z uczestnictwa w grze jest takie samo dla wszystkich uczniów, którzy dostają non-stop informację zwrotną na temat ich pracy.
b) zasoby zastane do wykorzystania: nie dotyczy
c) zasoby do zamówienia:
Przetłumaczenie części książki Lee Sheldona The Multiplayer Classroom: Designing Coursework as a Game (Course Technology PTR, 2011) zawierającej zbiór dobrych praktyk w zakresie projektowania zajęć jako gry oraz wskazówki praktyczne, jak zaprojektować własny kurs w ten sposób; ewentualnie nawiązanie kontaktu z autorem, który może pomóc, wskazując kolejne udane próby pracy tą metodą w szkołach.
E Pogłębiona analiza źródeł wtórnych (desk research), tj. jak największej liczby przy-kładów pracy tą metodą i nawiązanie kontaktu z autorami.
E Ewentualnie: zamówienie aplikacji do prowadzenia gry zliczającej punkty po-szczególnych grup, będącej sylabusem i bazą wszystkich misji, zadań i wskazówek, pokazującej stopnień zaawansowania poszczególnych grup i indywidualne wyni-ki uczniów. Najlepiej, gdyby była to jedna aplikacja, która mogłaby być dostosowy-wana do potrzeb różnych przedmiotów.
E Materiały do szkoleń, przykłady misji, zadań dla poszczególnych przedmiotów (przynajmniej do pewnego stopnia wpisane w podstawę programową), propo-zycje sposobów oceniania, przewodnik po scenariuszu dla uczniów i nauczycieli, lista dobrych praktyk (jeśli to możliwe – opisanych i skomentowanych przez eks-pertów)
d) konieczne warunki techniczne
Minimum: wifi, rzutnik i laptop dla nauczyciela.
Praktyczne i celowe wykorzystywanie oraz prezentacja wie-dzy i umiejętności – uczenie rodziców
Główne kompetencje rozwijane w ramach scenariusza: umiejętności społeczne, komunikacyjne, przekazywania wiedzy. Doskonalenie umiejętności uczenia się. Umie-jętność posługiwania się TIK i wykorzystywania ich na co dzień (pobocznie).
Testowana w ramach pilotażu metoda pracy:
Możliwa do zastosowania na wszystkich przedmiotach metoda polegająca na za-mianie ról w klasie, kiedy uczniowie stają się podczas fragmentu lekcji lub jej całości
Wdrożenia metodyczne i zalecany program szkoleniowy
uczniami i rodzicami, a także do doskonalenia ich umiejętności wyszukiwania, oceny i prezentacji wiedzy.
Wdrożenie sprzętowe, któremu towarzyszy:
Laptop dla każdego nauczyciela, rzutnik i tablet do rysowania w każdej klasie.
1. Rozwijane umiejętności uczniów
Z podstawy programowej
Uczeń rozwija wszystkie kompetencje wpisane w podstawę programową danego przedmiotu. Mogą one być realizowane tak samo jak przy innych metodach dydaktycz-nych.
Umiejętności dodatkowe:
Uczeń:
E potrafi zaplanować pod okiem nauczyciela lekcję, podczas której zrealizuje okre-ślonymi metodami (jako współprowadzący) założone cele edukacyjne;
E uczy się świadomie i odpowiedzialnie;
E potrafi skorzystać z posiadanej wiedzy w praktyce;
E skutecznie komunikuje się z innymi i jasno wyraża swoje myśli;
E umie słuchać innych;
E potrafi pracować w grupie;
E sięga do nowych źródeł (w tym do zasobów internetowych) i potrafi je wstępnie opracować;
E wykorzystuje TIK do prezentowania swojej wiedzy i przekazywania jej innym, po-trafi stworzyć prostą prezentację multimedialną;
E umie obsługiwać rzutnik multimedialny lub inne narzędzie o podobnym zastoso-waniu, (np. umie za jego pomocą wyświetlić pojedyncze komunikaty: zdjęcia, tek-sty, slajdy prezentacji multimedialnej, filmy, strony internetowe);
E wie o istnieniu serwisów internetowych, blogów, systemów typu wiki, narzędzi do kolektywnego tworzenia treści online (wie o istnieniu narzędzi do tworzenia treści);
E potrafi stworzyć prosty quiz/test z wykorzystaniem odpowiedniej aplikacji.
2. Osoby realizujące wprowadzenie nowej metody w szkole:
Nauczyciele przedmiotowi przy wsparciu dyrektora, pedagoga szkolnego, bibliote-ki szkolnej. Charakter wprowadzania nowej metody zakłada zaproszenie do współpracy rodziców, dziadków i/lub opiekunów dzieci.
3. Przedmioty, których dotyczy interwencja:
Lekcje mogą być prowadzone w dowolnym zakresie tematycznym, na każdych za-jęciach przedmiotowych.
4. Przebieg wdrożenia
a) Opis realizacji
Uczenie innych jest jedną ze skuteczniejszych metod angażujących uczniów w pro-ces uczenia się – motywuje do bardziej dokładnego wyszukiwania informacji, zachęca do formułowania własnych sądów, uczy formułowania argumentów i dodaje pewności siebie. Metoda ta została rozpowszechniona przez Jean-Pola Martina, który na początku lat 80. zaproponował ją swoim studentom, a potem rozwinął do formy rozbudowanej metodologii zawierającej konkretne rozwiązania edukacyjne. Uczniowie – w sytuacji konieczności przekazania przyswojonej wcześniej wiedzy innym – łączą teorię z do-świadczeniem oraz interakcją z innymi, co przede wszystkim daje im punkt odniesienia, umieszcza abstrakcyjną wiedzę w konkretnym kontekście i nadaje temu kontekstowi znaczenie. W konsekwencji proces ten doprowadza do szybszego, trwalszego i bardziej zakorzenionego w doświadczeniu przyswojenia materiału.
