− opracowanie mapy zabytków wraz z ich opisami.
b) Edukacja i popularyzacja wiedzy o dziedzictwie kulturowym gminy:
− organizacja akcji społecznych mających na celu poznanie dziedzictwa kulturowego gminy,
− włączenie tematyki ochrony dóbr kultury do zajęć szkolnych w szkołach podstawowych i gimnazjach na terenie gminy,
− organizowanie i wspieranie realizacji konkursów i wystaw mających na celu edukacje w zakresie konieczności dziedzictwa kulturowego.
5. Kierunki rozwoju systemów komunikacji i infrastruktury technicznej
5.1. Wytyczne określania w planach miejscowych wykorzystania i rozwijania potencjału już istniejących systemów oraz koordynacji lokalnych i ponadlokalnych zamierzeń inwestycyjnych
Jednym z najistotniejszych czynników rozwoju społeczno-gospodarczego obszarów wiejskich jest odpowiednia infrastruktura. Stanowi ona podstawę wszelkiej działalności gospodarczej oraz wyznacza warunki życia i pracy ludności. Infrastruktura w pewnym stopniu warunkuje ten rozwój, a w niektórych przypadkach może go nawet stymulować. Brak właściwego wyposażenia infrastrukturalnego może wpływać niekorzystnie na zainteresowanie potencjalnych inwestorów lokowaniem kapitału na obszarze pozbawionym sieci i urządzeń infrastrukturalnych. Powoduje także ograniczenia w rozwijaniu inicjatyw lokalnych, dotyczących powstawania nowych zakładów pracy. Utrudnia ponadto możliwość pełnego wykorzystania walorów turystycznych i rekreacyjnych wsi, a także obniża jakość produkcji rolnej i możliwości wykorzystania surowców rolniczych. Wysoki poziom wyposażenia w infrastrukturę techniczną wpływa również na atrakcyjność inwestycyjną terenów i umożliwia stworzenie konkurencyjnej oferty gminy.
5.1.1. Wodociąg
Gmina Rogowo wyposażona jest w sieć wodociągową. Zaopatrzenie w wodę odbywa się z siedmiu stacji uzdatniania wody (SUW), zlokalizowanych w miejscowościach: Rogowo, Czewujewo, Ryszewo, Skórki, Miecięrzyn, Gościeszyn i Złotniki.
Zakłada się przeprowadzenie koniecznych remontów oraz modernizacji sieci i stacji uzdatniania wody (SUW), a w przypadku zaistniałej potrzeby, w następstwie rozwoju przestrzennego w zagospodarowywaniu nowych terenów inwestycyjnych, dla zapewnienia potrzebnej ilości i jakości wody konieczna będzie rozbudowa sieci wodociągowej.
Dla zabezpieczenia jakości eksploatowanej wody należy objąć ochroną istniejące ujęcia, sukcesywnie wymieniać istniejące rury azbestowo-cementowe oraz modernizować stacje uzdatniania wody. Poprzez wprowadzanie nowych rozwiązań technologicznych należy dążyć do ograniczeń zużycia wody pitnej w istniejących obiektach produkcyjnych oraz ograniczania lokalizacji obiektów z wodochłonnymi technologiami produkcji.
5.1.2. Kanalizacja
Przewiduje się dalsze odprowadzanie ścieków w oparciu o istniejącą sieć kanalizacji sanitarnej oraz rozwój nowej sieci. Umożliwi ona odprowadzenie ścieków z gospodarstw mieszkaniowych oraz z zakładów usługowych i produkcyjnych, likwidację zbiorników bezodpływowych i nielegalnych sieci podłączonych do cieków lub rowów melioracyjnych. W związku z wyznaczeniem nowych obszarów przewidzianych pod inwestycje konieczna będzie dalsza rozbudowa sieci i urządzeń kanalizacyjnych.
Studium zakłada realizację niezbędnej infrastruktury kanalizacyjnej w granicach istniejących i projektowanych terenów inwestycyjnych, w tym m.in. budowę przepompowni ścieków na działkach nr
198 i nr 157/6 w miejscowości Grochowiska Księże. Zabezpiecza się także tereny pod rozbudowę istniejącej oczyszczalni ścieków w Rogowie. Stosowanie szczelnych zbiorników bezodpływowych na obszarach przewidzianych do objęcia zbiorczą kanalizacją sanitarną należy dopuścić wyłącznie jako rozwiązanie tymczasowe do czasu jej budowy.
