• Nie Znaleziono Wyników

Konkurs dla fanów Pierwszej miłości ogłoszony na oficjalnej stronie serialu

W dokumencie pop-przemysłów Prosumpcjonizm (Stron 167-171)

Źródło: http://www.pierwszamilosc.polsat.pl/News,2865/CASTING_Online,3675/index.html

Konkursowo zachęcano także do udziału w scenie serialowego ślubu. Zadaniem było zrobienie sobie zdjęcia w kreacji, w jakiej zamierzalibyśmy wyruszyć na ślub postaci z tekstu (http://www.pierwszamilosc.polsat.pl/News,2865/Sabina_Zaprasza_Fanow _Na_Swoj_Slub,3813/index.html).

Ranczo

Analiza treści

Ranczo to polski serial fabularny o profilu obyczajowo-komediowym, produkowany przez Studio A dla TVP 1. Pierwszy odcinek pierwszego sezonu pokazany został 5 marca 2006 roku. Do chwili obecnej wyemitowano siedem sezonów i 91 45-minutowych odcinków. Serial reżyseruje Wojciech Adamczyk, a scenarzystami są Ro-bert Brutter (jest to pseudonim literacki Andrzeja Grembowicza) i Jerzy Niemczuk.

W 2007 roku premierę miał pełnometrażowy film fabularny Ranczo Wilkowyje, również w reżyserii Wojciecha Adamczyka, oparty na motywach serialu (http://

ranczo.tvp.pl/).

Pierwszy sezon serialu cieszył się umiarkowaną popularnością (4,7 milionów wi-dzów; http://ranczo.tvp.pl/). Początkowo twórcy planowali więc zakończenie produk-cji w 2009 roku, czyli po czterech sezonach. Pod koniec czwartego sezonu rozpoczęto zatem zamykanie wątków: pogodzono skonfliktowane postaci, główna bohaterka za-łożyła szczęśliwą rodzinę, urodziła dziecko i została wójtem Wilkowyj.

Jednak serial nieoczekiwanie właśnie wówczas odniósł duży sukces (ponad 8 milionów widzów), zatem zgodnie ze sformułowaną przez Stephena Kinga „zasa-dą niezarzynania dojnych krów” zapadła decyzja o przedłużeniu produkcji, a tym samym o ponownym otwarciu zamkniętych już wątków. Jednak piąty i następne sezony miały zauważalnie mniejszą widownię, oscylując wokół 6 milionów widzów (Grabau 2012). Obecnie notowany jest dalszy spadek oglądalności. Serialowi ob-cięto budżet i zrewitalizowano scenariusz, wbrew krążącym plotkom o jego zakoń-czeniu nakręcono jednak ósmą serię, która ma zostać wyemitowana w 2014 roku.

Tym razem krążą pogłoski, jakoby to właśnie ona miała być ostatnią (zob. http://

superseriale.se.pl/seriale/ranczo-to-juz-koniec-rancza-nie-bedzie-9-sezonu_322311.

html).

Akcja serialu rozgrywa się w fikcyjnej podlaskiej wsi Wilkowyje („gra” ją mazo-wiecki Jeruzal). Główną bohaterką jest Lucy Wilska (Ilona Ostrowska), Amerykanka polskiego pochodzenia, mówiąca po polsku z silnym obcym akcentem, dziedzicząca dworek w Wilkowyjach i przybywająca do wsi, by pozbyć się kłopotliwego spadku.

Szok kulturowy, który przeżywa, jest źródłem wielu komicznych sytuacji i motorem narracyjnym serialu. Lucy nieoczekiwanie zachwyca się sielskim gniazdem swoich przodków i postanawia przejąć dworek, co powoduje konflikt z miejscowym wójtem, również zamierzającym wejść w jego posiadanie. Lucy wkrótce znajduje we wsi także miłość: Jakuba „Kusego” Sokołowskiego (Paweł Królikowski) – wdowca, alkoholika i niespełnionego artystę. Pod wpływem Wilskiej „Kusy” wychodzi na życiową prostą.

