• Nie Znaleziono Wyników

KRONIKA WSPÓŁZAWODNICTWA PRACY W HUTNICTW IE ŻELAZNYM Współzawodnictwo pracy na terenie hutnictwa żelaznego rozpoczęło się z chwilą,,

kiedy walcownia huty „Florian“ wezwała walcownie bruzdowe w hutach „Stalowa Wola“ , „Batory“ , „Bankowa“ , „Baildon“ , „Częstochowa“ do współzawodnictwa, celem uzyskania nadwyżki planowanej produkcji o 8.000 ton w czasie od 1.2.1947 do 3.6.1947 r.

W r z e s i e ń 1947.

Wrzesień 1947 — huta „Gliwice“ rozpoczęła współzawodnictwo indywidualne, a huta.

„Sosnowiec“ indywidualne i zespołowe.

L i s t o p a d 1947.

W listopadzie 1947 została zawarta pomiędzy wydziałami wielkich pieców huty

„Bobrek“ i „Kościuszko“ na okres 2 mieś. pierwsza umowa o współzawodnictwo, oparta na czynnikach zwiększenia produkcji surówki, wydajności pracy, rozchodu koksu na.

tonnę produkcji.

G r u d z i e ń 1947.

l.X II. 1947. Ukazanie się pierwszego regulaminu współzawodnictwa, wydanego przez C. Z. P. H. Regulamin zawierał ogólne zasady współzawodnictwa pracy jak:

a) rodzaje współzawodnictwa, b) ustalenie podstawy wyjściowej dla współzawod­

nictwa, c) czynniki współzawodnictwa, d) wzory i zasady układu o współzawod­

nictwie. Równocześnie powołano Komisję Współzawodnictwa w zakładach pracy, w dyrekcjach przedsiębiorstw oraz w CZPH.

Począwszy od tych. pierwszych poczynań ruch współzawodnictwa pracy rozwijał się stale, obejmując coraz szersze kręgi pracujących.

Poniżej zamieszczone tabele ilustrują rozwój ruchu na terenie hutnictwa żelaznego.-:

Ilościowy rozwój ruchu współzawodnictwa w hutnictwie

Tabela N r 3

Rok 1947 1948 1949

Kwartał IV I II I I I IV I kwiecień

°/o w stosunku

do załogi 3,32 22,67 38,00 46,64 70,50 81,80 85,80

R U C H W S P Ó Ł Z A W O D N IC T W A W P O L S C E 319

I l o ś c i o w y p o d z i a ł w s p ó ł z a w o d n i c t w a w h u t n i c t w i e n a r o d z a j e Tabela N r 4

Rok 1947 1948 1949

Kwartał IV I I I I I I IV I Kwiecień

indywidualne 809 2461 4590 8580 16942 23373 25157

zespołowe 819 10073 17168 17480 27530 29988 42443

międzyhutnicze 905 6053 11270 13024 16402 23552 ' 22993

Wypłacone nagrody w przemyśle hutniczym w ogólnej sumie przedstawiają się następująco:

Tabela N r 5

Rok 1948 1949

Kmartał I i I I I I I IV I prelimin.

na kw. 11 Złotych 14.140.000 23.050.000 27.720.000 33.720.000 35.495.000

M a j 1948.

28 maja 1948 odbyła się w domu kultury O. K. Z. Z. w Katowicach Konferencja poświęcona rozwojowi współzawodnictwa pracy w przemyśle hutniczym.

W dniu 1.5.1948 stanęły do współzawodnictwa po raz pierwszy w przemyśle hutni­

czym dwa przedsiębiorstwa, a mianowicie: Gliwickie Zakłady Hutnicze i Hajduckie Zakłady Hutnicze — na zasadach: 1) podniesienia wartości produkcji i wydajności, 2) podniesienia bezpieczeństwa pracy, 3) wzrostu nasilenia ruchu współzawodnictwa.

Zwycięstwo odniosły Gliwickie Zakłady Hutnicze, osiągając 404,8 pkt. przeciw 203.4 pkt.

osiągniętych przez Hajduckie Zakłady Hutnicze. Szczegółowe w yniki wykazały wzrost wartości produkcji o 22,2% i wydajności o 30% w porównaniu z 6 miesięcznym okre­

sem czasu przed rozpoczęciem współzawodnictwa dla Gliwickich Zakładów Hutniczych.

C z e r w i e c 1948.

W dniu 9 czerwca, na odbytej konferencji prezydium Zarządu Głównego CZZM w poszczególnych oddziałach i sekretariatach okręgowych powstały odpowiednie ko­

misje współzawodnictwa pracy, które wraz z radami zakładowymi i partiami poli­

tycznymi przejmą całokształt prac i rozwój ruchu współzawodnictwa w swoje ręce.

W r z e s i e ń 1948.

Zjazd metalowców, przodowników pracy we Wrocławiu.

M a j 1949. '

W dniu 2 maja 1949 r. Komisja Kwalifikacyjna i Komisja Wyników przy Głów­

nym Komitecie Współzawodnictwa Pracy dla Przemysłu Hutniczego Związku Zawo­

dowego Hutników, przyznały ty tu ły i odznaki przodownika pracy za okres 1948 r.

324 osobom dla całego przemysłu hutniczego, z czego na hutnictwo żelazne przypadło 258 odznak.

W r z e s i e ń 1949.

Na zebraniu załogi obsługującej piec martenowiski w hucie „Bankowa“ pierwszy wytapiacz ob. Kuliński wezwał w imieniu swej brygady do współzawodnictwa mię- .dzyzmianowego pozostałych towarzyszy pracy, proponując współzawodnictwo, obej­

mujące podniesienie jakości istali, skrócenie czasu wytopu uraz obniżenie ilości bra­

ków, najdalej idącą oszczędność w użyciu paliwa i podniesienie bezpieczeństwa pracy.

Do współzawodnictwa przystąpiły wszystkie trzy zmiany obsługujące piec martenowski.

W wyniku zastosowania nowej form y współzawodnictwa, zapoczątkowanej przez hutę „Bankowa*, załogi biorące udział w współzawodnictwie przeprowadzają wytop stali w czasie ok. 1 — 1,5 godz. krótszym, t. j. przeciętnie w 5 godz. 37 min.

Huta „Kościuszko“ przystąpiła do nowego współzawodnictwa.

Dnia 24 września pierwszy wytapiacz stalowni huty „Florian“ — Kozubek uzyskał rewelacyjny wynik, dokonując wytopu stali w ciągu 3 godz. 26 min.

Dn. 22 września wytapiacz huty „Kościuszko“ — Władysław Truohan skrócił wytop do 4 godz. t. j. prawie o połowę w stosunku do czasu określonego harmonogramem.

P a ź d z i e r n i k 1949.

Rozpoczęte w stalowniach przemysłu hutniczego współzawodnictwo załóg pieców martenowskich rozszerza się obecnie w nowych formach na obsługi wielkich pieców.

Idąc za przykładem Huty „Florian“ i „Gliwice“ robotnicy, obsługujący wielkie piece huty „Pokój“ , zainicjowali międzyzmianowe współzawodnictwo o najwyższą produkcję i jakość surówki.

Mistrzowie szybkiego wytopu stali z huty „Pokój“ — Józef Dziatek, Józef Zaczyna i Herbert Badura skrócili operacje przy jednym wytopie do 5 godz. 20 min. Dosko­

nały wytop osiągnął pierwszy wytapiacz Herbert Badura, przeprowadzając wytop w czasie 3 godz. 27 min.

R U C H W S P Ó Ł Z A W O D N IC T W A W P O L S C E

321 Przemysł hutniczy w dniu 7 października 1949 wykonał przedterminowo plan trzy­

letni produkcji stali. Osiągnięcie to hutnicy zawdzięczają przede wszystkim zwiększe­

niu rozpowszechnienia współzawodnictwa i jego nowych form — zespołowych brygad szybkiego wytopu stali.

L i s t o p a d 1949.

Współzawodnictwo zespołowe o szybki wytop stali objęło załogi wszystkich czyn­

nych pieców martenowskich w hutach śląska i Zagłębia Dąbrowskiego.

*

W wyniku rozpowszechnienia nowych form współzawodnictwa w hutnictwie wzra­

sta wydajność pieców martenowskich, przyspieszone zostały cykle produkcyjne poszcze­

gólnych hut. Wzrost wydajności na przestrzeni września 1949 w stosunku do. pierw­

szego półrocza 1949 ilustruje poniżej zamieszczona tabela.

Tabela N r 6

Nazwa huty Procent wzrostu wydajn. pracy

Stalownia huty „Florian“ • 8,5%

Stalownia huty „Jedność“ 8,5%

Stalownia huty „Ferrum“ 14,0%

L i s t o p a d 1949.

Obsługa pieca martenowskiego huty „Małpanew“ , która za przykładem huty „Ban­

kowa“ w dn. 1 bm. przystąpiła do współzawodnictwa zespołowego o jak najwyższą produkcję stali, uzyskała wspaniały wynik pracy, skracając więcej niż trzykrotnie czas wytopu.

W dn. 16 listopada pięcioosobowa zmiana dzienna pod kierownictwem pierwszego wytapiacza Piotra Koja przeprowadziła wytop specjalnej stali jakościowej w ciągu . 2 godz. 27 min.

10 listopada w Katowicach rozpoczęła się dwudniowa narada działaczy związkowych Związku Zawodowego Hutników. Tematem narady była analiza przebiegu realizacji planu 3 letniego w przemyśle hutniczym. Na naradzie omówione zostały zagadnienia rozwoju ruchu współzawodnictwa i racjonalizacji robotniczej w hutnictwie. W nara­

dach udział wzięli mistrzowie szybkiego wytopu stali — Gogolin (huta „Kościuszko“ ), Kuliński (huta „Bankowa“ ), Badura (huta „Pokój“ ) oraz szeregu przodowników i ra­

cjonalizatorów.

S t y c z e ń 1 9 5 0.

W dniu 15 stycznia 1950 r. z inicjatywy redakcji „Trybuny Robotniczej“ zorgani­

zowany został pierwszy w rozwoju ruchu współzawodnictwa w hutnictwie polskim

;M yśl Współczesna — 10

„Zjazd przodowników“ . Obrady poświęcone były metodom szybkiego wytopu stali w piecach martenowskich.

II. KRONIKA WSPÓŁZAWODNICTWA PRACY W PRZEMYŚLE WŁÓKIENNICZYM