Semantyka roli funkcjonalnej

Według semantyki roli funkcjonalnej treść reprezentacji umysłowej jest ustanawiana na mocy roli przyczynowej, jaką dana reprezentacja pełni w systemie, czyli zależy od jej aktual-nych i potencjalaktual-nych relacji przyczynowych wobec inaktual-nych reprezentacji oraz – jak wskazuje Świątczak – danych wejściowych i danych wyjściowych⁹⁰. Koncepcja determinowania treści poprzez funkcjonalne odniesienie do innych treści jest inspirowana tym, jak wyglądają kon-strukcje wiedzy, którymi dysponuje człowiek.

W nauce systemy definicji i relacji są nieodzowne. Aby zrozumieć definicję lub relację, należy odnieść się do innej definicji czy relacji. Funkcjonalne teorie pochodzenia treści⁹¹ zakłada-ją, że treść reprezentacji umysłowej jest osadzona w jej przyczynowych, obliczeniowych lub inferencyjnych relacjach do innych reprezentacji umysłowych. W odniesieniu do skali usie-ciowienia reprezentacji, można mówić o holizmie, w którym treść reprezentacji umysłowej zależy od jej obliczeniowych bądź inferencyjnych relacji z wszystkimi pozostałymi reprezen-tacjami, o lokalizmie (lub molekularyzmie), w którym treść reprezentacji umysłowej zależy tylko od relacji z niektórymi pozostałymi reprezentacjami, a także o atomizmie, przyjmu-jącym, że treść pojedynczej reprezentacji nie zależy od żadnych jej relacji do pozostałych

się przede wszystkim: (a) przyczynowe teorie współzmienności, wedle których – mówiąc bardzo ogólnie – okre-ślonym zmianom zachodzącym w otoczeniu zewnętrznym systemu towarzyszą przyczynowo wywołane przez nie odpowiednie zmiany w systemie − i w tym sensie system ma charakter reprezentacyjny […] oraz (b) teorie teleologiczne, wedle których system (tu organizm) jest biologicznie przystosowany do działania w określonym celu, a wśród jego zadań jest też funkcja reprezentowania, która przysługuje pewnym stanom systemu, np.

stanom przekonaniowym […]; (2) teorie roli funkcjonalnej, które przede wszystkim dotyczą treści reprezen-tacji mentalnych, a te konstytuowane są ze względu na ich rolę przyczynową, jaką mają w systemie, włączając dane na sensorycznym wejściu i wyjściu systemu […]; (3) teorie reprezentacji jako „przewodnika” (guidance) kierującego działaniem systemu i to w taki sposób, że wyznaczają działanie podmiotu w świecie” – U. Żegleń, O naturze, rodzajach i sposobie istnienia reprezentacji umysłowych, „Analiza i Egzystencja” 2010, 11, s. 157.

Pełna bibliografia do cytatu i artykuł pod adresem: http://usfiles.us.szc.pl/pliki/plik_1321622960.pdf.

89 B. von Eckardt, op.cit., s. 528.

90 G. Segal, A Slim Book about Narrow Content, Cambridge, MA 2000, rozdział Narrow Functionalism, s. 88 i dalsze.

91 Stanowisko to zostało opracowane niezależnie tak w filozofii, jak i w kognitywistyce, gdzie bywa określane jako ‘semantyka proceduralna’.

37

stanów umysłowych. Można również wyróżnić stanowisko solipsystyczne, które orzeka, że treść reprezentacji umysłowej nie zależy od jakichkolwiek zewnętrznych czynników, czyli czynników spoza właściwego lub pierwotnego systemu poznawczego⁹². W takim wypadku reprezentacje mogą być ze sobą powiązane lokalnie lub całościowo, lecz te zależności funk-cjonalne, obliczeniowe lub inferencyjne, mają miejsce jedynie wewnątrz umysłu⁹³. W ujęciu Blocka „znaczeniem⁹⁴ reprezentacji umysłowej jest rola, którą pełni ona w poznaw-czym życiu podmiotu działającego, na przykład w postrzeganiu, myśleniu i podejmowaniu decyzji. Jest to rozszerzenie dobrze znanego »zastosowania« teorii znaczenia, według któ-rej znaczeniem słowa jest jego użycie w komunikacji oraz bardziej ogólnie, w interakcjach międzyludzkich. Semantyka roli funkcjonalnej uzupełnia zastosowanie zewnętrzne przez włączenie i użycie roli symbolu wewnątrz komputera lub mózgu. Przywołane zastosowania są nie tylko faktyczne, lecz i kontrfaktyczne: chodzi nie tylko o to, jaki skutek przynosi myśl, lecz i o to, jakie mogłaby przynieść, gdyby wywołało ją coś innego lub inne były pozostałe stany umysłowe”⁹⁵.

