• Nie Znaleziono Wyników

2. CHARAKTERYSTYKA OCENIANEGO DOKUMENTU

2.4. Powiązania strategii z innymi dokumentami

2.4.4. Lokalne dokumenty strategiczne

Strategia Rozwoju Powiatu Łęczyńskiego na lata 2010-2015

Powiat łęczyński jest powiatem rolniczym. Stan techniczny sieci energetycznej w poszczególnych gminach jest zróżnicowany i w części gmin wymagający pilnej modernizacji. Układ energetyczny oparty jest na sieci wysokiego napięcia 110 kV relacji Lublin – Łęczna - Chełm, z linami niskiego napięcia zasilającymi poszczególne obszary gminy. Nie notuje się

większych problemów z dostarczaniem energii elektrycznej do budynków i gospodarstw domowych.

Praktycznie każdy indywidualny odbiorca może zostać podłączony do sieci energetycznej. W dłuższej perspektywie należy jednak liczyć się z inwestycjami w zakresie infrastruktury niskonapięciowej, której stan techniczny z roku na rok się pogarsza.

Do mocnych stron należy wysoki wskaźnik zwodociągowania i gazyfikacji powiatu, a do szans modernizacja i postępująca specjalizacja rolnictwa (w tym produkcja ekologiczna, produkcja na potrzeby energetyki odnawialnej).

Parametry techniczne i użytkowe większości dróg powiatowych i gminnych nie odpowiadają wymaganym standardom. Wiele odcinków dróg nie posiada dostatecznej nośności - bardzo ważnego

21 parametru technicznego, przy obecnym stałym wzroście przewozu towarów transportem kołowym.

Postępująca degradacja dróg wymaga przeprowadzenia na większości z nich dużego zakresu remontów bieżących, poprawy stanu poboczy i odwodnienia oraz uregulowania stanu prawnego pasów drogowych.

Przewiduje się zmniejszanie ilości wprowadzanych do powietrza zanieczyszczeń pyłowych i gazowych, wspieranie inicjatyw wykorzystujących odnawialne źródła energii, rozwój produkcji energii ze źródeł odnawialnych.

Program Ochrony Środowiska i Plan Gospodarki Odpadami dla Powiatu Łęczyńskiego, tom I Program Ochrony Środowiska, Łęczna 2004

Celem wiodącym jest poprawa jakości powietrza na terenie powiatu, a do celów cząstkowych zaliczono:

 ograniczanie emisji zanieczyszczeń ze źródeł przemysłowych,

 ograniczanie wielkości tzw. niskiej emisji,

 polepszenie jakości powietrza, głównie w zakresie odorów,

 ograniczanie zadymienia, szczególnie na terenach wiejskich,

 ograniczanie zagrożeń dla zdrowia ludzi związanych z zanieczyszczeniami ze źródeł komunikacyjnych.

Do zadań własnych starostwa w zakresie ochrony powietrza na szczeblu powiatu Łęczyńskiego należy: Przeprowadzenie inwentaryzacji ferm hodowlanych w powiecie Łęczyńskim oraz ocena ich wpływu na stan czystości powietrza (odory).

Do zadań inwestycyjnych natomiast zmiana sposobu ogrzewania z węglowego na paliwa odnawialne (słoma, wierzba, itp.) dla osób prywatnych w latach 2005 – 2015.

Wprowadzenie do regulaminów utrzymania czystości i porządku w gminach i egzekwowanie zakazu wypalania roślinności na łąkach i pastwiskach, nieużytkach oraz rowach i na pasach przydrożnych, jak również wypalanie ściernisk i słomy oraz łętów ziemniaczanych.

Ograniczenie zadymienia na terenach wiejskich (okolice zabudowań, drogi) poprzez wprowadzenie i egzekwowanie zakazu spalania (w tym na otwartej przestrzeni) wyrobów plastikowych, gumowych, opon oraz innych materiałów wydzielających gęsty, toksyczny dym. W związku z tym, że powiat ma charakter rolniczy, znajomość poziomu zanieczyszczenia powietrza jest potrzebna m.in. dla producentów zamierzających prowadzi ekologiczne gospodarstwo rolne. WIOŚ zobowiązany jest do wydania zaświadczenia informującego, że na terenie, na którym położone jest gospodarstwo rolne, nie nastąpiło przekroczenie dopuszczalnych stężeń szkodliwych substancji zanieczyszczających powietrze i wodę. Także ze względu na istnienie dużego źródła zanieczyszczenia powietrza jakim jest „Łęczyńska Energetyka” oraz dużego obszaru terenów chronionych oraz rekreacyjnych.

