Edukacja wczesnoszkolna, poziom edukacyjny I, klasa III
A to ci dopiero! Czy wiesz, że polski pisarz Jan Brzechwa wcale nie nazywał DasfdsaJan nazywał nazywał się Jan Brzechwa?
Materiał edukacyjny wytworzony w ramach projektu „Scholaris – portal wiedzy dla nauczycieli"
współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
1
Scenariusz zajęć dla uczniów klasy III (I etap edukacyjny)
Temat A to ci dopiero! Czy wiesz, że polski pisarz Jan Brzechwa wcale nie nazywał się Jan Brzechwa?
Cele Uczeń:
1. Uważnie słucha nagrania i potrafi zrozumieć usłyszany tekst. (1.1a) 2. Recytuje wiersze z uwzględnieniem interpunkcji i intonacji. (1.2c) 3. Potrafi napisać zaproszenie. (1.3a)
4. Śpiewa piosenki. (3.1a)
5. Improwizuje swoim ciałem do muzyki. (3.2a)
6. Tworzy ilustracje do wierszy kredkami pastelowymi. (4.2a) 7. Poznaje sylwetkę Jana Brzechwy. (5.7)
8. Dodaje i odejmuje w zakresie 100. (7.4)
9. Przelicza w przód i w tył oraz zapisuje liczby w zakresie 100. (7.1) 10. Rysuje wzory graficzne (koło) w komputerowym programie
graficznym i wypełnia je kolorem. (8.4b)
Wykaz nabywanych umiejętności
1. Umiejętność recytowania wierszy.
2. Umiejętność decydowania i wybierania ze względu na określone walory a nie na sympatię.
3. Umiejętność tworzenia zaproszeń.
Metody 1. Podające (opowiadanie, wyjaśnianie).
2. Poszukujące (dyskusja, gry i zabawy dydaktyczne).
3. Impresyjna (odczucia wywołane przez kontakt ze sztuką).
4. Ekspresyjna (tworzenie sztuki).
Formy 1. Praca z całą grupą.
2. Praca indywidualna.
Środki dydaktyczne 1. Piktogramy z emocjami.
2. Książki z wierszami Jana Brzechwy.
3. Ćwiczenie interaktywne pt. „Jan Brzechwa”.
4. Karta pracy pt. „Jan Brzechwa”.
5. Karta pracy pt. „Zaproszenie dla stonogi”.
6. Karta pracy pt. „Stonoga”.
7. Ćwiczenia interaktywne pt.:
„Matematyczna stonoga – zadanie nr 1”,
„Matematyczna stonoga – zadanie nr 2”,
„Matematyczna stonoga – zadanie nr 3”.
Edukacja wczesnoszkolna, poziom edukacyjny I, klasa III
A to ci dopiero! Czy wiesz, że polski pisarz Jan Brzechwa wcale nie nazywał DasfdsaJan nazywał nazywał się Jan Brzechwa?
Materiał edukacyjny wytworzony w ramach projektu „Scholaris – portal wiedzy dla nauczycieli"
współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
2 Proponowany czas
zajęć
120 minut
Opis sposobu realizacji
1. Nauczyciel wita uczniów. Prosi ich, aby spróbowali przedstawić się pseudonimem, który sami sobie wymyślą (przed przystąpieniem do zadania nauczyciel upewnia się, że wszyscy uczniowie rozumieją znaczenie terminu pseudonim).
Po zakończeniu przywitania uczniowie na prośbę nauczyciela podają synonimy terminu pseudonim lub wyrazy mogące się z nim kojarzyć (np.: przezwisko, ksywa, przydomek).
2. Nauczyciel prosi dzieci o prezentację przygotowanej pracy domowej (uczniowie mieli wybrać swoje ulubione wiersze Jana Brzechwy i nauczyć się je czytać lub recytować z aktorską intonacją). Chętne dzieci recytują wiersze. Każde dziecko na tablicy zapisuje tytuł wiersza, który wybrało. Na zakończenie odbywa się głosowanie na ulubiony wiersz Jana Brzechwy.
3. Na cześć wszystkich uczestników recytacji dzieci wstają z ławek i, ustawiając się w wolnej przestrzeni sali tak, aby mieć odpowiednio dużo miejsca (w przypadku bardzo licznych klas wychodzą na korytarz), śpiewają piosenki: „Witajcie w naszej bajce” oraz „Kaczka
dziwaczka” oraz wyobrażają sobie i przedstawiają swoim ciałem wydarzenia z piosenek.
4. Ćwiczenie interaktywne pt. „Jan Brzechwa”.
Nauczyciel na tablicy wyświetla tekst z lukami o życiu Jana Brzechwy. Dzieci słuchają nagrania audio, po czym uzupełniają tekst:
Jan Brzechwa urodził się na Podolu w 1898 roku.
Dzieciństwo spędził na licznych przeprowadzkach i podróżach i po Kresach Wschodnich. Naprawdę nazywał się Jan Wiktor Lesman i tego nazwiska używał na co dzień. Pseudonim Jan Brzechwa wymyślił sobie, gdy już dorósł i zaczął pisać. Słowo „brzechwa”
oznaczało kiedyś element strzały. Z zawodu był adwokatem, ale jego prawdziwą pasją było pisanie.
Indywidualizacja nauczania uwzględniająca specjalne potrzeby edukacyjne
Osoby z trudnościami recytują wiersze ze wsparciem
w postaci wydrukowanego tekstu.