Smantyka roli funkcjonalnej może pojawiać się w wersji dwu- lub jednoczynnikowej. W pierw-szym ujęciu znaczenie składa się z wewnętrznego, wąskiego aspektu, który jest wyznaczony przez role funkcjonalne pełnione wewnątrz jednostki oraz z zewnętrznego (referencyjnego czy teorioprawdziwościowego) aspektu znaczenia. Przykład, na który powołuje się Block, dotyczy Supermana i Clarka Kenta – znanej postaci z komiksów. Pod względem zewnętrznego aspektu zdania „Superman leci” i „Clark Kent leci” są tożsame, ponieważ mówią o jednej i tej samej osobie. Wyrażenia te odróżnia aspekt wąski. Gdyby jednak porównywane było zdanie „Woda w jeziorze jest zielona” wypowiedziane na Ziemi przez Jana Kowalskiego ze zdaniem „Woda w jeziorze jest zielona” wypowiedzianym przez bliźniaka Jana Kowalskiego na Ziemi

bliźnia-92 D. Pitt, op.cit., s. 15.

93 G. Harman, (Non-Solipsistic) Conceptual Role Semantics, w zbiorze: New Directions in Semantics, red. E. Le-pore, Londyn 1987, s. 55–81. Harman wskazuje, że solipsyzm – choć teoretycznie możliwy – nie jest trafnym stanowiskiem w przypadku semantyki roli funkcjonalnej, por. M. Greenberg, G. Harman, Conceptual Role Semantics, w zbiorze: Oxford Handbook of Philosophy of Language, red. E. Lepore, B. Smith, Oksford 2007, http://www.princeton.edu/~harman/Papers/CRS.pdf, s. 2 [dostęp – kwiecień 2012].

94 Autorzy, jak Block i Dretsky używają angielskich określeń ‘meaning’ i ‘content’ zamiennie. Wydaje się, że korzystanie z tych pojęć wymaga szczególnej uwagi, zwłaszcza wobec rozważań semantycznych i z zakresu teorii nauki.

95 N. Block, Functional Role Semantics, w: The MIT Encyclopedia of the Cognitive Sciences, op.cit., s. 331.

1. Formy reprezentacji umysłowych

czej, to aspekt szeroki byłby tym, co je odróżnia⁹⁶. Na rzecz koncepcji dwuczynnikowej przema-wia stanowisko w sprawie wskaźnikowych (indexical) myśli i twierdzeń, czyli twierdzeń, których prawdziwość zależy od tego, kto i w jakich okolicznościach je wypowiada. Choćby w zdaniu

„ja jestem szczęśliwy”, wypowiadanym przez dwie różne osoby, „ja” – z jednej strony odnosi się do tego samego obiektu, czyli wypowiadającego owe słowa, z drugiej zaś dotyczy dwojga różnych ludzi⁹⁷. Stephen White używa rozróżnienia na czynniki wewnętrzne i zewnętrzne nie tylko w odniesieniu do wyrażeń wskaźnikowych, ale do wszystkich wyrażeń referencyjnych⁹⁸. Przykładem ujęcia semantyki roli funkcjonalnej jako jednoczynnikowej jest koncepcja Gil-berta Harmana. W stanowisku dwuczynnikowym rola funkcjonalna kończy się na zmysłach i organach granicznych danej osoby, tj. na oddzielającej ją od środowiska skórze. Są to, zwa-ne tak przez Blocka, role krótkiego zasięgu (short-arm). Koncepcje semantyki roli funkcjo-nalnej w wersji jednoczynnikowej mówią zaś o tym, że rola funkcjonalna sięga w świat, czyli ma daleki zasięg (long-arm). Koncepcja Harmana włącza do roli o szerokim zasięgu to, co zwolennicy koncepcji dwuczynnikowej włączali do czynnika referencyjnego, lecz nie odwo-łuje się do oddzielnego wąskiego aspektu znaczenia⁹⁹.

Podsumowując – choć semantyka roli funkcjonalnej wydaje się spójna, to (co podkreśla choćby Urszula Żegleń¹⁰⁰) koncepcja ta napotyka na nierozwiązywalne problemy. Biorąc pod uwagę złożoność ludzkich systemów reprezentacyjnych oraz różnice indywidualne, zadanie opisania relacji przyczynowych, w których musi znajdować się określona reprezentacja, by być reprezentacją o takiej, a nie innej treści, okazuje się nierealne. Zwolennicy semantyki roli funkcjonalnej odwołują się w kontrargumencie do kategorii podobieństwa treści, niemniej niezwykle trudno jest precyzyjnie określić uniwersalne kryterium podobieństwa¹⁰¹.

96 Ibidem, s. 331.

97 Ibidem, s. 332.

98 S.L. White, Partial Character and the Language of Thought, „Pacific Philosophical Quarterly” 1982, 63, s. 347–365.

99 Por. M. Greenberg, G. Harman, Conceptual Role Semantics, op.cit.

100 U. Żegleń, Wprowadzenie do problematyki filozofii umysłu, „Kognitywistyka i Media w Edukacji” 1998, 1, s. 111–129, zwłaszcza s. 120 i dalsze.

101 B. Świątczak, Treść umysłu, op.cit., s. 28.

39