Ponadto w dokumencie zapisane jest propagowanie komunikacji zbiorowej na terenie powiatu, szczególnie w Łęcznej.

22 Studium Uwarunkowań I Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Łęczna z dnia 30 listopada 2012 r.

Studium Uwarunkowań I Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Łęczna było kilkakrotnie zmieniane. Zmiana studium, przyjęta uchwałą Rady Miejskiej w Łęcznej Nr XXX/277/2009 z dnia 26 sierpnia 2009 r. wynikała z konieczności doprecyzowania ustaleń i funkcji terenu w pojedynczych obszarach.

Zmiana studium, przyjęta uchwałą Rady Miejskiej w Łęcznej Nr III/8/2010 z dnia 22 grudnia 2010 r. wprowadza możliwość lokalizacji nowych inwestycji wynikających z aktualnych potrzeb aktywizacji gospodarczej gminy w tym wariantowego dopuszczenia realizacji elektrowni konwencjonalnej (E) w rejonie Łęcznej.

Zmiana studium, przyjęta Uchwała Rady Miejskiej w Łęcznej Nr XXV/155/2012 z dnia 30 listopada 2012 r. wprowadza możliwość realizacji rurociągu przesyłowego dalekosiężnego, który stanowi inwestycję celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym i planowany jest dla połączenia systemów transportu ropy na Ukrainie i w Polsce.

Na terenie gminy planowany jest przebieg rurociągu przesyłowego dalekosiężnego (ropociąg), który łączyłby systemy transportu ropy na Ukrainie i w Polsce. Planowane przedsięwzięcie jest inwestycją celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym. Inwestycja została ujęta w Koncepcji Zagospodarowania Kraju 2030 oraz Polityce Energetycznej Polski do 2030. Ropociąg Odessa -Brody – Płock, jest jedną z inwestycji planowaną w ramach zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego Polski poprzez niezbędną dywersyfikację w zakresie dostaw ropy. Planowany rurociąg przesyłowy dalekosiężny (ropociąg) połączy systemy transportu ropy na Ukrainie i w Polsce.

Planowany rurociąg został ujęty w Zmianie Planu Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Lubelskiego (PZPWL) przyjętej Uchwałą Nr XXIII/39/2012 Sejmiku Województwa Lubelskiego z dnia 25 czerwca 2012 r. W PZPWL wprowadzono orientacyjny przebieg rurociągu.

Uszczegółowienie trasy ma nastąpić na etapie sporządzania studiów, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego gmin i decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego w sposób ograniczający możliwość wystąpienia kolizji środowiskowych, w szczególności z obszarami cennymi przyrodniczo.

Planowany ropociąg będzie miał średnicę powyżej 800 mm. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie, lokalizacja tego typu ropociągu generuje konieczność ustanowienia strefy bezpieczeństwa o minimalnej szerokości 20 m, której środek stanowi oś ropociągu. Zgodnie z art. 137 ww. Rozporządzenia:

 strefa bezpieczeństwa może być użytkowana zgodnie z pierwotnym jej przeznaczeniem,

 wewnątrz strefy bezpieczeństwa niedopuszczalne jest wznoszenie budowli, urządzanie stałych składów i magazynów oraz zalesienia, z wyjątkiem dopuszczenia usytuowania innej infrastruktury sieci uzbrojenia terenu pod warunkiem uzgodnienia jej z właścicielem rurociągu przesyłowego dalekosiężnego,

 na terenach otwartych dopuszcza się w strefie bezpieczeństwa sadzenie pojedynczych drzew w odległości co najmniej 5 m od rurociągu,

 ponadto lokalizacja nowych budynków mieszkalnych może występować w odległości 65 m od osi ropociągu, a lokalizacja budynków użyteczności publicznej w odległości minimum 100 m od osi ropociągu.

