1. Punkt 2. uzasadnienia do uchwały powinien zawierać podstawę prawną (art. 13 ustawy o rewitalizacji)
2. Tak samo w pkt 4. należy napisać pełny odnośnik, czyli wraz z nazwą ustawy, bo w tej chwili nie wiadomo, do czego odsyła.
3. Uzasadnienie do uchwały nie spełnia warunku określonego w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnieniu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami oraz art.
3 ust. 2 pkt. 1 i 3 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji. Tekst uzasadnienia jest napisany językiem bardzo trudnym, np. pkt. 5 uzasadnienia na mglistość tekstu ok. 28.
Stoi to w sprzeczności z zasadami przejrzystości, uniwersalnego projektowania i stosowania racjonalnych usprawnień. Tekst uzasadnienia należy znacznie uprościć językowo - do poziomu mglistości tekstu 13-15.
4. Przyjęta metoda jest sprzeczna z założeniami. W założeniach (str. 8) znajduje się sformułowanie "wskaźniki powinny być relatywnie nieliczne", natomiast w metodyce (str.
17) "Starano się zapewnić przejrzystość struktury wskaźników, mimo ich mnogości i złożoności niektórych." Wobec tego należy albo zmienić założenia albo metodę. Oba warianty prowadzą do wniosku, że analizę należy przeprowadzić ponownie.
5. Barometr Warszawski nie powinien być używany jako źródło danych do wskaźników.
Jego próba wynosi ok. 1100 osób, co oznacza, że w wielu obszarach MSI odpowiedzi udzielały pojedyncze osoby. Barometr Warszawski nie jest reprezentatywny nawet na poziomie dzielnic. Nawet zsumowane wyniki dla kilku wskaźników dają efekt dość przypadkowy i trudny do wytłumaczenia, co widać na ryc. 18. Dlatego należy zrezygnować ze wszystkich wskaźników pochodzących z tego źródła, co oznacza powtórzenie całego badania.
6. Rycina 3. na str. 16 została wykonana błędnie. Jedna i ta sama informacja (liczba ludności) została pokazana za pomocą dwóch różnych metod. Należy zastosować jedyną prawidłową w tym przypadku metodę, jaką jest kartodiagram.
7. Autorzy diagnozy niepoprawnie nazywają zastosowaną metodę. Raz (str. 17) pojawia się określenie "modelowanie statystyczne", gdzie indziej "modelowanie strukturalne SEM". Na podstawie rysunków można przypuszczać, że została zastosowana jedna z metod regresji z grupy "modelowania równań strukturalnych"
(https://pl.wikipedia.org/wiki/Modelowanie_równań_strukturalnych). Przy tym nie
wiadomo, jaką dokładnie metodę zastosowano przez co diagnoza nie spełnia ustawowego warunku zastosowania weryfikowalnych metod badawczych (art. 4 ust. 1 ustawy o
rewitalizacji). Ponadto autorzy diagnozy stosują niepoprawną terminologię związaną z SEM. Nie można w jej przypadku pisać o wagach wskaźników, ale o sile korelacji między wskaźnikami wyjściowymi i wtórnymi.
Modelowanie równań strukturalnych pl.wikipedia.org
Modelowanie równań strukturalnych (ang. Structural equation modeling - SEM) to klasa wielowymiarowych, parametrycznych modeli statystycznych pozwalająca…
8. Fragment tekstu dotyczący metodyki badania, który znajduje się w rozdziale 7.
powinien zostać przeniesiony do rozdziału 6.
9. Standaryzacja wartości wszystkich wskaźników do identycznych przedziałów jest dyskusyjna. W badaniu użyto kilku wskaźników, które zawierają pojedyncze dane dalece odbiegające od reszty (patrz ryc. 6, 9, 10, 11, 12, 13, 15). Powoduje to spłaszczenie wielu wskaźników. W takiej sytuacji należało w całym badaniu zastosować raczej standaryzację w oparciu o odchylenie standardowe.
10. Niepoprawne jest nazywanie danych pochodzących ze statystyki publicznej
obiektywnymi (str. 18 i dalej) w opozycji do danych deklaratywnych. Statystyka publiczna prowadzi szereg badań, które opierają się na odpowiedziach respondentów. Takie też zastosowano w diagnozie.
11. Użycie wskaźnika "przewidywana długość życia", który posiada dane zdezagregowane wyłącznie na poziom dzielnic nie jest metodycznie poprawne. Jego zróżnicowane
wewnątrz dzielnic może być na tyle duże, że powoduje to znaczne zaburzenie wyników.
