Od pocz¹tku swej pracy w Instytucie, czyli od paŸdziernika 1967 r., Anna Aleksiewicz prowadzi³a zajêcia dydaktyczne, zarówno na stu-diach stacjonarnych jak i zaocznych. Z czasem zaczê³a prowadziæ je tak¿e na studiach podyplomowych. Prowadzone przez ni¹ wyk³ady i æwiczenia dotyczy³y g³ównie organizacji bibliotek i bibliotekarstwa, opracowania i klasyfikowania zbiorów, specjalizacji z zakresu biblio-tek oœwiatowych i dawnej ksi¹¿ki. W roku akademickim 1976/1977 podjê³a siê prowadzenia seminariów magisterskich. Do roku 2006 wypromowa³a 156 magistrów, których rozprawy w wiêkszoœci doty-czy³y aktualnej problematyki bibliotecznej. Dysertacje pisane pod kierunkiem Anny Aleksiewicz posiadaj¹ charakter twórczy i oryginal-ny, wnosz¹c do stanu badañ nowe wartoœci poznawcze. Warto w tym miejscu zaznaczyæ, i¿ w roku 2002 jej magistrantka Anna Pieprz19 zo-sta³a laureatk¹ Konkursu Rady Miejskiej w Górze na najlepsz¹ pracê magistersk¹ poœwiêcon¹ Ziemi Górowskiej, a w 2003 r. Dorota Anna Aleksiewicz – bibliotekoznawca, pedagog, dzia³acz spo³eczny 57
____________
19A. Pieprz, Rozwój i dzia³alnoœæ biblioteki Liceum Ogólnokszta³c¹cego w Górze Œl¹skiej, Wroc³aw 2002, [maszynopis].
Chmielarz otrzyma³a za swoj¹ pracê wyró¿nienie w konkursie Nagro-da M³odych Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich20.
We wspomnieniach by³ych studentów Anna Aleksiewicz zawsze odbierana jest jako osoba pe³na ciep³a, oddana swej pracy i niezwy-kle sprawiedliwa. To w³aœnie ten przychylny, osobisty stosunek do ka¿dego z magistrantów owocuje do dzisiaj tak dobrymi wynikami prac, których jest promotorem21. Pod jej opiek¹ ka¿dy czuje siê jed-nakowo wa¿ny i doceniony.
O wielkiej sympatii do Anny Aleksiewicz œwiadcz¹ bezpoœrednie wypowiedzi studentów, a tak¿e niezwykle ciep³y ton, jaki przebija w redagowanym przez studentów bibliotekoznawstwa satyrycznym informatorze „Wzrost – pokaŸny, oczy – dobre, znaki szczególne – kocha swój zawód […] Instytutowi poœwiêci³a æwieræ wieku, a ksi¹¿-ce, która jest jej oddechem i radoœci¹ prawdopodobnie jeszcze wiêcej […]”22. Tezê t¹ potwierdzi³a bezpoœrednia rozmowa z autork¹, w której Anna Aleksiewicz przyzna³a, ¿e od zawsze uwielbia³a czy-taæ ksi¹¿ki. W czasach szkolnych zaczytywa³a siê w powieœciach dla dziewcz¹t. Ulubion¹ lektur¹ tamtych lat by³a Ania z Zielonego Wzgórza i kolejne tomy cyklu. PóŸniej uwielbia³a powieœci sensacyj-ne Agaty Christie oraz felietony Stefana Wiecheckiego. Bardzo czê-sto spotkaæ j¹ mo¿na by³o w teatrze lub operze. Prowadzi³a nawet no-tatki, na jakim przedstawieniu by³a i kto re¿yserowa³ dany spektakl. Zbiera³a programy i afisze teatralne. By³a zatem nastolatk¹ o konkret-nie ukierunkowanych zainteresowaniach. PóŸkonkret-niejsza droga kariery, ja-____________
20D. Chmielarz, Dzia³alnoœæ Pracowni Konserwacji Zbiorów Specjalnych Biblio-teki Uniwersyteckiej we Wroc³awiu, w zakresie ochrony zbiorów specjalnych, Wro-c³aw 2003, [maszynopis].
21Jak bardzo osobisty stosunek do studentów ma Anna Aleksiewicz mo¿e œwiad-czyæ fakt, i¿ do dnia dzisiejszego pamiêta ona dok³adnie imiê i nazwisko swojej pierwszej magistrantki Barbary Jaremko (obecnie Król), która obroni³a pracê Orga-nizacja kszta³cenia bibliotekarzy w Polsce Ludowej 1945–1975, Wroc³aw 1978, sygn.1200 M/Z, [maszynopis].