Wdrożenie nowej metody zmienia sposób pracy na pojedynczych zajęciach danego przedmiotu lub w ich bloku, jednak warto myśleć o niej kompleksowo, ponieważ wyma-ga od uczniów (nieraz dłuższego) przygotowania się do zajęć. Praca tą metoda polewyma-ga na przygotowaniu i przeprowadzeniu przez uczniów, pod okiem nauczyciela, zajęć, na które zaproszeni zostaną ich rodzice, dziadkowie lub opiekunowie (albo też np. starsze rodzeństwo). Temat i sposób realizacji takiej lekcji wybierają sami uczniowie po kon-sultacjach z nauczycielem, razem z nim tworzą scenariusz lekcji, wybierają narzędzia, którymi chcą się posłużyć i rozdzielają między siebie role.Ważne jest, aby nie mylić tego typu pracy z wykładem czy prezentacją – tutaj rola uczniów jako przekazujących pewien wycinek zdobytej wcześniej wiedzy jest bardziej aktywna, nie sprowadza się jedynie do prezentacji. Uczniowie powinni móc przeprowadzić zarówno część bardziej wykładową, jak i ćwiczenia do danej partii materiału, mogą także konstruować samodzielnie proste testy czy quizy sprawdzające wiedzę gości.
Podczas prowadzonych przez siebie zajęć uczniowie angażują swoje emocje oraz zdolności intelektualne i poznawcze, co sprawia, że wyjątkowo silnie łączą wiedzę z praktyką i konkretną sytuacją. Zatem stworzenie odpowiedniego środowiska do pracy, zaproponowanie atrakcyjnych metod, przygotowanie gości (rodziców, opiekunów) jest
Wdrożenia metodyczne i zalecany program szkoleniowy
kazuje wiedzę z poszczególnych przedmiotów. Jednak uczniowie przejmują na pewnym etapie kontrolę nad materiałem, nad którym pracują i kształtują w sobie poczucie odpo-wiedzialności zarówno za zawartość, jak i za formę zajęć.
W trakcie zajęć przez siebie prowadzonych uczniowie mogą posiłkować się swoimi podręcznikami, komputerami w pracowni komputerowej, zasobami w bibliotece czy tablicą multimedialną, o ile szkoła jest w nią wyposażona. Wariantem tej metody jest sytuacja, kiedy cała klasa jest podzielona na trzy- lub czteroosobowe zespoły, z których każdy ma do przyswojenia niewielką porcję materiału po to, aby – wybranymi przez sie-bie metodami – przekazać tę wiedzę pozostałym uczniom w klasie. Tę wariację można traktować w zaproponowanym scenariuszu jako metodę uzupełniającą lub ćwiczenio-wą, pozwalającą na lepsze przygotowanie się do zajęć prowadzonych dla rodziców. Od decyzji nauczyciela zależy również, czy uczniowie będą przygotowywać swoje lekcje ra-czej w domu, samodzielnie wyszukując informacje na zadany temat, czy wykorzystując źródła dane przez nauczyciela, czy będą pracować nad zadaniem w szkole, na lekcjach.
b) Harmonogram:
E sierpień – wrzesień: szkolenia nauczycieli;
E lekcje prowadzone przez uczniów.
Szczegółowe terminy realizacji nowej metody powinny zostać ustalone z nauczy-cielami i w porozumieniu z dyrekcją szkoły pod koniec szkolenia ogólnego. Deklaracje poszczególnych nauczycieli powinny trafić do koordynatora projektu, który będzie czu-wał nad terminową realizacją zadań.
c) Rezultaty:
Minimum dwa scenariusze lekcji prowadzonych przez uczniów dla rodziców w każdej klasie, w której będzie prowadzone wdrożenie nowej metody.
d) Przykłady, gotowe zasoby itp.
Zbiór przykładowych lekcji, pomysły na narzędzia do wykorzystania podczas zajęć.
5. Przygotowanie wdrożenia:
a) szkolenia:
Szkolenia dla nauczycieli w zakresie pracy nową metodą.
b) zasoby zastane do wykorzystania:
Można skorzystać z pracowni komputerowych, zasobów biblioteki szkolnej, inter-netu i każdego dostępnego w szkole sprzętu,który uczniowie mogą wykorzystać do
kon-c) zasoby do zamówienia: (gotowe do września)
Gotowe scenariusze i propozycje pracy z uczniami, opis dobrych praktyk.
d) konieczne warunki techniczne
(łącze, dodatkowe domeny itp., połączenie nowego sprzętu lub działań z istniejącą infrastrukturą szkolną):
Nie dotyczy.
Potencjalne zagrożenia:
Brak współpracy ze strony rodziców.
Warto zadbać w szkole o wsparcie rodziców dla wdrożenia nowego scenariusza, zorganizować spotkanie lub porozmawiać z nimi o tym podczas okresowego zebrania dla rodziców. Powinni oni być przygotowani na uczestniczenie w odmiennej sytuacji edukacyjnej i akceptować jej wyniki bez względu na skalę powodzenia eksperymentu.