ogólna tematyka polityczna

W roku 2015 w analizowanych tygodnikach zamieszczono łącznie 2700 ma-teriałów dotyczących polityki. Najwięcej odnotowano ich w tygodniku „Do Rze-czy” – aż 957, co daje ponad 18 na jeden numer. Na drugim miejscu znalazła się „Polityka” z 674 publikacjami, następnie „Wprost”, gdzie polityce poświęcono

0 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50

Odsetek wypowiedzi

Rodzaj wypowiedzi

Polityka Wprost Newsweek Do Rzeczy

23,56 32,27 21,63 17,96 33,58 47,47 42,63 41,54 7,89 7,0511,54 0,64 1,76 1,70

8,43 1,88 0,96 0,59

0,32 0,59

3,73 4,95

3,403,21 19,72 19,43 25,48 20,40 23,24 5,77 13,46 11,90

93

3.3. Ogólna tematyka polityczna

597 materiałów, z kolei w „Newsweeku” było ich tylko 472. Jak wskazują wyniki ilościowe, kategoria tygodnika społeczno-politycznego w Polsce jest zatem bar-dzo różnorodna, a sprawy społeczno-kulturalne zajmują równie ważne miejsce, co polityka w badanych tytułach.

Wykres 17. liczba tekstów o tematyce politycznej w poszczególnych tygodnikach Ź r ó d ł o : opracowanie własne na podstawie danych zgromadzonych przez zespół.

analizowany okres był szczególny z perspektywy wydarzeń na polskiej scenie politycznej, dlatego wiele materiałów miało charakter ogólny i traktowało o róż-nych aspektach działalności politycznej – relacjonowano wydarzenia kampanijne w  kontekście bieżącej polityki rządu itd. Tego rodzaju materiały stanowiły więk-szość przeanalizowanych tekstów i zostały skategoryzowane jako „polityka ogólnie”.

W „Polityce” stanowiły 29% tekstów o tematyce politycznej, w „Do Rzeczy” – 27%, we „Wprost” – 26%, a  w  „Newsweeku” – 23%. Drugą pod względem popular-ności tematyką okazała się kampania wyborcza, o której w „Newsweeku” pisano nawet chętniej niż o  ogólnych zagadnieniach politycznych (29%). W  pozostałej, szczegółowej tematyce zauważalne są pewne tendencje – „Wprost” i  „Do Rze-czy” publikowały chętniej teksty dotyczące działalności rządu i  jego poszczegól-nych resortów, natomiast w  „Polityce” i  „Newsweeku” odnotowano nieco więcej niż w  pozostałych magazynach tekstów dotyczących działalności opozycji. Jest to o  tyle istotne, że na tej podstawie także można wnioskować o  stopniu bias poszczególnych redakcji, biorąc pod uwagę specyfikę koncepcji agenda-setting.

zaznacza się tutaj trend w  kierunku stronniczego milczenia, pewnego typu

za-biegów w prezentacji działań i wydarzeń dotyczących opozycji i partii rządzących.

Redakcje rzadziej piszą o opcjach, które popierają, nie wyrażają swoich sympatii ani aprobaty wprost. Raczej skupiają się na krytyce przeciwnego obozu (dlatego też „Polityka” i  „Newsweek” częściej pisały o  opozycji w  postaci Prawa i  Spra-wiedliwości, rzadziej o  Kukiz’15, a  „Do Rzeczy” i  „Wprost” – na temat bieżącej działalności rządu Platformy obywatelskiej). Koncepcja stronniczego milczenia wskazuje na odwrócenie głównych zasad teorii agenda-setting (mcCombs, Shaw, 1972). Kryterium ważności, o którym wspomina się przy omawianiu wspomnianej teorii (michalczyk, 2015: 101), zdeterminowane jest częstotliwością pojawiania się określonych tematów w mediach. W przypadku prasy opiniotwórczej w Polsce mamy do czynienia z odwróceniem jednego z głównych założeń. Częstotliwość nie jest tutaj wyznacznikiem ważności. Wbrew ilościowym wynikom okazuje się, że ważniejsze w  określaniu nachylenia ideologicznego poszczególnych tytułów pra-sowych jest to, o czym się nie pisze, niż to, czemu poświęca się najwięcej uwagi.

