Ćwiczenie nr 82.
Temat: Cechowanie termopary. LITERATURA:
1. Podręczniki uniwersyteckie z fizyki doświadczalnej (np. Sz. Szczeniowski Fizyka t. 3). 2. H. Szydłowski – Pracownia fizyczna.
3. H. Zawadzki, H. Hofmokl „Laboratorium fizyczne”. 4. T. Dryński „Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki”.
5. Instrukcja obsługi kompensatora prądu stałego (do części A). ZAGADNIENIA KOLOKWIALNE:
1. Klasyczna teoria przewodnictwa elektrycznego metali, kontakt dwóch metali, napięcie kontaktowe Galvaniego i Volty. Termopara.
2. Zjawisko Peltiera i zjawisko Thomsona, prawo Volty.
3. Zjawisko Seebecka, siła termoelektryczna, prawo Avenariusa. 4. Szereg termoelektryczny metali.
5. Budowa i zasada działania ultratermostatu. CEL ĆWICZENIA:
1. Praktyczne zapoznanie się ze zjawiskiem występowania siły termoelektrycznej. 2. Zaznajomienie się z możliwością wyznaczania temperatury za pomocą termoogniwa. 1. Zestawiamy układ pomiarowy według schematu:
2. Włączamy ultratermostat.
3. Dokonujemy pomiaru siły termoelektrycznej E dla danej różnicy między złączem P i L w odczytach co kilka stopni.
4. Gdy temperatura złącza P osiągnie 80-90 0C ultratermostat wyłączamy.
5. Wykreślamy zależność siły termoelektrycznej E od różnicy temperatur między złączami L i P. Określamy stałą termopary (w mV/0C).
6. Dyskusję niepewności pomiarowych wykonujemy metodą graficzną. Aparatura:
