mjr Janusz FaJGer 34 Brygada Kawalerii Pancernej
owstanie wielu pododdziałów ska-drowanych, czyli takich, które w czasie pokoju mają minimalną obsadę etatową i skupiają się na re-alizacji zadań związanych z przygotowaniem pododdziału do jego mobilizacyjnego rozwinię-cia oraz z utrzymaniem sprawności technicznej uzbrojenia i sprzętu wojskowego (UiSW), spo-wodowało, że ich proces szkolenia musi być od-powiednio zaprogramowany.
Należy zatem brać pod uwagę zapisy zawarte w najważniejszym dokumencie, którym jest pro-gram szkolenia pododdziałów zawodowych po-szczególnych rodzajów wojsk. W najnowszym wydaniu Programu szkolenia pododdziałów zawodowych Wojsk OPL (sygn. DWLąd.
205/2013) czytamy na wstępie, że Program przeznaczony jest dla pododdziałów zawodo-wych wojsk obrony przeciwlotniczej i obejmuje doskonalenie indywidualne żołnierzy oraz zgry-wanie pododdziałów zawodowych wojsk obrony przeciwlotniczej do szczebla dywizjonu. Z dal-szych zapisów określających strukturę szkolenia wynika, że program ten nie ujmuje specyfiki pododdziałów skadrowanych. Nie ma więc moż-liwości korzystania z tego dokumentu podczas
P
organizowania ich szkolenia. W artykulechciał-bym zatem przedstawić rozwiązanie przyjęte w dywizjonie przeciwlotniczym 34 Brygady Ka-walerii Pancernej.
CykL szkoLenia
Obejmuje on 60 miesięcy (5 lat) i został po-dzielony na dwa etapy:
– pierwszy, trwający 12 miesięcy, w czasie któ-rego przygotowuje się uzbrojenie, sprzęt woj-skowy i mienie pododdziałów do przechowy-wania;
– drugi, 60-miesięczny, przeznaczony na utrzy-manie sprawności technicznej UiSW.
Taki podział zadań jest determinowany cza-sem przechowywania długookresowego (cykl przechowywania wynosi właśnie pięć lat).
W etapie pierwszym realizuje się następujące przedsięwzięcia:
– przygotowuje stany osobowe do wykonywania zadań związanych z osiąganiem gotowości do podjęcia działań;
– doskonali umiejętności indywidualne z uwzględ-nieniem specjalności podległej kadry;
– organizuje zajęcia utrzymujące sprawność fizyczną na odpowiednim poziomie;
NR 4/2013
– prowadzi kursy szkoleniowe, doskonalące i kwalifikacyjne;
– składa zapotrzebowanie na środki niezbędne do obsługi technicznej i wykonywania zabie-gów konserwacyjnych;
– przeprowadza obsługiwania techniczne i za-biegi konserwacyjne UiSW oraz mienia pozo-stałych służb zaopatrywania.
Natomiast etap drugi obejmuje:
– doskonalenie umiejętności realizowania zadań związanych z osiąganiem gotowości do podję-cia działań;
– dalsze doskonalenie umiejętności indywidual-nych z uwzględnieniem specjalności podległej kadry oraz utrzymywanie odpowiedniego po-ziomu sprawności fizycznej;
– prowadzenie kursów szkoleniowych, doskona-lących i kwalifikacyjnych;
– wykonywanie normatywnych przeglądów i ob-sług UiSW oraz przechowywanego wyposa-żenia pozostałych służb, a także usuwanie wy-krytych usterek i niesprawności sprzętu;
– przeprowadzanie planowanych remontów UiSW w warsztatach remontowych.
Decyzję o przejściu do kolejnego etapu szko-lenia podejmuje dowódca dywizjonu po wyko-naniu wszystkich czynności związanych z przy-gotowaniem UiSW do długookresowego prze-chowywania i zatwierdza u bezpośredniego przełożonego.
potrzeBne dokuMenty
Podstawą planowania szkolenia jest zadanie pododdziału, kalkulacje materiałowo-technicz-nego zabezpieczenia tego procesu oraz stan techniczny UiSW. Dowódca dywizjonu (w prak-tyce – szef sztabu dywizjonu), uwzględniając te dane, opracowuje następujące dokumenty:
– w cyklu pięcioletnim: plan utrzymania UiSW w przechowywaniu1;
– w cyklu rocznym: decyzję dotyczącą szkolenia w danym roku; harmonogram przygotowania UiSW do przechowywania2; plan ćwiczeń opracowywany na dwa lata (uaktualnia się co roku) oraz diagram szkolenia;
– w cyklu miesięcznym: ramowy plan szkolenia oraz plan obsługiwania UiSW;
– w cyklu tygodniowym: tygodniowy plan szkolenia.