12. W obszarze "Zaangażowanie obywatelskie i kulturalne" zaskakuje brak wskaźnika odnoszącego się do budżetu obywatelskiego. Urząd miasta dysponuje obszernym
zestawem jawnych danych na temat zgłoszonych projektów, które można wykorzystać do opracowania wskaźnika.
13. Wskaźnik "siła nabywcza" powinien być przeniesiony do obszaru gospodarka, gdyż ilustruje potencjał ekonomiczny miejsca, do którego mogą dojechać mieszkańcy z innych części miasta oraz spoza niego, a nie posiadaną przez gospodarstwa domowe zasoby pieniężne.
14. Nie jest jasne, czy wskaźnik "liczba wydanych orzeczeń o niepełnosprawności" został podany w wartościach bezwzględnych czy w przeliczeniu na 1000 mieszkańców. W pierwszym przypadku byłby to błąd, gdyż rozkład wskaźnika byłby zbliżony do rozmieszczenia ludności, co prawdopodobnie widać na ryc. 31. Należy zweryfikować zastosowany wskaźnik. Proszę o udostępnienie pełnej tabeli z wartościami dla wszystkich wskaźników i obszarów MSI wraz z obliczeniami wskaźników syntetycznych w celu
weryfikacji poprawności wykonanych obliczeń.
15. Wskaźnik "odsetek adresów podłączonych do sieci wodociągowej" dotyczy
wyposażenia technicznego obiektów budowlanych. Dlatego zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o rewitalizacji powinien zostać przeniesiony ze sfery środowiskowej do
technicznej.
16. Wskaźnik "powierzchni terenów zagospodarowanych pod działalność sportową"
pokazuje raczej, gdzie jest tor wyścigów konnych, kampus AWF i stadion Legii niż
dostępność tych terenów dla mieszkańców. Dlatego użyte tego wskaźnika nie jest celowe i należy z niego zrezygnować.
17. Wskaźnik "powierzchnia terenów zieleni na 1000 mieszkańców" nie obejmuje lasów, które pełnią tą samą funkcję rekreacyjną, co parki. Wskaźnik nie powinien odnosić się do liczby ludności, ale do powierzchni. Z parków często korzystają mieszkańcy sąsiednich obszarów MSI, co bardzo zaburza rozkład przestrzenny wskaźnika.
18. Użycie wskaźnika "liczby barier architektonicznych" jest całkowicie błędne. Bariery rejestrowane były przez grupę aktywnych społecznie osób najczęściej w centrum miasta i okolicy własnego miejsca zamieszkania. Nie jest to badanie powszechne i nie może być użyte do stwierdzenia, gdzie występują bariery (zresztą znaczna ich część została już usunięta), ale raczej pokazuje rozmieszczenie miejsc zamieszkania osób
zainteresowanych tym tematem.
19. Załącznik B należy uporządkować i rozszerzyć. Dla każdego wskaźnika należy opracować metrykę, która w lewej kolumnie będzie zawierała nazwy metadanych, zaś w prawej treść metadanych. Wśród metadanych powinny się znaleźć: nazwa pełna, nazwa skrócona, sposób obliczania ze wzorem, jednostka prezentacji, wielkość próby (całkowita i dla jednostek prezentacji), pokrycie, wyjaśnienia metodyczne, precyzja, charakter
objaśniania, interpretacja, przynależność do obszaru, źródłowy zbiór danych, poziom terytorialny gromadzenia, źródło pozyskania, poziom terytorialny pozyskania, aktualność danych. Proponuję opracowanie takich metryk i zaprezentowanie ich w załączniku.
Założeniem jest zabezpieczenie miejsc pod szkoły, działania edukacyjne i zrobienie toalet w lokalach miejskich. Dodatkowo wspólnoty będą mogły aplikować o remonty ze środków unijnych na rewitalizację. Z innych obszarów miasta ze środków na rewitalizację już nie będą mogły.
Może zamiast konkretnie rowerów lepiej poruszyć temat mobilności aktywnej, jej zalet dla jakości życia i zdrowia publicznego, co podobno jest celem rewitalizacji ;), oraz konieczności zapewnienia bezpieczeństwa niechronionym. Nie machać płachtą na byka.
Zresztą potrzeby zmian propieszych są ogromne. Według mnie to bardziej inkluzywne i kompleksowe, służy osobom o ograniczonej mobilności, służy lokalnym biznesom. W tę stronę.
