punktów funkcyjnych
PLIK WEWN.:
do aktualizacji słownika;
Z 1 zapytanie: użytkownik może sprawdzić pisownię słowa (wyszukać informację) w słowniku (pliku wewnętrznym) bez aktualizacji słownika i bez wyprowadzania danych pochodnych (brak obliczeń i realizacji algorytmu innego niż wyszukiwanie).
WEJŚCIE:
1. Nazwa pliku do sprawdzenia
PLIK ZEWN.:
1. Dokum ent do
« n r i* v r
w V ZAPYTANIE:
1. Jak się Piszc S Ł O W N IK
"im m a n e n tn y " ?
O R T O G R A F IC Z N Y
WYJŚCIE:
1. Liczba słów sprawdzonych 2. Liczba znalezionych
błędów
3. Lista słów z błędami ♦**
4. Lista słów brakujących
' . ,
PLIK WEWN.:
1. Słownik
Rys. 6. Typy funkcji dla aplikacji słow nik ortograficzn y ŹRÓDŁO: Opracowanie własne na podstawie [JONE98].
Dla poszczególnych typów funkcji SŁOWNIKA ORTOGRAFICZNEGO określimy następującą złożoność przetwarzania:
Plik wewnętrzny: Słownik średni
Plik zewnętrzny: Dokument do sprawdzenia prosty
WE: Nazwa dokumentu do sprawdzenia- proste
WY: Liczba słów sprawdzonych proste
Liczba znalezionych błędów proste
Lista słów z błędami proste
Lista słów brakujących proste
ZAP: Jak się pisze "..." ? proste
Rozmiar funkcjonalny SŁOWNIKA ORTOGRAFICZNEGO zatem będzie się kształtował zgodnie z danymi zaprezentowanymi w tablicy 8.
Tablica 8. Rozmiar funkcjonalny dla aplikacji słownik ortograficzny
Poziom złożoności Prosty Średni Złożony SUMA
Typy funkcji
Wejścia 1*3 0 * 4 0 * 6 3
Wyjścia 4*4 0*5 0*7 16
Zbiory wewnętrzne 0*7 1*10 0*15 10
Zbiory zewnętrzne 1*5 0 * 7 0*10 5
Zapytania 1*3 0* 4 0*6 3
NPF 37
ŹRÓDŁO: Opracowanie własne na podstawie [JONE98],
3.7 Rozmiar funkcjonalny - podsumowanie
W wyniku zsumowania wszystkich wag dla wszystkich typów funkcji otrzymuje się rozmiar funkcjonalny (NPF). A zatem, aby go uzyskać należy w projektowanym systemie:
^ określić rodzaj obliczeń,
^ wyznaczyć granice aplikacji',
^ określić moduły projektu (funkcje użytkownika)',
^ wyróżnić wszystkie występujące w systemie typy funkcji, tj. wejścia, wyjścia, zbiory zewnętrzne i wewnętrzne oraz zapytania dla każdego modułu;
^ w stosunku do każdego z wyróżnionych typów funkcji określić poziom złożoności ich przetwarzania biorąc pod uwagę trzystopniową skalę;
^ przypisać wszystkim wejściom, wyjściom, zapytaniom i zbiorom odpowiednie wagi na podstawie standardowych tablic (tablica 5 i 7);
^ zsumować otrzymane wagi, co daje w rezultacie nieostateczną liczbę PF.
W kolejnym etapie oblicza się czynnik korygujący, stanowiący ocenę środowiska i kompleksowości przetwarzania dla projektu lub aplikacji jako całości.
4 Czynnik korygujący (wer. 4.1 IFPUG) 4.1 Parametry wpływu
Suma ważonych typów funkcji charakterystycznych dla danego systemu daje nieostateczny wynik metody punktów funkcyjnych dla SI. Rezultat ten jest jedynie pośredni, gdyż wymaga on poprawki ze względu na inne czynniki występujące w projektowanym systemie, tzw. parametry wpływu. Stosuje się je jako korektę do poprzednich wyników, gdyż mają one również wpływ na prace
73
projektowe. Listę parametrów wpływu dotąd obowiązujących, chociaż wyróżnionych ju ż przez A. Ałbrecht'a i tylko nieco zmodyfikowanych w 1984 roku (brak zmian Ćo do nich w wersji 4.0 i 4.1 CPM), prezentuje tablica 9.
