MAGDALENA WÓJTOWICZ

Wójtowicze – rodzina rozrodzona, przeszło dwa tysiące osób legitymuje się tym nazwiskiem w Polsce, a także występują licznie na Litwie i na Ukrainie – żytomierskie, łuckie.

Nazwisko Wójtowicz w czasie zaborów, jak wiele nazwisk przechodziło pewne zmiany w pisowni tak: Woytowicz – Wojtowicz – Wójtowicz, jedni pieczętowali się Lubiczem, inna gałąź rodu

przyjęła herb Odrowąż. Istnieje linia rodu która

wywodzi się z osiemnastego wieku ale powiązań z nią autor nie zna, tak więc opieram się jedynie na przekazie rodzinnym:

Pradziad Magdy Józef Wójtowicz (17.02.1887 r. – 01.09.1961 r.) mieszkał z rodzicami w miejscowości Potoczek k / Tarłów w Ziemi Świętokrzyskiej, gdzie nadal mieszka jego rodzina. Szukając pracy wyjechał do Westfalii, gdzie poznał swoją przyszłą żonę Annę z którą wyjechał do Kanady. Do Polski wrócił z całą rodziną w 1939 roku, miał 52 lata, kupił Przedsiębiorstwo Produkcyjne Handlowo – Usługowe „Elektrochemia” (chromowanie techniczne – utwardzanie powierzchni metalowych) w Tarnowie Podgórnym. W dniu 07.08.1976 r. zawarł związek małżeński z Wandą Filipczak urodzoną 04.11.1953 r. w Poznaniu córką Jana, syna Antoniego Filipczaka i Genowefy z Baranowskich, oraz Marianny Kubiak córki Ludwika i Stanisławy z Frąckowiaków. Jan Filipczak dziadek Magdy po kądzieli (23.06.1923 – 27.02.2003) urodzony w Zofiówka k / Łodzi prowadził zakład czyszczenia parkietów i układania mozaik.

Matka Magdy Wanda z Filipczaków Andrzejowa Wójtowicz ukończyła egzaminem magisterskim w 1977 r. Wydział Biologii i Nauk o Ziemi U.A.M. w Poznaniu, w 1988 r.

uzyskała tytuł doktora nauk tego wydziału, w 1982 egzaminem inżynierskim ukończyła

Wydział Ogrodniczy Akademii Rolniczej w Poznaniu. Jest pracownikiem naukowym Ogrodu Botanicznego w Poznaniu. Dzieci Andrzeja Wójtowicza i Wandy Filipczak:

I. Magdalena Wójtowicz urodzona 13.06.1977r. w Poznaniu, ukończyła w 1997 r. Liceum Plastyczne, egzaminem magisterskim w 2002 r. Wydział Nauk Społecznych w Poznaniu, oraz podyplomowe studium z prawa pracy. W dniu 17. maja 2000 r.

urodziła córkę Nataszę Thiem.

II. Jarosław Wójtowicz urodzony 21.06.1983 r.

w Poznaniu. Ukończył Liceum Ogólnokształcące im Władysława Łokietka w Poznaniu i jest wspólnikiem ojca

Pod słonecznym niebem Chorwacji, a może już wcześniej na zaśnieżonych szczytach Słowacji dojrzewała myśl ich wspólnego przejścia przez życie. Michał Jan Święcicki poprosił Magdalenę Wójtowicz o rękę 1. styczeń 2007 r. o czym w tym samym dniu narzeczeni powiadomili swoich rodziców.

Ślubu Młodej Parze udzielił O. dr Jan Wojciech Góra O P

w kościele Zakonu Dominikanów w Poznaniu w dniu Magdalena z Wójtowiczów 29. wrzesień 2007 roku. W uroczystościach ślubu Święcicka

brała czynny udział córka Magdy Natasza Thiem.

Dwu dniowe przyjęcie weselne zostało zorganizowane w Dworze Popowa Starego k / Śmigla.

Magda i Michał Święciccy i ich rezydencja w Złotnikach.

W Dworze Popowa Starego hulanki i swawole trwały do białego ranka. Od prawej stoją:

Andrzej i Wanda Wójtowicz, Natasza Thiem, oraz

Hanka, Andrzej, Magdalena i Michał Święciccy.