22Kto jest kim w Instytucie Bibliotekoznawstwa UWr. Informator opracowany przez studentów IV roku specjalizacji edytorskiej, Ko³o Naukowe, Wroc³aw 1992, s. 5.
k¹ obra³a, bêd¹c w zgodzie z nimi, doprowadzi³a j¹ na szczyty w hie-rarchii akademickiej, co jednak w ¿aden sposób nie wp³ynê³o na jej bezpoœredni stosunek do ludzi. Œwiadczy o tym fakt, i¿ jako kierow-nik Zaocznego Studium Bibliotekoznawstwa niejednokrotnie poma-ga³a w za³atwianiu spraw organizacyjnych, stanowi¹cych dla studen-tów pierwszego roku istny labirynt zagadek, z którymi nie potrafili sobie poradziæ. Zdarza³o siê, ¿e bezpoœrednio wstawia³a siê za swoi-mi podopiecznyswoi-mi, którzy w chwilach s³aboœci chcieli rezygnowaæ ze studiów. Zawsze znajdowa³a wyjœcie ze skomplikowanych sytuacji, dodaj¹c otuchy, radz¹c jak nale¿y w danej sytuacji post¹piæ, lub pro-si³a o dodatkowe terminy egzaminów dla swych uczniów. Trzeba na-prawdê mieæ wielkie serce i kochaæ swój zawód pedagoga, by w ta-kim stopniu anga¿owaæ siê w sprawy studentów. Jej byli studenci, jednog³oœnie niemal stwierdzaj¹, i¿ „zajêcia i egzaminy z Bibliotekar-stwa u profesor Aleksiewicz to czysta przyjemnoœæ”. Atmosferê na-piêcia przed egzaminem potrafi³a roz³adowaæ po mistrzowsku, napro-wadzaj¹c rozmowê na tematy pozornie niezwi¹zane z zagadnieniami egzaminu. LuŸna rozmowa wstêpna mia³a na celu odwrócenie uwagi studenta od stresowej dla niego sytuacji, a umiejêtnie zadawane pyta-nia prowadzi³y do w³aœciwych odpowiedzi. W ten sposób ka¿dy nie-mal egzamin koñczy³ siê pozytywnym wynikiem.
Anna Aleksiewicz by³a tak¿e promotorem przewodów doktorskich. W 2004 r. pod jej kierunkiem Agnieszka Chamera-Nowak napisa³a pracê Biblioteka Andrzeja Edwarda KoŸmiana w zbiorach Biblioteki Zak³adu Narodowego im. Ossoliñskich, a w 2005 r. Katarzyna Do-mañska uzyska³a tytu³ doktora, prezentuj¹c pracê Edukacja czytelni-cza i informacyjna – za³o¿enia i realizacja w bydgoskich bibliotekach szkó³ œrednich.
Nale¿y wspomnieæ tak¿e o tym, i¿ poza dzia³alnoœci¹ dydaktyczn¹ udziela³a siê na rzecz studentów – m.in. od 1979 r. przez wiele lat by-³a opiekunem dydaktycznym praktyk zawodowych oraz opiekunem czterech roczników studentów (w latach 1967–1987). Od 1987 r. nie-przerwanie pe³ni³a rolê kierownika Studium Zaocznego w Instytucie Bibliotekoznawstwa, w gestii którego le¿a³y sprawy dotycz¹ce m.in. Anna Aleksiewicz – bibliotekoznawca, pedagog, dzia³acz spo³eczny 59
op³at za studia. Niejednokrotnie dziêki jej staraniom studiuj¹cy pra-cownicy Biblioteki Uniwersyteckiej we Wroc³awiu uzyskiwali zni¿ki w op³atach za studia zaoczne, co przy niskich bibliotecznych pensjach by³o spraw¹ niebagateln¹. Pozostan¹ oni zawsze wdziêczni za okaza-n¹ pomoc. To jeszcze jeden dowód wielkiego serca i zrozumienia pro-blemów innych ludzi.
Anna Aleksiewicz wielokrotnie (ok. 30 razy) uczestniczy³a tak¿e w pracach Komisji Rekrutacyjnej na studia magisterskie – pocz¹tko-wo dzienne, a póŸniej g³ównie zaoczne. Od 16 lutego 1974 r. przez kilka kolejnych lat by³a cz³onkiem Rady Naukowej Biblioteki Uni-wersytetu Wroc³awskiego, od 1999 do 2006 r. jako delegat Rady Wy-dzia³u Filologicznego. W latach 1998–1999 by³a kierownikiem Zak³a-du Bibliotekoznawstwa. Ponadto w latach 2005–2006 dzia³a³a jako Sekretarz Rektorskiej Komisji Bibliotecznej.