• Nie Znaleziono Wyników

Transformacje Galileusza

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Transformacje Galileusza"

Copied!
9
0
0

Pełen tekst

(1)

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 1

STW i OTW

 szczególna teoria względności (Einstein, 1905 r.)

 inercjalne układy odniesienia

 dwa postulaty

 liniowa czasoprzestrzeń Minkowskiego

 ogólna teoria względności (Einstein, 1916 r.)

 uogólnienie STW na układy nieinercjalne

 zaawansowany aparat matematyczny

 przestrzeń Riemanna

 rachunek tensorowy

 geometria nieeuklidesowa

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 2

Transformacje Galileusza

 związki między współrzędnymi w układzie nieruchomym S i układzie S’ poruszającym się wzdłuż osi x ze stałą prędkością v

Transformacje Galileusza

 związek między przesunięciami wzdłuż osi x w układach S i S’

Transformacje Galileusza

 związek między prędkościami w kierunku osi x w układach S i S’

(2)

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 5

Koncepcja eteru

 dziewiętnastowieczny postulat istnienia ośrodka niezbędnego do propagacji fal elektromagnetycznych (na wzór fal

mechanicznych)

 kosmos wypełniony sprężystym ośrodkiem, tzw. eterem

 układ spoczywającego eteru jako wyróżniony układ odniesienia

 obecność „wiatru eteru” w innych układach - składanie prędkości zgodnie z transformacjami Galileusza (brak przeciwwskazań wobec przekraczania prędkości światła)

 upadek teorii eteru w wyniku doświadczeń Michelsona i Morleya

 współczesne pamiątki: „na falach eteru”, ethernet

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 6

Doświadczenie Michelsona-Morleya

 dwie próby

 Michelson (1881 r.)

 Michelson i Morley (1887 r.)

Doświadczenie Michelsona-Morleya

 dwie próby

 Michelson (1881 r.)

 Michelson i Morley (1887 r.)

Doświadczenie Michelsona-Morleya

 wynik

 brak różnic w rozkładzie prążków w obrazie interferencyjnym w różnych chwilach czasowych na przestrzeni roku

 wnioski

 brak wiatru eteru

 słuszność praw Maxwella w każdym inercjalnym układzie odniesienia

 jeden z najważniejszych eksperymentów w historii fizyki

 wiele powtórzeń w różnych konfiguracjach - zawsze taki sam rezultat

(3)

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 9

Dwa postulaty STW

 postulat względności

 dla wszystkich obserwatorów w inercjalnych układach odniesienia prawa fizyki są takie same; żaden z układów nie jest w żaden sposób wyróżniony

 postulat stałej prędkości światła

 światło w próżni rozchodzi się we wszystkich inercjalnych układach odniesienia i we wszystkich kierunkach z tą samą prędkością c

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 10

Osobliwa cecha prędkości światła

 prędkość światła wartością graniczną prędkości nie tylko dla fal elektromagnetycznych, lecz również dla wszystkich cząstek (zarówno tych posiadających masę, jak i tych jej pozbawionych)

 doświadczenie Bertozziego (1964 r.) – przyspieszanie elektronów z pomiarem ich prędkości i (niezależnie) energii kinetycznej

Wyznaczanie prędkości światła

 próby nierezultatywne

 Beeckman (1629 r.) - błysk strzelającego działa z odległości 1.6 km

 Galileusz (1638 r.) - odsłonięcie odległej latarni

 próby rezultatywne

 Rømer (1676 r.) - zaćmienie Io (księżyc Jowisza), c~ 220000 km/s

 Bradley (1729 r.) - aberracja światła gwiazd, c~ 301000 km/s

 Fizeau (1849 r.) - koło zębate i zwierciadło, c~ 315000 km/s

 Foucault (1862 r.) - wirujące zwierciadło, c~ 298000 km/s

Wyznaczanie prędkości światła

 próby rezultatywne

 Rosa i Dorsey (1907 r.) - pośrednio na podstawie wartości stałych elektromagnetycznych,

c= (299710 ± 30) km/s

 Michelson (1926 r.) - wirujące zwierciadło, c= (299796 ± 4) km/s

 Essen i Gordon-Smith (1950 r.) - mikrofalowa wnęka rezonansowa, c= (299792.5 ± 3.0) km/s

 Froome (1958 r.) - interferometr radiowy, c= (299792.50 ± 0.10) km/s

 Evenson (1972 r.) - interferometr laserowy, c= (299792.4562 ± 0.0011) km/s

(4)

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 13

Względność jednoczesności

 jednoczesność pojęciem względnym, zależnym od ruchu obserwatora

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 14

Transformacje Lorentza

 poszukiwane związki między współrzędnymi w układzie nieruchomym S i układzie S’ poruszającym się wzdłuż osi x ze stałą prędkością v