W dniu 09-06-2009 przyszedł na świat w Poznaniu Wojciech Michał Święcicki syn Michała i Magdy. Mój ukochany wnuk.

Źródło: „Złota Księga Szlachty Polskiej”

Teodor Żychliński Rocznik VI 1894 r.

13. Linia litewska Jastrzębiec Święcickich

Święciccy pojawili się przy końcu XVI wieku na Litwie i należą zapewne do gałęzi po Mikołaju (zob. wyż.), osiadłej w Łomżyńskiem, mającej zatem bliższe stosunki z Litwą.

Adam ze Święcic Święcicki (I pok.), żyjący około r. 1600 w Mścisławskiem, pozostawił dwóch synów: Pawła Stanisława i Wojciecha.

Paweł Stanisław Święcicki (II pok.). poślubił Apolonią Mężyńską herbu Kościesza, z którą spłodził dwie córki: Illiniczową i Filemoniczową, oraz czterech synów: 1) Jana, o którym niżej, 2) Stanisława, podstarościego mścisławskiego, po którym córka Konstancya Horbacka z Horobatki w Mścisławskiem; 3) Andrzeja, łowczego mścisławskiego, którego syn Wiktor (IV pok.), także łowczy mścisławski, podpisany na elekcyi króla Augusta I w r. 1697, pozostawił czterech synów (V pok.):

Aleksandra, X. Rafała, kanonika smoleńskiego, zmarłego w bardzo późnym wieku w r. 1800 w Rafałowie; Gabryela Stanisława, rotmistrza mścisławskiego 1747 roku, bezdzietnego z Antoniną Kiełczewską herbu Habdank, wojszczanką rzęcycką, który około 1740 roku po śmierci Kazimierza Illinicza otrzymał przywilej na dzierżawę hrybowską w Mścisławskiem; wreszcie Waleryana, porucznika wojsk litewskich, po którym wdowa umarła w roku 1763 a syn Jan (VI pok.), zszedł bezpotomnie z tego świata. 4) Baltazar, o którym dalszych wiadomości nie posiadamy.

Jan Święcicki (III pok.), strażnik mścisławski, wszedł w związki małżeńskie z Anną Poniatowską herbu Ciołek, córką Jana, miecznika mścisławskiego, i Lukrecyi z Woynów Jasienieckich (zob. Roczn. IV str. 147 – 148). Z niej córka Regina za Leonem Łopacińskim herbu Lubicz, miecznikiem mścisławskim, zmarłym 14 października 1702 r. w Łopacinie; oraz pięciu synów: 1) Wawrzyniec, podpisany 1697 r. na elekcyi Augusta II, ster.; 2) Łukasz, łowczy mścisławski, zostawił dwóch synów: Antoniego i Joachima (V pok.). Po tym drugim synowie Stanisław i Karol (VI pok.). Po Karolu wreszcie trzech synów: Marceli, Aleksander i Aleksy, których dalsze losy nieznane. 3. Jakób poprowadził dalej tę odnogę: 4) Szymon Michał miał tylko dwie córki; Anne Dobrosielską i Felicyannę Tołpychynę. 5) Władysław wreszcie zginął na polu bitwy.

Jakub Święcicki (IV pok.), strażnik mścisławski, podpisał elekcyą króla Augusta II w roku 1697. Pozostawił czterech synów: Pawła i Jana, bezpotomnych;

Franciszka, założyciela linii niestawickiej ( o którym niżej) i Karola Kazimierza, którego potomstwo wygasło w pierwszej połowie bieżącego stulecia.

Karol Kazimierz Święcicki (V pok.), starosta chochławski (?) i mitucki (?), miał z Rudzkiewiczówny dziewięciu synów: Aleksandra, Jakóba, Leona, Michała, Ignacego, Stanisława, Karola (zob. niż.), Jana i Barnabę. Z tych był Ignacy w roku surrogatorem mińskim, oboźnym, koniuszym, wreszcie sędzią ziemskim mińskim po swym bracie Karolu.

