ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ S e r i a : M echanika z . 52
m i Nr kol. 389
T ad eu sz G aw ryś, Oton Z ahradnik I n s t y t u t M ech a n ik i i P odstaw K o n s t r u k c j i Maszyn
STAN NAPRĘŻEŃ W KORPUSIE PRZEKŁADNI ZĘBATEJ
S t r e s z c z e n i e . W p r a c y p r z e d s t a w io n o w y n ik i badań s t a n u n a p r ę ż e n ia w k o r p u s ie je d n o s to p o w e j p r z e k ła d n i z ę b a t e j , o r a z w śr u b a c h s k r ę c a j ą c y c h k o r p u s . Omówiono m etodę i s t a n o w is k a b a d a w cze, w a ż n ie j s z e w y n ik i pomia
rów o r a z w n i o s k i .
1. Wstęp
W p r a c y p r z e d s t a w io n o w y n ik i badań s t a n u n a p r ę ż e n ia w k o r p u s ie p r o to ty p o w ej p r z e k ła d n i z ę b a t e j , p rzep row ad zon e d la w e r y f i k a c j i n ie k t ó r y c h c e c h k o n s t r u k c y jn y c h k o r p u s u . Z ło ż o n o ś ć k o n s t r u k c j i k orp u su s t a n o w ią c e g o pow łok ę tr u d n ą do o p is u m a tem a ty czn eg o i t e o r e t y c z n e g o w y z n a c z e n ia n a p rę
ż e ń , s p r a w iła że p o s łu ż o n o s i ę m etod ą t e n s o m e t r y c z n ą . Na ry su n k u 1 p ok aza
no p o s t a ć k o n s t r u k c y jn ą k o rp u su p r z e k ła d n i o r a z z a s a d n i c z e in f o r m a c je o j e j c e c h a c h g e o m e tr y c z n y c h . W yznaczone r e a k c j e w m ie j s c a c h p o d p a r c ia w a ł
ków w sk a z y w a ły , że n a j b a r d z i e j o b c ią ż o n ą c z ę ś c i ą k o r p u s u , j e s t o b s z a r z n a jd u j ą c y s i ę w o k o l i c y w a łk a w y j ś c io w e g o . D oln a c z ę ś ć k orp u su na sk u te k sw e j budowy p r o s t o p a d ło ś c i e n n e j o r a z w zm o cn ień , p r z e w y ż sz a z n a c z n ie szty w n o ś c i ą c z ę ś ć g ó r n ą . W g ó r n e j c z ę ś c i k orp u su w ykonane j e s t o k n o , k t ó r e s t a now i z n a c z n e o s ł a b i e n i e . D la t e g o t e ż p r z e w a ż a ją c ą l i c z b ę ten som etrów um ie
s z c z o n o na g ó r n e j c z ę ś c i k o rp u su ( r y s . 2) Z m ierzono ta k ż e n a p r ę ż e n ia w śr u b a c h s k r ę c a j ą c y c h k o r p u s , o r a z w śr u b a c h fu n d am en tow ych .
2 . C e l badań Celem badań b y ł o :
- w y z n a c z e n ie punktów pom iarow ych ,
- o k r e ś l e n i e n a p r ę ż e ń w p u n k ta ch p om iarow ych,
- w y z n a c z e n ie d l a n ie k t ó r y c h punktów pom iarow ych w a r t o ś c i li c z b o w e j i kieru n k ów g łó w n y ch sk ła d o w y ch s t a n u n a p r ę ż e n ia ,
- o p ra co w a n ie s t a t y c z n e wyników pom iarów , i o k r e ś l e n i e p r z e d z ia łó w u fn o ś - ś c i d la poziom u u f n o ś c i 9 0 # ,
- p r z e d s t a w i e n ie w niosków 1 w y ty c z n y c h do o p ra co w a n ia nowych r o z w ią z a ń k o n s t r u k c y j n y c h .
