OGRANICZENIA WYNIKAJĄCE Z ODDZIAŁYWANIA ELEMENTÓW INFRASTRUKTURY KOMUNIKACYJNEJ

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie wartości progowych poziomów hałasu (Dz. U. Nr 120, poz. 826) określa wartości progowe poziomów hałasu w środowisku, których przekroczenie powoduje zaliczenie obszaru, na którym poziom hałasu przekracza poziom dopuszczalny, do kategorii terenu zagroŜonego hałasem. Na terenie objętym opracowaniem podstawowymi źródłami hałasu są szlaki komunikacyjne – drogi i linia kolejowa. ZróŜnicowane dopuszczalnych poziomów hałasu określa się wskaźnikami hałasu:

• LDWN, LN,( wskaźniki maja zastosowanie do prowadzenia długookresowej polityki w zakresie ochrony przed hałasem)

• LAeq D i LAeq N (wskaźniki maja zastosowanie do ustalania i kontroli warunków korzystania ze środowiska, w odniesieniu do jednej doby)

S G G W K a t e d r a A r c h i t e k t u r y K r a j o b r a z u 300 Zgodnie z cytowanym powyŜej rozporządzeniem dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku powodowanego przez w/w źródła hałasu dla terenów o odmiennym sposobie uŜytkowania, w odniesieniu do wartości wskaźników hałasu w ujęciu długookresowym, przedstawiają się następująco:

• tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej – dopuszczalny poziom hałasu 55 dB w porze dziennej i 50 dB w porze nocnej;

• tereny zabudowy związanej ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieŜy– dopuszczalny poziom hałasu 55 dB w porze dziennej i 50 dB w porze nocnej;

• tereny domów opieki społecznej – dopuszczalny poziom hałasu 55 dB w porze dziennej i 50 dB w porze nocnej;

• tereny szpitali w miastach – dopuszczalny poziom hałasu 55 dB w porze dziennej i 50 dB w porze nocnej;

• tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i zamieszkania zbiorowego – dopuszczalny poziom hałasu 60 dB w porze dziennej i 50 dB w porze nocnej;

• tereny zabudowy zagrodowej – dopuszczalny poziom hałasu 60 dB w porze dziennej i 50 dB w porze nocnej;

• tereny rekreacyjno-wypoczynkowe – dopuszczalny poziom hałasu 60 dB w porze dziennej i 50 dB w porze nocnej

• tereny mieszkaniowo-usługowe – dopuszczalny poziom hałasu 60 dB w porze dziennej i 50 dB w porze nocnej.

Zgodnie z nowym rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 1 października 2012 roku (Dz.U. z 2012 poz. 1109 z dnia 8 października 2012 r.) w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku, z chwilą jego wejścia w Ŝycie, dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku powodowanego przez w/w źródła hałasu dla terenów o odmiennym sposobie uŜytkowania, w odniesieniu do wartości wskaźników hałasu w ujęciu długookresowym, będą przedstawiały się następująco:

• tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej – dopuszczalny poziom hałasu 64 dB w porze dziennej i 59 dB w porze nocnej;

• tereny zabudowy związanej ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieŜy– dopuszczalny poziom hałasu 64 dB w porze dziennej i 59 dB w porze nocnej;

S G G W K a t e d r a A r c h i t e k t u r y K r a j o b r a z u 301

• tereny domów opieki społecznej – dopuszczalny poziom hałasu 64 dB w porze dziennej i 59 dB w porze nocnej;

• tereny szpitali w miastach – dopuszczalny poziom hałasu 64 dB w porze dziennej i 59 dB w porze nocnej;

• tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i zamieszkania zbiorowego – dopuszczalny poziom hałasu 68 dB w porze dziennej i 59 dB w porze nocnej;

• tereny zabudowy zagrodowej – dopuszczalny poziom hałasu 68 dB w porze dziennej i 59 dB w porze nocnej;

• tereny rekreacyjno-wypoczynkowe – dopuszczalny poziom hałasu 68 dB w porze dziennej i 59 dB w porze nocnej

• tereny mieszkaniowo-usługowe – dopuszczalny poziom hałasu 68 dB w porze dziennej i 59 dB w porze nocnej.