23 W zakresie obsługi komunikacyjnej i infrastruktury technicznej:

 zakłada się zapewnienie dostępności komunikacyjnej poprzez realizację dróg dojazdowych łączących tereny, na których zlokalizowane będą stacje rurociągowe (stacje zaworowe) z istniejącą siecią dróg publicznych,

 zakłada się obsługę komunikacyjną urządzeń technicznych związanych z funkcjonowaniem rurociągu poprzez sieć dróg publicznych niższych kategorii tj. bez bezpośredniego włączenia do dróg krajowych,

 zakłada się zaspokojenie potrzeb infrastrukturalnych, w tym energetycznych urządzeń i obiektów rurociągu z wykorzystaniem istniejących sieci i systemów infrastruktury technicznej.

Inwestycja ta została ujęta m.in. w Programie „Infrastruktura i Środowisko” i innych dokumentach strategicznych i planistycznych na poziomie krajowym i regionalnym, w tym w Planie zagospodarowania przestrzennego województwa lubelskiego. Na części terenów Stara Wieś i Kol.

Stara Wieś w strefie aktywizacji gospodarczej o dopuszczonych funkcjach usług i przemysłu przewiduje się lokalizację elektrowni konwencjonalnej (E) - jako lokalizację wariantową dla tego typu funkcji w rejonie kopalni węgla Bogdanka.

Dopuszcza się wariantowo lokalizację (E) nowej elektrowni konwencjonalnej o mocy rzędu 800 MW z rozbudową w II etapie o kolejne 800 MW. Bloki energetyczne - opalane węglem kamiennym, z możliwością współspalania biomasy. Zaopatrzenie w węgiel będzie się odbywało bezpośrednio przenośnikiem taśmowym ze zlokalizowanej w pobliżu kopalni węgla Bogdanka. Trasy przenośników (przebieg ich nie wchodzi w zakres niniejszej zmiany studium) należy prowadzić wspólnym korytarzem infrastruktury wraz z ewentualnym przebiegiem linii kolejowej. Uciążliwości (hałas, zanieczyszczenie powietrza, estetyka krajobrazu) wynikające z tej infrastruktury należy niwelować do poziomów dopuszczalnych. Na terenie elektrowni dopuszcza się magazynowanie paliwa (węgiel, biomasa, olej) a także odpadów paleniskowych, gipsu - w zbiornikach zamkniętych - w sposób zachowujący standardy ochrony środowiska a szczególnie zapewniający ochronę wód podziemnych GZWP 407 Niecka Lubelska Chełm - Zamość.

Rodzaje odpadów pochodzących z działalności elektrowni, magazynowanie ich a także sposób gospodarowania odpadami wytwarzanymi w związku z eksploatacją elektrowni (w tym odpady paleniskowe i odpady z oczyszczania spalin) zostaną sprecyzowane na etapie opracowania Raportu oddziaływania na środowisko, który w czasie opracowania niniejszej zmiany Studium nie jest jeszcze sporządzony.

Ponadto podano, że źródłem zaopatrzenia w ciepło winny być wyłącznie paliwa niskoemisyjne. Niezbędna jest przy tym racjonalizacja systemów grzewczych w obiektach istniejących i nowobudowanych. Zaopatrzenie w gaz przewodowy z istniejącej stacji redukcyjno-pomiarowej I stopnia w Ciechankach Krzesimowskich oraz zachodniej części gminy rejonie granic administracyjnych miasta przy drodze na Puchaczów.

Zmiana Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Łęczna (tekst jednolity) Łęczna 2012 r.

Zmiana studium, wprowadza możliwość realizacji rurociągu przesyłowego dalekosiężnego, który stanowi inwestycję celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym i planowany jest dla połączenia systemów transportu ropy na Ukrainie i w Polsce. Szczegóły związane z ta inwestycją podano w poprzedniej pozycji.

24 W dokumencie podano, że podstawowym źródłem zaopatrzenia w gaz ziemny jest istniejąca stacja redukcyjno-pomiarowa I stopnia w Ciechankach Krzesimowskich zasilana z sieci magistralnej wysokoprężnej Lublin-Łęczna o średnicy Ø 200 mm w kierunku Puchaczowa.