178 T. Gawryś, 0. Zahradnik
3. Metodyka badań
Podstawą do wyznaczenia naprężeń w punktach pomiarowych korpusu prze
kładni oraz w śrubach fundamentowych, były wyniki pomiarów tensometrycz- nych. Duża liczba punktów pomiarowych i brak możliwości rejestracji prze
biegu zmian naprężeń w czasie pracy przekładni spowodowały, że pomiary przeprowadzono przy obciążeniu statycznym. Uznano, że do wyznaczenia na
prężeń należy przyjąć obciążenie o charakterze momentu skręcającego z rów
noczesnym działaniem siły poprzecznej, przyłożone do jednej z końcówek wałka, przy unieruchomieniu końcówki drugiego wałka działaniem momentu skręcającego. Przyłożone obciążenie poprzeczne w środku końcówki wałka by
ło skierowane pionowo do góry, co powodowało naprężenia rozciągające w śrubach skręcających obie części korpusu, oraz w śrubach fundamentowych.
Założenie to zrealizowano przemiennie dla końcówek wałka wejściowego, jak również wyjściowego.
Do wywołania obciążenia przekładni, skonstruowano i wykonano stanowis
ka badawcze których zasadniczymi elementami były:
- dźwignia z szalką na obciążniki, służąca do wywołania momentu skręcają cego na jednej z końcówek,
- hamulec linowy służący do unieruchomienia drugiej końcówki wałka, oraz - stojak z naciągiem śrubowym i dynamometrem sprężynowym, służący do wy
wołania obciążenia poprzecznego końcówki jednego z wałków [i] .
Dla upewnienia się, czy wybierając miejsca naklejenia tensometrów na korpusie przekładni, nie pominięto punktów w których mogły wystąpić naprę
żenia maksymalne, przeprowadzono także badanie stanu naprężeń metodą kru
chego pokrycia. W tym celu korpus przekładni podgrzano do temperatury 150°C, a następnie powierzchnię zewnętrzną korpusu pokryto cienką warstwą czystej kalafonii przy pomocy pędzla. Po ostygnięciu, przekładnię obcią
żono mementem skręcającym oraz siłami poprzecznymi zgodnie z ustalonym programem obciążenia.
4. Program obciążenia przekładni
Zgodnie z przedstawioną metodyką badań przyjęto program obciążenia przekładni którego szczegóły zawiera tablica 1. W wyniku realizacji przy
jętego sposobu obciążenia momentem skręcającym, występowało obciążenie poprzeczne skierowane w dół o wartości wynikającej z ciężarów obciążni
ków, dźwigni, tulei i łożyska, nasadzonych na końcówkę wałka. Próby elimi nacji tego obciążenia przy pomocy naciągu śrubowego i dynamometru (obcią
żenie skierowane do góry) zawiodły. Układ złożony z przekładni, dynamo
metru i naciągu śrubowego był układei^ statycznie niewyznaczalnym, a zatem obcią'żenla w takim układzie są funkcją przemieszczeń. Końcówka wałka, której przemieszczenia mierzono, zajmowała różne położenia na skutek ist
nienia luzów łożyskowych. Doświadczenia te sprawiły, że podjęto decyzję o rozdzieleniu badań na dwa rodzaje:
i
i?
i
i
Rys.1.Geometrycznapostaćkonstrukcyjnaprzekładniwalcowejjednostopniowej
Rys. 2. Plan rozmieszczenia tensómetrów
Obciążaniaorazliczbyprzeciążeniaprzekładnijednostopniowej
Stan naprężeń w korpusie• « 179
aso
•HrH
&
Bias
© 5S o
•H 0 'W
•o
>>
© 1 O O
Liczba przeciąże nia ! Ko
1 1 1
2,5
1 vO
Siłapo przeczna P kG
1
*~N
*
<T\
0 CM
1 1
lf\
t*- i a
+ 1
+ 365,3
Liczba przecią żenia 1
i a
1 l 1
IA T“
+>
a
© a a s
o o
a •*
1 T—
co vO T" 1
l 1
T- 00 VO r-
i ar ©
© *H *H X* O G O
ta © © u i o ta -ta
•H
* 4 cu
1 1
IA
*
CM 1
CO 9-
ł— .1
© 1
•H O sn
■o
©
■S Siłapo przeczna P kG T
<*>
• 1
O O
•M- +
\ C*>
i a LT\
CM +
1
©
<§
O 1 ar
© *H O © ta © *h B o ta G h i
•H h © Oe-ta
i a
«k
e— 1 1 l
in 1
4»
© a
§ a
s
a
i a
O O T-
1 1 1
IA O o T—
1
i i ®
© © rl < O Q
0
1 9
PQ
&
i4» T > ©
© © cM
3 3 3 3 3 S
*4 X* P< Przekładnia I stopniowa N - 52,8kW
a - 75 0 i i i
cO
II
•H
&
'O
•ta a> •
•H rM 0*0
o) 9)
s § 8>l
© 0)
O *H
• o 09af^J
aso ©
u a
M © a) -ta
3-h af
+» o
«.o ® o o as
3
a n
© aso
•H « iMs §
O ©
oM
• « i
•53
5* .