Staje się on uznanym malarzem, co niestety zwabia zafascynowane nim wielbicielki i tym samym wystawia jego związek z Lucy na próbę. W czwartym sezonie serialu pa-rze rodzi się córka Dorotka.

Wątek miłości Lucy i „Kusego” upodabniałby Ranczo do typowej opery mydlanej, ale tło, na którym została ona ukazana, zaprzecza takiemu zaklasyfikowaniu serialu.

Przestrzeń wsi została przez scenarzystów zaludniona barwnymi bohaterami drugo- i trzecioplanowymi – trafnie obsadzonymi, zagranymi profesjonalnie i z wyraźnym komediowym zacięciem. Ważnym elementem określającym świat Wilkowyj jest język, jakim posługują się mieszkańcy. Jest on zarazem zindywidualizowany i stylizowany na gwarę podlaską, tym samym przywołuje skojarzenia z ulubioną polską trylogią komediową, opowiadającą o perypetiach skłóconych rodzin Karguli i Pawlaków. Na pierwszy plan wysuwa się tu dwóch skonfliktowanych braci bliźniaków – wójt i ksiądz (podwójna rola Cezarego Żaka). Lucy jest mediatorem w licznych rozgrywających się we wsi konfliktach, w końcu dzięki swoim osiągnięciom na tym polu zostaje nawet wybrana na wójta wsi, jednak spory są przez nią łagodzone tylko chwilowo i szybko się odradzają, napędzając rozwój fabuły.

W podobnie komediowy sposób są przedstawione groteskowe epizody walki o wła-dzę w niewielkiej, cichej wiosce. Epizody owe sprawiają, że momentami Wilkowyje jawią się jako satyryczna miniatura skorumpowanej i skupionej na pogoni za „haka-mi” politycznej Polski, gdzie wkracza „europejska cywilizacja”. We wsi pojawia się na przykład koncern medialny, szkolenia unijne, rozgrywki międzypartyjne, lokalna ma-fia, walka konkurencyjnych firm, postulat emancypacji kobiet, uzupełniania edukacji, rozwoju prywatnej przedsiębiorczości itp. Życie w Wilkowyjach urozmaicają liczne romanse między mieszkańcami, a także ich radykalne przemiany wewnętrzne. Cho-ciażby wikary Robert (Bartłomiej Kasprzykowski) przechodzi gwałtownie od skąpstwa do rozrzutności wobec parafian i odwrotnie, zaś główny antagonista serialu, intrygant Arkadiusz Czerepach (Artur Barciś) cynicznie wykorzystujący Lodzię Paciorek (Mag-dalena Kuta), nieoczekiwanie zakochuje się w swojej ofierze oraz poślubia ją. Wizual-nym symbolem serialu stała się słynna ławeczka przez sklepem. Stanowi ona tak waż-ny element świata Rancza, że stała się główną atrakcją turystyczną Jeruzala. W seria-lu stale „dyżuruje” na niej pięciu bohaterów trzecioplanowych, lokalnych pijaczków z butelkami legendarnego już taniego wina Mamrot w dłoniach, komentujących wil-kowyjską rzeczywistość.

Ranczo jest przede wszystkim serialem komediowym, a wątek romansowy w nim zawarty ma charakter drugorzędny. Scenarzyści wkładają mniej wysiłku w opracowy-wanie go niż w budoopracowy-wanie świata serialu (M4, S1) – mocno osadzonego w polskiej i prowincjonalnej rzeczywistości, po części wyidealizowanej, po części zaś ujętej

w sposób satyryczny. Producenci chętnie udostępniają materiały i informacje stwa-rzające sugestię, że rzeczywisty Jeruzal jest tożsamy z serialowymi Wilkowyjami.

Symptomatyczne dla takiego podejścia jest na przykład to, że przed lub po premie-rowych odcinkach emitowane były przez pewien czas materiały o charakterze behind-the-scenes (M4, S2). Były to pięciominutowe felietony Od Rancza do Rancza, opo-wiadające o kulisach powstawania serialu, procesie tworzenia poszczególnych scen, zawierające wywiady z aktorami i ekipą filmową oraz sceny z następnego odcinka.

Ranczo, które w pierwotnym zamyśle było limited series o linearnej narracji, a dopie-ro później zostało przetworzone na serial otwarty, jest na pewno tekstem ambitniej-szym niż tuzinkowe sagi rodzinne i opery mydlane takie jak Pierwsza miłość. Jego scenariusz jest spójniejszy i staranniej dopracowany, szczególnie pod względem języ-kowym, role stoją na wyższym poziomie aktorskim, a świat jest dość rozbudowany.

Jako takie, Ranczo wydaje się być tekstem prosumpcjogennym.

Na zakończenie warto zaznaczyć, że omawiana seria po przekształceniu w open-ended sukcesywnie traci widzów, wciąż jednak dyskontując zaangażowanie widzów zaskarbione sobie uprzednio i przynosząc zyski producentom. W strukturze narracyj-nej serialu nadal zaznaczają się tendencje do epizodyczności i linearności narracyjnarracyj-nej.

Można się spodziewać, że producentom będzie także zależało, aby zakończyć tekst nietypowym dla open-ended series klimaktycznym rozwiązaniem wszystkich wątków.

Netnografia

Opis działań producentów serialu Ranczo warto rozpocząć od uwagi, że twórcy po-zwalają fanom, czyli ranczerom (wielbiciele sami określają się tym mianem), na od-wiedzanie planu, robienie sobie zdjęć z aktorami czy w charakterystycznych dla seria-lu miejscach (słynna serialowa ławeczka; M3, S1). Na fanowskim forum (Forum Ran-czerów; http://ranczo.org/) znaleźć można sporo relacji miłośników z wycieczek do serialowych Wilkowyj. Zdarzają się także spojlery (wpisy zdradzające to, co będzie się działo w kolejnych odcinkach) w postaci fotografii wykonanych przez fanów na pla-nie. Dla Ranczerów jest to podstawowa płaszczyzna aktywności, przy czym kadrowa-nie i ujęcia pozwalają przypuszczać, że zdjęcia kadrowa-nie są robione z ukrycia, ale za pełnym przyzwoleniem producentów serii (zob. Ilustracja 11.).

Ci ostatni nierzadko informowali przyjeżdżających na plan fanów o szczegółach związanych z kręceniem serialu, między innymi o tym, kiedy będzie kręcony kolejny odcinek i gdzie (http://ranczo.org/ranczo-seria-7-f74/wizyta-na-planie-7-sezonu-ran cza-t2022.html; M3, S1; M4, S2):

jak to już bywa naszym Ranczerskim zwyczajem, zawitaliśmy na plan filmowy razem z pierwszym klapsem. Tradycyjnie wręczyliśmy małe upominki dla nie-których członków ekipy. Mogę wam tylko powiedzieć, że będzie się działo.

Umieszczam na razie jedno zdjęcie gdyż, piszę owego posta z kawiarenki inter-netowej znajdującej się w Wilkowyjach

(http://ranczo.org/ranczo-seria-7-f74/wizyta-na-planie-7-sezonu-rancza-t202 2.html).

Jeżeli to kogoś obchodzi, to pytałem p. Adamczyka, gdzie będą kręcić w dniach 21-25 sierpnia – Latowicz, dom wójta-senatora

(http://ranczo.org/ranczo-seria-7-f74/wizyta-na-planie-7-sezonu-rancza-t202 2.html).

Zdjęcia w Jeruzalu lub okolicach (Latowicz) będą kręcone przynajmniej do koń-ca sierpnia. I to jest stuprocentowa informacja. Natomiast jeśli chodzi o akto-rów, to zawsze jest to ruletka. Można jednak założyć, że jeśli zdjęcia będą w Je-ruzalu, to na planie może być "Plebania", bądź "Ławeczka". Natomiast w La-towiczu zapewne będą Koziołowie. Innym problemem jest miejsce kręcenia zdjęć. Lepiej dla Ciebie byłoby, żeby kręcili plenery, niż wnętrza. Ale to w dużej mierze uzależnione jest od pogody

(http://ranczo.org/ranczo-seria-7-f74/wizyta-na-planie-7-sezonu-rancza-t202 2.html).

W dokumencie pop-przemysłów Prosumpcjonizm (Stron 167-171)