Nie wiem jak z jakością opracowania, ale widzę, że u mnie przede wszystkim chcą zablokować wydawanie WZ, co samo w sobie jest chwalebne i i tak mocno spóźnione (vide: Mennica).
Może dzięki temu w FSO jednak będzie szansa na sensowne zagospodarowanie i rzeczywisty mix funkcji.
https://konsultacje.um.warszawa.pl/rewitalizacja_obszar
Zajrzałem i jestem załamany jak słabo jest zrobiona jest delimitacja, ale może się czepiam, bo znam się na tym bardzo dobrze. Chyba w czwartek na spotkaniu konsultacyjnym zadam kilka trudnych pytań o:
1. niezgodność tekstu załącznika z regułami dostępności - jednolita masa tekstu trudna do przeczytania
2. niezrozumiała metodyka nie pozwalająca na weryfikację poprawności jej zastosowania
3. bardzo dyskusyjny dobór wskaźników - brak jakiegokolwiek wskaźnika dotyczącego problemów rowerowych, brak użycia wskaźnika dotyczącego budżetu obywatelskiego na zobrazowanie aktywności obywatelskiej, użycie wskaźników dot. kradzieży, które mają zupełnie inny rozkład przestrzenny niż obszary problemowe itd.
4. korzystanie z danych z barometru warszawskiego o małej próbie, więc niereprezentatywnych dla niektórych obszarów MSI
5. niejasna metodyka wielu wskaźników - np. liczba zarejestrowanych barier
przestrzennych (BAiPP, 2015) jeśli to jest na podstawie mapy barier Adama Zająca, to nie wiedziałem, że zaznaczając wysokie krawężniki na Służewie i Służewcu spowodowałem zdegradowanie tego osiedla.
Generalnie w tej chwili całość jest dla mnie do poprawienia i ponownego skonsultowania.
Odpowiedź:
dziękujemy za aktywny udział w prowadzonych przez nas konsultacjach dotyczących projektu uchwały dotyczącej wyznaczenia obszaru zdegradowanego i obszaru rewitalizacji.
Poniżej umieszczam odpowiedzi na przesłane przez Pana uwagi:
1. Punkt 2. uzasadnienia do uchwały powinien zawierać podstawę prawną (art. 13 ustawy o rewitalizacji)
Uwaga przyjęta, uzasadnienie zostanie uzupełnione.
2. Tak samo w pkt 4. należy napisać pełny odnośnik, czyli wraz z nazwą ustawy, bo w tej chwili nie wiadomo, do czego odsyła.
Uwaga przyjęta, uzasadnienie zostanie uzupełnione.
3. Uzasadnienie do uchwały nie spełnia warunku określonego w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnieniu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami oraz art.
3 ust. 2 pkt. 1 i 3 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji. Tekst uzasadnienia jest napisany językiem bardzo trudnym, np. pkt. 5 uzasadnienia na mglistość tekstu ok. 28.
Stoi to w sprzeczności z zasadami przejrzystości, uniwersalnego projektowania i stosowania racjonalnych usprawnień. Tekst uzasadnienia należy znacznie uprościć językowo - do poziomu mglistości tekstu 13-15.
Podjęta zostanie próba przeredagowania uzasadnienia w celu uproszczenia języka.
Należy jednak mieć na uwadze fakt, że uchwała odnosi się do fachowych zagadnień o znacznym stopniu złożoności, co utrudnia uproszczenie przekazu w sposób, przy którym równocześnie nie nastąpi utrata istotnych treści. Do uzasadnienia uchwały dodatkowo dołączone zostanie Streszczenie diagnozy w języku niespecjalistycznym, co powinno przyczynić się do łatwiejszej percepcji zawartych w uzasadnieniu treści.
4. Przyjęta metoda jest sprzeczna z założeniami. W założeniach (str. 8) znajduje się sformułowanie "wskaźniki powinny być relatywnie nieliczne", natomiast w metodyce (str.
17) "Starano się zapewnić przejrzystość struktury wskaźników, mimo ich mnogości i złożoności niektórych." Wobec tego należy albo zmienić założenia albo metodę. Oba warianty prowadzą do wniosku, że analizę należy przeprowadzić ponownie.
