Rozdział 6
Oscylacje neutrin słonecznych i atmosferycznych.
Eksperymenty Superkamiokande, SNO i inne.
Macierz mieszania Maki-Nakagawy-
Sakaty (MNS)
Kilka interesujących faktów
Każdy człowiek wysyła dziennie około 340 milionów neutrin (z rozpadu
40K)
W każdym cm
3wszechświata znajduje się około 330 neutrin reliktowych (z Wielkiego Wybuchu) Każdy cm
2powierzchni ziemi wysyła
około 6 milionów neutrin na sekundę
Na każdy cm
2powierzchni ziemi pada w ciągu sekundy około 70 miliardów neutrin ze Słońca Standardowa elektrownia jądrowa wysyła
w ciągu sekundy około 5 · 10
20neutrin
1. Neutrina słoneczne
νe
2. Neutrina atmosferyczne π+ → µ+ + νµ
e+ + νe + νµ π- → µ- + νµ
e- + νe + νµ
3. Neutrina z reaktorów i akceleratorów νe , νµ , νe , νµ
Cykl CNO
Neutrina słoneczne
Neutrina słoneczne
Cykl p-p
Widmo energii neutrin słonecznych
Neutrina atmosferyczne
Cosmic-ray shower π+ π0
µ+
νe e+
νµ νµ
Underground νe, νe,νµ, νµ
detector
Atmospheric neutrino source π+ µ+ + νµ
e+ + νe + νµ π– µ– + νµ
e– + νe + νµ
~30 kilometers
Obserwacje ≠ 2
νe
νµ
π– → m– + νm π+ → m+ + νm
m+ → e+ + νm + νe m– → e– + νm + νe
Homestake
Raymond Davis
(zbieranie danych 1968-1995) zbiornik 680 000 litrów C2Cl4 (na głębokości 1500 m)
ne + 37Cl Æ e- + 37Ar (próg 0,814 MeV)
Jednostka strumienia neutrin słonecznych na Ziemi
SNU (Solar Neutrino Unit) = 1 wychwyt na s na 1036 atomów tarczy
Eksperymenty z galem
ne + 71Ga Æ e- + 71Ge (próg 0, 233 MeV)
SAGE (Soviet-American Gallium Experiment)
50 ton ciekłego galu
GALLEX (Gallium Experiment) 1992-1997
(od 1998 r. GNO – Gallium Neutrino Observatory)
GaCl3 w Gran Sasso
Wyniki eksperymentów radiochemicznych
Homestake ne + 37Cl Æ e- + 37Ar
2.56 ± 0.23 SNU (SSM: 8,1 ± 1,3) ne +71Ga Æ e- + 71Ge
GALLEX 77,5 ± 6,2 ± 4,5 SNU (SSM: 126 ± 10)
GNO 62,9 ± 5,5 ± 2,5
GNO + GALLEX 69,3 ± 4,1 ± 3,6
SAGE 70,8 ± 5,3 ± 3,7
Superkamiokande
(Kamiokande od 1987 r.)
Głównie
ne + e- Æ ne + e- próg ok. 5 MeV s (nmt + e- Æ nmt + e-) ≅ 0,15 s (ne + e- Æ ne + e-)
50 000 litrów ultraczystej wody, 11146 fotopowielaczy na ścianach
e-like m-like
Neutrina słoneczne w Superkamiokande
Solar Neutrino Observatory (Sudbury)
1000 ton ciężkiej wody 7000 ton zwykłej wody 9456 fotopowielaczy
Φ
SNOES
Φ
SKES
Φ
SNOCC
Φ
SSM
Φ
SNONCZmiany strumienia neutrin spowodowane eliptycznością orbity Ziemi
Superkamiokande
Solar Neutrino Observatory
Eksperymenty akceleratorowe i reaktorowe
Produkcja wiązki neutrin mionowych przez rozpady π → m → ν
„disappearance experiments” detekcja νm
w różnych odległościach
„appearance experiments” detekcja νe , νt
Detekcja νe w różnych odległościach od reaktora (reaktorów) νe + p → n + e+
„disappearance experiments” ponieważ neutrina małej energii
Minos
K2K experiment
CERN-GS
Mieszanie 2 neutrin
θ12 θ12
ν
2 sinθ12ν
µcosθ12
ν
1ν
e12 12 1
