• Nie Znaleziono Wyników

Częstotliwościowe kryteria stabilności stochastycznej pewnych nieliniowych układów automatyki

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Częstotliwościowe kryteria stabilności stochastycznej pewnych nieliniowych układów automatyki"

Copied!
10
0
0

Pełen tekst

(1)

ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ Seria: Automatyka z. 28

_______ 1974 Nr kol. 397

Lesław Socha

CZĘSTOTLIWOŚCIOWE KRYTERIA STABILNOŚCI STOCHASTYCZNEJ PEWNYCH NIELINIOWYCH UKŁADÓW AUTOMATYKI

Streszczenie» W pracy przedstawiono częstotliwościowe kryteria stabil- ności stochastycznej zupełnej oraz średniej stabilności z p-tą potęgą dla pewnej klasy nieliniowych układów regulacji stacjonarnych i niesta­

cjonarnych.

W ostatnich latach nastąpił duży rozwój częstotliwościowych kryteriów stabilności, o czym świadczy duża ilość publikacji na ten temat.Na szcze­

gólne wyróżnienie zasługują prace Jakubowicza, Popowa, Zamesa,Piatnickie~

go. Obserwuje się również rozwój częstotliwościowych kryteriów stabilno­

ści stochastycznych, gdzie do najważniejszych prac zaliczają się [5],[6],

W teorii tej brak jednak jednolitego systematycznego opracowania takie, jakie występują już w teorii stabilności stochastycznych równań różniczko­

wych. Świadczy to o otwartości i ciągłym rozwoju tego problemu. W niniej­

szym artykule postaramy się wykorzystać wyniki uzyskane w badaniu stabil­

ności stochastycznej przy pomocy funkcji Lapunowa w [1] i przenieść je do metod częstotliwościowych.

Postawienie problemu

Na początku omówimy kilka oznaczeń, którymi będziemy się posługiwać w dalszej części artykułu.

Wstęp

[7], [8], [9], C10]

E1 “ x 1 gdzie

En - przestrzeń Euklidesa n wymiarowa

(2)

33-

Lesław Socha 1

2

|X| =. (xif + ... + x^j

W - ( Z Z 4 j

■?

i=1 i=1

C - klasa funkcji absolutnie ciągłych względem t spełniających glo­

balny warunek Lipszica.

Rozważmy układ opisany równaniami

= a x + [b + £(t,(i;] ^6-j d i

6"» CTx,

gdzie

A - macierz kwadratowa nxn o współczynnikach stałych, b, c - wektory o n wymiarowe o współczynnikach stałych,

§(t,pO - proces stochastyczny,

fi» - element przestrzeni probabilistycznej (B, 6 , Pi,

«PCffi - funkoja nieliniowa.

Podamy teraz kilka definicji, z których będziemy korzystać przy badaniu stabilności.

Definicja 1

Rozwiązanie x a 0 układu 1 nazywamy lokalnie stabilnym stochastycz nie, jeśli prawdziwe jest zdanie logiczne.

r*A A V l*0|<r=>A+ Pf^« |*(t,*0.t0,^|}<6

e> 0 6 > 0 r > 0 ' r > t o L J

Definicja 2 v

Rozwiązanie x = 0 równania 1 nazywamy asymptotycznie lokalnym stabil­

nym stochastycznie, jeżeli oprócz warunku I* zachodzi

A V

| x | < r = > l i m p-fp*: I x(t,|ł)| > e | = 0.

£ > 0 r > 0 1 01 t-~oo l 1 1

)

(3)

Częstotliwościowe kryteria stabilności stochastycznej. 39

Definicja 3

Rozwiązanie x s 0 układul nazywamy średnio stabilnym z p-tą potę­

gą, jeżeli słuszne jest następujące zdanie logiczne

A V |x 0 l<r=> A

E|x(t,(ł,x ,t ;|p < g.

g > 0 r > 0 1 01 t > t „

Definicja 4-

Rozwiązanie x = 0 układu 1 nazywamy eksponencjalnie p-stabilnym,jeś­

li istnieją stałe A > 0 , c C > 0 takie, że

i ip p f 3

E|x(t,|b,x0 ,to ;| < A |xq | exp|-cC(t - t0 3j.

