Wiesława Śliwakowska urodziła się 1 styczna 1935 roku w Kowlu na Ukrainie, w ro-dzinie Stanisława i Jadwigi Wiąckiewiczów. W 1943 roku na skutek działań wojennych przeniosła się wraz z najbliższymi do Chełma. W mieście tym ukończyła liceum ogól-nokształcące, po czym wyjechała na studia do Szczecina, z którym związała się na stałe do końca życia. Była matką trojga dzieci – Małgorzaty, Tomasza i Joanny oraz babcią czworga wnucząt – Karoliny, Bartosza, Alicji i Konstantego.
W okresie od 1 marca 1959 roku do 30 czerwca 1960 roku była kierowniczką Dworcowej Izby Matki i Dziecka w Stacji Rejonowej DOKP w Szczecinie. Pracę w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Szczecinie rozpoczęła 3 stycznia 1960 roku trzymiesięcznym stażem w wypożyczalni dla dzieci. W tym samym roku ukończyła kurs metodyki pracy z dziećmi w Jarocinie, a cztery lata później dwuletni kurs POKKB, zakończony egzaminem państwowym. Od września 1961 roku po-wierzono jej stanowisko kierowniczki filii dla dzieci nr 5, mieszczącej się przy ulicy Lenartowicza 20, w dzielnicy Niebuszewo. Była to wówczas biedna i zaniedbana część miasta. Sama placówka funkcjonowała w dość ciasnym lokalu, niemniej jed-nak skierowanie do niej pani Wiesi do pracy z dziećmi było „strzałem w dziesiątkę”.
Rozpoczęła ona aktywną działalność kulturalno-oświatową, udokumentowaną bardzo pochlebnymi wpisami pisarzy, nauczycieli, bibliotekarzy i dzieci w tzw. Złotej Księdze.
W filii odbywały się wyjątkowo udane spotkania ze znanymi – dziś legendarnymi – autorami książek dla dzieci, między innymi z Aliną i Czesławem Centkiewiczami, Marią Kędziorzyną, Marią Kownacką. Serdeczne i mądre podejście do czytelników, jak również perfekcyjnie przygotowane i ciekawe formy pracy zachęcały dzieci z całej dzielnicy do korzystania z placówki. Powstał aktyw biblioteczny, który szczególnie chętnie pomagał przy organizowaniu zajęć w czasie ferii zimowych. Stało się to tradycją filii również w następnych latach i stanowiło nieocenioną pomoc wobec niepełnej obsady kadrowej. Troskliwą opieką otaczała pani Wiesia zwłaszcza dzieci cygańskie. Zdarzało się nawet, że uczyła je czytać, zachęcała do udziału w aktywie bibliotecznym. Świadectwem uznania ze strony tego środowiska było zaproszenie jej na wesele cygańskie.
W kwietniu 1981 roku filia dla dzieci nr 5 przeprowadziła się do nowego lokalu przy ulicy Krasińskiego 93, a trzy lata później – wspólnie z filią nr 4 – do budynku przy ulicy Barnima 25 (również na Niebuszewie). W 1991 roku filia dziecięca została przekształcona w Oddział dla Dzieci Filii nr 4 kierowanej przez nieżyjącą już dzisiaj Leokadię Michnal.
Obu paniom współpracowało się ze sobą bardzo dobrze, co było szczególnie widoczne przy organizacji dużych imprez. Atmosfera, którą umiały stworzyć, sprzyjała częstym odwiedzinom biblioteki przez całe rodziny nie tylko z Niebuszewa, ale i z dalszych dzielnic Szczecina.
Po przeprowadzce do lokalu przy ulicy Barnima powstały dobre warunki do pracy z dziećmi. Filia otrzymała jasne, przestronne pomieszczenie, w którym mieściła się wypożyczalnia i czytelnia, a w osobnym pokoju – sala bajek. Dzięki temu pani Wiesia mogła wykazać w pełni swoje umiejętności i zaangażowanie w pracy z dziećmi. Znacznie wzrosła liczba lekcji bibliotecznych, pogadanek, wystaw, spotkań autorskich. W bibliote-ce gościli między innymi: Wanda Chotomska, Joanna Kulmowa, Barbara Lewandowska, Ewa Nowacka, Marian Orłoń, Hanna Ożogowska, Danuta Wawiłow.
