Ucieczka z Lublina po wybuchu II wojny światowej - Marian Milsztajn - fragment relacji świadka historii [TEKST]

I myśmy wieczorem, ktoś nam pomógł z Żydów, którzy śmy tam byli odsunąć te sztachety w tym płocie i myśmy przez ten płot, przez tą dziurę w płocie przeszli

Mnie wyjęli, bo ten rabin znał moją rodzinę i wiedział, kto z getta, to mnie wyjęli stąd, wyciągnęli mnie z moim kolegą.. I później załatwiliśmy, że przerzucili nas,

Wiedziałam tylko, że tatuś pojechał i wrócił, i wiedziałam, że jak przychodzili Niemcy, to krzyczeli na mamę, ja nie wiedziałam dlaczego, a później się okazało, że

Na szczęście nadjechały samochody, gdzie było trochę miejsca, i jedno miejsce mama znalazła w jednym samochodzie, w drugim – ojciec, z tym, że ojciec przyjechał bezpośrednio

Pamiętam, że pewnego razu on był w domu, umył się, tam mama go nakarmiła i już wychodzi, żegna się z nami, wyszedł za drzwi, wrócił jeszcze raz.. „Mamusiu, ja nie mogę

Miałem takie małe radio, Kryształek się nazywało, nastawiłem to radio, ja nie pamiętam już, czy byłem chory wtedy, czy nie chciało mi się wstać, była godzina chyba 11 czy

Słowa kluczowe Lublin, okres powojenny, odbudowa Lublina, Aleje Racławickie, dzielnica Bronowice, rozwój Lublina, LSM, Kukuryka Stanisław, 10-lecie Polski Ludowej, Centralna

Bo ja pamiętam, że ludzie przychodzili i myśmy byli w tym salonie wszyscy, to to musiało być Narutowicza 22, a nie w interesie, że ojciec tak mówił….. Ale kiedy myśmy