Bogdan, Danuta
Rejestry poboru łanowego
komornictw orneckiego i
reszelskiego oraz deklaracja
podatkowa miasta Olsztyna z 1572
roku
Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 4, 399-411
Danuta Bogdan
REJESTRY POBORU ŁANOWEGO KOMORNICTW
ORNECKIEGO I RESZELSKIEGO
ORAZ DEKLARACJA PODATKOWA MIASTA OLSZTYNA
Z 1572 ROKU
SYSTEM PODATKOWY WARMII W XV I W IEKU
Biskupstw o w arm iń sk ie nie było związane u chw ałam i podatkow ym i pod
jęty m i na sejm ie koronnym , a potem na sejm iku g en eraln y m P ru s K ró le
wskich, zanim nie zostały one potw ierdzone dobrow olną u ch w ałą stanów w a r
m ińskich l. Silna w ładza biskupów w arm ińskich n a d podległym im tery to riu m
n ad aw ała W arm ii faktycznie — choć n ieform alnie — c h a ra k te r autonom icz
nego księstw a duchownego. Szczególną pozycję biskupów w arm ińskich w
ra m a ch P ru s K rólew skich podkreślało spraw ow anie przez nich fun k cji p r e
zesów ziem pruskich, przew odniczących obradom stanów zeb ranych na se j
m ik u generalnym . Przedstaw iciele W arm ii nie b ra li udziału w obradach se j
m ik u generalnego, lecz b yli ta m reprezentow ani w yłącznie poprzez osobę
b iskupa z.
Wobec cechującej P ru s y K rólew skie odrębności sk arbow ej p rzejaw iającej
się w o drębnym podskarbiostw ie pruskim , sam odzielnym pow oływ aniu po
borców, w y rażan iu zgody n a po d atk i dopiero na sejm ikach posejmow ych
oraz decydow aniu o ich wysokości i rodzaju, biskupstw o w arm ińskie jako
„nie najm niejsza część p row incji p ru sk ie j” 3 nie mogło w kw estiach po d at
kow ych odłączać się od reszty ziem pruskich pozostaw iając jedynie ostateczną
decyzję do fo rm alnej akceptacji stanów. I tak jak sejm ik g e n eraln y P ru s K ró
lew skich był sw oistym sym bolem odrębności p ru sk ich w Koronie, ta k też
sejm ik w arm iń sk i stanow ił dem onstrację szczególnej pozycji bisku p stw a w a r
m ińskiego w ram ach ziem pruskich.
P ro ced u ra uchw alan ia podatków w P ru s ac h K rólew skich i n a W arm ii
w yglądała po 1526 r. następująco: k ról u n iw ersałem zaw iadam iał bisk u p a w a r
m ińskiego o term in ie g en erału pruskiego i żądał jak najszybszego uchw alenia
podatku. B iskup z kolei pow iadam iał o sejm iku w ojew odów i miasta. P o
1 T a k p i s a ł w o d p o w i e d z i n a p i s m o R a d y p r u s k i e j w s p r a w i e a k c y z y o d p i w a b i s k u p w a r m i ń s k i M a r c i n K r o m e r : „ U n d e s g l e i c h w o h l z u d e m e , d a s w i r u n s e r m U n t e r t h a n e n , w e d e r v o m L a n d e n o c h v o n S t e t t e n , d e r g l e i c h e n B u r d e n a u s s e r h a l b e i n e m L a n d t a g e , u n d a n I r e u n d s o n d e r l i c h e n a n u n s e r s W . C a p i t t e i s B e w i l l i g u n g n i c h t a u f f d r i n g e n k ö n n e n ” — A r c h i w u m D i e c e z j i W a r m i ń s k i e j w O l s z t y n i e , A r c h i w u m B i s k u p i e ( d a l e j A D W O , A B ) , A 4, L i d z b a r k 3 X I 1585, k . 386. 2 J e d y n i e B r a n i e w o b r a ł o u d z i a ł w g e n e r a l e p r u s k i m d o r o k u 1562, g d z i e w z y w a n o j e d o g r o n a m i a s t m n i e j s z y c h : B . L e ś n o d o r s k i , D o m i n i u m w a r m i ń s k i e (1243— 1569), P o z n a ń 1949, s . 75. 3 G , L e n g n i c h , G e s c h i c h t e d e r L a n d e P r e u s s e n K ö n i g l i c h e n - P o l n i s c h A n t h e i l s , B d . 2, D a n z i g 1723, s . 194.