Transformacje Lorentza

 związki między przesunięciami w przestrzeni (w kierunku osi x) i w czasie w układach S i S’

 związek między prędkościami w kierunku osi x w układach S i S’

Transformacje Lorentza

 przypadek szczególny nr 1: spoczynek w układzie S

 przypadek szczególny nr 2: spoczynek w układzie S’

(5)

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 17

Transformacje Lorentza

 przypadek szczególny nr 3: impuls świetlny

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 18

Transformacje Lorentza

 końcowa postać związku między prędkościami w kierunku osi x w układach S i S’

Transformacje Lorentza

 uogólnienie dla składowych prędkości w trzech kierunkach

Transformacje Lorentza

 związki między współrzędnymi w układzie nieruchomym S i układzie S’ poruszającym się wzdłuż osi x ze stałą prędkością v

(6)

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 21

 współczynnik Lorentza

Transformacje Lorentza

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 22

Transformacje Lorentza

 końcowa postać związków między współrzędnymi

Transformacje Lorentza

spostrzeżenie wniosek

przejście do transformacji Galileusza przy v << c

mechanika klasyczna przypadkiem szczególnym mechaniki relatywistycznej (tj. dla bardzo małych prędkości)

brak sensu przy v > c

prędkość światła c maksymalną możliwą prędkością jakichkolwiek

obiektów we wszechświecie

Kontrakcja długości

 poprawny pomiar długości - odczyt położenia początku i końca w tej samej chwili czasowej

 prawidłowy sposób pomiaru - lewy rysunek

(7)

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 25

Kontrakcja długości

 wyznaczanie długości pręta (równoległego do osi x i spoczywającego w układzie S) w układzie S’

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 26

Kontrakcja długości

 wzór Lorentza

 efekt przewidziany przez FitzGeralda (1889 r.) i Lorentza (1892 r.) przy próbach wyjaśnienia negatywnego wyniku doświadczenia Michelsona-Morleya

 alternatywna nazwa: skrócenie FitzGeralda-Lorentza

Dylatacja czasu

 zależność odstępu czasu między zdarzeniami zarówno od współrzędnych czasowych, jak i przestrzennych

 bezwzględna konieczność synchronizacji zegarów

Dylatacja czasu

 czas własny - odstęp czasowy między zdarzeniami zachodzącymi w tym samym miejscu w układzie inercjalnym

(8)

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 29

Dylatacja czasu

 potwierdzenia dylatacji czasu

 miony atmosferyczne

 doświadczenie Hafele’go i Keatinga (1977 r.)

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 30

Pęd w fizyce relatywistycznej

 konieczność modyfikacji definicji pędu w celu utrzymania słuszności zasady zachowania pędu w różnych układach inercjalnych

Energia spoczynkowa

 masa jedną z postaci energii (Einstein, 1905 r.)

 zależność energii spoczynkowej E0od masy m

 stosowane jednostki

Energia kinetyczna

 wyrażenie klasyczne

 wyrażenie relatywistyczne

 zgodność przy niewielkich wartościach v (v << c)

(9)

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 33

Energia całkowita

 suma energii spoczynkowej i energii kinetycznej

 słuszność zasady zachowania energii całkowitej dla układów izolowanych w mechanice relatywistycznej

Fizyka ogólna 3 – fizyka falowa i optyka W. Drozdowski 34

Diagram mnemotechniczny

Cytaty

Powiązane dokumenty

wysokościach w atmosferze w rozpadów mezonów π, które powstały w oddziaływaniach. wysokoenergetycznego promieniowania kosmicznego z

Przypadek bardziej ogólny- źródło fal e-m ma prędkość skierowaną pod pewnym kątem do kierunku obserwacji

w szczególności zna i rozumie: a) postulaty Einsteina, b) transformacje Lorentza oraz wynikające z niej konsekwencje (dylatacja czasu, skrócenie długości,

w szczególności zna i rozumie: a) postulaty Einsteina, b) transformacje Lorentza oraz wynikające z niej konsekwencje (dylatacja czasu, skrócenie długości,

Wreszcie na koniec zwróćmy uwagę na fakt, że równanie (36.37) jest spełnione nie tylko dla lewego końca klina, ale także dla każdego punktu wzdłuż jego długości, w

Światło jako fala miało rozchodzić się w eterze ze stałą we wszystkich kierunkach prędkością, niezależną od stanu ruchu jego źródła, określoną wzglę- dem eteru..

tom ności przez sam ego K olum ba.. W krótce zjaw iło się dużo krajow ców bez w szelkiego okrycia.. irnm unitas).. przez przenoszenie zarazka do studzień, utwrorzenie

 Prawa fizyki są takie same we wszystkich inercjalnych układach odniesienia.. Halliday „Podstawy fizyki”, PWN Warszawa