Tablica 9. Parametry wpływu w metodzie PF
<TBODY>Generalne charakterystyki systemu
Krótki opis
1. Przesyłanie danych Ile jest urządzeń komunikacyjnych pomagających w transferze lub wymianie informacji z aplikacją lub systemem ? 2. Przetwarzanie
rozproszone
Jak traktuje się rozproszone dane i funkcje przetwarzania ?
3. W ydajność Czy użytkownik wymaga określonego czasu odpowiedzi lub określonej szybkości przesyłania danych ?
5. Stopa transakcji Jaka jest częstotliwość realizacji transakcji na dzień, tydzień, miesiąc, etc.?
8. Aktualizacja on-line Ile plików wewnętrznych aktualizuje się przez transakcje on-line ?
9. Przetwarzanie złożone Czy w aplikacji występuje znaczące przetwarzanie logiczne lub matematyczne ? 10. W ielokrotna używalność Czy aplikację należy projektować dla
zaspokojenia wymagań pojedynczego użytkownika, czy wielu użytkowników ? 11. Łatwość instalacji Jak trudna jest konwersja danych z
poprzedniego systemu i jego instalacja ? 12. Łatwość obsługi Jak sprawne i/lub zautomatyzowane są
procedury uruchomieniowe, tworzenia kopii zapasowych oraz odzyskiwania informacji ? 13. W ielokrotna lokalizacja Czy aplikację należy projektować w celu jej
instalacji w wielu m iejscach dla wielu organizacji ?
14. Łatwość wprowadzania zmian
Czy aplikację należy projektować tak, aby łatwe było wprowadzanie zmian
?</TBODY>
ŹRÓDŁO: Opracowanie własne na podstawie [IFPU94],
74
Każdy z wyróżnionych 14-stu parametrów może być reprezentowany w danym systemie i może mieć zróżnicowany wpływ w ramach tego systemu.
Dlatego określono ilościowo stopień, do którego charakterystyki te mogą wpływać na SI:
> nie reprezentowane lub bez wpływu = 0
> nieznaczny wpływ = 1
> umiarkowany wpływ = 2
> średni wpływ = 3
> znaczny wpływ = 4
> silny wpływ = 5
Każdy z parametrów wpływu powinien być zatem oceniony przez użytkownika systemu w skali od 0 do 5 punktów. Ocena 3 punkty jest przyjmowana za średnią. W wyniku zsumowania stopni wpływu otrzymujemy tzw.
całkowitą wartość wpływu (F), która decyduje o wartości czynnika korygującego. W skaźnik ten wykorzystuje się w stosunku do pośredniego rezultatu pomiaru m etodą punktów funkcyjnych (rozmiaru funkcjonalnego), aby uzyskać ostateczną liczbę PF.
W IFPUG Counting Practices Manuał wszystkie parametry wpływu są dokładnie opisane i zaw ierają szczegółowe kryteria oceny. Ułatwia to określenie stopnia wpływu każdego z nich8.
4.2 Kalkulacja ostatecznej liczby PF
W celu obliczenia czynnika korygującego (C) stosuje się następującą formułę:
C = 0 .6 5 + (0.01 * F), przy czym:
C — czynnik korygujący ze względu na złożoność przetwarzania,
F - złożoność przetwarzania otrzymana jako suma wszystkich stopni wpływu głównych parametrów aplikacji (parametrów wpływu), 0.65 - liczba dostosowywująca9.
8 Np. dla parametru "w prow adzanie danych on-line " ocena 0-2 pkt. oznacza, że - o danych wprowadza się interaktywnie, ocena 3-4 pkt. oznacza, że 15-30% anyc wprowadza się w ten sposób, zaś ocena 5 pkt. świadczy o tym, że powyżej 30 fc anyc wprowadza się interaktywnie.
9 Liczbę d o stosow yw ującą w yprow adzono w następujący sposób:
♦ Założono, że czynnik korygujący (C) dla średniego projektu pow inien w ynosić 1.
♦ O bliczono śre d n ią złożoność przetw arzania (F):
F = 1 4 * 2 . 5 = 35,
gdzie występuje 14 parametrów wpływu ze średnim stopniem wpływu 2.5. a syma na złożoność przetwarzania (F) dla projektu wynosi 7 0 (14*5), minimalna natonuast
W takim razie ostateczny rozmiar system u wyrażony w punktach funkcyjnych otrzymamy z następującego wzoru:
LPF = NPF * C,