4 0 0
przyjęciu p o datku na generale p ru sk im uchw alę przesyłano n astępnie na
W arm ię, gdzie na sejm iku stanów dokonyw ano rozdziału p o d atk u m iędzy
poszczególne g ru p y lu d n o ś c i4.
T ak więc stany w arm ińskie przyłączały się zw ykle nieco później do ogól-
nopruskiej u ch w ały podatkow ej i znam y tylko sporadyczne wypadki, kiedy
biskup, z pow odu krótkiego term in u lub pan u jącej zarazy, z góry udzielił
swego przyzw olenia na u ch w ały gen erału pruskiego 5. Decyzje podatkow e za
padały na sejm ikach jednogłośnie (einhellig), choć często z powodu n a d m ie r
nych obciążeń kierow ano protestacje do króla.
P obory z trzech w ojew ództw p ruskich oraz bisk u p stw w arm ińskiego
i chełmińskiego przekazyw ane były zazwyczaj do skarbca zarządzanego przez
podskarbiego ziem p ruskich (T hesaurarius P r u s s ia e ) 6. G eneralnym poborcą
na W arm ii był ekonom biskupi. Pozostałym i k o lektoram i — poszczególni s ta
rostowie kom ornictw biskupich i kapitulnych, w m iastach zaś ra d y m iejskie
lub pisarz m ie js k i: . Poborcy ci w term inie wyznaczonym recesem sejm i
kow ym dostarczyć mieli zebrany podatek w raz z całkow itym rach u n k iem do
sk arbca biskupiego w L id zbarku W a rm iń s k im 8. W płacano tam sum y nie
tylko z zebranych poborów, lecz też od r. 1573 s p odatki na w ew n ętrzn e po
trzeb y prow incji, stanow iące tzw. kasę prow incjonalną. Skarbiec można było
otworzyć tylko za pomocą trzech kluczy, którze rozdzielano m iędzy w y b ra
nych n a sejm iku przedstaw icieli kapituły, s z la c h ty 10 i m iast określanych
m ianem „ K asten h erren " lub „Provisores a era ry provincialis”. Pieniędzy ze
skrzyni nie wolno było jed n ak w yjm ow ać bez zgody biskupa, k a p itu ły i zgro
m adzonych na sejm iku stanów. W p rak ty ce o w ydaniu poboru z W arm ii d e
4 A r c h i w u m P a ń s t w o w e w T o r u n i u ( d a l e j WaP T o r u ń ) , K a t . И , Х П 1 16. U n i w e r s a ł p o b o r o w y s e j m i k u g e n e r a l n e g o w G r u d z i ą d z u z 12 11612 г . : , , I n W a r m i e n s i a u t C u l m e n s i E p i s c o p a t u d e b e t c o n t r i b u t i a s u p r a s p e c i f i c a t a t a m a g r a r i a , q u a m a c c i s a p r o m o r e e t c o n s v e t u d i n e e o r u n d e m v e t e r i c o l l i g i e t a d T h e s a u r u m M a r i a e b u r g e n s i e x t r a d i ” . 5 A D W O , A B , A 2, L i d z b a r k 26 X 1 1551 r . , k . 90—91, M a n d a t d e a c c i s a ; р о г . В . L e ś n o d o r - s k i , o p . c i t ., s . 75. 6 A r c h i w u m G ł ó w n e A k t D a w n y c h w W a r s z a w i e ( d a l e j A G A D ) , A k t a e k o n o m i i m a l b o r - s k i e j , W 235— 242. R e j e s t r y s k a r b o w e p o d s k a r b i e g o J a n a K o s t k i z l a t 156S—1581; A D W O , V a r i a 12, s s . 283—305. P o k w i t o w a n i a p o d s k a r b i c h zie rri p r u s k i c h z o d e b r a n y c h a k c y z . 7 A D W O , A B , A 3, L i d z b a r k 2 3 I I 1572 r . M a n d a t w e g e n d e s S c h o s s e s , к . 