Definicja 5

Rozwiązanie x a 0 jest zupełnie stabilne stochastycznie,gdy zachodzi I* i ponadto

A A A V A p{p>: x(t,(i,x ,t j | > g | < 6.

x g > 0 6 > 0 T t > T l o o i j

O

Poczynimy obecnie następujące założenia dla układu, w którym nie występu­

je proces stochastyczny.

= Ax + b«p (<?)

ff= CTx

(2)

a) 0<<P(G) . 6 « M(?2 , f(o; = 0

h) istnieje dla każdego ff i jest ograniczona, c) niech widmo macierzy A leży w obszarze

Re \ < - oCQ < 0,

jeśli teraz spełnione są założenia (a) i (c) oraz dla pewnego & i wszyst- stkich co > 0 zachodzi

&) + Rej(l + jcolW CT [A -(jco- oC0 ) i] 1 b j >0,

(4)

Lesław Socha

to na mocy tw. 2 [2] dla dowolnych t > t Q i pewnego tf>cC0 zachodzi nastę­

pujące oszacowanie:

|x( t ) | < L |x( tQ )| exp£-oC(t - tQ J] (3i

x(t) - dowolne rozwiązanie, stała 1 zależy tylko od mocy ([3] str. 72) dla układu 2 istnieje funkcja W(x,

chodzą oszacowania

I c1 |x|2 < W(x,t; < c2 |x|2

II c3'x l2

III I M h = , w .

gdzie

W(x(t), t)l

■|x(t):

gdzie x(t) rozwiązanie równania (2\, jeśli II 5 7 1 ^est ograniczona w E1 w naszym przypadku, gdzie

F = Ax + bf(cT x) (4)

związek ten zachodzi bowiem

|| § || < li A l l + ^ \ U \ |C| (5)

a |2£j jest ograniczona na mocy założenia b.

I o d

Przyjmijmy teraz, że

1

V(x,t) = W(x,t)? . (6)

Wówczas na mocy I i II

(5)

Częstotliwościowe kryteria stabilności stochastycznej.. 41

Również z założenia (a) i I wynika, że

|<p(ff)| <M|er | « M |c| |x| < c3v,

{a)

gdzie

JLbsJ < c

1*1 y

Zauważmy również, że istnieje

|V(x2 ,t; - T(x1,ti|

B = sup ' f---- — ! ! (9i

t>0 x„ - x.

Xie ^

na mocy III jak również

inf V(x,t) = V _ > 0 dla r > 0 (10J t > 0 |x|>r r

V(0,t) s 0. (11)

Jeżeli teraz założymy, że proces |§(t,fb)| spełnia prawo wielkich liczb, tzn.

t +t t„+t

A A V A p i j : i | Ś(s,p>J|dx - ■£ i E|Ś(t,g>)| d s | > ó | :>0 ó > 0 T > 0 t > T II 1 1 J J

xo xo

< £

1 2)

i warunek

sup E|£(t,fŁ)|< -4— rs , (13)

t>0 3 ’

to trywialne rozwiązanie układu (1 ) jest zupełnie stabilne stochastycznie.

Jeśli natomiast proces |Ś(t,[?0| spełnia silne prawo wielkich liczb,tzn.

(6)

il

Lesław Socha to rozwiązanie układu (i) x = 0 jest asymtotycznie stabilne zupełnie z prawdopodobieństwem 1, co wynika z (tw. 5. 1 C1J str. 45-)

Udowodniliśmy zatem następujące twierdzeniei

Twierdzenie 1

Jeżeli dla układu (2) spełnione są warunki (a), (b), (c),(d),(l2) oraz (13), to rozwiązanie x = 0 układu (1) jest stabilne stochastyczne zu­

pełnie.

Twierdzenie 2

Jeżeli spełnione są wszystkie założenia tw. 1, a zamiast (12) ||(t,[?>)|

spełnia (14), wówczas rozwiązanie x h 0 jest asymptotycznie stochastycz­

nie stabilne z prawdopodobieństwem 1.

Jeśli teraz narzucimy pewne ograniczenie na proces |Ś(t,|i)|, to uzyskamy kryterium p-stabilności.