Ze względu na skadrowanie dywizjonu oraz specyfikę jego szkolenia decyzją dowódcy bry-gady nie sporządza się następujących dokumen-tów: koncepcji 36-miesięcznego przygotowania i realizacji zadań oraz planu zasadniczych przed-sięwzięć.
wyMiar Czasowy
Szkolenie pododdziału jest realizowane w wa-runkach garnizonowych. Istnieje jednak możli-wość wykorzystania niektórych obiektów bazy po-ligonowej. W ciągu tygodnia wydziela się dwa dni, tj. poniedziałek i piątek (14 godzin), na szkolenie z podstaw wychowania obywatelskiego i wojsko-wego oraz na omówienie wybranych zagadnień szkolenia bojowego, logistycznego i ogólnego. Po-nadto trzy dni (21 godzin) na obsługiwanie UiSW.
Uzupełnieniem przygotowania kadry dywizjo-nu jest udział w kursach szkoleniowych, ćwicze-niach lub szkoleniu poligonowym pododdziałów zawodowych.
W związku z realizacją zadań obsługowych nie przewiduje się wydzielania dodatkowego czasu na dni techniczne i obsługiwania roczne.
Szkolenie z przedmiotów: kształcenie obywa-telskie, profilaktyka i dyscyplina wojskowa oraz wychowanie fizyczne jest prowadzone w pełnym zakresie określonym w programie i obejmuje:
– dwie godziny w miesiącu zajęć z kształcenia obywatelskiego;
– trzy godziny w miesiącu szkolenia na temat profilaktyki i dyscypliny wojskowej (w tym godzina analizy dyscypliny w pododdziale);
– cztery godziny w tygodniu wychowania fizycznego.
Szkolenie ogniowe prowadzi się w wymiarze niezbędnym do utrzymania kondycji strzeleckiej oraz doskonalenia podstawowych umiejętności posługiwania się indywidualnym uzbrojeniem.
Dla właściwej jego organizacji w brygadzie
1 dokument autorski opracowany na potrzeby szkolenia (ob-sługiwania). Obowiązuje – zgodnie z decyzją dowódcy bry-gady – wyłącznie w pododdziałach 34 BKPanc.
2 Ibidem.
S Z K O L e n I e
W odniesieniu do podziału szkolenia określonego w Programie szkolenia pododdziałów zawodowych Wojsk OPL można przyjąć, że w dywizjonie są realizo-wane przedsięwzięcia pierwszego etapu: doskonalenie indywidualne i szkolenie zespołowe oraz zgrywanie do szczebla plutonu.
Założenie
utworzono grupy szkoleniowe pododdziałów ska-drowanych. Trwa ono 10–12 godzin miesięcznie.
Przy czym dwa zajęcia dzienne są przeznaczone na: ćwiczenia przygotowawcze, strzelania bojowe i sytuacyjne, ćwiczenia z obserwacji, szkolenie z wykorzystaniem urządzeń szkolno-treningo-wych, a także doskonalenie znajomości zasad strzelania i budowy uzbrojenia i sprzętu wojsko-wego oraz umiejętności wykonywania określo-nych norm szkoleniowych. Zajęcie nocne nato-miast są prowadzone w celu nauki strzelania w warunkach ograniczonej widoczności.
Istotną rolę w pododdziałach skadrowanych odgrywa szkolenie żołnierzy z problematyki osiągania gotowości do podjęcia działań. Oprócz wymaganego instrukcyjnie szkolenia w ramach dnia gotowości bojowej (nie mniej niż 5–7 go-dzin w kwartale), organizowane są zajęcia teore-tyczne i prakteore-tyczne, gry decyzyjne oraz treningi, w czasie których kadra doskonali umiejętności realizacji zadań związanych z osiąganiem wspo-mnianej gotowości.
W ramach działalności metodycznej dowódca pododdziału prowadzi głównie instruktaże dla szefów i techników pododdziałów, które powinny przygotować podległą kadrę do wypełniania obo-wiązków na zajmowanych stanowiskach, w tym:
– prowadzenia gospodarki materiałowej w pod-oddziale (np. znajomość zasad wypełniania książki mienia pododdziału, składania zapo-trzebowań na środki materiałowe niezbędne w przypadku zadań obsługowych itp.);
– realizowania procesu obsługowego UiSW (np. dokonywania przeglądu specjalnego armaty przeciwlotniczej ZU-23-2 kalibru 23 mm lub organizowania przechowywania sprzętu inżynieryjno-saperskiego itp.);
– występowania na zajęciach w roli instruktora lub innej osoby funkcyjnej (np. omówienie or-ganizacji punktu amunicyjnego w czasie strze-lania lub przygotowanie i prowadzenie spraw-dzianu z wykonywania indywidualnych norm szkoleniowych itp.).
konieCzna oCena
By ustalić stopień wyszkolenia żołnierzy służących w pododdziałach skadrowanych,
pro-wadzi się cykliczne sprawdziany poziomu opa-nowania wiedzy i indywidualnych umiejętności oraz ocenia stan utrzymania i sprawności tech-nicznej przydzielonego mienia wojskowego.