4; „ D i e s e s a b e r S c h o s s e s g e m e y n e n E i n n e h m e r v e r o r d n e n w i r d e n e d l e n H a n s v o n H a t t e n S c h a f f e r n u n s e r e r b i s c h o f f l i s c h e n G u t t e r n . Z u m E x a c t o r n a b e r , o d e r E i n n a h m e r n u n s e r e u n d d e s W i r d i g e n C a p i - t e l s A m p t l e u t t e n u n d B u r g r a f f e n , e i n i e d e r i n f r e i e n A m p t . l n d e n S t e d t e n a b e r d i e B u r g e r m e i s t e r e u n d R a d t o d e r i r e S t a d t S c h r e y b e r , w i e e s v o n a l t e r s g e b r e u c h l i c h o d e r w e l c h e d e r S c h a f f e r s e l b s t v e r o r d n e n w i r d t , d i e d a s g e s a m e l t e u n d e i n g e n h o m e n e G e l t b e m e l t e m S c h a f f e r o h n V e r t z u g t r e u l i c h z u s t e l l e n u n d ü b e r r e c h n e n w e r d e n , u n d d i e s e s i n a l l e s s o l l n a c h I n h a l t d e s K ö n i g l i c h e n U n i v e r s e l s ( d e s w i r e u c h i n A u s s t z u g z u s c h i c k e n ) v e r h a n d e l t u n d w ü r c k l i - c h e n v o l l e n t z o g e n w e r d e n ” . W y j ą t e k s t a n o w i w t y m w z g l ę d z i e г. 1570, k i e d y t o n a m o c y u n i w e r s a ł u k r ó l e w s k i e g o g e n e r a l n y m p o b o r c ą n a W a r m i i z o s t a ł ó w c z e s n y w ó j t b i s k u p s t w a i z a r a z e m s t a r o s t a j e z i o r a ń s k i K r z y s z t o f T r o s k a : A G A D , B i b l i o t e k a O r d y n a c j i Z a m o y s k i c h ( d a l e j B O Z ) , 3001, k . 90—92. 8 A D W O , H 183, R e c e s s e j m i k u w a r m i ń s k i e g o z 18 V I I 1589 r . , к . 167: D e r v o n e i n e s i e d e r n g e b i e t s A m p t m a n s o l l e i n g e f o r d e r t u n d d e m b i s c h o f f l i c h e n S c h e f f e r a l h i e , n e b e n g n u g s a m e r R e c h e n s c h a f f t ( w e l c h e s d a n a u c h z u s e i n e r Z e i t a l s o m i t d e r Z e i s e g e s c h e h e n s o l l ) v o l l k o m l i c h e i n g e b r a c h t , u n d z u g e z e l e t u n d f o l g e n d t s a l h i e z u H e i l s s b e r g k , i n b i s c h o f f l i c h e n S c h a t z , i n e i n e r m i t d r e i e n S c h ö s s e r n v e r s c h l o s s e n e n L a d e n , z u w e l c h e r e i n e n S c h l ü s s e l e i n W . C a p i t t e l l z u F r a u e n b u r g k , d e n ä n d e r n d e r e d l e u n d e h r e n v e s t e H a n s v o n H a t t e n , u n d d e n d r i t t e n d e r e r s a m e n e M e r t t e n A l t h o f f , B ü r g e r m e i s t e r z u r G u t t s t a t t h a b e n s o l l , v e r w a r l i c h g e h a l t e n , u n d t o h n e a l l e r S t e n d e v o m L a n d e u n d S t e d t e n V o r w i s s e n u n d V e r w i l l i g u n g e n i c h t a u s s g e g e b e n w e r d e n ” . 9 A D W O , H 183, R e c e s s e j m i k u w a r m i ń s k i e g o z 1— 2 X 1573 r . , k . 61— 63. 10 P r z e d s t a w i c i e l e m s z l a c h t y b y ł z a z w y c z a j e k o n o m b i s k u p i .
Rejestry poboru łanowego
4 01
cydow ał sam bisk u p z kapitułą, nato m iast przekazania pieniędzy do skarbca
pruskiego dokonyw ał zawsze ekonom biskupi.
