• Nie Znaleziono Wyników

INSTYTUCJI FINANSOW YCH POLSKI

MIESIĘCZNIK POŚWIĘCONY SPRAWOM SPOŁECZNYM, KULTURALNYM I GOSPODARCZYM

I- go Zjazdu Pola

ków z Zagranicy.

Nr. 6—7 POLACY ZAGRANICĄ 129 na Węgrzech i Związek Robotników Polskich w Danji. To współdziałanie wy­

raźnie dokum entuje pozytywną rolę i znaczenie, jakie środowiska wymie­

nione przypisują akcji, zapoczątkowanej na 1-ym Zjeździe Polaków z Za­

granicy.

Tak więc, pokrótce naw et charakteryzując skutki, jakie Zjazd Polaków z Zagranicy miał w k ra ju i na poszczególnych terenach, bez przesady po­

wiedzieć można, że były one nadspodziewanie pomyślne i że cały Zjazd sta­

nął wyraźnie i zdecydowanie na stanowisku wytworzenia emanacji, któraby kontynuowała prace Zjazdu i czuwała nad prawidłowem kształtowaniem sto­

sunków współpracy i współdziałania k ra ju ze wszystkiemi środowiskami polskiemi zagranicznemi.

Inicjatorzy 1-go Zjazdu Polaków z Zagranicy programowo wysuwali konieczność wyłonienia przez Zjazd reprezentacji, któraby rozpoczętą pracę na Zjeździe wzmacniała, utrw alała i roz­

wijała. Różne były koncepcje tej emanacji i po Powstarsis Rady

Organizacyjnej.

obszernych i wyczerpujących dyskusjach K om itet Organizacyjny postano­

wił przedstawić Zjazdowi do przyjęcia p ro jek t utworzenia B iura Zjazdów Polaków Zagranicznych.

Zagadnienie S tatu tu Biura Rady przedstawione zostało Komisji Pro­

gramowej Zjazdu i stanowiło główny przedmiot prac tej Komisji. Zgło­

szone zostały w tej sprawie dwie koncepcje odmienne: jedna -— w kierunku powołania do życia Rady Zjazdów Polaków z Zagranicy, druga — domaga­

jąca się wytworzenia Związku Polaków z Zagranicy. Po wyczerpującej dy­

skusji uzgodniono, że myśl natychmiastowego utworzenia ogólnego Związ­

ku Polaków z Zagranicy je st jeszcze przedwczesną i że do tego ostateczne­

go celu trzeba iść etapami. Rozszerzono znacznie uprawnienia pierwotnego projektu, ja k również zmieniono nazwę z pro jek to w an ej: Rady Zjazdów Polaków z Zagranicy na — Radę Organizacyjną Polaków z Zagranicy.

Po przyjęciu w dniu 18 lipca 1929 r. S tatutu, dokonane zostały wybory Bady, przeprowadzone jednomyślnie w składzie następującym :

Marszałek Senatu, J. Szymański zastępca płk. J. Ulrych

Dyr. A. Lisiewicz „ dr. M. Szawleski

Red. M. Pankiewicz „ kpt. M. Fularski Dyr. St. Szwedowski „ pos. B. Srocki Prof. Ł. Krzywicki dr. G. Załęcki

Dyr. St. Paprocki M. Świechowski

H r. St. Sierakowski , ks. dr. B. Domański (Niemcy)

Dr. J. Kaczmarek „ St. Szczepaniak

(Niemcy)

Dr. J. Grabski „ K. Głuchowski

(Brazylja)

Dyr. St. Rej er „ J. Szambelańczyk

(F rancja)

St. Klimowicz „ A. Kukla (F rancja)

Dr. K. Cieślak „ T. A. Krzywicki

(St. Zjedn. Am. Półn.)

130 POLACY ZAGRANICĄ Nr. 5 - 6 Dyr. Wł. Krawczewski „ K. Turski (St. Zjedn.)

J. Kolm „ W. Przeźwicka

(St. Zjedn.)

Pos. dr. L. Wolf E. Chobot (Czechosło­

w acja)

Pos. J. Wilpiszewski (Łotwa) „ M. Grzelak (Belgja) Dr. Szymonowicz (R um unja) „ Dr. B. Tennenbaum

(A u strja)

Na dyrektora B iura Rady powołano sekretarza generalnego Kom itetu Organizacyjnego Zjazdu, Stefana Lenartowicza. Personalnie wybrano Ra­

dę w ten sposób, że uwzględnione są w niej organizacje społeczne w k ra ­ ju, ja k również organizacje te ry to rjaln e zagranicą, przyczem z k ra ju wchodzi w skład Rady osób 7, z zagranicy zaś — 11 wraz z zastępcami.

