socjologiczne (referuje dr hab. Aleksandra Grzymała-Kazłowska);
Przewodnicząca przeszła do omówienia kolejnej sprawy w porządku obrad, a mianowicie nadania stopnia doktora habilitowanego dr Grażynie Szymańskiej-Matusiewicz.
O zabranie głosu i krótkie przedstawienie tej sprawy poprosiła prof. Aleksandrę Grzymałę-Kazłowską, która pełniła funkcję pani sekretarz Komisji Habilitacyjnej w tym postępowaniu
Prof. Grzymała-Kazłowska poinformowała, że posiedzenie Komisji Habilitacyjnej odbyło się w formie wideokonferencji, zgodnie z zaleceniami Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. Przewodniczącym Komisji Habilitacyjnej był prof. dr hab. Marek Szczepański (Uniwersytet Śląski w Katowicach). Recenzentami w postępowaniu byli: prof. dr hab. Dorota Praszałowicz (Uniwersytet Jagielloński w Krakowie), dr hab. Katarzyna Warmińska-Zygmunt (Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie) oraz dr hab. Sławomir Łodziński (Uniwersytet Warszawski). Członkiniami Komisji byli dr hab. Joanna Konieczna-Sałamatin (Uniwersytet Warszawski) oraz dr hab. Izabela Grabowska-Lusińska (SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny w Warszawie). Funkcję pani sekretarz pełniła referująca tę sprawę dr hab. Aleksandra Grzymała-Kazłowska (Uniwersytet Warszawski).
Prof. Grzymała-Kazłowska rozpoczęła od krótkiego przedstawienia sylwetki Habilitantki. Dr Grażyna Szymańska-Matusiewicz jest adiunktem na Wydziale Socjologii UW.
Stopień doktora uzyskała w 2011 r.
Jako główne osiągnięcie naukowe dr Szymańska-Matusiewicz wskazała monografię pt.: „Vietnamese in Poland: From Socialist Fraternity to the Global Capitalism Era” wydaną w 2019 r. przez wydawnictwo Peter Lang. Pozostały dorobek stanowi siedemnaście tekstów (w tym dziesięć artykułów w czasopismach i siedem tekstów w pracach zbiorowych) opublikowanych po uzyskaniu stopnia doktora. Zdobyła granty Opus i Sonata, współpracuje z amerykańskimi badaczami. Kilkanaście razy występowała podczas konferencji, głównie zagranicznych. Prowadziła dydaktykę w licznych jednostkach UW. Wypromowała dwudziestu licencjatów, promowała także prace magisterskie, pełni funkcję promotorki pomocniczej w jednym przewodzie doktorskim. Zasiada również w różnych gremiach kolegialnych. Jest znana jako ekspertka, która wypowiada się na temat mniejszości wietnamskiej w Polsce i opublikowała szereg tekstów popularnonaukowych o tej tematyce.
Komisja Habilitacyjna zgodnie uznała, że przedstawione do oceny osiągnięcie naukowe wnosi istotny wkład w rozwój nauk społecznych, zwłaszcza w zakresie studiów migracyjnych i socjologii migracji.
Prof. Grzymała-Kazłowska na początku przytoczyła opinię prof. Doroty Praszałowicz.