12 12 2
cos sin
sin cos
e µ
ν θ θ ν
ν θ θ ν
⎛ ⎞ ⎛ ⎞ ⎛ ⎞
⎜ ⎟ = ⎜⎝ − ⎟ ⎜⎠ ⎝ ⎟⎠
⎝ ⎠
Ín
m(0)> = Án
m>
=- sinq Án
1> + cosq Án
2>
Án
m(t)> = - sinq exp (- i(E
1/ћ)t) Án
1>
+ cos q exp (- i(E
2/ћ)t) Án
2>
[ћ = c = 1] E = (p
2+ m
2)
1/2@ p + m
2/2p, Dm
2= m
12- m
22, t = L/c
Án
m(t)> = exp[- i t (p + m
12/2E
n)] ×
× [ - sinq Án
1> + cos q Án
2> exp (i Dm
2t/2E
n)]
P( n
mÆ n
e) = Ácos q sin q (1 - exp (i Dm
2t /2E
n) Á
2=
= sin
22 q sin
2( Dm
2L /4E
n) =
= sin
22 q sin
2(1,27 Dm
2L /E
n) =
= sin
22 q sin
2( p L/l
osc)
l
osc= pE
n/1,27 Dm
2@ 2,5 E
n/ Dm
2[współczynnik 1,27 jeśli ∆m2 w (eV)2, L w m (km), En w MeV (GeV), ћc = 197 MeV fm]
P( n
mÆ n
m) = 1 - sin
22 q sin
2(1,27 Dm
2L /E
n)
Zakresy eksperymentów neutrinowych
1 2 3
1 2 3 12 13 23
1 2 3
e e e
U U U
U U U U U U U U U U
µ µ µ
τ τ τ
⎛ ⎞
⎜ ⎟
= ⎜ ⎟ =
⎜ ⎟
⎝ ⎠
Macierz Maki-Nakagawy-Sakaty
12 12
12 12 12
13 13
13
13 13
23 23 23
23 23
cos sin 0
sin cos 0
0 0 1
cos 0 sin
0 1 0
sin 0 cos
1 0 0
0 cos sin
0 sin cos
U
U
U
θ θ
θ θ
θ θ
θ θ
θ θ
θ θ
⎛ ⎞
⎜ ⎟
= −⎜ ⎟
⎜ ⎟
⎝ ⎠
⎛ ⎞
⎜ ⎟
= ⎜ ⎟
⎜− ⎟
⎝ ⎠
⎛ ⎞
⎜ ⎟
= ⎜ ⎟
⎜ − ⎟
⎝ ⎠
Mieszanie 3 neutrin
1 2 3 1
1 2 3 2
1 2 3 3
⎛ ⎞ ⎛ ⎞⎛ ⎞
⎜ ⎟ ⎜ = ⎟⎜ ⎟
⎜ ⎟ ⎜ ⎟⎜ ⎟
⎜ ⎟ ⎜ ⎟⎜ ⎟
⎝ ⎠ ⎝ ⎠⎝ ⎠
e
U
eU
eU
eU U U U U U
µ µ µ µ
τ τ τ τ
ν ν
ν ν
ν ν
[W bardziej ogólnej postaci jeszcze jeden parametr: faza – jak w macierzy CKM]
P( n
aÆ n
b) = d
ab- 4 Σ U
aiU
biU
ai*U
bi*sin
2( p
x/l
ij)
j > i
l
ij= pE
n/1,27 D
mij2@ 2,5 E
n/ D
mij2P( n
mÆ n
m) = 4 U
e1U
m1U
e2U
m2sin
2( p L
/l12) +
+ 4 U
e1U
m1U
e3U
m3sin
2( p L
/l13) +
+ 4 U
e2U
m2U
e3U
m3sin
2( p L
/l23)
Przykładowe wyniki dotyczące neutrin atmosferycznych
(Superkamiokande)
L ≅ 12000 km L ≅ 20 km
Eksperyment K2K
[M. H. Ahn et al., Phys. Rev. D74, 072003 (2006)]
Detektor bliski (300 m):
1 kton H2O licznik Czerenkowa Detektor daleki (250 km)
Superkamiokande
Obserwacja (VII 1999 – XI 2004) 112 events
Przewidywanie (bez oscylacji) 158 ± 9 events
MINOS
[D. G. Michael et al., Phys. Rev. Lett. 97, 191801 (2006)]
Detektor bliski: 1 km (Fermilab) Detektor daleki: 735 km (Soudan)
Obserwacja:
215 events
Przewidywanie (bez oscylacji):
336 ± 14 events
KAMLAND experiment
(K. Eguchi et al., Phys. Rev. Lett. 90, 021802 (2003)
KAMLAND II
KAMLAND II
T. Araki et al. Phys. Rev. Lett. 94, 081801 (2005)
SNO Wrzesień 2003
SNO 0.08 0.06
CC 0.07 0.08
SNO 0.31 0.31
ES 0.26 0,26
SNONC
1.59 (stat) (syst) 2.21 (stat) (syst)
5.21 0.27(stat) 0.38(syst)
+ +
− −
+ +
− −
Φ =
Φ =
Φ = ± ±
Porównanie wyników eksperymentów
Co wiemy o mieszaniu neutrin
m1
m2
m3 m2
m3 m1
hierarchia normalna
?
hierarchia odwrócona?
ν atmosferyczne K2K, MINOS
∆m2 ∼ 2•10-3 eV2
ν słoneczne KAMLand
∆m2 ∼ 8•10-5 eV2
0
PDG 2006
MiniBooNE Collaboration, Phys. Rev. Lett. 98, 231801
(June 8, 2007)
Brak oscylacji νµ→νe dla skali ∆m2 ∼ 1 eV2
(wykluczenie wyniku LSND)
PDG 2008