s s 3 I
M M•H ® 5 2
ar o«
•rlo ©
43 o
*3
ii
M«• -
•H 01 O fl
ta xx o
s &
a r o
• o ta
<0 o
¿i ta
■H O
£ ©
©
« > §
5*5ar ©
■h a fOo © O ©
T. Gawryś. 0. Zahradnik
- badanie w którym wywoływano moment skręcający (siła poprzeczna wynikła z ciężarów elementów zawieszonych na końcówce i była skierowana w dół), - badanie, w którym wywoływano siłę poprzeczną na końcówce wałka (siła
była skierowana pionowo do góry).
Przyjęto, że po dokonaniu pomiarów, zostanie przeprowadzona superpozy
cja wyników badań.
W tablicy 1 oznaczono:
Badanie A - obciążona końcówka wejściowa przekładni działaniem momentu skręcającego i siłą poprzeczną wynikającą z ciężarów elemen
tów zawieszonych na końcówce (siła skierowana pionowo w dół), Badanie B - obciążona końcówka wyjściowa przekładni działaniem momentu
skręcającego i siłą poprzeczną, wynikającą z ciężarów elemen
tów zawieszonych na końcówce (siła skierowana pionowo w dół).
Badanie C - obciążona końcówka wejściowa siłą poprzeczną skierowaną pio
nowo do góry.
Badanie I) - obciążona końcówka wyjściowa siłą poprzeczną skierowaną pio
nowo do góry.
Tablica 1 zawiera także liczby przeciążenia i K^, które stanowią sto
sunek wartości obciążenia przekładni przyjętego do badań i obciążenia no
minalnego przekładni,oraz liczby przeciążenia przyjęte w badaniach: A, B, C, D, a także po przeprowadzonej superpozycji wyników badań: A + C oraz B + D.
5. Sposób wyznaczenia naprężeń w punktach pomiarowych przekładni
Do badań użyto tensometrów elektrooporowych o symbolu Pb Kn 10-30 pro
dukcji Instytutu lotnictwa w Warszawie, cechujących się oporem nominalnym R = 12S,3ffi, bazą 1 = 10 mm i stałą tensometru kt = 2,73, oraz mostka ten- sometrycznego typu T-2 produkcji Zakładu Budowy Maszyn Matematycznych Po
litechniki Warszawskiej.
Dla każdego badania powtarzano pięciokrotnie realizację stanów obciąże
nia i pomiary odkształceń w promilach, a następnie obliczano wartości naprężeń z zależności
0 = ć . E . 10" 3 cm
Przy wyznaczaniu naprężeń głównych 6max i ®min oraz kierunków głów
nych stanu naprężenia, posłużono się^następującymi zależnościami:
Stan naprężeń w korpusie..» 131
gdzie:
E . p„ r> E
T _ r F ’ ' E - B
A = ^(Ća + &e) ; B =^|(Ća - a)2 + ( ^ - A)2;
" A
tg 2 cc =
przy czym E - moduł YOUNGA, [i - liczba POISSOKA, 6 - odkształcenie w kierunku pionowym, 6^ - odkształcenie w kierunku skośnym (4-5°) oraz 6C - - odkształcenie w kierunku poziomym.
Kąt ot jest odmierzany od kierunku pionowego do kierunku naprężenia główne
go 6 . Przyjęto dodatni kierunek kąta cC zgodnie z ruchem wskazówki ze
gara.
Wyniki pomiarów naprężeń w korpusie przekładni oraz w śrubach, przed
stawiono w tablicach 2, 3 i 4. Wartości naprężeń stanowią średnie z pię
ciu pomiarów. Ze względów redakcyjnych pominięto przedziały ufności.
6. Omówienie wyników i wnioski z badań naprężeń w korpusie
Badanie korpusu przy pomocy kruchego pokrycia nie ujawniło żadnej stre
fy w której naprężenia mierzone metodą tensometryczną nie były by repre
zentatywne dla całego korpusu. Wszystkie wartości naprężeń zmierzonych i obliczonych nie przekroczyły wartości 100 kG/cm2 . Ponieważ zmierzone na
prężenia były małe, okazało się możliwym superponowanie wyników badań dla łącznego działania momentem skręcającym oraz siłą poprzeczną (tabl. 2-4).
