• Nie Znaleziono Wyników

Metoda, metodyka, metodologia

W dokumencie RYZYKIEM ZARZĄDZANIE (Stron 129-135)

W ocenie ryzyka 1

2.1. Metoda, metodyka, metodologia

Wprowadzenie do tematu wymaga wyjaśnienia, co rozumiemy i co powinniśmy rozumieć pod pojęciem metodyka. W języku polskim używamy trzech określeń spokrewnionych: metoda, metodyka i metodologia, by opisać sposób, zasady lub system rozwiązywania zagadnień czy problemów.

Metoda według T. Kotarbińskiego to „sposób działania złożonego”8, „sposób uświadomiony i systematyczny”9, „system postępowania, sposób wykonywania czynu złożonego, polegający na określonym doborze i układzie jego działań skła-dowych, a przy tym uplanowany i nadający się do wielokrotnego stosowania”10. Metodę postrzega się również jako procedurę postępowania umożliwiającą w danych warunkach posługiwanie się posiadanymi narzędziami w celu poznania prawdy, obiektywnej rzeczywistości oraz przekształcenia jej zgodnie z przyjętym celem działania. Metodę stanowi zatem świadome i konsekwentne stosowanie procedur dla osiągnięcia zamierzonego celu.

Metoda to powtarzalny sposób postępowania albo rozwiązywania pewnego zagadnienia, dochodzenie do stwierdzeń drogą dedukcji lub przez wnioskowa-nie indukcyjne. To zespół teoretyczwnioskowa-nie uzasadnionych zabiegów koncepcyjnych i instrumentalnych, obejmujących całość postępowania badacza, zmierzający do rozwiązania określonego problemu11. Ważną cechą metody jest celowość działania.

Metoda jest to droga, sposób badania, systematycznie stosowany sposób postępo-wania prowadzący do założonego wyniku. Na dany sposób postępopostępo-wania składają się czynności myślowe i praktyczne, odpowiednio dobrane i realizowane w ustalonej kolejności. Sposób sprawdzony, powtarzający się cyklicznie w określonych warun-kach i prowadzący do osiągnięcia celu staje się metodą. Metoda to sposób wyko-nywania czynu złożonego, polegający na określonym doborze i układzie działań składowych, a przy tym zaplanowany i nadający się do wielokrotnego stosowania12.

Metodyka to zespół reguł opisujących sposoby (metody) postępowania w danej sytuacji dla osiągnięcia określonego celu. Przedstawiana jest również jako ustan-daryzowane dla wybranego obszaru podejście do rozwiązywania problemów. To zbiór metod wykonywania określonej pracy, osiągania określonego celu lub zbiór zasad i sposobów dotyczących wykonywania jakiejś czynności i zmierzania do określonego celu. Metodyka poszukuje odpowiedzi na pytanie: jak to należy zrobić?

Metodologia to ogół zasad dotyczących danej dziedziny wiedzy, na których opierają się metody badań. W aspekcie pragmatycznym oznacza naukę o metodach działalności naukowej i stosowanych w nauce procedurach badawczych, w aspekcie

8 T. Kotarbiński, Traktat o dobrej robocie, Ossolineum, Wrocław 1973, s. 85.

9 Tamże, s. 61.

10 Tamże, s. 86–87.

11 T. Pilch, T. Bauman, Zasady badań pedagogicznych: strategie ilościowe i jakościowe, wyd. Żak, Warszawa 2001, s. 42.

12 T. Kotarbiński, Traktat…, dz. cyt., s. 85–87.

poznawczym to nauka o elementach i strukturze systemów naukowych. Obejmuje:

strategię, proces i plan badań. Metodologię prezentuje się również jako dyscyplinę nauki związaną z badaniem metod w różnych dyscyplinach naukowych. Metodo-logia poszukuje odpowiedzi na pytanie: co należy zrobić?

Reasumując, metoda to sposób realizacji jakiegoś działania, metodyka to jego opis, a metodologia to nauka o metodach działania. Trudności wynikają z nalecia-łości językowych (rusycyzmy) i aktualnych tłumaczeń, najczęściej z języka angiel-skiego. W języku rosyjskim, z którego tłumaczono wiele materiałów w przeszłości, metoda to система (system), w związku z tym słowo metoda było używane rzadko;

preferowano słowo system (edukacyjny, szkolenia, kar i wynagradzania, podatkowy, wychowania itd.). W języku rosyjskim słowo метод (metoda) zarezerwowane jest dla badań naukowych. W języku angielskim najczęściej mamy do czynienia ze sło-wem methodology np. Risk Assessment Methodology, gdzie methodology – metodyka oznacza zestaw metod lub zasad dla wykonania czegoś. Z powyższych rozważań można zatem wyciągnąć zasadniczy wniosek, że występujące i opisane w niniejszym rozdziale narzędzia do oceny ryzyka są metodami, czyli powtarzalnym sposobem działania, służącym osiągnięciu określonego celu i możliwym do wielokrotnego zastosowania.