W czasie regularnie organizowanych wieczorów baśni (opowiadanych, czytanych, wyświetlanych) na zajęciach gromadziło się spore grono, zwłaszcza najmłodszych, czytelników. Należy dodać, że pani Wiesia była osobą bardzo kreatywną. Wraz ze swo-imi podopiecznymi wypracowywała różne nowe formy zajęć z książką i czasopismem.
W bibliotece powstał na przykład teatrzyk kukiełkowy. Przy bardzo aktywnym udziale dzieci, przygotowano i zaprezentowano w obecności rodziców między innymi Baśń o rybaku i złotej rybce. Tego typu działania popularyzowały bibliotekę w środowisku.
Szczególną rolę odgrywała ona w czasie ferii i wakacji, kiedy to zapewniała swoim czytelnikom ciekawe i pożyteczne zajęcia oraz bezpieczne spędzanie czasu.
Z pewnością należy docenić zasługi pani Wiesi przy doborze i gromadzeniu książek oraz czasopism (w tym roczników oprawnych) jak również wielki wysiłek włożony w przygotowanie warsztatu informacyjnego. Stworzyła ona między innymi kartoteki, wówczas niezbędne do wyszukiwania informacji. Pod tym względem była to zupełnie inna praca niż dzisiaj, bez komputerów i internetu.
Dzięki tym wszystkim wieloletnim działaniom, placówka prowadzona przez panią Wiesię stała się wzorcową biblioteką dla dzieci, jedną z najlepszych zarówno w Szczecinie, jak i na terenie województwa. Z jej doświadczeń korzystało liczne grono bibliotekarzy.
W kronice bibliotecznej znalazły się wpisy gości, na przykład z Niemiec, Czechosło-wacji, Bułgarii, a przede wszystkim z całej Polski. W placówce odbywały się regularne szkolenia dla bibliotekarek pracujących z dziećmi.
Pani Wiesia w dowód uznania za swoją pracę otrzymała następujące odznaczenia:
Zasłużony Działacz Kultury (1973), Gryf Pomorski (1978), Złoty Krzyż Zasługi (1985).
Na emeryturę przeszła 30 czerwca 1995 roku. W okresie od 1 lipca 1995 roku do 31 grudnia 1998 roku pracowała w niepełnym wymiarze czasu pracy – najpierw w Oddziale Dziecięcym filii nr 4, a następnie w Oddziale Dziecięcym filii nr 30. Jej
B
BIOGRAFIEpraca w dzielnicy Niebuszewo trwała nieprzerwanie 35 lat. Pełna pasji i pomysłowości, serdeczna w stosunku do czytelników, niewątpliwie przyczyniła się do popularyzacji książki i rozwoju czytelnictwa w tym trudnym środowisku. W ciągu ostatnich lat nie-które funkcje bibliotek uległy ogromnym zmianom. Niezależnie od tego wierzymy, że miłość do książek i przywiązanie do biblioteki, które pani Wiesia zaszczepiła u swoich czytelników, procentuje i przenosi się na ich dzieci.
Wiesława Śliwakowska zmarła 29 czerwca 2015 roku w wieku 80 lat. Została po-chowana na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie. Na miejsce wiecznego spoczynku odprowadziła ją, oprócz rodziny, liczna grupa bibliotekarzy z Miejskiej Biblioteki Publicznej w Szczecinie i Książnicy Pomorskiej. Zasługi jakie oddała dla rozwoju czy-telnictwa, zwłaszcza wśród dzieci, przypomniał nad jej grobem dr Władysław Michnal, były wieloletni kierownik Działu Instrukcyjno-Metodycznego Książnicy Pomorskiej.
Pani Wiesia jest wspominana z wielką serdecznością zarówno przez bibliotekarki dziecięce, jak i liczne grono pracowników Książnicy Pomorskiej i MBP w Szczecinie.
Władysław Michnal
Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica w Szczecinie (1962–2003)