• Nie Znaleziono Wyników

Warunki powstania cyklu granicznego w równaniu typu Van der Pola

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Warunki powstania cyklu granicznego w równaniu typu Van der Pola"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Warunki powstania cyklu

granicznego w równaniu

typu Van der Pola

Autorzy:

Vsevolod Vladimirov

(2)

(1) (2) (3) (4) (5) (6) (7) (8)

Warunki powstania cyklu granicznego w równaniu typu Van der Pola

Warunki powstania cyklu granicznego w równaniu typu Van der Pola

Autor: Vsevolod Vladimirov

Rozpatrzmy równanie (zob. też moduł ):

Równanie to można przedstawić w postaci układu dynamicznego

Rozwiązując równanie charakterystyczne

otrzymamy:

Zatem, przy macierz linearyzaji układu ( 2 ) w punkcie stacjonarnym ma parę czysto urojonych wartości własnych .

Przeanalizujemy teraz warunki powstania cyklu granicznego w otoczeniu tego punktu, kładąc . Obliczmy w tym celu macierz

której kolumny , spełniają równanie

Równanie to jest równoważne układowi

Zapiszmy pierwszy układ w postaci

Zatem uklad ( 3 )-( 6 ) jest spełniony gdy , , przy czym , mogą być wybrane w dowolny sposób

(eliminujemy, oczywiście, przypadek ).

Przyjmując, że , otrzymujemy następujący wzór:

Mnożąc układ ( 1 ) z lewej strony przez oraz stosując zamianę zmiennych

otrzymujemy

Zatem

Wykorzystując wzór na obliczenie pierwszego indeksu Floqueta 1

+ (β − 2α)

+ v = 0.

v d2 d t2

v

2 d vd t

= (

) ( ) + (

) .

( )

v

w

0

−1

1

2 α

v

w

0

−β w

v

2

det (

−λ

−1

1

2 α − λ

) =

λ

2

− 2 α λ + 1 = 0,

(α) = α ± i

= α ± i + O(| |).

λ

±

1 − α

− −

−−−

2

α

2

α = 0,

(0, 0)

(0) = ± i

λ

±

α = 0

P = (R, −I),

R = ( ,

R

1

R

2

)

tr

−I = −( ,

I

1

I

2

)

tr

(

0

−1

1

0

) (R + i I) = iR − I.

(

0

) R = −I, (

) I = R.

−1

1

0

0

−1

1

0

= − ,

R

2

I

1

= ,

R

1

I

2

=

,

I

2

R

1

− =

I

1

R

2

, .

=

R

1

I

2

R

2

= −

I

1

I

1

I

2

= = 0

I

1

I

2

= −1

I

1

I

2

= 0

P = (R, −I) = (

0

) =

.

1

1

0

P

−1

= P

P

−1

v = y,

w = x

= (

) ( ) + (

) .

( )

x

y

0

1

−1

0

x

y

−βxy

2

0

f(x, y) = −βx , g(x, y) = 0.

y

2

a = [

1

+

+

+

] +

(3)

gdzie otrzymujemy, że - 1.0 - 0.5 0.5 1.0 1.5 V - 1.5 - 1.0 - 0.5 0.5 1.0 W

Rysunek 1: Portret fazowy układu uzyskany w eksperymentach numerycznych przy , : pogrubiona linia czarna obrazuje rozwiązanie okresowe; lina czerwona oraz niebieska opisują trajektorie nawijające się na trajektorię okresową z obszaru wewnętrznego i zewnętrznego (odpowiednio).

Z powyższego wzoru wynika, że w przypadku, gdy , układ posiada stabilne rozwiązanie okresowe przy małych . Przy oraz przy małych ujemnych wartościach w układzie realizują się niestabilne rozwiązania okresowe.

Poniżej przedstawiono implementację w pakiecie "Mathematica" symulacji numerycznej równania Van der Pola. Na Rys. 1

przedstawiony jest portret fazowy ilustrujący przebieg rozwiązań w otoczeniu stabilnej trajektorii okresowej.

Przypisy

Przypisy

a = [

1

+

+

+

] +

16

f

xxx

f

xyy

g

xxy

g

yyy

+ [

1

(

+

) −

(

+

) −

+

] ,

16

f

xy

f

xx

f

yy

g

xy

g

xx

g

yy

f

xx

g

xx

f

yy

g

yy

=

(0, 0),

=

(0, 0) i t. d.

f

xxf 2 ∂ x2

f

xyf 2 ∂ x ∂ y

a =

1

= − .