Koncepcja zasilania tego rejonu w gaz przewiduje realizację drugiej stacji redukcyjno-pomiarowej I stopnia przy wschodniej granicy administracyjnej miasta na drodze Łęczna- Puchaczów.

Podstawowym źródłem zaopatrzenia w ciepło jest istniejąca magistrala ciepła 2 x Ø 500mm zasilana z ciepłowni kopalni „Bogdanka”. Ciepło z miejskiej sieci ciepłowniczej wykorzystywane jest do celów grzewczych i przygotowania ciepłej wody użytkowej w budownictwie mieszkaniowym wielorodzinnym i usługach.

Zaopatrzenie w ciepło budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego dla celów grzewczych i przygotowania ciepłej wody użytkowej przewiduje się z lokalnych źródeł ciepła zasilanych szlachetnymi nośnikami energii jak: gaz, olej, energia elektryczna.

Zasilanie Łęcznej w energię elektryczną odbywa się z GPZ Łęczna 110/15kV zlokalizowanego w Kol. Podzamcze na północ od miasta z lewej strony drogi Łęczna-Ludwin. GPZ posiada 2 transformatory o mocy 16 MVA każdy. Obciążenia transformatorów stanowią odbiorcy z Łęcznej oraz z gmin północno-wschodniej części województwa lubelskiego i wynosi ok. 12,4 MVA. Stanowi to zaledwie 38,8% mocy znamionowej transformatorów oraz ok. 55% mocy ekonomicznej przyjmowanej w wysokości 70% mocy maksymalnej. Rezerwa mocy wynosi więc co najmniej 10 MVA i może być podwojona przez wymianę transformatorów w GPZ na jednostki o mocy 25 MVA.

Rozwiązanie powyższe, chociaż spełnia swoje zadanie, nie zapewnia należytej pewności zasilania.

Poprawa pewności zasilania miasta w przyszłości przy prognozowanym wzroście 30-35-tysięcznego może być zrealizowana przez ułożenie dwóch dodatkowych zasilaczy kablowych o przekroju 240mm2 w bezpośredniej relacji GPZ-RS Łęczna.

Plan Gospodarki Odpadami dla Gminy Łęczna

Gmina Łęczna jest w 92,8% skanalizowana oraz w 96,4% zwodociągowana. W miejscowości Stara Wieś, w odległości 3,5 km od miasta Łęczna znajduje się aktualnie oczyszczalnia ścieków.

Problem zagospodarowania odpadów w powiecie i na terenach wiejskich Gminy Łęczna został rozwiązany dzięki budowie Zakładu Utylizacji Odpadów Komunalnych, który zlokalizowano na terenie istniejącego składowiska odpadów komunalnych. Z dostarczonych do sortowni odpadów, wydziela się poszczególne surowce wtórne.

W dokumencie podano propozycję, że nastąpi budowa instalacji do odbioru i przetworzenia biogazu ze składowiska oraz wykorzystanie pozyskanej energii na cele własne.

Ponadto zaproponowano budowę spalarni odpadów w małej skali. Z innych propozycji interesującą jest budowa Zakładu Przetwórstwa Tworzyw Sztucznych.

W tym dokumencie wiele miejsca poświęcono edukacji ekologicznej. Cele edukacji ekologicznej skupiają się na:

 poznawaniu motywów i sposobów ochrony środowiska,

 podnoszeniu świadomości ekologicznej obywateli,

 kontynuacji i intensyfikacji akcji szkoleń edukacyjnych w podnoszeniu świadomości ekologicznej społeczeństwa.

25 Program Ochrony Środowiska dla Gminy Łęczna na lata 2004 -20151

Program ochrony środowiska dla Gminy Łęczna na lata 2004-2015 określa zadania Gminy w zakresie ochrony środowiska oraz precyzuje kierunki działań ponadlokalnych na rzecz ochrony środowiska. Ogólnie stan powietrza na terenie gminy można określić jako dobry. Niewątpliwie wpływ na to ma fakt, że zakłady przemysłowe zlokalizowane w Łęcznej nie są szczególnie uciążliwe dla środowiska. Podwyższone zawartości zanieczyszczeń atmosferycznych mogą występować przy drodze krajowej nr 82 oraz w mieście Łęczna, gdzie krzyżują się główne drogi gminy (krajowa i wojewódzkie).