RO D ZA JE PO DATKÓ W NA WARMII
W P ru s ac h K rólew skich, ta k jak w całej Koronie, p odatki uchw alano
doraźnie na bezpośrednie żądanie króla. Do podstaw ow ych p o datków n ad zw y
czajnych uch w alan y ch w P ru s ac h K rólew skich i n a W arm ii należały: pobór
łanow y (Hufenschoss, C ontributiones A grariae), akcyza (Zeise) oraz szos
(Schoss) u . C h a ra k te r u chw alanych p o datków zależał głów nie od źródła u trz y
m ania poszczególnych stanów i w arstw społecznych.
P obór łanow y był podatkiem g ru n to w y m płaconym na W arm ii od liczby
posiadanych łanów 12. Szlachta płaciła go od liczby u p ra w ian y c h przez chłopów
łanów , zaś sołtysi, w olni i chłopi od w łasnych pól upraw n y ch . Szlachta nie
posiadająca chłopów była niżej opodatkow ana. Do poboru łanow ego p rz y łą
czała się zw ykle pozostała ludność żyjąca poza o b rębem m iast, ale nie u tr z y
m ująca się z ziemi. B yli to m iędzy innym i: karczm arze, m ły n arze wiejscy,
zagrodnicy, czeladź najem na, rybałci, bartn icy , pasterze, kotlarze, smolarze,
węglarze, parobcy, rzemieślnicy, ludzie luźni, szkoci. S taw k a podatkow a po
bo ru w związku z postępującą inflacją, jak też zw iększaniem obciążeń, ulegała
stałem u wzrostowi. I ta k na początku XV I w. w ynosiła ona 5 groszy z łanu,
zaś pod koniec tego stulecia jej wielkość podstaw ow a ustaliła się na 1 złoty
polski (30 groszy) z łanu. Od początku X V II w. uchw alano łanow e już w
form ie zwielokrotnionej.
A kcyza b yła podatkiem pośrednim obciążającym sprzedane tow ary, na
W arm ii głównie piwo. Obciążała głów nie mieszczan, w m niejszym zaś stopniu
ludność wiejską. U chw alano ją n a okres jednego, dwóch, a n a w et trzech lat.
S taw k a podatkow a akcyzy na W arm ii u staliła się na dw a szelągi od każdej
w y k o rzystanej ćwierci słodu, chociaż już w II połowie X V I w. pobierano ją
w wielkości podwojonej, zaś od w. X V II zw ielokrotniano n a w et do k ilk u
n a stu razy. Często zam iast akcyzy ściągano z m iast szos obliczany od w artości
posiadanego m ajątk u . Na W arm ii w drugiej połowie X V II w. od 100 złotych
polskich w artości m ają tk u płacono 10 groszy.
WARMIŃSKIE ŹRÓDŁA SKARBOWE
W arm ińskie księgi poborow e z X V I i pierw szej połowy X V II w. nie
zachow ały się. N iektóre szczegółowe dane dotyczące wysokości zebranych po
da tk ó w przedstaw ił w sw ym arty k u le z r. 1854 arch iw ariusz b ra n ie w sk i Jacob
Aloys L ilienthal, k tó ry m usiał korzystać z wcześniejszych d o k u m e n tó w 13.
11 W ś r ó d i n n y c h p o d a t k ó w w y s t ę p u j ą c y c h r a c z e j s p o r a d y c z n i e n a W a r m i i w y m i e n i ć m o ż n a : c z o p o w e , p o d y m n e , h i b e r n ę o r a z o d 1662 r . p o g ł ó w n e . 12 B y ł t o o d p o w i e d n i k m i e j s k i e g o p o d a t k u m a j ą t k o w e g o z w a n e g o s z o s e m . J a k o p o d a t e k g r u n t o w y o b e j m o w a ł g r u n t y ś w i e c k i c h ( w t y m t e ż m i e j s k i e ) i d u c h o w n y c h . W p o z o s t a ł e j c z ę ś c i P r u s K r ó l e w s k i c h z a m i a s t p o d a t k u g r u n t o w e g o w y s t ę p o w a ł p o d a t e k o d c z y n s z ó w , o b c i ą ż a j ą c y l u d n o ś ć w i e j s k ą w w y s o k o ś c i d z i e s i ą t e j c z ę ś c i o d c z y n s z ó w : J . D e r e s i e w i c z , Z p r z e s z ł o ś c i P r u s K r ó l e w s k i c h . S k a r b ó w o ś ć P r u s K r ó l e w s k i c h o d r . 1466— 1569, P o z n a ń 1947, s s . 115— 117. 13 J . A . L i l i e n t h a l , C o n t r i b u t i o n e n d e s B i s t h u r ń b s E r m l a n d a n P o l e n b i s z u m J . 1772, N e u e P r e u s s i s c h e P r o v i n z i a l - B l ä t t e r , 1854, B d . 6, H . 1, §s. 337—364, 417— 431.