Raport diagnostyczny jest odzwierciedleniem procesu przygotowania i przeprowadzenia diagnozy. Pewne założenia wyjściowe były modyfikowane w trakcie tego procesu pod wpływem szeregu czynników i takie odstępstwo od nich jest naturalnym elementem tego procesu. Kwestia ta zostanie zasygnalizowana w poprawionym tekście raportu
diagnostycznego. Dodatkowo należy wyjaśnić, że zwiększenie liczby wykorzystanych wskaźników było rezultatem decyzji o wykorzystaniu tzw. wskaźników pochodzących z badań społecznych, co uznano za wartościowe wzbogacenie diagnozy. Pomijając ten aspekt założenie o nie mnożeniu nadmiernym wykorzystywanych wskaźników pozostało w mocy.
5. Barometr Warszawski nie powinien być używany jako źródło danych do wskaźników.
Jego próba wynosi ok. 1100 osób, co oznacza, że w wielu obszarach MSI odpowiedzi udzielały pojedyncze osoby. Barometr Warszawski nie jest reprezentatywny nawet na poziomie dzielnic. Nawet zsumowane wyniki dla kilku wskaźników dają efekt dość przypadkowy i trudny do wytłumaczenia, co widać na ryc. 18. Dlatego należy zrezygnować ze wszystkich wskaźników pochodzących z tego źródła, co oznacza powtórzenie całego badania.
Barometr Warszawski nie był wykorzystywany w diagnozie. Użycie w tekście raportu tej nazwy jest wynikiem nieporozumienia i w poprawionym tekście zostanie to skorygowane.
W diagnozie wykorzystano wyniki badania jakości życia w dzielnicach Warszawy, które wykonane było na próbie ponad 9700 osób i przyniosło wyniki w odniesieniu do poszczególnych jednostek MSI. Należy również wskazać, że rycina 18. przedstawia Rozkład przestrzenny zestandaryzowanego wskaźnika cząstkowego wskaźnika
obiektywnego „Pomoc społeczna i rynek pracy”, a więc nie ma nic wspólnego z wspomnianym badaniem.
6. Rycina 3. na str. 16 została wykonana błędnie. Jedna i ta sama informacja (liczba ludności) została pokazana za pomocą dwóch różnych metod. Należy zastosować jedyną prawidłową w tym przypadku metodę, jaką jest kartodiagram.
Rycina nie zawiera błędnych informacji, a zgodnie z życzeniem Zamawiającego kartogram ilustrujący przedziały (wykorzystany na zasadzie stosowania podobnej metody
prezentacji danych w całym raporcie) został uzupełniony o kartodiagram wskazujący w bardziej sugestywny sposób różnice w liczbie ludności.
7. Autorzy diagnozy niepoprawnie nazywają zastosowaną metodę. Raz (str. 17) pojawia się określenie "modelowanie statystyczne", gdzie indziej "modelowanie strukturalne SEM". Na podstawie rysunków można przypuszczać, że została zastosowana jedna z metod regresji z grupy "modelowania równań strukturalnych"
(https://pl.wikipedia.org/wiki/Modelowanie_równań_strukturalnych). Przy tym nie
wiadomo, jaką dokładnie metodę zastosowano przez co diagnoza nie spełnia ustawowego warunku zastosowania weryfikowalnych metod badawczych (art. 4 ust. 1 ustawy o
rewitalizacji). Ponadto autorzy diagnozy stosują niepoprawną terminologię związaną z SEM. Nie można w jej przypadku pisać o wagach wskaźników, ale o sile korelacji między wskaźnikami wyjściowymi i wtórnymi.
Modelowanie SEM należy do szeroko pojętych metod statystycznych. Modelowanie statystyczne jest więc poprawnie użytym terminem dookreślonym następnie jako modelowanie SEM (Structural Equation Modeling, czyli modelowanie równań strukturalnych). Szczegółowy opis metody (SEM, z metodą estymacji „maximum likelihood”) został zawarty załączniku do raportu zawierającym wszystkie wartości wskaźników cząstkowych i syntetycznych oraz wag. W wyniku zgłoszonej uwagi opis metody w raporcie zostanie rozszerzony. Wykorzystując ten opis, zawarte w raporcie wagi i rysunki oraz zawarte w załącznikach do raportu dane źródłowe można
przeprowadzone obliczenia powtórzyć. Zastosowana metoda jest więc w pełni weryfikowalna. Terminologia związana z metodyką SEM jest jeszcze bardziej
skomplikowana niż zawarto to w uwadze. Ponieważ jest to odmiana analizy czynnikowej, w zasadzie współczynniki z tego modelu powinny być określane "ładunkami
czynnikowymi". Faktem jest jednakże, że ładunki czynnikowe to nic innego jak
współczynniki korelacji liniowej pomiędzy zmiennymi badanymi a latentnymi. W raporcie, który z założenia będzie czytany nie tylko przez statystyków i analityków (autor uwagi
podniósł wcześniej kwestię zbyt zawiłego języka), zastosowano nazewnictwo "wagi", żeby odbiorca mógł łatwiej wyobrazić sobie uzyskane wyniki.