Twierdzenie 3

Niech dla układu 2 spełnione będą warunki^ (a), (b), (c), (d), a proces

¡¿(t,(ł)| dla pewnych stałych k.j, kg i t > 0 spełnia oszacowanie

||l(s,(Ł)| dej < expjkg tj , ( 15 )

przy czym stałe k 1 , kg, c^, c^, B związane są nierównością

B kg Cj < k 1 c^, (1 6 )

wtedy rozwiązanie x a 0 układu (i) jest p-stabilne przy p < %"'ć~ •k 1

Jeśli spełniona jest silniejsza nierówność

B kg < k 1 c4 , (17)

to przy tym samym p rozwiązanie jest eksponencjalnie p-stabilne.

Dowód

Wystarczy pokazać, że spełnione są założenia (tw. 5.2 str.46),któ­

re orzeka o p-stabilności.

Na mocy (3), (4), (5) istnieje V ( x , t ) e C Q wyrażona poprzez (6),dla któ­

rej zachodzi (7), (8), (11) oraz na mocy (l) taka 8+ała c’, że E exp k^'

V ( x , t ) > c ’|x| ,

(7)

a zatem w uzupełnieniu z warunkiem (15), (1 6 ) i (17) daje cały komplet za­

łożeń twierdzenia 5.2 [1] .

CBDO.

Postępując w podobny sposób i wykorzystując wyniki [4] można uzyskać kryteria stabilności dla układów niestacjonarnych. W tym celu rozpatrzmy układ

§f = a x + [ó + á(t,¡i)] <f(tr,t ) 11

6 = CTx

ffO.t) 5 0,

gdzie A, b, c są określone tak jak poprzednio, a odnośnie zakła­

da się, że spełnia warunek twierdzenia o istnieniu i jednoznaczności roz­

wiązania układu

^ = Ax + b<p (G,t) 2*

6 = CTx

<f>(0,t).» 0

i dla wszystkich t > t o i dowolnych <7 spełnia nierówność

a) 0<tf(6,t)6-<M<y2 M < o o zbiór tych funkcji oznaczmy przez N.

Niech będą spełnione następujące założeniat

b') istnieje dla każdego ff i t > t 0 i jest ograniczona

c’) układ 2y jest sterowalny i obserwowalny oraz macierze A i A + M b c T są macierzami Hurwitza (wartości własne tych macierzy leżą w lewej pół- płaszczyźnie)

d’) dla każdego co 0 zachodzi

¿ + Re K( jen) >-0,

Częstotliwościowe kryteria stabilności stochastyczne j..._______________ 43^

gdzie K(jco) = c^ (a - j wij b,

(8)

44 Lesław Socha

wówczas dla układu 2’ na mocy tw. [4] słuszne jest oszacowanie

—cC( t-t )

|x(x0 ,t0,O | < Ł|X0| e t > t 0 ,

gdzie liczby cC i L’ nie zależą od wyboru f e H. Dalej postępując identycz­

nie jak w dowodzie tw. 1 otrzymujemy następujące tezy twierdzenia.

Twierdzenie 4

Jeżeli dla układu 2 spełnione są warunki (aO, (b’)( (c’j, (dV i proces

|i=(t,|b}| spełnia prawo wielkich liczb oraz warunek c' sup E | §( t

t > 0 B’c3

(gdzie stałe c’j, c^ i B* wprowadza się tak jak w tw. l),to trywialne roz- wiązanie układu 1 jest zupełnie stochastycznie stabilne.

Twierdzenie 5

Jeżeli dla układu 2 spełnione są warunki (a’), (b’)f (c’j, (d’) i proces

|Ś(t,g>)| spełnia silne prawo wielkich liczb oraz warunek

sup E |!( t,|łj| <C «-4- i t > 0 a 3

to trywialne rozwiązanie układu 1 jest asymtotycznie stochastycznie sta­

bilne z prawdopodobieństwem 1.

Twierdzenie 6

Jeżeli dla układu 2 spełnione będą warunki (a’), (bł), (c’j, (d’) a pro­

ces | Ś(t,£>J| dla pewnych stałych k’^ , kg i t > 0 spełnia oszacowaniet

< exp -Jkgtj-,

przy czym stałe k’^, kg, Cj, c^ B* są związane nierównością B kgCj < k^ c4,

wtedy rozwiązanie x(t) = 0 układu (1łJ jest p-stabilne przy

\

E exp|k^ i |Ś(s,|*>)| dsj

(9)

Częstotliwościowe kryteria stabilności stochastycznej.. 45 Jeżeli spełniona jest silniejsza nierówność

B' kj c’3 < kl CV

to przy tym samym p rozwiązanie jest ekspenencjalnie p-stabilne.