Biorąc pod uwagę otrzymane wyniki pomiarów naprężeń, należy stwierdzić że korpusy zostały skonstruowane z dużym zapasem bezpieczeństwa, nawet u- względniając ich wymaganą dużą sztywność. Strefy w których występują naj
większe naprężenia, obejmują tzw. kieszenie pokrywy korpusów nad wałkami wyjściowymi, oraz okolice wokół otworów narożnych śrub fundamentowych,po
łożonych w pobliżu (po stronie) wałka wyjściowego.
Poczynione spostrzeżenia oraz szczegółowa analiza otrzymanych wyników, prowadzą do wysunięcia następujących wniosków konstrukcyjnych:
- postać konstrukcyjną korpusu przekładni należy uznać za poprawną, - uwzględniając wymaganą sztywność korpusów, zaleca się przyjąć grubość
ścianki korpusu g = 8 mm, zamiast g = 10 mm, podanej w dokumentacji, - zaleca się zwiększenie promienia przejścia w miejscu przenikania się ze
wnętrznej powierzchni gniazd łożysk wałka wyjściowego z powierzchnią kołnierza,
- proponuje się zmienić kształt kieszeni pokrywy pochylając ich ściany pionowe, przez zwiększenie odległości między nimi w miarę zwiększania się odległości od osi wałków (na rysunku 1 pokazano ten szczegół linią kreskową).
T« Gawryś, 0» Zahradnlk
CM 1
0 £
f t
O ^ £
•H 0 +
rH d £
ft ft
0 £
Erl X ! •
O T i
0 0
P f t
¿4
d 0
d •r-3
f t O
¡>>
£ N
O
0 f t
•H d
d 0
0
ft
•N d
0» co
u
ft
cd
?o
•H d (XO pm x¡
o o
•r-a O0 N
•H&
d P
Ti 0
0 a
,M ra O 0 dN 0
d P (X
•H P0 0 m 03 CQ
f t o od u
* ö•H
•«•o0
CVI ao
NO
I©
'Ö0 -CSJ
0*
d
ft
0 d sO■s 5 0
•H
oa
ft
•H
•H d
i*
PQ
IO
I ©
I©
I©
md
'M ' O
MDCA
l a CM
CM ■*+ CA CA LA
'3- C - LA ■*t LA CM r-
o o O O •* O O O
CA 1 o LA - + h - *+ r~
CA CA T” T— CA
1 + + 1 1 1 1
co r- T“ CA LA CA
MD t— U> CM
1 •* •» •»
CO CM LA LA <D CA C^
CA CM CM r— T“
+ + + + + +
+ c a
C -
co
00-« t MD
00 CA
+
CA CA CA r— C^
LA t -
*>
co LA CO T~ T—
CA r~ LA LA
+ + + + +
O CA
<A c a
oLT\
md c a
CM O
O I o
rł- «M-
*<t CA LA l a
o
co co
c aoCM
CA
O oCM
CM vD
l a o
o o
* -
r - CA
CM
CMO
LA fA
CA O
•* I •*
CACM coLA
CM r -
I
MD CM
+ CMCA
CO KO CA C - CA 'it T - co
CA CM LA T - kD CM CA co CA
- 1 •» *v •>
CO O KO co O C - T— MD MD
C - CM CM IA CA CA
+ + + + + + 1 + +
MD ««tf- r t T - r - ^ CA CM CA 0 0 CA < A CA CA O L A CA «Çf CA L A CA CA CA L A O O O CA C'- CM O CAVO CM O MD LA CAMD CO t—M> r - MD CA CA O CO *«t M A
CM C A -<3- CM I t - C A t - CA t -
+ + + + + + + + + + + + + + + + I I I + + + + + +
0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 . 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 o o
CM T -~tr- O COM3
I I I I I + + I + I + + I I I l + l l + l l + l 1 + O r -C M v -C A L A O C O L A C M C '-'M -T -C O U D L n C M C A 'M -
i- C Mt- t-
o o o o o o o o o o o o
»•>*>*>•»•>»«> *>•>•> *o o o o o o o o o o o o ooc*- LA O CO CM CM MD CM I CM MD t— CO