8. Fragment tekstu dotyczący metodyki badania, który znajduje się w rozdziale 7.
powinien zostać przeniesiony do rozdziału 6.
Treść uwagi w żaden, nawet pośredni sposób nie wpływa na treść projektu uchwały -dokumentu podlegającego konsultacjom. Nie wpływa również na percepcję raportu diagnostycznego, stąd zaproponowany układ raportu nie będzie modyfikowany.
9. Standaryzacja wartości wszystkich wskaźników do identycznych przedziałów jest dyskusyjna. W badaniu użyto kilku wskaźników, które zawierają pojedyncze dane dalece odbiegające od reszty (patrz ryc. 6, 9, 10, 11, 12, 13, 15). Powoduje to spłaszczenie wielu wskaźników. W takiej sytuacji należało w całym badaniu zastosować raczej standaryzację w oparciu o odchylenie standardowe.
Jeśli prawidłowo zrozumiano intencje uwagi i dotyczy ona standaryzacji wskaźników w przedziale do -100 / +100, to trzeba wyjaśnić, że wybrano takie podejście, gdyż ma ono ułatwić czytelnikom zobrazowania sobie poziomów wskaźników, podczas gdy
standaryzacje statystyczne są trudno interpretowalne. Przy okazji warto zaznaczyć, że w całym procesie diagnostycznym dokonywano szeregu rozstrzygnięć co do zastosowanych podejść, metod, założeń czy uproszczeń. Co naturalne w naukach statystycznych każde z nich ma określone zalety, jak i wady. Wybór takiej, a nie innej ścieżki postępowania, co do zasady nie zakłóca wymaganych przez ustawę obiektywności i weryfikowalności
stosowanych metod.
10. Niepoprawne jest nazywanie danych pochodzących ze statystyki publicznej
obiektywnymi (str. 18 i dalej) w opozycji do danych deklaratywnych. Statystyka publiczna prowadzi szereg badań, które opierają się na odpowiedziach respondentów. Takie też zastosowano w diagnozie.
Użyto sformułowania „Wskaźniki subiektywne” w celu podkreślenia, że oparto je na wynikach badania społecznego, w którym ankietowani wypowiadali się na temat swych ocen, odczuć, itp., co istotnie odróżnia je od pozostałych wykorzystanych danych. Aspekt ten zostanie wyjaśniony w poprawionym tekście raportu diagnostycznego.
11. Użycie wskaźnika "przewidywana długość życia", który posiada dane zdezagregowane wyłącznie na poziom dzielnic nie jest metodycznie poprawne. Jego zróżnicowane
wewnątrz dzielnic może być na tyle duże, że powoduje to znaczne zaburzenie wyników.
Fakt, że wartości wskaźnika „przewidywana długość życia” były dostępne jedynie dla całych dzielnic, stanowił metodologiczny problem, niemniej jednak zespół autorski zdecydował się go wykorzystać. Uznano, że to unikalny, nie stosowany dotąd w innych miastach miernik, który w wyjątkowy sposób uwzględnia różne aspekty polityk
społecznych i zróżnicowanego w tym zakresie statusu mieszkańców Warszawy. Wydaje się, że dokonane rozstrzygnięcie nie wpłynęło w negatywny sposób i nie „zaburzyło znacznie” ostatecznie uzyskanych wyników, gdyż obszar koncentracji negatywnych zjawisk społecznych zdaje się nieźle nakładać na intuicyjnie postrzegany zasięg tego obszaru przez mieszkańców Warszawy. Taki wniosek można sformułować na podstawie przebiegu konsultacji społecznych.
12. W obszarze "Zaangażowanie obywatelskie i kulturalne" zaskakuje brak wskaźnika odnoszącego się do budżetu obywatelskiego. Urząd miasta dysponuje obszernym
zestawem jawnych danych na temat zgłoszonych projektów, które można wykorzystać do opracowania wskaźnika.
Dane dotyczące Budżetu Obywatelskiego są niszczone po każdej jego edycji i – wbrew pierwotnym intencjom autorów (co wynika z treści raportu) – nie mogły być
wykorzystane w diagnozie.
