• Nie Znaleziono Wyników

Analiza dynamiki uskoku MvtoTisovec

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Analiza dynamiki uskoku MvtoTisovec"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

Analiza dynamiki uskoku Mýto–Tisovec

František Marko*, Rastislav Vojtko*

Du¿a strefa uskokowa Mýto–Tisovec o

prze-biegu NW–SE i kruchym charakterze

oddzia³ywuje wyraŸnie na œrodkow¹ czêœæ Zachodnich Karpat (ryc. 1). Przecina ona i prze-mieszcza mezozoiczno-alpejskie jednostki tekto-niczne, a tak¿e jest reprezentowana przez strefê wyraŸnych anomalii geofizycznych. Dziêki wystepowaniu zró¿nicowanych wiekowo ska³, na które oddzia³ywa³a dynamika strefy uskokowej

Mýto–Tisovec, mo¿liwe by³o odtworzenie

z³o¿onej historii tektonicznej tego od dawna aktywnego uskoku, która znajduje odbicie w obecnej budowie terenu. Jako narzêdzie do rekon-strukcji historii uskoku zosta³a u¿yta analiza pale-onaprê¿eñ na podstawie przemieszczeñ na ma³ych uskokach metod¹ inwersyjn¹ Angeliera w po³¹czeniu z kartowaniem geologicznym strefy otaczaj¹cej uskok, ze szczególnym uwzglêdnie-niem przemieszczeñ uskokowych. Kluczow¹ rolê odegra³a analiza paleonaprê¿eñ, która pozwoli³a na odtworzenie orientacji dawnego

pola naprê¿eñ na obszarze uskoku

Mýto–Tisovec. Dane o przemieszczeniach uskokowych pochodzi³y ze ska³ od permo-tria-su po œrodkowy miocen. Umo¿liwi³y one wyró¿nienie 7 nastêpuj¹cych po sobie etapów paleonaprê¿eñ od kredy do dziœ. Podczas ewo-lucji tektonicznej uskok Mýto–Tisovec ulega³ zmianom kinematycznym w warunkach zmie-niaj¹cego sie pola paleonaprê¿eñ. Funkcjono-wa³ on jako dekstralna odwrócona, sinistralna

normalna, krucha strefa œcinania. Orientacja osi maksy-malnego naprê¿enia rotowa³a zgodnie z ruchem wskazó-wek zegara od NW–SE w górnej kredzie do NNE–SSW we wczesnym paleogenie i W–E w póŸnym miocenie. Okresy kompresji wystêpowa³y na przemian z okresami ekstensji,

przy zachowanej orientacji g³ównych osi naprê¿eñ. Orien-tacja najm³odszego pola naprê¿eñ wykazuje w przybli¿e-niu NNW–SSE kompresjê, która uruchomi³a dekstralny ruch przesuwczy wzd³u¿ uskoku Mýto–Tisovec, pro-wadz¹cy z kolei do dekstralnego przemieszczenia przeci-naj¹cego go uskoku murañskiego i badeñskich wulkanitów. Ta najm³odsza sejsmogeniczna aktywnoœæ mo¿e byæ odpo-wiedzialna za powstanie potê¿nych obrywów mezozoicz-nych ska³ wêglanowych obserwowamezozoicz-nych w pobli¿u strefy uskoku.

G³ówne dyslokacje Karpat wewnêtrznych na obrazach satelitarnych

Wojciech Ozimkowski*

Lineamenty widoczne na zdjêciach lotniczych i obra-zach satelitarnych s¹ zapewne powierzchniowymi przeja-wami m³odej aktywnoœci tektonicznej wg³êbnych nieci¹g³oœci pod³o¿a (Ostaficzuk, 1981). Stosowana zwy-kle do ich wyznaczania interpretacja wizualna jest metod¹ w znacznym stopniu subiektywn¹ — interpretacje tego samego obrazu wykonane przez dwóch interpretatorów mog¹ siê znacznie ró¿niæ. W celu zmniejszenia subiekty-wizmu mo¿na zastosowaæ zabieg polegaj¹cy na na³o¿eniu na siebie wiêkszej iloœci (ponad 20) interpretacji tego

samego obrazu wykonanych przez ró¿ne osoby, co pozwala na wyznaczenie lineamentów uznanych za niew¹tpliwie czytelne przez wiêkszoœæ interpretatorów (Ozimkowski & Mardal, 1994). Metoda ta — nazwana metod¹ pokryæ wielo-krotnych (Karnkowski & Ozimkowski, 1998) — pozwala klasyfikowaæ lineamenty wed³ug stopnia ich czytelnoœci (procent interpretatorów wyznaczaj¹cych dany lineament), a tak¿e szacowaæ szerokoœæ strefy lineamentu, co jest trudne przy interpretacji wykonywanej przez pojedyncz¹ osobê.

Interpretowany obraz pochodzi z satelity Landsat 2, a wiêc ma 185 x 185 km i obejmuje po³udniow¹ czêœæ p³aszczowiny magurskiej, pieniñski pas ska³kowy, Tatry, Podhale, ca³¹ œrodkow¹ S³owacjê od Wielkiej Fatry po

832

Przegl¹d Geologiczny, vol. 49, nr 9, 2001

2 0 246 810km N S W E TISOVEC BREZNO POPRAD Mýto-T isove c fault Muráò fault

osady neogeñskie i czwartorzêdowe

pod³o¿e krystaliczne (Veporicum) osady paleogeñskie neogeñskie wulkanity

uskoki przesuwcze nasuniêcia inne uskoki

p³aszowiny mezozoiczne (nierozdzielone) i górnopaleozoiczno-mezozoiczne utwory dolnopaleozoiczne (Gemericum) osady karboñskie

Ryc. 1. G³ówne uskoki œrodkowej czêœci Rudaw S³owackich

*Wydzia³ Geologii, Uniwersytet Warszawski, ul. ¯wir-ki

*Department of Geology and Paleontology, Faculty of Sciences, Comenius University, Mlynská Dolina G, 842 15 Bra-tislava, Slovakia

Cytaty

Powiązane dokumenty

[r]

Z drugiej strony, interesująca jest również jakościowa analiza równania (2.6) definiująca wpływ poszczególnych współczynników występujących w równaniu (2.6)

[r]

Wyniki przeliczenia zasobów rud uranu z³o¿a Watutinskoje do taksonomicznych jed- nostek Klasyfikacji Ramowej Zasobów ONZ (UN International Framework Classification

¿e wystêpuj¹ce w mianowniku ciœnienie jest ciœnieniem motorycznym procesu, a wiêc tym samym ciœnieniem do którego odnosi siê licznik w równaniu wyjœciowym wed³ug zapisu 3 –

Przez fakt, że jest to miara relatywna, odnosząca przyrost absolutny do wielkości zrealizowanej w roku porównywanym t * pozbawiona jest

postulatów zrównowa¿onego rozwoju miast nad wod¹”, które sta³y siê fundamentem w realizacji Miast Wodnych w Berlinie oraz potencjalnymi wytycznymi merytorycznymi dla

Refleksy dwuletniej walki z histerią i megalomanią Wołodkowiczów odbijają się w wątku poety Zawiłowskiego, który sprawia pisarzowi znaczne trudności w konstrukcji powieści