422 K ro n ik a
n ie historyków nauki i techniki z krajów zachodnich ,o rezultatach (badań podejm o w anych w krajach socjalistycznych; w zajem na w ym iana inform acji o programach redakcyjnych w ydaw n ictw 4 krajów; publikow anie zbiorów inform acji o stanie ba dań w k rajach socjalistyczn ych nad poszczególnym i dziedzinam i lub zagadnieniam i historii n auk i i iteohniki; stym ulow anie prac pośw ięconych ogólnym problemom historii nauki; m etodologii i klasyfikacji nauk, społecznej funkcji nauki itp.; u tw o rzen ie w e w szystk ich w ydaw nictw ach działu inform acji o w ydarzeniach nauko w ych w zakresie h istorii n auk i i techniki w krajach socjalistycznych; inform ow anie 0 d ysku sjach toczących się na łam ach różnych czasopism; zorganizowanie w ym iany recenzji o książkach ukazujących się w poszczególnych krajach.
N a zakończenie postanow iono organizować podobne spotkania przy okazji kon gresów i konferencji m iędzynarodowych.
P a w e ł C za rto rysk i
Francja
FRANCUSKA DELEGACJA N A KONGRES HISTORII NAUK I W STA CJI NAUKOW EJ PA N W PARYŻU
W dniu 22 października 1965 r.1 w Stacji Naukow ej B A N w Paryżu odbyło się spotkanie z francuską delegacją na X I M iędzynarodowy K ongres H istorii Nauki. W spotkaniu w zięli udział m. in.: am basador polski w e Francji J. Drulto i k ierow n ik Stacji, prof. F. Widy-iWirski. Po zagajeniu dokonanym przez przewodniczącego delegacji francuskiej, prof. G. Cańguilhem a, członkow ie delegacji: prof. S. Ba chelard, prof. M .-A. Tonnelat, sekretarz ¡Międzynarodowej A kadem ii H istorii Nauki P. Costabel, prof. M. D aum as i dr M. D. Grm ek, oraz przebyw ający w ów czas w P a ryżu prof. P. R ybicki p r z e d s ta w ił krótkie sprawozdania z obrad poszczególnych sekcji i sym pozjów Kongresu. iNa zakończenie spotkania współpracow niczka Stacji, m gr Rychlik om ów iła w kład polski do nauki św iatow ej i kontakty naukow e fran cusko-polskie.
KOMITET ORGANIZACYJNY X II (MIĘDZYNARODOWEGO KONGRESU HISTORII NA UK I
W m arcu br. francuski K om itet N arodow y Historii i Filozofii Nauki powołał K om itet Organizacyjny X II .M iędzynarodowego K ongresu Historii Nauki, który m a odbyć się w Paryżu w końcu sierpnia 1968 r. N a czele k om itetu stanął znany biolog i historyk biologii Jean Rostand, jego zastępcami są: prof. G. Canguilhem 1 prof. R. Taton, a na sekretarza generalnego kom itetu powołano panią Suzanne Delorm e.
E. O.
S zw e cja
INSTYTUT HISTORII TECHNIKI W SZTOKHOLMIE
W Sztokholm ie p ow stał ostatnio Instytut; H istorii Techniki (Instltutet for T eknikhistoria). Jego założycielem i dyrektorem jest dr Torsten Althin, poprzednio dyrektor sztokholm skiego M uzeum Techniki. Instytut ma na celu prowadzenie ba
1
w
notatce o tym spotkaniu y nrze 1/1966 „Revue d ’H istoire des S ciences et de leurs A pplications” podano pom yłkowo datę 17 X 1965.K ro n ik a 423
dań nad historią techniki szwedzkiej oraz zapoznawanie innych krajów z osiągnię- aiami tej techniki, dlatego też publikacje Instytutu m ają się ukazyw ać w językach bardziej rozpow szechnionych niż szwedzki. W przygotow aniu jest już seria krót k ich biografii szwedzkich w ybitn ych w ynalazców i naukow ców , będą one publiko w ane po angielsku.
Adres Instytutu jest: Eriksbergsgatan 23, Stockholm O.
E. O.
S ta n y Z jednoczone
BA D A NIA N A D DAW NĄ TECHNIKĄ AM ERYKAŃSKĄ
W październiku 1966 r. odbyły isię w Stan ach Zjednoczonych d w a zebrania n a u kow e pośw ięcone dawnej technice am erykańskiej. P ierw sze z n ich, od byte w W il- m ingtonie (stan Delaware), m iało na celu przedyskutow anie stanu badań i zadań naukow ych w tym zakresie. D rugie, zorganizow ane w D etroit z okazji K onąresu Metali, zajęło się w czesnym górnictw em i obróbką m iedzi na teren ie stanu M ichi gan. Miedź b yła znana w okolicach W ielkich Jezior już 3 tysiące lat przed naszą erą, ale aż do przybycia E uropejczyków n ie znano tu w łaściw ej m etalurgii, tj. w y tapiania m etali z rud, ograniczając się do w ydobyw ania oraz obróbki m echanicz nej i cieplnej m iedzi rodzimej. Zebranie w D etroit b yło przykładem owocnej w spółpracy archeologów i inżynierów przy badaniach nad historią techniki.
E. O.