Prof. Praszałowicz zwróciła uwagę na jednorodny charakter badań dr Szymańskiej-Matusiewicz, która od lat bada społeczność wietnamską w Polsce. Książkę habilitacyjną recenzentka nazywa przykładem socjologii migracji z elementami antropologii i socjologii historycznej. Jest to praca interdyscyplinarna, w dużej mierze korzystająca z podejścia antropologicznego i etnograficznego, ale również uwrażliwionego na kwestie historyczne, a poza tym wykraczającego poza sferę deskryptywną, ponieważ materiał empiryczny stanowi punkt wyjścia do refleksji na temat mechanizmów zachowań migracyjnych, ciągłości i przekształceń, wzorów mobilności i adaptacji. Innymi zaletami wymienionymi przez recenzentkę były bardzo dobre osadzenie badań w literaturze międzynarodowej z zakresu migracji oraz zmian społeczno-kulturowych, a także dojrzała i oryginalna interpretacja zebranego materiału. Badania opierały się na wywiadach w Polsce i Wietnamie, obserwacji uczestniczącej w obu krajach, analizie prasy i portali migracyjnych, a także analizie przykładów z literatury dotyczących doświadczeń Wietnamczyków. Prof. Praszałowicz doceniła wrażliwość Habilitantki pozwalającą jej dostrzec złożoność sytuacji wietnamskich migrantów oraz kompetencje kulturowe na wysokim poziomie. Wśród zastrzeżeń recenzentka wymieniła niemal całkowity brak informacji na temat diaspory wietnamskiej w świecie, brak odniesień do koncepcji postkolonializmu, momentami niewystarczające rozważanie tematu transferów wiedzy oraz nieobecność systematycznego omówienia danych nt. naturalizacji migrantów wietnamskich w Polsce. Inne publikacje Habilitantki również zostały przez prof. Praszałowicz ocenione wysoko, podobnie jak działalność dydaktyczna i organizacyjna.
Prof. Grzymała-Kazłowska przekazała, że prof. Sławomir Łodziński zwrócił uwagę na spójność dorobku Habilitantki, na jej dynamiczny rozwój badawczy oraz udane połączenie perspektywy antropologicznej i socjologicznej. Docenił bardzo dobre osadzenie empiryczne badań oraz łączenie ich z koncepcjami teoretycznymi. Poprzez analizę w szerszym kontekście historycznym dr Szymańska-Matusiewicz podjęła próbę przezwyciężenia ograniczeń wcześniejszych badań w zakresie tej tematyki. Włączyła do rozważań problemy powrotu do Wietnamu, transferów społecznych, uwypuklenie transnarodowego charakteru migracji. Recenzent podkreślił pionierskość badanego tematu, szerokie wykorzystanie nowych koncepcji migracyjnych oraz wagę badań terenowych w Polsce i Wietnamie. Jako pewne niedoskonałości wskazał nie do końca wydobyty opis społeczności wietnamskiej w Polsce w ciągu ostatnich trzydziestu lat (chociaż znalazł się on w innych publikacjach Habilitantki), niewykorzystanie danych ze spisu powszechnego w 2011 r. oraz niewielką liczbę odniesień do polityki migracyjnej Polski i brak porównania do sytuacji Wietnamczyków w Republice Czeskiej.
Następnie prof. Grzymała-Kazłowska przytoczyła opinię dr hab. Katarzyny Warmińskiej-Zygmunt, która przede wszystkim zwraciła uwagę na to, że chociaż dr Szymańska-Matusiewicz cały czas pisze o społeczności wietnamskiej w Polsce, to jednak w różnych tekstach zajmuje się różnymi zagadnieniami w obrębie tej tematyki. Pewną słabością jej prac jest stosunkowo niewielkie odniesienie do teorii, mimo na ogół wystarczającej bibliografii. Zastrzeżenie to Recenzentka sformułowała zarówno w stosunku do monografii, jak i w stosunku do innych tekstów, aczkolwiek zauważyła, że w nich teorii jest nieco więcej, być może ze względu na ich skondensowany format. Inna uwaga dotyczyła pewnej niespójności we wskazywaniu celów badawczych w monografii. Opis metodologii i próby badawczej czasami był nieco nieprecyzyjny. Niemniej praca dr Szymańskiej-Matusiewicz stanowi wielowątkową analizę, która dostarcza nam znacznej wiedzy na temat tej grupy społecznej w Polsce w odniesieniu do kontekstu historycznego i politycznego.