1- 0 T - T - r —CMVD r - T t t - O v O O C A T j - C ' - ^ C A C ' - C M t " - LA O O r - r - CM T - CM r - CA r-C A + + + + + + + + + + + + + + + + l + l I + I + + I 1 +
CA LA CA *sł" CACA (A O CM CM O <A C " - C O MD LA t * - OlA C A O C A C ^ T - l A T ł - O C M r - l A l A t - t - C A l A C A C A C A C O v X 5 LA CA LA LA O O MD F^m T r - CM LA LA O CM C A b A O A A O r - A A 0 r * CÛI'-
vbCM *— CA r ~ CM t“ CA CM CM CA CMt—
+ I + + + + + I + + I 1 I I + + I + + + I + + + + + +
T— CM CA L A MD r - C O C A (O T - C M C A <'+ L A v X ) f - C O C A O T - C M C A - + C A O
« ¡ r - T - r - r - r - r - r - T - r - r - C M C M C M C M O J C M A ^ '
Stan naprężeń w korpusie.. 183 T a b lic a 3
2
W yniki pomiarów n a p r ę ż e ń O , kG/cm , w k o r p u s ie p r z e k ła d n i j e d n o s t o p n io - w e j . N a p r ę ż e n ia w p u n k ta ch n a k l e j e n i a ten so m etró w n i e tw o r z ą c y c h r o z e
t e k Numer
t e n - som.
B ad. "A" B a d . "B" B a d . "C" B a d . "D"
B ad.
"A" + "C"
B ad.
"B" + "D"
25 - 1 0 ,0 2 - 1 5 ,0 0 - 4 , 0 + 8 ,2 - 1 4 ,0 2 - 6 , 8
26 + 2 6 ,5 5 + 3 , 0 - 5 , 0 + 3 3 ,0 + 2 1 ,5 5 + 3 6 ,0
27 - 1 0 ,7 2 - 5 4 ,0 - 1 4 ,0 - 1 8 ,5 - 2 4 ,7 2 - 7 2 ,5
28 + 1 2 ,1 3 - 7 , 0 + 3 , 0 - 1 .3 + 1 5 ,1 3 - 8 ,3
32 + 7 ,2 1 + 1 0 ,0 - 7 , 0 + 1 3 ,6 + 0 ,2 1 + 2 3 ,6
33 - 7 5 ,7 7 + 9 0 ,0 - 2 1 , 0 - 2 1 ,5 - 5 4 ,7 7 + 6 8 , 5
36 + 6 0 3 0 + 9 , 4 + 1 7 ,0 - 6 9 , 2 + 7 7 ,3 0 - 5 9 ,8
40 + 4 2 ,1 9 - 4 5 ,0 -
41,0
+ 4 1 ,7 + ‘ 1 ,1 9 - 3 , 3T a b lic a 4 W yniki pomiarów n a p r ę ż e ń
6,
kG/cm2 , w śr u b a c h s k r ę c a j ą c y c h k orp u s p r z e k ła d n i je d n o s t o p n io w e j Numer
t e n - som .
B ad . "A" B ad. "B" B a d . "C" B ad. tlD"
Bad.
"A" + "C" "B"
B ad.
+ "D"
35 + 9 2 ,6 7 - 1 6 ,8 + 4 , 0 + 3 2 ,1 + 9 6 ,6 7 + 1 5 ,3 0
37 + 9 2 ,6 7 - 2 8 ,0 + 2,0 + 3 8 ,1 + 9 4 ,6 7 + 10,10
38 + 1 3 2 ,1 7 + 2,0 - 2,0 + 7 7 ,6 f 1 3 0 ,1 7 + 7 9 ,6
42 3 ,3 2 + 2 9 4 ,0 + 4 4 ,0 + 1 9 ,3 + 4 7 ,3 2 + 3 1 3 ,3
43 - 83,81 - 5 4 0 ,0 - 2 4 4 ,0 + 6 , 3 - 6 2 3 ,8 1 - 5 3 3 ,7
44 + 9 ,9 7 + 1 3 4 ,0 - 12,0 - 0 , 4 - 2 ,0 3 + 1 3 3 ,6
45 + 8 3 ,4 3 + 7 2 0 ,0 + 9 0 ,0 + 9 , 0 + 1 7 3 ,4 3 + 7 2 9 ,9
46 + 184,21 + 3 0 ,0 + 1 6 ,0 + 3 , 6 + 200,21 + 3 3 ,6
47 + 9 5 ,9 9 + 3 3 8 ,0 + 68,0 - 1 1 ,7 + 1 6 3 ,9 9 + 3 6 ,3
43 + 2 4 ,7 6 + 2 8 ,0 + 8,0 + 2 1 ,7 + 3 2 ,7 6 + 4 9 ,7
184 T. Gawryś. 0. Zahradnik
7. Omówienie wyników i wnioski z badań naprężeń w śrubach
W korpusie przekładni, śruby skręcające obie jego części, powinny prze
nosić wyłącznie naprężenia rozciągające. Zgodnie z tym założeniem, pomia
ru naprężeń dokonano jednym tensometrem, naklejonym na płasko ściętej czę
ści śruby w okolicy łba śruby (widok częściowy na rys. 2).
