• Nie Znaleziono Wyników

Dowodzimy implikację: dla każdego n z prawdziwośći T (n) wynika prawdziwość T (n + 1)

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dowodzimy implikację: dla każdego n z prawdziwośći T (n) wynika prawdziwość T (n + 1)"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

INDUKCJA MATEMATYCZNA

Zasada indukcji matematycznej.

Niech T (n) będzie pewnym zdaniem zależnym od liczby naturalnej n. Mamy udowodnić jego prawdziwośc dla każdego n.

KROK 1. Dowodzimy (sprawdzamy) prawdziwość zdania T (1)

KROK 2. Dowodzimy implikację: dla każdego n z prawdziwośći T (n) wynika prawdziwość T (n + 1).

PRZYKŁADY

Zad 1. Pokaż nierówność (1 + x)n ­ 1 + nx dla każdego x > −1 i każdego n ∈ IN.

KROK 1. Dla n = 1 nierówność jest równością: (1 + x)1 = 1 + 1 · x.

KROK 2. Zakładamy, że dla pewnego n,

(1) (1 + x)n ­ 1 + nx.

Ma z tego wynikać, że

(2) (1 + x)n+1 ­ 1 + (n + 1)x.

Mnożymy nierówność (1) przez (1 + x). Ponieważ x > −1, 1 + x > 0, zatem znak nierówności się nie zmienia. Otrzymujemy

(1+x)n+1 ­ (1+nx)(1+x) = 1+nx+x+nx2 ­ 1+nx+x = 1+(n+1)x.

Otrzymaliśmy więc nierówność (2).

Zad 2. Niech a1 = 2,...,an+1 =

an + 3 dla n = 1, 2, . . .. Pokaż, że cią (an) jest rosnący.

KROK 1. Sprawdzamy a2 =

2 + 3 =

5 > 2 = a1.

KROK 2. Musimy pokazać implikację an+1 > an ⇒ an+2 > an+1. Niech an+1 > an. Stąd an+1+3 > an+3. Stąd

an+1 + 3 >

an + 3.

A to oznacza, że an+2 > an+1.

1

(2)

Czasami prawdziwość zdania T (n) chcemy pokazać nie dla wszystkich n, ale poczawszy od pewnego miejsca np. dla n ­ n0. Wtedy algorytm dowodu nieco modyfikujemy:

KROK 1. Dowodzimy (sprawdzamy) prawdziwość zdania T (n0) KROK 2. Dowodzimy implikację: dla każdego n ­ n0 z prawdziwo- śći T (n) wynika prawdziwość T (n + 1).

Zad 3. Niech an = Pni=1 1i. Pokaż, że dla n ­ 7, an < n.

KROK 1. a7 ≈ 2.59, a

7 ≈ 2.65.

KROK 2. Niech dla pewnego n ­ 7, an <

n. Najpierw pokażemy nierówność (bez indukcji matematycznej).

2 n

n + 1 + 1

(n + 1)2 < 2

√n. Jest ona równoważna nierowności

2

n(n + 1) + 1

(n + 1)2 < 2

√n. Mnożąc nierówność przez

n

2 otrzymujemy 2n(n + 1) +√

n

2(n + 1)2 = 2n2 + 2n +√ n 2n2 + 4n + 2 <

2n2 + 2n + n

2n2 + 4n + 2 < 2n2 + 3n

2n2 + 4n + 2 < 1.

Mamy

an+1 = an + 1

n + 1 <

n + 1

n + 1 =

v u u u u t

√n + 1 n + 1

2

=

v u u u u

tn + 2 n

n + 1 + 1

(n + 1)2 <

v u u u

tn + 2 n

n =

v u u u

tn + 2

√n ¬

v u u u

tn + 2

7 <

v u u u

tn + 2

4 =

n + 1.

2

Cytaty

Powiązane dokumenty

Tak jak w przypadku równa« liniowych tak i dla ich ukªadów je»eli f (t) = ~0 ~ (czyli mamy posta¢ (1)) to taki ukªad b¦dziemy nazywa¢ jednorodnym, w przeciwnym przypadku mówimy

Każdą permutację rozkładamy na

Zadaniem Marka było odgadn ˛a´c t˛e licz- b˛e zadaj ˛ ac Adamowi pytania, na które mógł odpowiada´c jedynie TAK lub NIE.. Niestety Adam miał skłonno´sci

Wynika bezpo´srednio z definicji poj˛e´c reguły dopuszczalnej oraz reguły wypro-

Pokazali´smy zatem, ˙ze ze zbioru X ∪ {¬α} wyprowadzi´c mo˙zna par˛e formuł wzajem sprzecznych, co ko´nczy dowód 5.4.2... Pocz ˛ atkowy

Dowód jest natychmiastowy, na mocy faktu, ˙ze reguła odrywania RO jest jedn ˛ a z reguł pierwotnych systemu

[r]

Zbadać, w jakim kole jest zbieżny szereg MacLaurina funkcji tgh z.. Znaleźć kilka pierwszych