Na terenach, które z uzasadnionych ekonomicznie względów nie zostaną objęte zbiorczą kanalizacją sanitarną postuluje się realizację przydomowych oczyszczalni ścieków dla zespołów zabudowy. Lokalizowanie oczyszczalni przydomowych dopuszczone jest wyłącznie w miejscach, w których nie będą one stanowiły zagrożenia dla jakości wód powierzchniowych i podziemnych. Na pozostałych terenach wprowadzanie ścieków do ziemi jest zabronione. W sąsiedztwie istniejących ujęć wody i ich strefach ochronnych nie należy wykorzystywać rolniczo ścieków.
Konieczne jest także zapewnienia odprowadzania wód opadowych i roztopowych z utwardzonych powierzchni zanieczyszczonych, głównie na terenach zakładów przemysłowych i usługowych oraz terenach narażonych na zanieczyszczenia pochodzenia komunikacyjnego. W celu usunięcia substancji ropopochodnych i zawiesin z wód opadowych i roztopowych należy stosować separatory i urządzenia podczyszczające. Jednocześnie należy dążyć do ograniczania powierzchni utwardzanych w celu odprowadzenia wód opadowych bezpośrednio do gruntu.
5.1.3. Gazownictwo
Na terenie gminy Rogowo brak jest sieci gazowej. Czynione są starania o budowę nowego gazociągu z wykorzystaniem składowisk „Kawernowych Podziemnych Zbiorników Gazu” w Hucie Palędzkiej, którego orientacyjny przebieg wskazano na planszy studium „Kierunki zagospodarowania przestrzennego”. Dla projektowanego gazociągu konieczne będzie wyznaczenie strefy kontrolowanej.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 26 kwietnia 2013 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe i ich usytuowanie (Dz. U. z 2013 r. poz. 640) dla gazociągów na okres ich użytkowania należy wyznaczyć strefy kontrolowane. W strefach kontrolowanych nie należy wznosić obiektów budowlanych, urządzać stałych składów i magazynów oraz podejmować działań mogących spowodować uszkodzenia gazociągu podczas jego użytkowania. W strefach kontrolowanych nie mogą rosnąć drzewa w odległości mniejszej niż 2,0 m od gazociągów o średnicy do DN 300 włącznie i 3,0 m od gazociągów o średnicy większej niż DN 300, licząc od osi gazociągu do pni drzew. Wszelkie prace w strefach kontrolowanych mogą być prowadzone tylko po wcześniejszym uzgodnieniu sposobu ich wykonania z właściwym operatorem sieci gazowej. Szerokość stref kontrolowanych, powinna wynosić dla gazociągów o maksymalnym ciśnieniu roboczym (MOP) powyżej 1,6 MPa oraz o średnicy nominalnej powyżej DN 150 do DN 300 włącznie – 6 m.
Postuluje się budowę nowej sieci gazowej średniego ciśnienia obsługującej gospodarstwa domowe zlokalizowane na obszarze gminy. Inwestycje te pozwolą na stopniowe ograniczanie wykorzystania źródeł energii charakteryzujących się niekorzystnym oddziaływaniem na stan powietrza atmosferycznego w postaci tzw. „emisji niskiej”.
Gmina Rogowo zagospodarowując nowe tereny inwestycyjne pod funkcje mieszkaniowe, usługowe oraz przemysłowe będzie potrzebować zaopatrzenia w gaz, co wiąże się z budową nowych stacji i sieci gazowych. Będzie to działanie konieczne w dalszej perspektywie dla umożliwienia korzystania z proekologicznego nośnika energii, jakim jest gaz.
Na pozostałych terenach wiejskich rozwój gazyfikacji wiąże się z dużymi kosztami realizacji z uwagi na znaczne odległości. Realizacja inwestycji gazowych w tym rejonie może być dla dostawcy gazu nieopłacalna dlatego też w pierwszej kolejności możliwość najszybszej obsługi odbiorców i dostaw gazu mają wsie zlokalizowane stosunkowo blisko istniejącej sieci.
Zaopatrzenie w gaz z sieci gazociągów odbywać się winno z zachowaniem przepisów odrębnych po uzgodnieniu z operatorem systemu dystrybucyjnego w zależności od szczegółowych warunków technicznych i ekonomicznych uzasadniających rozbudowę sieci gazowej. Gazociągi powinny być prowadzone w liniach rozgraniczających drogi z zachowanie stref kontrolowanych i przyłączy gazowych
układanych w ziemi lub nad ziemią, zgodnie z przepisami odrębnymi. Dla budownictwa jednorodzinnego szafki gazowe powinny być zlokalizowane w linii ogrodzeń, a w pozostałych przypadkach w miejscu uzgodnionym z zarządcą sieci. Należy także zachować podstawowe odległości projektowanych obiektów terenowych od istniejących gazociągów, zgodnie z odpowiednim Rozporządzeniem, obowiązującym w dniu wydania pozwolenia na budowę sieci gazowej. W miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego należy ponadto uwzględnić ograniczenia praw własności właścicieli gruntów położonych w pasie nad gazociągiem (w strefie kontrolowanej) w celu zagwarantowania dostępności do gazociągu dla służb eksploatacyjnych.
5.1.4. Elektroenergetyka
W zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną w kilkunastu miejscowościach wymagane jest przeprowadzenie modernizacji istniejących linii napowietrznych, w szczególności ze względu na znaczną dekapitalizację, a także konieczność znaczącego powiększania zapotrzebowania zużywanej energii w zabudowie zagrodowej (zwiększona ilość odbiorników). Wszystkie istniejące na obszarze gminy urządzenia elektroenergetyczne należy wkomponować w projektowane zagospodarowanie tereny, zachowując bezpieczne odległości zgodnie z przepisami odrębnymi. Dopuszcza się przebudowę sieci elektroenergetycznych, z którą koliduje planowane zagospodarowania terenu. Sposób i warunki przebudowy sieci elektroenergetycznej określi właściciel sieci.
Planowane zagospodarowanie nowych terenów powinno uwzględniać ich dostęp do sieci elektroenergetycznej i możliwość zasilania nowych odbiorców. Dla zaopatrzenia w energię terenów planowanych pod zainwestowanie, niezbędne jest przeznaczenie w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego powierzchni pod stacje transformatorowe 15/0,4 kV z uwzględnieniem powiązań z istniejącymi liniami elektroenergetycznymi. Stacje transformatorowe winny być realizowane z uwzględnieniem wysokich walorów architektonicznych lub jako nowoczesne stacje małokubaturowe.
Konieczne jest zapewnienie dojazdu sprzętu specjalistycznego do urządzeń elektroenergetycznych.
Realizacja nowych inwestycji elektroenergetycznych oraz usuwanie kolizji projektowanych obiektów z istniejącymi sieciami energetycznymi odbywać się musi zgodnie z przepisami odrębnymi.
Przez południowy fragment gminy planowana jest budowa napowietrznej linii elektroenergetycznej wysokiego napięcia 110 kV, której orientacyjny przebieg wskazano na planszy studium „Kierunki zagospodarowania przestrzennego”.
Należy zachować strefy technologiczne wokół napowietrznych linii elektroenergetycznych nie mniejsze niż:
− dla linii 110 kV – 40 m (po 20 m z każdej ze stron od środka linii),
− dla linii 15 kV (20 kV) – 12 m (po 6 m z każdej ze stron od środka linii), − dla linii 0,4 kV – 4 m (po 2 m z każdej ze stron od środka linii).
W strefach technologicznych należy wprowadzić zakaz sadzenia roślinności wysokiej i o rozbudowanym systemie korzeniowym. Na trasach projektowanych i istniejących linii kablowych zakazuje się lokalizacji zabudowy oraz nasadzeń drzew i krzewów o rozbudowanym systemie korzeniowym.