Od momentu przyjęcia S tatu tu i wyboru Rady rozpoczyna się jej dzia­

łalność. 1-sze posiedzenie plenarne Rady odbyło się w dniu 20 lipca 1929 r.

w Poznaniu przyczem na posiedzeniu tem m. in. wybrano Prezydjum , przy­

jęto pierwszy, ogólny prelim inarz B iura Rady i wyrażono podziękowanie dla w szystkich czynników, które przyczyniły się do pow stania Rady.

Prezydjum odbyło ogółem 6 zebrań, a mia­

nowicie: 30.X. i 5.XI. 1929 r. (2 posiedzenia), 23.XII. 1929 r .; 27.1.; 24.11.; 30.IV. i 23.V.

1930 roku.

N a zebraniu w dniu 27.1. wyłoniono Komisję Finansową oraz Komisję Redakcyjną. Zadaniem pierwszej m a być czuwanie nad prawidłową gospo­

darką Rady oraz starania o zapewnienie Radzie potrzebnych funduszów.

Do Komisji tej powołano pp.: dyr. Biesiekierskiego, kpt. Fularskiego, na- czeln. Gawrońskiego, dyr. Lenartowicza, dyr. Szwedowskiego i płk. Ul- rycfia.

W skład Komisji Redakcyjnej organu Rady „Polacy Zagranicą" weszli p p .: kpt. M. Fularski, dyr. A. Lisiewicz, dyr. S. Paprocki, poseł B. Srocki, dyr. S. Szwedowski, dr. M. Szawleski, docent dr. G. Załęcki i red. K. Ziele­

niewski.

N a temże zebraniu ustalono, że przedstawicielami Rady na Zjeździe Mniejszości Polskich w Opolu będą pp. Marsz. Szymański, dyr. Szwedow­

ski i dyr. Lenartowicz, a n a konferencję w sprawie udziału wychodztwa polskiego Stanów Zjedn. Am. Półn. w pracach Rady wydelegowano z ra ­ mienia Rady wszystkich członków Prezydjum i ich zastępców, przebywa­

jących w k raju .

Przebieg obrad i uchwał Prezydjum Rady nie podajemy, gdyż szczegó­

łowe protokóły tych posiedzeń były każdorazowo rozsyłane wszystkim członkom Prezydjum Rady, a streszczenia obrad podawane — w miesięczni­

ku „Polacy Zagranicą".

A. Organizacja i personalja. — Z dniem po­

w stania Rady Organizacyjnej natychm iast też zaczęło funkcjonować Biuro Rady, przyczem po­

czątkowo funkcje pracowników B iura pełnili p ra­

cownicy biura K om itetu Organizacyjnego Zjazdu.

Od 1 sierpnia 1929 r. skład B iura został ustalony wewnętrznie w skła­

Nr. 5 - 6 POLACY ZAGRANICĄ 131 dzie następującym : Stefan Lenartowicz, Bohdan Pawłowicz, Helena Do­

browolska.

W pierwszej fazie swych prac Biuro przedewszystkiem zajęło się szcze- gółowem uporządkowaniem zjazdowych uchwał, protokółów i referatów, rozpoczęło staran ia o uzyskanie odpowiedniego własnego lokalu i przystą­

piło do opracowywania „Pam iętnika'1 Zjazdu, powierzając jego redakcję p. Adamowi Stebelskiemu. W okresie sprawozdawczym zaszły w składzie Biura następujące zm iany: p. Bohdan Pawłowicz przestał pracować w Biu­

rze Rady z dn. 1-go listopada 1929 r., od 1-go października rozpoczęli p ra­

cę w Biurze Rady: p. Kazimierz Zieleniewski, jako referen t i p. Zofja J a ­ sińska w charakterze stenotypistki. Od 1-go grudnia — referen t p. Tomasz Piskorski, który równolegle prowadził prace Kom itetu Pomocy Polakom w Litwie Kowieńskiej. Poza tem dorywczo, jako dyjetarju sz pracował p. Juljusz Ludwig przy likwidacji pawilonu Polonji Zagranicznej na P. W.

K. w Poznaniu. Pomocniczą funkcję buchaltera pełni p. K. Pągowski. Obec­

nie zasadniczy skład personelu B iura Rady stanow ią: Stefan Lenartowicz, Kazimierz Zieleniewski, Tomasz Piskorski, Helena Dobrowolska, Zofja J a ­ sińska. Tak skromny w stosunku do zadań Rady skład personalny pracow­

ników B iura tłumaczy się brakiem odpowiednich funduszów Rady.

W pierwszych dniach swej egzystencji Biuro musiało szukać lokalu, po­

nieważ mimo wstawionej pozycji do prelim inarza na kupno lokalu, wyraź- nem było, że pieniądze na ten cel szybko nie wpłyną. Kilkakrotnie Biuro Ra­

dy listownie i osobiście przedstawiało prośbę M agistratowi st. m. W arsza­

wy o udzielenie bezpłatnego lokalu na cele B iura Rady. Mimo specjalnych zabiegów ze strony Prezydjum Rady, M agistrat nie przechylił się do próśb Rady i koniecznością stało się wynajęcie lokalu przy ul. Nowy Świat 21, II p. front.