Prof. Izabela Grabowska-Lusińska w swojej opinii podkreśliła, że Habilitantka zdecydowanie współkształtuje dyskurs naukowy w zakresie migracji Wietnamczyków, nie tylko w Polsce, ale także i poza nią, chociaż jej wskaźniki w Google Scholar są niewysokie (51 cytowań we wrześniu 2020 r., Indeks Hirscha 4). Niemniej, większość z tych tekstów jest nowa, więc liczba cytowań z pewnością będzie rosła. Jest zapraszana na konferencje oraz wykłady. Prof. Grabowska-Lusińska zwróciła uwagę na nie do końca powiązaną ze sobą w sposób klarowny koncepcję teoretyczną w kontekście wykorzystania różnych pojęć i perspektyw. Wykorzystano stosunkowo niewiele materiału badawczego w postaci bezpośrednich cytatów. Praca jest jednak bardzo wartościowa i na pewno stanowi istotny wkład w rozwój dyscypliny.
Dr hab. Konieczna-Sałamatin zwróciła uwagę na unikalność badań Habilitantki poświęconych Wietnamczykom w Polsce przed 1989 r. oraz na fakt, że w dużej mierze koncentruje się ona na migracjach powrotnych z Polski do Wietnamu i transferze wiedzy ukrytej. Podkreśliła również rolę Habilitantki jako ekspertki w Polsce, również poza akademią.
W czasie obrad wszyscy członkowie Komisji Habilitacyjnej podtrzymali swoją pozytywną ocenę dorobku kandydatki i rekomendacje do nadania jej stopnia doktora habilitowanego, przedstawiając główne tezy zawarte w swoich recenzjach i opiniach. Prof.
Grzymała-Kazłowska w trakcie dyskusji podkreśliła, że książka dr Szymańskiej-Matusiewicz jest bardzo ciekawą analizą, bogatą w swojej treści. Doceniła także bardzo dobre przygotowanie kulturowe i językowe Habilitantki do prowadzenia badań, ponieważ zna ona język wietnamski i w nim prowadzi badania. Również innowacyjność podejścia badawczego zasłużyła w opinii prof. Grzymały-Kazłowskiej na uznanie.
Komisja Habilitacyjna nie miała wątpliwości co do spełnienia przez dr Grażynę Szymańską-Matusiewicz wszelkich warunków kwalifikujących do nadania stopnia doktora
habilitowanego. W głosowaniu nad podjęciem uchwały w sprawie rekomendacji dr Grażyny Szymańskiej-Matusiewicz do nadania stopnia doktora habilitowanego wzięło udział 7 osób, wszystkie głosy oddano za, nie było głosów sprzeciwu ani wstrzymujących się. Na tym prof.
Grzymała-Kazłowska zakończyła swoją wypowiedź.
Przewodnicząca podziękowała prof. Grzymale-Kazłowskiej za zreferowanie sprawy i otworzyła dyskusję.
Wobec braku zgłoszeń Przewodnicząca zamknęła dyskusję i zarządziła głosowanie tajne (za pośrednictwem systemu Ankieter) w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego dr Grażynie Szymańskiej-Matusiewicz. Wobec braku zgłoszeń dotyczących problemów z głosowaniem, Przewodnicząca poprosiła o jego zamknięcie w systemie i udostępnienie wyników.
Wyniki:
Liczba osób uprawnionych do głosowania: 27 Kworum: 14
Oddano głosów:
OGÓŁEM WAŻNYCH ZA PRZECIW WSTRZYMUJĄCYCH SIĘ
16 16 15 0 1
Wobec powyższego Przewodnicząca stwierdziła, iż Rada bezwzględną większością głosów nadała dr Grażynie-Szymańskiej-Matusiewicz stopień doktora habilitowanego w dziedzinie nauk społecznych w dyscyplinie nauki socjologiczne.
12. Uchwała RNDNS w sprawie wyznaczenia promotora rozprawy doktorskiej mgr