Dla terenu objętego opracowaniem w 2012 roku istnieją opracowane mapy akustyczne zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. Nr 120, poz. 826). Mapy zostały wykonane dla całego obszaru miasta Kielce w zakresie emisji, imisji, przekroczeń oraz wraŜliwości hałasowej obszarów. Po ich aktualizacji według dopuszczalnych poziomów hałasu ogłoszonych w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 1 października 2012 roku (Dz. U. z 2012 poz. 1109 z dnia 8 października 2012 r.) moŜliwe będzie ponowne określenie zasięgu stref zakłóceń klimatu akustycznego w zakresie rzeczywistego poziomu oddziaływania dróg i innych źródeł hałasu na środowisko i uwzględnienie tej informacji w planowaniu przestrzennym.

NaleŜy podkreślić, Ŝe na terenie miasta – pomimo zaobserwowanych przekroczeń standardów jakości środowiska – nie ustanowiono obszarów ograniczonego uŜytkowania, jednakŜe przy planowaniu funkcji uŜytkowych naleŜy wziąć pod uwagę fakt oddziaływania przekroczeń dopuszczalnych poziomów hałasu dla rozwoju funkcji mieszkaniowej a takŜe usług oświaty i wychowania oraz terenów rekreacyjnych.

S G G W K a t e d r a A r c h i t e k t u r y K r a j o b r a z u 302 OGRANICZENIA WYNIKAJĄCE Z ODDZIAŁYWANIA ELEMENTÓW INFRASTRUKTURY SANITARNEJ

Elementami infrastruktury sanitarnej, które generują ograniczenia w zagospodarowaniu przestrzennym na obszarze objętym opracowaniem, są cmentarze oraz ujęcia wód podziemnych.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 sierpnia 1959 r.

w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze (Dz.U. 1959 r. Nr 52, poz. 315) odległość cmentarza od zabudowań mieszkalnych, od zakładów produkujących artykuły Ŝywności, zakładów Ŝywienia zbiorowego bądź zakładów przechowujących artykuły Ŝywności oraz studzien, źródeł i strumieni słuŜących do czerpania wody do picia i potrzeb gospodarczych, powinna poz. 1229), w celu zapewnienia odpowiedniej jakości wody ujmowanej do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spoŜycia oraz zaopatrzenia zakładów wymagających wody wysokiej jakości, a takŜe ze względu na ochronę zasobów wodnych, mogą być ustanawiane strefy ochronne ujęć wody. Strefę ochronną ujęcia wody dzieli się na teren ochrony bezpośredniej i pośredniej, na których mogą obowiązywać zakazy, nakazy i ograniczenia w zakresie uŜytkowania gruntów oraz korzystania z wody. niezakończone w terminie do dnia 31 grudnia 2012 r. zostają umorzone”.

Na terenie objętym opracowaniem, ograniczenia w zagospodarowaniu generują ustanowione strefy ochronne ujęć wód podziemnych Białogon, Pakosz i Dyminy zlokalizowane w granicach administracyjnych miasta Kielce oraz ujęć Wola Kopcowa w gminie Masłów. Na mocy rozporządzenia NR 3/2012 dyrektora regionalnego zarządu

S G G W K a t e d r a A r c h i t e k t u r y K r a j o b r a z u 303 gospodarki wodnej w krakowie z dnia 2 sierpnia 2012 r. w sprawie likwidacji strefy ochronnej studni nr V i VI ujęcia Marzysz-Suków zlokalizowanych w Sukowie, gm.