4 0 2
Dlatego też publikow anie tych nielicznie zachow anych zródel skarbow ych
w yd aje się jak n ajb ard ziej c e lo w e 14. Na ich podstaw ie możem y dokonać
różnorodnych u sta le ń takich, jak: szacunkow e obliczenia liczby mieszkańców
w obrębie miast, c h ara k te ry sty k a zawodow a ludności m iejskiej i żyjącej poza
m iastam i, przedstaw ienie h iera rch ii społecznej ludności W arm ii oraz pozycji
społecznej poszczególnych g ru p ludności. Dalsze system atyczne publikow anie
rozproszonych źródeł sk arbow ych pozwoli też n a uchw ycenie społeczno-gospo
darczych tren d ó w rozw ojow ych biskupstw a.
P u b likow ane poniżej źródła skarbow e (rejestr szosu łanow ego kom or-
nictw a orneckiego z 16 m arca 1572 r., re je s tr szosu łanow ego kom ornictw a
reszelskiego z 20 m arca 1572 r. oraz d e k laracja podatkow a m iasta O lsztyna
z 24 m arca 1572 r.) zn ajd u ją się w A rch iw u m G łów nym A k t D aw nych w W a r
szawie w zespole A rch iw u m S k arb u K oronnego—Dział 1,52. Dotyczą one po
d a tk u uchw alonego na sejmie lubelskim 11 sierpnia 1569 r., ponowionego
u chw ałą sejm u w arszaw skiego z 10 lipca 1570 r. 15 R ealizacja u n iw ersału po
borowego z 1569 r. przebiegała na W arm ii szczególnie opornie wobec niechęci
stanów do stw orzenia sytuacji precedensow ej w zakresie stałego u chw alania
i przekazyw ania p o datków na rzecz króla. D latego też, gdy na teren ie trzech
w ojew ództw p ruskich dokonano poboru p o datków już w latach 1570—1571 16,
to na W arm ii przeciągnęło się to aż do 1572 r.
22 m arca 1570 r. a d m in istrato r bisku p stw a M arcin K ro m e r skierow ał
pismo do starostów i m iast w arm ińskich, zwołujące sejm ik stanów do Lidz
b arka, gdyż — jak pisał — p odatek uchw alony w L u b linie nie tylko w tym
biskupstw ie, lecz także w pozostałej części P ru s K rólew skich, nie jest zwycza
jowo p r z y ję ty 17. Z sejm iku w arm ińskiego obradującego w dniach 19—20
k w ietn ia 1570 r. w ystosow ano odpowiedź na d w a u n iw e rsały królew skie p o
n aglające uchw alenie p o datku le. S tw ierdzano w niej, iż sta n y bisku p stw a nie
14 D o c h w i l i o b e c n e j o p u b l i k o w a n e z o s t a ł y n a s t ę p u j ą c e w a r m i ń s k i e ź r ó d ł a s k a r b o w e : M . B i s k u p , D e k l a r a c j e p o d a t k o w e m i a s t u i a r m i A s k i c h . z r o k u 1572, K o m u n i k a t y M a z u r s k o - - W a r m i ń s k i e ( d a l e j K M W ) , 1962, n r 3, s s . 616— 620 ( D o b r e M i a s t o , L i d z b a r k W a r m i ń s k i , S t a r e M i a s t o B r a n i e w o — o r y g i n a ł A G A D ; A S K , D z . I , 52, k . 704, k . 718—718v., k . 738—73 8v.); R . M a r c h w i ń s k i , D e k l a r a c j e p o d a f c k o t a e N o w e g o M i a s t a B r a n i e w a i R e s z l a z 1572 r o k u , K M W , 1971, n r 4, s s . 467— 475 ( o r y g i n a ł A G A D , A S K , R a c h u n k i K r ó l e w s k i e 379, k . 