Do głównych celów podanych w tym dokumencie należy:

 poprawa jakości powietrza na terenie gminy,

 ochrona powietrza atmosferycznego.

Proponowane są następujące działania kierunkowe:

 ograniczanie wielkości tzw. niskiej emisji,

 ograniczanie zadymienia, szczególnie na terenach wiejskich,

 ograniczanie zanieczyszczeń ze źródeł komunikacyjnych.

Największymi zagrożeniami dla czystości powietrza gminy są:

 emisja zanieczyszczeń z indywidualnego ogrzewania budynków mieszkalnych,

 emisja zanieczyszczeń z ruchu komunikacyjnego.

Priorytetem w działaniach na rzecz poprawy stanu powietrza atmosferycznego powinno być:

 zmiana nośników energii na bardziej ekologiczne, takie jak: gaz, olej opałowy;

alternatywne źródła energii: energia słoneczna, energia z biomasy (m.in. wykorzystanie odpadów porolniczych, odpadów z terenów leśnych, własnych plantacji roślin energetycznych - w formie zrębek, peletu, brykietów, odpadów z terenów zielonych i ogrodów),

 wprowadzanie programu oszczędności energii poprzez termomodernizację budynków użyteczności publicznej i budynków mieszkalnych.

Drugim z istotnych źródeł zanieczyszczenia powietrza w gminie, a szczególnie w mieście Łęczna, są zanieczyszczenia komunikacyjne, wynikające z transportu drogowego – spaliny (NOx, CO, SO2, węglowodory, metale ciężkie) i pyły. Dla ochrony powietrza w tym zakresie wskazana jest budowa obwodnicy dla miasta oraz poprawa stanu dróg powiatowych i gminnych.

1 Źródło: Urząd Miejski w Łęcznej

26 3. ISTNIEJĄCY STAN ŚRODOWISKA ORAZ POTENCJALNE ZMIANY TEGO STANU W

PRZYPADKUBRAKUREALIZACJIPROJEKTOWANEGODOKUMENTU 3.1. Ogólna charakterystyka gminy Łęczna

Gmina Łęczna położona jest w centralnej części województwa lubelskiego w powiecie łęczyńskim, w sąsiedztwie gmin: Puchaczów, Spiczyn, Ludwin, Wólka, Milejów i Mełgiew. Zajmuje powierzchnię 74,9 km2, w tym miasto Łęczna - 19 km2. Siedzibą gminy jest miasto Łęczna stanowiące centrum życia społecznego i gospodarczego, położone w odległości ok. 22 km od miasta Lublina.

Gmina obejmuje swym zasięgiem 17 miejscowości. Gmina Łęczna położona jest w strefie podmiejskiej tj. w bezpośrednim zasięgu miasta Lublina. Jej położenie w kształtującym się Lubelskim Obszarze Metropolitalnym, ma duży wpływ na przemieszczanie się zasobów ludzkich i stanowi naturalny obszar przepływu towarów, usług i kapitału.

Rys 1. Położenie gminy Łęczna na tle powiatu.

Źródło: Strategia Rozwoju Gminy Łęczna na lata 2016-2025

Mieszkańcy gminy mają szersze możliwości zaspokajania popytu na usługi wyższego rzędu (m.in. dostęp do uczelni wyższych, lepszy dostęp do instytucji kultury, kina, teatry, filharmonia, opera, lepszy dostęp do lecznictwa szpitalnego i specjalistycznych poradni medycznych, instytucji z zakresu sądownictwa itp.). Lepszy dostęp mieszkańców do szerokiego i zróżnicowanego rynku pracy, jak również ułatwiony dostęp do usług handlowych. Bliskość i silne oddziaływanie Lublina jest jednym z najważniejszych uwarunkowań wpływających na charakter, kierunek i dynamikę procesów rozwoju gminy Łęczna. Położenie gminy Łęczna jest niezwykle ważnym punktem odniesienia, warunkującym rozwój gminy i określającym wyzwania, jakim muszą sprostać jej władze.