Nauczyciel wcześniej sugeruje im utwory dostosowane do ich możliwości.
Uczniowie z trudnościami otrzymują wydrukowany tekst z treścią
nagrania audio. Śledzą go podczas odsłuchiwania (karta pracy pt. „Jan Brzechwa”).
Edukacja wczesnoszkolna, poziom edukacyjny I, klasa III
A to ci dopiero! Czy wiesz, że polski pisarz Jan Brzechwa wcale nie nazywał DasfdsaJan nazywał nazywał się Jan Brzechwa?
Materiał edukacyjny wytworzony w ramach projektu „Scholaris – portal wiedzy dla nauczycieli"
współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
3
Lubił bawić się słowami. Pisał książki dla dzieci i utwory satyryczne dla dorosłych oraz tłumaczył z języka rosyjskiego. Tworzył wiersze pełne dowcipu i fantazji.
Nazywano go nawet profesorem słonecznego uśmiechu, bo swoją twórczością umiał rozbawić nie tylko dzieci, ale i dorosłych.
5. Nauczyciel recytuje wiersz Jana Brzechwy pt. „Stonoga”.
6. Karta pracy pt. „Zaproszenie dla stonogi”.
Nauczyciel proponuje dzieciom, aby wyobraziły sobie, jak wyglądało zaproszenie na pierogi dla stonogi.
Zwraca uwagę na treści, jakie muszą się znaleźć w zaproszeniu (termin, miejsce spotkania, czas, kto zaprasza). Rozdaje dzieciom gotowe blankiety, a uczniowie starają się ułożyć tekst zaproszenia.
Nauczyciel zwraca ich uwagę na kwestię estetyki.
7. Karta pracy pt. „Stonoga”.
Nauczyciel pokazuje głowę stonogi i proponuje dzieciom, aby wspólnie stworzyły całą stonogę. Uczniowie
w komputerowym programie graficznym uczą się robienia kształtów geometrycznych (koła) i wypełniania ich kolorem oraz ozdabiania ich w inny sposób.
Następnie drukują przygotowane przez siebie części, sklejają wszystkie elementy (głowę, koła tułowia i nogi) oraz wspólnie podpisują nogi (musi ich być 100).
8. Ćwiczenia interaktywne pt.:
„Matematyczna stonoga – zadanie nr 1”,
„Matematyczna stonoga – zadanie nr 2”,
„Matematyczna stonoga – zadanie nr 3”.
Nauczyciel na tablicy wyświetla zadania:
Zadanie 1:
Stonodze splątało się pierwszych 17 i ostatnich 14 nóg.
Ile ma w sumie splątanych nóg?
_ + _ = _
Odpowiedź:
Stonoga ma splątanych _ nóg.
Zadanie 2:
Stonoga miała splątanych 40 nóg, ale 27 z nich udało
Dzieci z trudnościami otrzymują wersję z linijkami oraz wersję z tekstem do uzupełnienia.
Nauczyciel tak organizuje pracę, aby osoby z trudnościami w liczeniu do 100 podpisywały nogi noszące liczby, które już znają.
Edukacja wczesnoszkolna, poziom edukacyjny I, klasa III
A to ci dopiero! Czy wiesz, że polski pisarz Jan Brzechwa wcale nie nazywał DasfdsaJan nazywał nazywał się Jan Brzechwa?
Materiał edukacyjny wytworzony w ramach projektu „Scholaris – portal wiedzy dla nauczycieli"
współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
4 się jej rozplątać. Ile nóg zostało jeszcze splątanych?
_ – _ = _ Odpowiedź:
Stonoga ma jeszcze splątanych _ nóg.
Zadanie 3:
Ze 100 nóg stonogi splątało się 67. Ile nóg pozostało niesplątanych?
_ – _ = _
Odpowiedź:
Stonodze pozostały _ niesplątane nogi.
9. Nauczyciel utrwala umiejętność dodawania i odejmowania w zakresie 100, zadając dzieciom dodatkowe pytania:
‒ Doliczcie 17 nóg do nogi nr 10. Która to będzie noga?
‒ Odliczcie 15 nóg wstecz od nogi 65. Która to będzie noga?
‒ Doliczcie 6 nóg do nogi nr 17. Która to będzie noga?
‒ Odliczcie 10 nóg wstecz od nogi 44. Która to będzie noga?
‒ Doliczcie 21 nóg do nogi 45. Która to będzie noga?
‒ Odliczcie 31 nóg wstecz od nogi 87. Która to będzie noga?
10. Zabawa „supełek”.
Wszystkie dzieci stają w kręgu i zamykają oczy.
Na hasło „Supełek!” podchodzą powoli do siebie i łapią dłonie, które uda się im znaleźć.
Na hasło nauczyciela „Rozplątanie!” dzieci otwierają oczy i starają się rozplątać plątaninę dłoni, oczywiście cały czas trzymając się za ręce.
11. Dzieci, używając kredek pastelowych (lub innej wybranej techniki), rysują postacie ze swoich ulubionych wierszy Jana Brzechwy.
12. Na zakończenie lekcji nauczyciel organizuje wystawę postaci pochodzących z twórczości Jana Brzechwy.
Zadając pytania dzieciom,
nauczyciel dostosowuje ich poziom do możliwości uczniów. Dzieci z trudnościami w liczeniu dodatkowo mogą podczas obliczania podejść do tablicy i posłużyć się nogami stonogi zrobionej w poprzednim ćwiczeniu.