16

f

xyy β8 α = 0.2 β = 1

β > 0

α > 0

β < 0

α,

Clear[α, β, z]

z = 1;

β = 1;

α = 0.2;

row1 = V [t] == z ∗ W[t];

t

row2 = W[t] == −z ∗ ((βV [t] 2 − 2α)W[t] + V [t]);

t

warV = V [0] == 0.01; warW = W[0] == 0.0;

rozw = NDSolve[{row1, row2, warV, warW}, {V , W}, {t, 0, 100},

AccuracyGoal → 13, PrecisionGoal → 13, MaxSteps → 10 5];

h30 = ParametricPlot[{Evaluate[{V [t], W[t]}/.rozw]}, {t, 0, 50},

PlotRange → Full, PlotStyle → {Red}, AxesLabel → {V , W}];

warV1 = V [0] == 1.75; warW1 = W[0] == 0.0;

rozw2 = NDSolve[{row1, row2, warV1, warW1}, {V , W}, {t, 0, 100},

AccuracyGoal → 13, PrecisionGoal → 13, MaxSteps → 10 5];

h31 = ParametricPlot[{Evaluate[{V [t], W[t]}/.rozw2]}, {t, 0, 30},

PlotRange → Full, PlotStyle → {Blue}, AxesLabel → {V , W}];

warV2 = V [0] == 1.27; warW2 = W[0] == 0.0;

rozw2 = NDSolve[{row1, row2, warV2, warW2}, {V , W}, {t, 0, 100},

AccuracyGoal → 13, PrecisionGoal → 13, MaxSteps → 10 5];

h32 = ParametricPlot[{Evaluate[{V [t], W[t]}/.rozw2]}, {t, 0, 20},

PlotRange → Full, PlotStyle → {Black, Thick}, AxesLabel → {V , W}];

fig2A = Show[h31, h30, h32]

(4)

1. Szczegóły wyprowadzenia tego wzoru można znaleźć w dopełnieniu do rozdziału 3.4 książki J. Guckenheimer and Ph. Holmes, Nonlinear Oscillations, Dynamical Systems and Bifurcations of Vector Fields, Springer, NY, 1987

Publikacja udostępniona jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej. Zezwala się na dowolne wykorzystanie treści publikacji pod warunkiem wskazania autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej jako autorów oraz podania informacji o licencji tak długo, jak tylko na utwory zależne będzie udzielana taka sama licencja. Pełny tekst licencji dostępny na stronie

http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/.

Data generacji dokumentu: 2019-04-15 07:28:57

Oryginalny dokument dostępny pod adresem: https://epodreczniki.open.agh.edu.pl/openagh-permalink.php? link=dad8fa472cb36224ae6cc33420c175b7

Obraz

Rysunek 1: Portret fazowy układu uzyskany w eksperymentach numerycznych przy  ,  : pogrubiona linia czarna obrazuje rozwiązanie okresowe; lina czerwona oraz niebieska opisują trajektorie nawijające się na trajektorię okresową z obszaru wewnętrznego i zewnę

Cytaty

Powiązane dokumenty

^nbeffen merben audj; bie, roetd£;e iiber §eine am giinftigften urteiien, i§m mand;e 33orroiirfe nidjt erfparen fbnnen: er iiebt e§ fo fefir, bie an$ief;enbften,

IX.. SRomanjen unb g ab eltt.. SJiomatiijen unb f^obeln.. ®ct§felbe foEte au§ einer £&gt;alle beftefjen, bie mit ©oetf)e3 SBruftbilb unb SDarfteEungen au§ feinen

Mm zwiędną szumnym Laszkom rozprzedać je musi.. Orzeł zerwał się z turni jak tatarska strzała... »Sława!« rusin przewoźnik grom ko się okrzyknął; Plusk i

osobliwe, przybywało do mnie od strony, ku której mnie Urania unosiła. Blask ten nie miał w sobie nic ziemskiego i nie przypominał mi zgoła iadnego z odcieni barwnych,

Nie mówię tu o tem lub owem piśmie, chciałbym tylko okazać, że w tym składzie rzeczy i przy tym kierunku pism czasowych nie może się wznosić literatura

Nie może praco­ wać czło.wiek słaby, (który jest słabyj. 1) Zdanie główne zawiera zawsze główną myśl mówiącego, poboczne zaś jest tylko dokładniejszem jej

uzasadnieniem przekonanie, iż nie tylko sprzyja odro­ dzeniu Polski, ale że się niem zajmuje i obejmuje je postawioną przez siebie zasadą narodowości, iż P o

JJyia no3yMeHTOBa G bijio TenepB Biiojmf, acHO, bto ByKOJiB CTBHTe jibho yTamiB flecaTB TBicaBB, bto MapeMBaHa ne coispana. A ByKOJiB Bce eipe He motb oTjyluiaTBca,