Konieczna jest sukcesywna modernizacja sieci napowietrznych. Postuluje się ich wymianę na skablowane podziemne, w szczególności na terenach zabudowy mieszkaniowej. Należy także promować wykorzystanie energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnych źródeł.
5.1.5. Ciepłownictwo
Przyjmuje się dotychczasowy system zaopatrzenia w ciepło tj.: zabudowy mieszkaniowej z lokalnych kotłowni, natomiast pozostałych odbiorców z indywidualnych źródeł ciepła.
Postuluje się zastąpienie tradycyjnych, wysokoemisyjnym paliw innymi czynnikami grzewczymi, jak np. energia elektryczna, gaz lub olej opałowy, co przyczyni się do ograniczenia zanieczyszczeń emitowanych atmosfery.
5.1.6. Telekomunikacja
Rozwój obszarów zabudowy mieszkaniowej i usługowej zwiększy jednocześnie zapotrzebowanie mieszkańców na nowoczesne usługi telekomunikacyjne. Studium zakłada modernizację i rozbudowę istniejącego systemu łączności poprzez zwiększanie zasięgu telefonii komórkowej, rozszerzanie dostępu do szerokopasmowego i bezprzewodowego Internetu oraz lokalizację sieci regionalnych.
Na terenie gminy Rogowo rozwijana jest telekomunikacja bezprzewodowa z nadajnikami naziemnymi w kilku systemach. Zasady lokalizowania inwestycji telekomunikacyjnych, winny być zgodne z ustawą z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 106, poz. 675 z późn. zm.). Obowiązujące przepisy prawa nie pozawalają na wprowadzanie zakazów w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, a tym samym uniemożliwianie realizacji inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej. Dopuszcza się jednak ustanawianie ograniczeń w lokalizowaniu tych inwestycji pod warunkiem, iż są one usankcjonowane prawnie. Mimo niewielkich możliwości ingerencji, należy dążyć do takiego ustalania lokalizacji stacji bazowych telefonii komórkowej, aby ograniczyć do minimum negatywny wpływ na zdrowie ludzi oraz krajobraz przyrodniczy i kulturowy. W związku z szybkim rozwojem komputerowych systemów sieciowych o charakterze globalnym, należy przewidzieć konieczność rozwoju infrastruktury telekomunikacyjnej, której realizacja winna być skoordynowana z innymi sieciami – w przypadku budowy nowych dróg należy przewidzieć stosowne kanały technologiczne w liniach rozgraniczających drogi.
5.1.7. Zagospodarowanie odpadów
Zgodnie z aktualnie obowiązującym Planem gospodarki odpadami województwa kujawskopomorskiego na lata 2012-2017 z perspektywą na lata 2018-2023, przyjętym Uchwałą Nr XXVI/434/12 Sejmiku Województwa Kujawsko-Pomorskiego z dnia 24 września 2012 r., podstawą gospodarki odpadami komunalnymi w województwie do dnia 31 grudnia 2015 r. powinno być siedem, a w dalszej perspektywie, po dniu 1 stycznia 2016 r., sześć Regionów Gospodarki Odpadami Komunalnymi (RGOK). Obszar gminy Rogowo do końca 2015 r. funkcjonował będzie w granicach piątego regionu gospodarki odpadami komunalnymi (Region Bydgoski), natomiast od początku 2016 r., kiedy to zakłada się uruchomienie Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów dla Bydgosko-Toruńskiego Obszaru Metropolitalnego i połączenie Regionu Bydgoskiego z Regionem Toruńskim (obecnie region siódmy), gmina znajdzie się w Regionie Bydgosko-Toruńskim. W myśl zapisów Planu odpady pochodzące z gminy Rogowo kierowane są do regionalnej instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych (RIPOK) znajdującej się w miejscowości Wawrzynki w gminie Żnin.