Karol Święcicki (VI pok.), dziedzic Iwanowszczyzny, był w roku 1761 deputatem mścisławskim, wreszcie od roku 1772 do 1780 sędzią ziemskim mińskim.

Syn jego:

Michał Święcicki (VII pok.), pozostawił:

Fabiana (VIII pok.), który w roku 1817 był asesorem sądów niższych i umarł bezpotomnie.

L i n i a N i e s t a w i s k a L i n i a N i e s t a w i s k a L i n i a N i e s t a w i s k a L i n i a N i e s t a w i s k a

Franciszek ze Święcic Święcicki (V pok.), syn Jakóba, był około roku 1774 rotmistrzem mścisławskim i starostą janiskim. Nabył dobra Niestaniszki od Hayków.

Ożeniony z Konstancyą Kopciówną herbu Kroje, skarbnikówną brasławską, pozostawił z niej dwóch synów: Mikołaja i Jana. Umarł w roku 1800. Z synów jego, Jan, pojął za żonę Eleonorę Kontrymównę, z której spłodził syna Adolfa Święcickiego (VII pok.), prezydenta zawilejskiego, bezpotomnego z Konstancyą Późniakówną herbu własnego, podkomorzanką oszmiańską, urodzoną z Dąbrowskiej.

Mikołaj Święcicki (VI pok.), urodzony w roku 1756 w Leompolu, był szambelanem króla Stanisława Augusta i sędzią ziemskim zawilejskim, oraz dziedzicem Niestawiszek. Poślubił Annę Żabiankę herbu Kościesza, córkę Hieronima, starosty koszańskiego, i Heleny Chomińskiej herbu Poraj (zob. Rocz. IV, str. 423).

Z niej synowie: Jan. Antoni, ster. i córka Helena, niezamężna.

Jan Święcicki (VII pok.), porucznik wojsk litewskich, dziedzic Niestawiszek, wszedł w związki małżeńskie z Maryą Korsakówną, córka Jana, podwojewodzego połockiego i Róży z Mikoszów. Z niej córka Róża za Antonim Kulwińskim herbu Bończa z odmianą, z którym miała córkę Maryą za Franciszkiem Jachimowiczem, i dwóch synów: Michała, żonatego z Kamilą Sielankówną i Bronisława Kulwińskiego, dziedzica Wojdaciszek – oraz trzech synów: Napoleon Józef, Hipolit, bezżenny i Julian, który w roku 1841 poległ na Kaukazie.

Napoleon Józef Święcicki (VIII pok.), urodzony 10 sierpnia 1812 roku, dziedzic Niestawiszek, porucznik wojsk rosyjskich, zmarły bezpotomnie dnia 4 lutego 1866 roku w Terezyanowie, pogrzebany w Brodziniczach, ostatni po mieczu potomek odnogi litewskiej, poślubił dnia 22 kwietnia 1835 roku w Drujce Izabellę Łopacińską herbu Lubicz, córkę Tomasza, wicemarszałka szlachty powiatu dziśnieńskiego i Teresy z Rudnickich herbu Lis, wnuczkę zaś Jana Nikodema Łopacińskiego, starosty grodowego mścisławskiego i Heleny księżniczki Ogińskiej (zob. Rocz. IV, str. 157).

Prócz powyższych występują jeszcze luźno, bez powiązania genealogicznego, następujący członkowie Domu Jastrzębców ze Święcic Święcickich na Litwie.

I tak X. Grzegorz Święcicki, archidyakon wileński, poseł od króla Zygmunta III do Klemensa VIII Papieża po chorągiew Ś. Kazimierza 1604 r. Umarł w r. 1617, pochowany z nagrobkiem w Wilnie (Nies.).

Petronella Święcicka była za Michałem Wincentym Wołłowiczem, pisarzem skarbowym litewskim; Eufrozyna Święcicka za Janem Ciołkiem Poniatowskim;

Justyna Święcicka za Antonim Łopacińskim, łowczycem upitskim 1803 r.; Izabella za Józefem Maleckim.

Jeden z Święcickich był prezydentem powiatu borysowskiego i miał za żonę Felicyannę Szczytównę. Jan Święcicki żył w Mohilewskiem w r.1782; Wincenty był w r. 1800 chorążym borysowskim itd.