Analiza wyników pomiarów, wykazała że w niektórych śrubach wystąpiły naprężenia gnące wywołane obciążeniem wstępnym (zrealizowanym w czasie montażu) a wynikające z nierównoległości zewnętrznych powierzchni kołnie
rzy (badana przekładnia nie miała obrobionych powierzchni pod łby śrub i naprętki). Zmierzona ujemna wartość naprężenia, wskazuje na spadek naprę
żenia wstępnego a nie jak to sugeruje przyjęty znak " - " na wystąpienie naprężenia ściskającego. W przypadku naprężeń gnących wywołanych obcią
żeniem wstępnym, tensometr znajdujący się w strefie naprężeń ujemnych od zginania, wykazać może duży spadek naprężeń wywołanych rozciąganiem.
Śruby zostały obciążone (przy montażu) momentem wywołanym za pomocą klucza i siły nie większej niż 40 kG, bez kontroli tensometrycznej obcią
żenia wstępnego. Naprężenia mierzono przy kolejnych obciążeniach końcówek wałków. Należy przyjąć z dużym prawdopodobieństwem, że zmierzone w trak
cie badań naprężenia (powiększone wartości spowodowane zmniejszeniem prze
kroju śrub na skutek wykonanych płaskich ścięć), nie różnią się wiele od rzeczywistych, na wartość których wpływają naprężenia wstępne. Zmierzone naprężenia występujące w śrubach są mniejsze od wyznaczonych naprężeń do
puszczalnych, niemniej naprężenia te są znacznie większe niż naprężenia w korpusie przekładni.
W świetle poczynionych spostrzeżeń, wyciągnięto następujące wnioski:
- dobrane cechy konstrukcyjne śrub skręcających elementy przekładni nale
ży uznać za właściwe,
- wszystkie powierzchnie pod łby śrub oraz pod nakrętki należy zaoielać, co pozwoli uniknąć zginania śrub,
- należy zwiększyć przestrzeń umożliwiającą dokręcanie nakrętek śrub fun
damentowych,
- naprężenia w śrubach skręcających elementy przekładni, są znacznie więk
sze niż naprężenia w korpusie.
LITERATURA
1. Gawryś T., Zahradnik 0., i inni: Weryfikacja cech konstrukcyjnych korpusu przedkładni 1R-125, praca badawcza niępubl., Instytut Mechani
ki i Podstaw Konątrukcji Maszyn Politechniki Śląskiej, Gliwice, 1972.
Stan naprężeń w korpusie.. 185
HAIiPfcłLEHŁji 3 KOPJiyCE 3yE4j1TOil HEPEHAhh
P e 3 a M e
3 CT aTb'e np HB ex eH Li p e 3 y J i h T a T H HCCjiejOBUHHM HanpasceHHH B K o p n y c e o s h o - C T y n e H r a T o ü s y f i ^ a T o i i , n e p e * a r H h CKpenjiJijoiunx K o p n y c b h h t o b . l l p e s c T a B J i e H o Tose MeTOH u McnbiTa io m ie CTeH jH ,, p e a y ^ Ł T a T H H3M epeHHn H a n p a x e H U H u n p e j j i o - JKeHHH SJia KOHCTpyKTOpOB o
STRENGTH CONDITIONS OF THE GEAR TRANSMISION
S u m m a r y
The paper represents investigations of the strength conditions of one - stage gear transmisión, and strength conditions in the screwbolts conne cted with the gear box.There are shown besides a method of investigations, descriptions of the testing stations, as well as more important results and conclusions.