27 Miasto Łęczna, siedziba władz Gminy i Powiatu stanowi węzłowy ośrodek urbanizacji w kierunku północno-wschodnim związany z rozwojem zaplecza mieszkaniowo-usługowego górnictwa w Lubelskim Zagłębiu Węglowym. Gmina Łęczna położona jest na szlaku Lublin - Pojezierze Łęczyńsko - Włodawskie, tj. na trasie intensywnego ruchu turystycznego między największym miastem regionu a jedną z największych atrakcji turystyczno-rekreacyjnych o randze ogólnokrajowej tj. Parkiem Krajobrazowym „Pojezierze Łęczyńskie”, Poleskim Parkiem Narodowym i Międzynarodowym Rezerwatem Biosfery Polesie Zachodnie.

3.2. Zasoby środowiska naturalnego

3.2.1. Położenie i zróżnicowanie fizycznogeograficzne

Miasto Łęczna w całości leży w jednostce fizjograficznej zwanej Płaskowyżem Świdnickim, będącym częścią subregionu Wyżyna Lubelska. Natomiast gmina wiejska znajduje się na pograniczu dwóch odrębnych regionów fizyczno-geograficznych. Zdecydowana większość obszaru położona jest na Płaskowyżu Świdnickim, zaś północno - wschodnia oraz obrzeża południowo – wschodniej odpowiednio w obrębie Równiny Łęczyńsko – Włodawskiej i w Obniżeniu Dorohuckim, będących mezoregionami fizyczno–geograficznymi w ramach Polesia.

3.2.2. Budowa geologiczna i złoża kopalin

Następstwem położenia miasta i gminy Łęczna na pograniczu dwóch głównych jednostek fizycznogeograficznych jest zróżnicowanie budowy geologicznej. Najstarszymi nawierconymi utworami na terenie gminy miejsko - wiejskiej są utwory dewonu i karbonu. Nie mają one istotnego znaczenia dla rozwoju przestrzennego obszaru, niemniej są ważne dla rozwoju społeczno – gospodarczego. Karbońskie osady reprezentowane przez tzw. karbon produktywny, stanowią bogactwo naturalne Lubelszczyzny. Na nich bezpośrednio zalegają utwory jury i kredy o miąższości około 600m, które wykształcone są jako margle, wapienie, piaskowce glaukonitowe, kreda pisząca i opoki górnego mastrychtu. Sporadycznie udokumentowane są osady trzeciorzędu tworząc niewielkie izolowane płaty przeważnie na kulminacjach wzgórz i garbów wierzchowinowych w północno-zachodniej części gminy. Utwory czwartorzędowe pokrywają prawie całą powierzchnię gminy. Ich miąższość jest bardzo zmienna, gdyż złożone zostały na bardzo zróżnicowanym morfologicznie podłożu. Najstarszymi utworami czwartorzędowymi są osady wykształcone w postaci piasków i żwirów rzecznych oraz piasków i mułków jeziornych. Najmłodsze utwory na terenie gminy należą do holocenu. Najbardziej rozpowszechnione są tu piaski rzeczne tarasów zalewowych wyższych i niższych, piaski eoliczne, mady, namuły i torfy. Występują one głównie w dolinie rzeki Wieprz i w jego dopływach oraz w zagłębieniach pojeziornych i krasowych.

Na obszarze miasta Łęczna, nie występują udokumentowane złoża kopalin, natomiast na terenie gminy ich występowanie ściśle wiąże się z budową geologiczną terenu. Na obrzeżach północno– wschodniej części gminy znajdują się udokumentowane 2 złoża węgla kamiennego:

„Bogdanka” oraz „Ostrów”. Węgiel kamienny eksploatowany jest ze złoża „Bogdanka”, który ma wyznaczony obszar i teren górniczy.

28 3.2.3. Tereny zagrożone ruchami masowymi

Z uwagi na budowę geologiczną i litologię, warunki hydrogeologiczne oraz sposób zagospodarowania terenu zauważa się, iż na terenie gminy miejsko – wiejskiej Łęczna występują tereny predestynowane do występowania ruchów masowych ziemi, które koncentrują się wzdłuż dolin rzecznych. Należy nadmienić, iż aktualnie dostępne dane, to jedynie wstępne informacje o możliwej predyspozycji obszarów, wynikających z budowy geologicznej i morfologii do rozwoju ruchów masowych, niepotwierdzone jeszcze dokładniejszymi badaniami.