183—185; R a c h u n k i K r ó l e w s k i e 346, k . 7—7 v ); t e n ż e , W y k a z s z o s u m i a s t a R e s z l a z 1579 r o k u , K M W , 1972, n r 4, s s . 589— 592 ( o r y g i n a ł A D W O , A B , D 39, k . 41); t e n ż e , L u d n o ś ć L i d z b a r k a W a r m i ń s k i e g o го ś w i e t l e w y k a z u s z o s u z 1581 r o k u , K M W , 1973, n r 1—2, s s . 59— 71 ( o r y g i n a ł A D W O , A B , D 75, k . 40— 45); t e n ż e , R o z l i c z e n i e e k o n o m a N e u m a n a z ł a n o w e g o i a k c y z y W a r m i i b i s k u p i e j (1581— 1587), R o c z n i k O l s z t y ń s k i , 1968, t . 8, s s . 187—198 ( o r y g i n a ł W A P T o r u ń , X I I I , 8, k . 225— 228); H . S c h m a u c h , E r m l ä n d i s c h e S t e u e r r e g i s t e r d e s J a h r e s 1579, Z e i t s c h r i f t f ü r d i e G e s c h i c h t e u n d A l t e r t u m s k u n d e E r m l a n d s ( d a l e j Z G A E ) , B d . 24, 1932, H . 1, s s . 211—227 ( o r y g i n a ł B i b l i o t e k a C z a r t o r y s k i c h ; 1619, s s . 69— 80; 1598, s s . 617—632; 1624, s s . 431—442; 1619, s s . 109— 120); t e n ż e , E i n S t e u e r r e g i s t e r d e r A l t s t a d t B r a u n s b e r g v o m J a h r e 1579, Z G A E , B d . 25, 1935, H . 2, s s . 464— 473 ( o r y g i n a ł B i b l i o t e k a C z a r t o r y s k i c h , 1619, s s . 123— 154); H . B o n k , S c h o s s R e g i s t e r d e s A l l e n s t e l n i - s c h e n G e b i t t e s (1578), w : t e g o ż , G e s c h i c h t e d e r S t a d t A l l e n s t e i n , U r k u n d e n b u c h , B d . 3, Т . 1, A l l e n s t e i n 1912, N r 157 ( o r y g i n a ł o b e c n i e w G e h e i m e s S t a a t s a r c h i v B e r l i n - D a h l e m , E t a t s - M i n i s t e r i u m , E r m l a n d 31 a , 2 : S t a d t , G e b i e t u n d D o m v o g t e i A l l e n s t e i n , f o l . 166—175): t e n ż e , A c c i s e i m D o m s t a a t i n E r m l a n d v o m 14 A p r i l 1577 b i s 1578 f ü r d e n P o l e n k ö n i g , i b i d e m , s s . 286—288 ( o r y g i n a ł o b e c n i e w G S A B - D , E t . - M i n . , E r m l a n d 31 a , 2, f o l . 164). 15 v o l u m i n a L e g u m , t . 2, P e t e r s b u r g 1859, s s . 102—106 i 107—108. 16 W y j ą t e k s t a n o w i ł y t r z y w i e l k i e m i a s t a : G d a ń s k , E l b l ą g i T o r u ń , k t ó r e n a j d ł u ż e j z w l e k a ł y z w y r a ż e n i e m z g o d y n a p o d a t e k . D o p i e r o n a s e j m i e w a r s z a w s k i m z a k o ń c z o n y m 28 V 1572 r . z o b o w i ą z a n o j e d o z ł o ż e n i a k o n t r y b u c j i w c i ą g u o ś m i u t y g o d n i : G . L e n g n i c h , o p . c i t . , B d . 2, D a n z i g 1723, SS. 402—403, 4 1 8 -^ 1 9 . 17 A D W O , A B , A 2, L i d z b a r k 22 I I I 1570 Г., к . 227. 18 A D W O , A B , A 2, L i d z b a r k 19—20 I V 1570 Г., к . 230—233.