13. Wskaźnik "siła nabywcza" powinien być przeniesiony do obszaru gospodarka, gdyż ilustruje potencjał ekonomiczny miejsca, do którego mogą dojechać mieszkańcy z innych części miasta oraz spoza niego, a nie posiadaną przez gospodarstwa domowe zasoby pieniężne.
Zawarta w uwadze interpretacja wskaźnika „siła nabywcza” jest błędna. Zgodnie z metodyką badania, z którego został zaczerpnięty stanowi on „wskaźnik, który pozwala zbadać status ekonomiczny mieszkańców” - określa ona sumę dochodów netto (dochód rozporządzalny po odjęciu podatków i darowizn, z uwzględnieniem ewentualnych świadczeń państwowych) Badanie wskazuje poziom siły nabywczej na osobę. Jego przypisanie do sfery społecznej jest więc trafne.
14. Nie jest jasne, czy wskaźnik "liczba wydanych orzeczeń o niepełnosprawności" został podany w wartościach bezwzględnych czy w przeliczeniu na 1000 mieszkańców. W pierwszym przypadku byłby to błąd, gdyż rozkład wskaźnika byłby zbliżony do rozmieszczenia ludności, co prawdopodobnie widać na ryc. 31. Należy zweryfikować zastosowany wskaźnik. Proszę o udostępnienie pełnej tabeli z wartościami dla wszystkich wskaźników i obszarów MSI wraz z obliczeniami wskaźników syntetycznych w celu
weryfikacji poprawności wykonanych obliczeń.
Wskaźnik "liczba wydanych orzeczeń o niepełnosprawności" jest oparty o wartości bezwzględne – informacja ta jest zawarta w raporcie diagnostycznym. Zastosowanie takiego, a nie innego wskaźnika i w takim układzie jest wypadkową zapisów ustawowych i dostępności danych. W obliczu braku możliwości zastosowanie wskaźnika bardziej precyzyjnego konieczne okazuje się użycie mniej dokładnego, ale wciąż niosącego pewne ważne informacje. Zgłoszone uwagi są formułowane w taki sposób, jakby dostępność i szczegółowość danych była pełna i niczym nie ograniczona.
Odnośnie prośby o udostępnienie tabeli ze wszystkimi danymi „w celu weryfikacji”
informuję, że trudno ją odnieść do sformalizowanej i trwającej aktualnie procedury konsultacji społecznych, w których zgłaszane zostały uwagi podlegające aktualnie
rozpatrzeniu. Warto też zaznaczyć, że w podobnych diagnozach delimitacyjnych w innych większych miastach dotąd nie praktykowano włączania do raportów diagnostycznych wszystkich szczegółowych danych źródłowych. W przypadku Warszawy do weryfikacji dokonanych obliczeń należy zastosować specjalistyczne oprogramowanie statystyczne (takiego jak na przykład SPSS AMOS, R lavaan czy Stata SEM Builder), co dodatkowo stawia pod znakiem zapytania racjonalność rozbudowy stanowiącego załącznik do wniosku o raportu diagnostycznego do monstrualnych rozmiarów.
15. Wskaźnik "odsetek adresów podłączonych do sieci wodociągowej" dotyczy
wyposażenia technicznego obiektów budowlanych. Dlatego zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o rewitalizacji powinien zostać przeniesiony ze sfery środowiskowej do
technicznej.
Nie podłączenie adresu do sieci wodociągowej wiąże się z korzystaniem z wody z indywidualnego ujęcia, która bywa zanieczyszczona, a w celu uniknięcia zatrucia konieczne jest jej dowożenie. W obu przypadkach wiąże się to z negatywnym efektem ekologicznym, a tym samym zagadnienie to ma niekwestionowany wymiar środowiskowy.
Kluczowym czynnikiem uzasadniającym brak potrzeby przenoszenia wskaźnika między sferami jest to, że negatywne zjawiska środowiskowe okazały się nie mieć wpływu na wyznaczenie obszaru zdegradowanego (występują gdzie indziej niż koncentracja
negatywnych zjawisk społecznych), tym samym przenoszenie do innych sfer cząstkowych wskaźników środowiskowych także nie zmieniłoby ostatecznych konkluzji w zakresie zasięgu obszaru zdegradowanego i obszaru rewitalizacji.
16. Wskaźnik "powierzchni terenów zagospodarowanych pod działalność sportową"
pokazuje raczej, gdzie jest tor wyścigów konnych, kampus AWF i stadion Legii niż