Szczegółowej analizie podlegają:
– poziom utrzymania UiSW, oceniany na pod-stawie stanu sprawności technicznej przy-dzielonego mienia wojskowego oraz zakresu i liczby wykonanych prac obsługowych przy sprzęcie;
– kondycja fizyczna na podstawie wyników z eg-zaminu rocznego z wychowania fizycznego oraz ocen uzyskiwanych z tego przedmiotu;
– stan dyscypliny wojskowej;
– umiejętności skutecznego prowadzenia ognia do celów stałych i ukazujących się, oceniane na podstawie wyników strzelań bojowych i sy-tuacyjnych z broni strzeleckiej;
– umiejętności działania na polu walki, czyli wy-konywanie wybranych norm szkoleniowych;
– poziom wiedzy wojskowej, czyli znajomość instrukcji, regulaminów oraz innych doku-mentów normatywnych, oceniany podczas sprawdzianów oraz na podstawie wyników
NR 4/2013
uzyskiwanych w toku realizacji szkolenia pro-gramowego.
utrzyManie sprawnośCi teCHniCzneJ
Oprócz wykonywania zadań związanych z przygotowaniem pododdziału do mobilizacyjne-go rozwinięcia, drugim priorytetowym celem w pododdziałach skadrowanych jest utrzymanie sprawności technicznej przydzielonego mienia,
Zasadne jest więc, by objąć go przechowywaniem długookresowym (jeżeli pozawalają na to instruk-cje jego użytkowania). Wymieniona instrukcja doktrynalna, jak również wszystkie instrukcje od-noszące się do poszczególnych rodzajów sprzętu określają, że mienie wojskowe przeznaczone do przechowywania (zwłaszcza długookresowego) powinno spełniać następujące warunki:
– być sprawne technicznie, po wykonanych na szczeblu oddziału obsługiwaniach okresowych przewidywanych dla danego typu UiSW;
– wyposażenie indywidualne (osprzęt specjalny) musi być kompletne i sprawne;
– układy powinny być napełnione płynami eks-ploatacyjnymi zgodnie z normami;
– dokumentacja eksploatacyjna powinna być wypełniona i kompletna;
– muszą być wykonane aktualne badania tech-niczne i dozorowe (jeśli są niezbędne).
Wymagania te określają jednoznacznie zakres prac obsługowych przed postawieniem sprzętu i wyposażenia na przechowywanie. Należy zatem:
– uzupełnić braki według należności;
– usunąć niesprawności i usterki techniczne UiSW;
– wymienić płyny eksploatacyjne;
– wykonać badania techniczne i dozorowe UiSW;
– uzupełnić i usprawnić wyposażenie;
– uzupełnić dokumentację techniczną i eksplo-atacyjną sprzętu;
– przeprowadzić obsługiwania okresowe broni, sprzętu oraz mienia pozostałych służb, gdy są wymagane;
– stworzyć odpowiednie warunki do przechowy-wania mienia w magazynach i sprzętu w miej-scach ustawienia;
– wykonać zabiegi konserwacyjne mienia wszystkich służb zaopatrywania.
Obsługiwanie sprzętu i wyposażenia poszcze-gólnych służb nie kończy się z chwilą jego posta-wienia na przechowywanie. W celu zapewnienia właściwego jego stanu technicznego niezbędne jest wykonywanie następujących rodzajów nor-matywnych przeglądów i obsługiwań:
a) przeglądu codziennego (PC);
b) przeglądu bez sprawdzania działania (PBS);
c) przeglądu ze sprawdzeniem działania (PZS);
d) przeglądu specjalnego (PS);
W szkoleniu operacyjno-taktycznym dowódca podod-działu skupia się na przygotowaniu szefów i techników do realizacji zadań materiałowego i technicznego zabezpieczenia baterii w czasie prowadzenia działań bojowych. Jego tematyka obejmuje wybór miejsca roz-winięcia elementów logistycznych, postępowania z jeń-cami i zmarłymi itp.
Szkolenie uzupełniają treningi, które pozwalają utrzy-mać odpowiedni poziom wyszkolenia oraz sprawności i umiejętności wykonywania przez żołnierzy wybranych zadań.