„Newsweek” dodatkowo publikował więcej od pozostałych tygodników mate-riałów dotyczących życia i działalności poszczególnych polityków, jak również dzia-łalności partii rządzącej, poświęcając jednocześnie zdecydowanie najmniej uwagi działalności samego rządu. michał Krzymowski z  redakcji „Newsweeka” po wy-borach parlamentarnych w tekście pt. Czołganie wyraźnie sygnalizuje, że redakcja obserwuje działania podejmowane przez czołowych polityków PiS, którzy przejęli władzę w  kraju: „Rząd Prawa i  Sprawiedliwości jeszcze nie powstał, a  relacja Ja-rosława Kaczyńskiego i  Beaty Szydło już jest toksyczna. on zapowiada, że ustali skład gabinetu, a ona bez jego wiedzy spotyka się z prezydentem” (Krzymowski, 2015: 15). Jednocześnie słowa redaktora naczelnego Tomasza lisa wskazywałyby, że kontrola poczynań nowej władzy nie będzie w wykonaniu redakcji permanentną krytyką, lecz merytoryczną kontrolą: „Jeśli PiS przedstawi pomysły rozsądne, należy je poprzeć; jeśli niebezpieczne, należy im się twardo przeciwstawić”. lis wzywa do działania, gdyż „powyborcza żałoba odczuwana przez tak wielu musi się skoń-czyć. Nie ma czasu na lamenty czy na histerię” (lis, 2015b: 2–3). marcin Cieślik i Robert Górski śmieją się z metod działania nowej elity rządzącej: „PiS wziął się do roboty, pracuje nawet po nocach. W ten sposób zmieniono szefów służb spe-cjalnych. Dobra czy nocna – ważne, że zmiana” (Cieślik, Górski, 2015c: 16). Na łamach tygodnika „Wprost” Sebastian Kaleta komentuje bieżącą sytuację w kraju, po zmianie ekipy rządzącej: „PiS postanowił cofnąć działania Po. Jednak z dnia na dzień działanie, które wczoraj było co najwyżej nieelegancką zagrywką, dziś stało się zamachem stanu. Żółte i czerwone paski grzeją się z nienawiści do nowego rządu”

(Kaleta, 2015b: 44). Redakcja „Do Rzeczy” słowami Kamili Baranowskiej komen-tuje działania nowej opozycji: „Platforma obywatelska i środowiska z nią sympa-tyzujące próbują rozgrywać andrzeja Dudę, tak jak niegdyś lecha Kaczyńskiego – brutalnie i  bez oglądania się na interes państwa” (Baranowska, 2015a: 25).

Piotr Semka aprobuje posunięcia rządu, ponieważ „Prawo i Sprawiedliwość trafnie uznało, że radykalne zmiany będą najłatwiejsze do przyjęcia tuż po objęciu władzy

95

3.4. Relacjonowanie życia politycznego

przez nowy rząd. Prawem zwycięzców jest bowiem zmienianie tego, co zostawili poprzednicy” (Semka, 2015b: 19). Rafał a. ziemkiewicz ostatecznie stwierdza, że

„kiedy walka polityczna zmienia się w wojnę plemion, zdrowy rozum odsyłany jest w  kąt. Politycy PiS przyłączyli się do szyderstw ze Schetyny, które pobrzmiewają jak kpiny ze śp. lecha Kaczyńskiego” (ziemkiewicz, 2015d: 62). W  cytowanych fragmentach mamy przykłady wypowiedzi dotyczących opozycji i partii rządzącej pochodzące z różnych tygodników i mające bardzo zróżnicowany wydźwięk.

Wykres 18. Szczegółowa tematyka polityczna w poszczególnych tygodnikach

Ź r ó d ł o : opracowanie własne na podstawie danych zgromadzonych przez zespół. N=2700 (Polityka – 674, Wprost – 597, Newsweek – 472, Do Rzeczy – 957).

0 5 10 15 20 25 30 35

Odsetek publikacji

Tematyka polityczna Polityka Wprost Newsweek Do Rzeczy

28,93 25,63 22,67 27,06 4,75 3,68 4,03

8,46 11,28 19,10 4,03 12,23 5,49 3,02 4,03 4,43

1,63 2,

35

0,42 0,73 8,16 6,20 11,86 5,54 27,60 23,79 28,60 25,18

1,63 1,68 2,54 1,88

0,45 0,67 1,91 0,84 2,67 6,20 7,20

4,81 7,42 7,71

12,71 7,84