Gospodarka odpadami na terenie gminy powinna być realizowana w oparciu o regulamin utrzymania porządku i czystości w gminie. Sposób i zakres selektywnego zbierania odpadów winien być dostosowany do warunków pracy instalacji przetwarzania odpadów komunalnych. Organizacja selektywnego zbierania powinna dążyć do jak największego odzyskania z odpadów komunalnych, odpadów nadających się do recyklingu, tak by możliwe było osiągnięcie wymaganych poziomów recyklingu w oparciu o selektywne zbierania odpadów wsparte sortowaniem odpadów. W zakresie zbiórki i transportu odpadów niezbędne jest przyjęcie określonego programu zbiórki selektywnej jako integralnej części regulaminu utrzymania czystości i porządku w gminach dotyczącego sposobu prowadzenia selektywnego zbierania odpadów, rodzaju i wielkości pojemników, częstotliwości zbierania itd. Konieczne jest selektywne zbieranie odpadów komunalnych, obejmujących co najmniej następujące
frakcje odpadów: papier, metale, tworzywa sztuczne, szkło i opakowania wielomateriałowe oraz odpady komunalne ulegające biodegradacji. Zadaniem gminy jest tworzenie punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych w sposób zapewniający łatwy dostęp dla wszystkich mieszkańców, w tym wskazanie miejsca, w których mogą być prowadzone zbiórki zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego pochodzącego z gospodarstw domowych.
5.2. Układ drogowy
Wysokiej jakości sieć drogowa warunkuje możliwość szybkiego i bezpośredniego dotarcia do każdej miejscowości, a zatem zwiększa atrakcyjność inwestycyjną gminy.
W studium wyznacza się lokalizację projektowanej dwujezdniowej drogi ekspresowej S5 poprzez rozbudowę istniejącej drogi krajowej nr 5 Poznań – Bydgoszcz wraz z realizacją obejść drogowych Rogowa, Czewujewa i Cotonia po stronie wschodniej i węzłów drogowych „Rogowo”, „Lubcz” i „Cotoń”.
Wrysowany przebieg jest wariantem optymalnym wybranym przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad. Planowana trasa ma za zadanie wyeliminowanie ruchu tranzytowego z miejscowości położonych w ciągu drogi krajowej nr 5. Równolegle do drogi ekspresowej planuje się budowę dróg zbiorczych obsługujących ruch lokalny, ograniczając tym samym bezpośrednią dostępność i obsługę otoczenia przyszłej drogi ekspresowej. Obecna sytuacja stwarza ogromne niebezpieczeństwo w ruchu drogowym oraz naraża mieszkańców na dużą uciążliwość.
Ponadto zachowuje się istniejącą siatkę układu drogowego z możliwością rozbudowy o drogi niższego rzędu. Przewidywana jest modernizacja, w tym także uzupełnianie dróg o ciągi piesze i ścieżki rowerowe wraz z ich wyposażaniem w instalacje i urządzenia drogowe. Parametry techniczne dróg powinny być doprowadzone do stanu zgodnego z obowiązującymi przepisami.
W części graficznej studium określone zostały przebiegi tras drogi ekspresowej oraz dróg powiatowych i gminnych. Modernizację układu dróg należy realizować w oparciu o Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie.
Sieć drogowa winna zostać sparametryzowana na etapie wykonywania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Na etapie niniejszego studium ustala się kierunki i politykę w tym zakresie:
Droga ekspresowa S5 (klasy S) powinna posiadać pas drogowy o minimalnej szerokości 40 – 50 m w zależności od przyjętego przekroju, przy czym ostateczne szerokości pasa drogowego zostaną określone w dokumentacji technicznej. Zalecane odległości zabudowy od zewnętrznej krawędzi jezdni wynoszą:
− na terenie zabudowy nie mniej niż 20 m, − poza terenem zabudowy nie mniej niż 40 m.
Dojazd do planowanej drogi ekspresowej S-5 możliwy będzie wyłącznie na projektowanych węzłach drogowych.
Droga krajowa nr 5 (klasa „GP”) winna posiadać pas drogowy o szerokości 25 – 35 m.
Zalecane odległości zabudowy od zewnętrznej krawędzi jezdni wynoszą:
− na terenie zabudowy nie mniej niż 10 m,
− poza terenem zabudowy nie mniej niż 25 m.
Drogi powiatowe (klasa „Z”) winny posiadać pas drogowy o szerokości 20 m. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się drogi powiatowe klasy L. Zalecane odległości zabudowy od zewnętrznej krawędzi jezdni wynoszą:
− na terenie zabudowy nie mniej niż 8 m,
− poza terenem zabudowy nie mniej niż 20 m.