B. Prace S ek retarjatu . — S ek re ta rjat B iura Rady Organizacyjnej po­

za norm alną pracą korespondencyjną i biurową załatwia, bądź załatwił swe­

go czasu następuj ące sp raw y : a) pomoc dla wydawnictwa „Pam iętnik 1-go Zjazdu Polaków z Zagranicy", polegająca na sporządzaniu odpisów po­

szczególnych referatów , korekty m aterjałów i t. p.; b) tegoż rodzaju po­

moc dla wydawania biuletynu „Polacy Zagranicą", przyczem S ek reta rjat Biura je st jednocześnie adm inistracją tegoż wydawnictwa; c) funkcja roz­

dzielcza w stosunku do m aterjałów, otrzym anych od poszczególnych orga­

nizacyj, czy terenów i odpisywanych w odpowiednich ilościach egzempla­

rzy dla zainteresowanych czynników w k ra ju i zagranicą; d) prowadzenie rachunkowości B iura Rady; e) sporządzanie stenograficznych protokółów posiedzeń Prezydjum Rady O rganizacyjnej, które rozsyłane są do w szyst­

kich członków Prezydjum i przedstawicieli władz. Poza tem do czynności sek reta rjatu należy: a) biurowość Kom itetu Pomocy Polakom w Litwie, b) biurowość Delegacji Porozumiewawczej Krajowych Organizacyj Em i­

gracyjnych, Kolonjalnych i Mniejszościowych.

Korespondencja prowadzona je st system francuskim . Od momentu po­

w stania Rady do połowy m aja 1930 r. zarejestrow ano w dzienniku kore­

spondencyjnym około 1600 pism, przyczem korespondencja zagraniczna wynosi około % . Korespondencja Kom itetu Pomocy Polakom w Litwie objęła około 170 pism. Niezależnie od korespondencji zwykłej ze środowi­

skami polskiemi zagranicą, Biuro Rady Organizacyjnej utrzym ywało z nie­

132 POLACY ZAGRANICĄ Nr. 5 - 6 mi ogólny kontakt przez wydawanie specjalnych okólników, poruszających wspólne w szystkim terenom sprawy. Nadto rozesłano specjalne ankiety w sprawie sportu i wychowania fizycznego, w sprawach kulturalno-oświa­

towych i ogólno-organizacyjnych. Przed 19-ym m arca rozesłano również odezwę, wzywającą do organizowania obchodów imienin 1-go M arszałka Polski, Józefa Piłsudskiego. W szystkie te m aterjały rozsyłane są każdora­

zowo w ilości około 200 egzemplarzy.

Przyw iązując wielką wagę do pism i aktów, związanych z pracam i przygotowawczemi do 1-go Zjazdu, jego przebiegiem i uchwałami ■— jako m aterjału o znaczeniu historycznem dla przyszłych badaczów dziejów porozumienia się i zespalania wszystkich polskich skupień zagranicznych, bezpośrednio po Zjeździe Biuro Rady pi­

sm a te i a k ty uporządkowało i posegregowało, wydzielając je w odpowied­

nie teczki. Specjalną opieką otoczono dane, tyczące się prac Zjazdu, a więc głównie jego Komisyj. Każda Komisja otrzym ała oddzielną teczkę. Układ wewnętrzny takiej teczki je st zasadniczo następujący: regulamin Komisji, porządek obrad, skład Komisji i listy obecności, protokół obrad, referaty wygłoszone na Komisji (pełny te k st), wnioski zgłoszone, wnioski uchwa­

lone.

Legalizacja sta tu tu nastręczała dużo trudno­

ści. K om isarjat Rządu na m. st. Warszawę, któ­

rem u sta tu t przedłożono do legalizacji, rozpa­

trzyw szy go, orzekł, iż zalegalizować nie może, gdyż s ta tu t nie odpowiada wymogom formalnym odpowiednich „Przepisów". Komisarz Rządu na m. st. W arszawę za warunek legalizacji postawił całkowite przeredagowa­

nie statu tu , w myśl wspomnianych „Przepisów". Przeredagow ania takiego nie mogło dokonać ani Biuro Rady, ani jej Prezydjum , ani naw et ona sa­

ma, gdyż nie było ku tem u żadnego upoważnienia ze strony Zjazdu. A na­

lizując jednak dokładnie treść „Przepisów", zauważyliśmy, iż ich art. 5 przewiduje, iż w pewnych wypadkach legalizacji dokonać może właściwe M inisterstwo, zwróciliśmy się w tej sprawie, celem zasiągnięcia opinji, do rzeczoznawcy M inisterstw a Spraw W ewnętrznych, który potwierdził na­

sze przypuszczenie, iż istnieje podstaw a praw na do legalizacji s ta tu tu przez odpowiednie M inisterstwo. Sprawa legalizacji sta tu tu je st obecnie defini­

tyw nie załatwiana.

Powiązane dokumenty