Daleszyce, powiat kielecki (Dz. Urz. Woj. Święt., poz. 2255) zlikwidowano strefę ochronną studni nr V i VI ujęcia Marzysz-Suków, obejmującą tereny ochrony bezpośredniej oraz teren ochrony pośredniej (wewnętrzny i zewnętrzny), ustanowioną decyzjami Wojewody Kieleckiego z dnia 30.09.1996r. znak: OS.I-6210/189/96 oraz z dnia 14.01.1997 r. znak: OS.I-6210/250/96/97. Zmianę tę uwzględniono w niniejszym opracowaniu.

Charakterystykę wybranych cech stref ochronnych ujęć wód podziemnych połoŜonych w granicach miasta, przedstawia tabela 9.3.1.

Wskazane zasięgi obszarów zasilających GZWP zostały określone na podstawie dokumentacji hydrogeologicznej KDH/013/5876/96. Z dokumentacji wynika, Ŝe ponad 60% strefy zasilania GZWP nr 417 jest połoŜona granicach administracyjnych Kielc. W w/w dokumentacji wskazano zasięgi trzech rodzajów obszarów ochronnych: obszar najwyŜszej ochrony (ONO), obszar wysokiej ochrony (OWO) i obszar zwykłej ochrony (OZO). Dokumentację zatwierdzono decyzją Ministra OŚZNiL (KDH/013/5876/96 z 11.05.1996 r.). Zatwierdzenie dokumentacji obszarów ochronnych nie tworzy podstaw formalno-prawnych do ochrony terenu GZWP i obszaru jego zasilania, gdyŜ strefy ochronne nie zostały utworzone odrębną decyzją dyrektora RZGW (zgodnie z art. 51-61 Ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo Wodne). Strefy ochronne uwzględniono jednak w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Kielce (2000). Ze względu na dotychczasowy brak regulacji formalno - prawnych co do zakresu ochrony określonego w/w dokumentacji (Herbich i in 2011)¹¹, rekomenduje się zachowanie maksymalnego udziału powierzchni biologicznie czynnej w obszarach ONO, OWO i OZO.

11 Herbich P, Mikołajków J., Skrzypczyk L., 2011, Wybrane problemy ustanawiania obszarów ochronnych głównych zbiorników wód podziemnych, Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego 445, 179:192

S G G W K a t e d r a A r c h i t e k t u r y K r a j o b r a z u 304 Tabela 9.3.1. Charakterystyka wybranych cech stref ochronnych ujęć wód podziemnych

Nazwa i nr ujęcia

Decyzja o ustanowieniu strefy Obszary objęte ochroną pośrednią i/lub bezpośrednią

Strefy ochronne dla ujęć połoŜonych w granicach miasta Ujęcie

Kielce-Białogon nr 51

Nr 5/2005 Dyrektora RZGW w Krakowie z dnia 26.08.2005 r. Dz.

Urz. Woj. Święt. Nr 220 z dnia 14.09. 2005 r., poz. 2610

o bezpośrednia w całości w granicach miasta

93 z dnia 1.03.1994 – obowiązujące do 31 grudnia 2012

o bezpośrednia w całości w granicach miasta

o. pośrednia częściowo w granicach miasta

o bezpośrednia w całości w granicach miasta

o. pośrednia częściowo w granicach miasta

Strefy ochronne dla ujęć połoŜonych poza obszarem miasta Wola Kopcowa

w gminie Masłów

decyzją Wojewody Kieleckiego znak:

OS.I.6210/192/96 z dnia 17.10.1996 r. – obowiązujące do 31 grudnia 2012

o. pośrednia częściowo w granicach miasta

Dla wszystkich ze stref wymienionych w tabeli 9.3.1, w decyzjach o ich ustanowieniu, wskazano zakazy, które mogą wpływać na politykę przestrzenną gminy.

Charakterystykę wybranych zakazów dla kaŜdego z ujęć, w podziale na zakazy dotyczące obszarów ochrony bezpośredniej i pośredniej, przedstawia tabela 9.3.2.

Szczegółowa charakterystyka stref ochrony ujęć wód podziemnych, znajduje się w rozdziale dotyczącym hydrogeologii.

Po 31 grudnia 2012 roku naleŜy zwrócić uwagę na moŜliwość zmiany zasięgu