3.2.4. Rzeźba terenu

Ukształtowanie terenu jest odzwierciedleniem budowy geologicznej. Już sama przynależność obszaru gminy do Płaskowyżu Świdnickiego świadczy, iż jednym z kryteriów wydzielenia tego mezoregionu była jego płaskość. Płaskowyż Świdnicki to monotonna równina o deniwelacjach wynoszących około 40 m i spadkach terenu w granicach 3%. Wyróżniającym się elementem rzeźby płaskowyżu jest dolina rzeki Wieprz, której szerokość zmienia się od 1,5 km do 200 – 300m, a jej dno sytuuje się na wysokości 158,4 – 153,8 m n.p.m. rzeka na odcinku Ciechanki Krzesimowskie – Nowogród ma charakter przełomowy. Na stromych zboczach rozwinęły się miejscami słabo rozgałęzione i krótkie, ale głębokie dolinki denudacyjne, wąwozy, parowy. Obniżenie Dorohuckie, zajmujące południowo-wschodnią część gminy, stanowi mało urozmaiconą równinę lessową o deniwelacjach terenu nie przekraczających kilka metrów. Równinę Łęczyńsko–Włodawską w północno – wschodniej części gminy stanowi płaska równina zbudowana w przeważającej części z pyłów i pyłów piaszczystych, o rzędnych terenu 167,0 – 174,1 m n.p.m. Urozmaiceniem równinnego krajobrazu są rozległe zagłębienia zajęte przez torfowiska i bagna. Charakterystycznym elementem krajobrazu Pojezierza jest jezioro Dratów o powierzchni 168 ha.

3.2.5. Zasoby glebowe

Gleby na terenie gminy pozostają w ścisłej korelacji z budową litologiczną podłoża.

Przeważają gleby dobre i bardzo dobre. W południowej części miasta i gminy dominują gleby brunatne i brunatne wyługowane utworzone na lessach i zwietrzelinach kredowych. W północnej i północno-wschodniej części obszaru w dużej koncentracji występują gleby pseudobielicowe wytworzone z piasków słabo gliniastych i gliniastych, zaś okolice zbiornika Dratów i doliny Wieprza cechują się występowaniem gleb torfowych i murszowo-torfowych.

3.2.6. Zasoby wodne

Miasto i gmina Łęczna leżą w dorzeczu środkowego Wieprza. Sieć wód powierzchniowych w przedmiotowym obszarze tworzą: rzeka Wieprz cechująca się silnie meandrującym korytem, licznymi starorzeczami oraz dobrze wykształconą, głęboką doliną tworzącą w okolicy miejscowości Łęczna malowniczy przełom; rzeka Świnka – prawostronny dopływ Wieprza cechujący się głęboko wciętą doliną. Sieć wód powierzchniowych uzupełniają: jezioro Dratów, sztuczne zbiorniki powstałe w wyrobiskach poeksploatacyjnych torfów (koncentracja w okolicach miejscowości Stara Wieś Kolonia), oczka wodne w zagłębieniach o genezie krasowej, bezimienne małe cieki oraz gęsta sieć rowów i kanałów melioracyjnych w północno– wschodniej części gminy.

29 Zgodnie z nowym podziałem kraju na jednolite części wód powierzchniowych (JCWP) przedmiotowy obszar znajduje się w obrębie 7 JCWP, z których 5 jest zagrożonych nieosiągnięciem celów środowiskowych. Są to:

PLRW20000245684 Dopływ okresowy ze zb. Mytycze – Dratów – zagrożona nieosiągnięciem celów środowiskowych, obejmuje obrzeża północno – wschodniej części gminy;

PLRW200023245689 Dopływ spod Kobyłki bez dopływ. ze zbiornika Mytycze – Dratów - zagrożona nieosiągnięciem celów środowiskowych, obejmuje północno – wschodnią część

PLRW200023245689 Dopływ spod Kobyłki bez dopływ. ze zbiornika Mytycze – Dratów - zagrożona nieosiągnięciem celów środowiskowych, obejmuje północno – wschodnią część