LITERATURA

1. Chasminskij R.Z. i Ustojcziwost sistiem difierlencjalnych uprawnieni!

pri słuczajnych wozmuszczeniach ich paramietrow.Izd.Nauka.Moskwa 1969.

2. Jakubowicz W.A.i Rieszienie niekatornych raatricznych nierawienstw wstrieczajuszczichsia w nieliniejnoj tieori regulirowania.Dokłady Aka­

demii Nauk ZSRR 156, No 2.

3. Krasowskij H.N.: Niekatoryje zadaczi tieori ustojcziwost! dwiżenia.

Fizmatfiz. Moskwa 1959.

4. Piatnickij E. S. » Razszirenie czastnowo kritieria absoliutnoj ustojczi- wosti regulirujemych sistiem s odnim nieliniejnym niestacjonarnym ele- mientom. Radiofizika, No 3, 1972.

5. Lewit M.W.s Czaatotnyje usłowia absolutnoj stochasticzieskoj ustojczi wooti sistiem awtomaticzieskowo uprawlienia. Dokłady Akademii Nauk ZSRR 195, No 4, 1970.

6. Liczak H.M., Tunik A.A.t Czaatotnyje usłowia stochasticzeskoj ustoj- cziwoati uprawiajemych sistiem. Awtomatika 1971, No 2.

7. Dutczak B.I., Liczak M.M., Tunik A.A. s Analog czastnowo kriteria W.M.

Popowa dla słuczaja stochasticzieskich nieliniejnych nieprierywnych sistiem. Awtomatika 1972, No 1.

8. Morozan T.s The Mettod of V.M. Popov for Control Systems with Random Parameters. J. Math. Anal. Appl. 16, 201-215 (1966).

9. Chris P. Tsokoss The Method of V.M. Popov for differential systems with randbm parameters. J. Appl. Prob. 8, 298-310 (1971 )•

10. Kawashima H. s Nonlinear Feedback Systems and Weakly Stationary Stocha­

stic Processes. Information and Control 22, 283-295 (1973X

M ACTOTChHUE K M T B P fcK CTOXACTMUECKDÍÍ yCTOÍÍMMBOCTH HEKOTOPhX lü U a .H E U Ü D ; ChCTEM vVBTOilATHUM

P e a n u e

3 paficTe npesCTaBJieno hcckojibxo TeopeM ofi yCTok^HBocTz c uepoflTHocTLio

o s z m z yCToiimmocTz B uejiou jjs onpefle;ienHoro u u c c u HeJinnezHHx c m c t s m co cjiyaaiiHKMz mipuMeTpauH *

(10)

46 Lesław Socha FREQUENCY CRITERIA OF STOCHASTIC STABILITY

OF SOME NONLINEAR AUTOMATIC

S u m m a r y

In the paper was presented some theorem in which was consider ed the stability with probability one and stability in large for the nonlinear sy­

stem with rondam porameters.

Cytaty

Powiązane dokumenty

W niniejszym artykule przedstawimy w oparciu o wyniki prac [1],[X1»M częstotliwościowe kryteria stabilności nieliniowych układów automatyki przy wymuszeniach przypadkowych..

[r]

Metoda stochastycznych elementów skończonych opiera się na perturbacyjnej analizie drugich momentów statystycznych (PADMS). Sama zaś PADMS wywodzi się z analizy

Praktyczne obliczenie całek występujących w relacjach (11) i (2l) nie jest zbyt trudne, jeżeli wzięć pod uwagę, że przy odpowiednio dużych n funkcje Cs?,

bezbłędnie wskazuje przyimek (i wyrażenie przyimkowe), partykułę, wykrzyknik, spójnik, rozumie ich funkcję i swobodnie podaje ich przykłady, poprawnie zapisuje przyimki

W szystkie te zjawiska mogą zostać opisane za pom ocą stanu początkowego reprezentowanego przez pewien wektor przestrzeni o skończonej ilości wymiarów oraz przez

syłanej. Jak wykazały przeprowadzone badania, skrócenie czasu przerwy automatyki SPZ nie zawsze prowadzi do poprawy warunków równowagi, można mówić o pewnym

expectations, covariances).. U sually they are uneven an d the irregularities do not easily lead to a unique determ inistic description.. Enclosing the defect by