Drogi gminne (klasa „L”) winny posiadać pas drogowy o szerokości 12 – 20 m. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się drogi gminne klasy D. Zalecane odległości zabudowy od zewnętrznej krawędzi jezdni wynoszą:
− na terenie zabudowy nie mniej niż 6 m, − poza terenem zabudowy nie mniej niż 15 m.
W odniesieniu do drogi krajowej nr 5 obiekty przeznaczone na pobyt ludzi należy lokalizować poza zasięgiem oddziaływań drogi, określonej w przepisach odrębnych. Należy pozostawić teren wolny od zabudowy w odległości co najmniej 10-25 m od zewnętrznej krawędzi jezdni. Dostępność terenów położonych przy drodze krajowej należy zapewnić wewnętrznymi układami komunikacyjnymi połączonymi z tą drogą poprzez drogi niższej klasy lub przez istniejące zjazdy. Bezpośrednie połączenia z drogą krajową winny uwzględniać bezpieczeństwo ruchu. Ustala się zakaz lokalizowania parkingów w pasie drogowym drogi krajowej. Elementy infrastruktury technicznej winny być prowadzone w liniach rozgraniczających drogę, lecz poza jej pasem drogowym.
Dla planowanej dwujezdniowej drogi ekspresowej S5 obiekty przeznaczone na pobyt ludzi należy lokalizować poza zasięgiem oddziaływań drogi, określonej w przepisach odrębnych. Należy pozostawić teren wolny od zabudowy w odległości co najmniej 20-40 m od zewnętrznej krawędzi jezdni. Dostępność terenów położonych przy drodze ekspresowej należy zapewnić poprzez równoległy układ dróg niższej klasy połączonych z tą drogą na planowanych węzłach drogowych. Wyklucza się możliwość realizacji bezpośrednich zjazdów z drogi ekspresowej.
W przypadku realizacji projektowanej drogi ekspresowej S5 niezaadaptowane istniejące odcinki drogi krajowej nr 5 zgodnie z przepisami prawa zostaną zaliczone do kategorii dróg gminnych.
Istniejące drogi powiatowe i gminne wymagają bieżących remontów i modernizacji oraz podniesienia klas technicznych w celu unowocześnienia coraz bardziej obciążonej sieci drogowej. Przy projektowaniu rozbudowy układu drogowego należy zwrócić szczególną uwagę na ograniczenie ilości zjazdów indywidualnych na drogę oraz ograniczenie ilości skrzyżowań. Na terenach zwartej zabudowy należy przewidzieć wykonanie chodników, ścieżek rowerowych, parkingów dla samochodów osobowych i ciężarowych oraz odwodnień powierzchniowych. Ewentualną lokalizację drzew przydrożnych należy przewidzeń poza pasem drogowym.
Ponadto planuje się wyznaczenie ścieżki rowerowej przebiegającej w ciągu nieczynnej linii kolejki wąskotorowej.
Poza drogami wskazanymi na załączniku graficznym studium, w zależności od potrzeb wynikających z planowanego zagospodarowania terenów, możliwa jest realizacja nowych dróg gminnych, których przebieg zostanie ustalony w drodze decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej lub w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. Nowe obiekty winny spełniać wskaźniki i kierunki określone w niniejszym opracowaniu.
Omówiony układ podstawowy wymaga dostosowania parametrów technicznych do pełnionych funkcji i wymogów klasy technicznej.
W przypadku wystąpienia przekroczenia akustycznych standardów jakości środowiska na terenach podlegających ochronie akustycznej, związanych w szczególności z systemami komunikacji drogowej, należy przewidzieć środki techniczne, technologiczne lub organizacyjne zapewniające ograniczenie emisji hałasu do poziomów dopuszczalnych, określonych w obowiązujących przepisach.
6. Obszary, na których rozmieszczone będą inwestycje celu publicznego o znaczeniu lokalnym
Stosownie do art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym zadania własne gminy, w tym zawarte w niniejszym studium, obejmują w szczególności sprawy:
1) ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,
2) gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,
3) wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i