Obszar badań literaturowych objął poszerzoną analizę międzynarodowej normy ISO/IEC 31010 Risk Management — Risk Assessment Techniques. Dokument ten wskazuje, którymi narzędziami w których etapach oceny ryzyka należy się posłu-giwać. Metody te wskazuje tabela 1.

tabela 1. Możliwe metody do zastosowania przy ocenie ryzyka Metody oceny

ryzyka

proces oceny ryzyka Metody

opisane

Metody oceny ryzyka

proces oceny ryzyka Metody

opisane

Metody oceny ryzyka

proces oceny ryzyka Metody

opisane

Metody oceny ryzyka

proces oceny ryzyka Metody

opisane analy-sis & sneak circuit analysis)

Metody oceny ryzyka

proces oceny ryzyka Metody

opisane

*Analiza koszty/korzyści – definicja wraz z krótką charakterystyką na s. 237 Legenda:

++ – zdecydowanie dotyczy + – dotyczy

– – nie dotyczy

Źródło: Opracowanie własne na podstawie ISO/IEC 31010:2009 Risk Management – Risk Assessment Techniques.

W  trakcie tego badania wskazano, że z  katalogu narzędzi wymienionych w normie można wykorzystać następujące metody:

• analizę przyczyn i konsekwencji,

• metodę konserwacji ukierunkowaną na niezawodność,

• zapowiedź analizy i zapowiedź analizy obwodu,

• metodę „co, jeśli?”,

• analizę scenariuszową,

• analizę wpływu na działalność,

• matrycę skutek/prawdopodobieństwo.

Powyższe metody zostały poniżej dokładnie opisane, ponieważ rekomenduje się ich zastosowanie na potrzeby realizacji działań powiązanych z zarządzaniem ryzykiem i zarządzaniem kryzysowym. Należy zauważyć, że zawierają one wiele elementów wspólnych i mogą się wzajemnie uzupełniać, dlatego dokonując wyboru metody oceny ryzyka, należy kierować się specyfiką obszaru działania. Oczywiście

istnieją również inne, mniej lub bardziej popularne metody oceny ryzyka, często opracowane przez prywatne instytucje i dopasowane do profilu ich działalności – co oczywiście nie kwestionuje ich zasadności i wiarygodności.

Wraz z rozwojem cywilizacyjnym wzrasta liczba różnorodnych zagrożeń na różnych płaszczyznach życia. Zarówno w obszarze życia społecznego, jak i bizne-sowego istnieje potrzeba określenia poziomu prawdopodobieństwa wystąpienia różnorodnych zdarzeń niekorzystnych.

Każda metoda oceny ryzyka zawiera pewne podstawowe elementy, takie jak identyfikacja zagrożeń, oszacowanie prawdopodobieństwa wystąpienia danego zagrożenia, jak również ewentualnych strat, które ze sobą niesie. Nie ma znaczenia, czy ocena ryzyka jest wykonywana na płaszczyźnie biznesowej, czy społecznej.

Wymienione etapy czy też elementy są nierozerwalnie związane z procesem oceny ryzyka.

W dostępnej literaturze opisane są różne metody oceny ryzyka oraz oceny zagro-żeń. Zarówno metody ilościowe, jak i jakościowe mają wspomagać zarządzających danym przedsięwzięciem czy grupą osób w obszarze niwelowania ryzyka zdarzeń niekorzystnych poprzez obniżanie prawdopodobieństwa ich wystąpienia lub obniża-niu dotkliwości skutków. Niezależnie od obranej strategii należy zebrać informacje, które pomogą w wytypowaniu i opracowaniu optymalnej metodologii zarządzania ryzykiem dla danego podmiotu.

Opis niniejszego rozdziału zawiera syntetyczną analizę normy ISO/IEC 31010:2009 Risk Management – Risk Assessment Techniques, opisującej 31 metod oceny ryzyka.

Każda z tych metod zawiera w sobie podproces identyfikacji zagrożeń. W normie ujęte zostało również porównanie wszystkich metod pod kątem ich użyteczności i uzyskiwanych wyników.

2.2. Analiza przyczyn i konsekwencji (cause and consequence

W dokumencie RYZYKIEM ZARZĄDZANIE (Stron 129-135)