodowej wspó³pracy bibliografowania sta-rych druków muzycznych w RISM (Répertoire International des So-urces Musicales)15.
W 1955 r. ukaza³a siê jej publikacja, zawieraj¹ca szczegó³ow¹ bi-bliografiê prac bibliotekarzy Biblioteki Uniwersyteckiej we Wroc³a-wiu za lata 1945–1955. Za swoje zaanga¿owanie zawodowe zosta³a wyró¿niona Medalem 10-lecia i dyplomem uznania za wk³ad pracy w odbudowê Biblioteki Uniwersytetu Wroc³awskiego.
W 1956 r. Biblioteka Uniwersytecka stanê³a przed faktem podzia-³u zbiorów. W zwi¹zku z tym, i¿ opisy w ocala³ych katalogach tomo-____________
12„Biuletyn Informacyjny...”, op. cit., 1954, R. 4, pó³rocze 2, s. XIV.
13Ibidem, s. XVII.
14Ibidem, s. XVIII.
15M. Przywecka-Samecka, Autoreferat (praca zawodowa i naukowa), Archiwum UWR, sygn. 403, s. 40.
wych by³y zbyt ogólne, utworzono w budynku na Piasku odrêbn¹ jed-nostkê organizacyjn¹ – Samodzielny Oddzia³ Katalogowania Starych Druków by³ej Biblioteki Miejskiej, któremu powierzono zadanie zin-wentaryzowania tych zasobów i przeniesienia ich na Piasek. Obsadê Oddzia³u stanowili pracownicy Oddzia³ów Specjalnych16. Opieraj¹c siê na danych zawartych w Biuletynie Informacyjnym Biblioteki Uni-wersytetu Wroc³awskiego, w oddzia³ach podleg³ych Marii Przywec-kiej-Sameckiej opracowano 31 jednostek kartograficznych i 641 wo-luminów muzykaliów, udostêpniono zaœ 31 wowo-luminów ze zbiorów kartograficznych, 40 ze zbiorów graficznych i 637 woluminów muzy-kaliów, zrealizowano 102 kwerendy dotycz¹cych zbiorów17. W zakre-sie zbiorów ikonograficznych sklasyfikowano 200 ksi¹¿ek, przepisa-no 199 kart i wykonaprzepisa-no 51 kart tzw. przewodnich. Do katalogu alfa-betycznego w³¹czono 140, zaœ do systematycznego 160 kart. W ko-lekcji muzykaliów zaszeregowano 158 ksi¹¿ek, przepisano 144 kart, do katalogu alfabetycznego nut i ksi¹¿ek w³¹czono 696 kart, zaœ do systematycznego 850 kart18. Karty te, wykonane bardzo starannym odrêcznym pismem, do dzisiaj zachowywane s¹ w Oddziale Zbiorów Muzycznych jako dokumentacja pracy M. Przyweckiej-Sameckiej.
Maria Przywecka-Samecka w okresie styczeñ–lipiec 1956 r., w kie-rowa³a równie¿ dzia³em Opracowania Druków Zwartych Nowych19. Po powrocie na to stanowisko dawnego kierownika – Jana O¿oga, skupi³a siê ponownie na katalogowaniu zbiorów specjalnych.
Jej zaanga¿owanie przedstawiaj¹ poni¿sze dane:
– przeprowadzono prace porz¹dkowe w magazynie, rozpakowano, ustawiono wed³ug sygnatur, przeniesiono i ponownie ustawiono ksiêgozbiór (ksi¹¿ki nowe i stare druki) Gabinetu Muzycznego i Ikonograficznego (ok. 4 tys. woluminów);
– ustawiono w lektorium ksiêgozbiór podrêczny Gabinetu Ikonogra-ficznego i Muzycznego, przepisano karty katalogu podrêcznego; Maria Przywecka-Samecka – bibliograf i badacz drukarstwa muzycznego 95
____________
16„Biuletyn Informacyjny...”, op. cit., 1956, R. 6, s. 158–159.
17Ibidem, s. 175.
18Ibidem, s. 176.
– przyjêto ok. 850 woluminów nowych ksi¹¿ek do Gabinetu Mu-zycznego i Ikonograficznego ustawiaj¹c je w magazynie g³ównym; – odtworzono z fragmentów 56 woluminów starych druków
mu-zycznych;
– skatalogowano 412 starych druków muzycznych i 8 ksi¹¿ek z ksiêgozbioru podrêcznego20.
Oprócz tych wszystkich prac bibliotecznych, M. Przywecka-Sa-mecka prowadzi³a równie¿ czytelniê oddzia³ow¹, która wówczas czynna by³a w godzinach 10.00–14.0021.
Ta intensywnoœæ dzia³añ bibliotecznych, a tak¿e osi¹gniêcia na polu naukowym Marii Przyweckiej-Sameckiej sprawi³y, ¿e ówczesny dyrek-tor Biblioteki Uniwersyteckiej Antoni Knot wyst¹pi³ z wnioskiem o przyznanie jej awansu na stanowisko starszego asystenta biblioteczne-go, motywuj¹c go „specjalizacj¹ rzadk¹ w kraju i wielkimi ambicjami w zakresie badañ naukowych”22. 1 wrzeœnia 1956 r. Maria Przywecka-Samecka uzyska³a awans na stanowisko adiunkta bibliotecznego, pe³-ni¹c nadal funkcjê kierownika Oddzia³u Innych Zbiorów Specjalnych.