ÉMILE PAPIERNIK
ur. 1939; Paryż
BIOGRAM ŚWIADKA HISTORII
Émile Papiernik urodził się 17 lutego 1939 w Paryżu jako syn żydowskich emigrantów z Polski, Mosze Papiernika i pochodzącej z Lublina Hadasy z d. Blajwajs. Jego ojciec prowadził w Paryżu rodzinną firmę krawiecką; w momencie ślubu z Hadasą Balawajs był wdowcem z dwojgiem dzieci. W czasie II wojny światowej rodzina Émile'a Papiernika próbowała ukrywać się w Paryżu, posługując się fałszywymi dokumentami, jednak matka została zatrzymana latem 1943 r. i deportowana do Auschwitz, gdzie zginęła. Od września 1943 Émile wraz z przyrodnim bratem byli ukrywani w gospodarstwie rolnym we wsi Lysan, a później przebywali – początkowo razem z ojcem – w Montluçon w Owerni. Po wyzwoleniu Émile trafił na dwa lata do domu dziecka prowadzonego przez bundowską organizację Centre Amical Arbeter Ring, w której działalność zaangażowany był jego ojciec. Sam należał do SKIF-u (Socjalistyczny Związek Dziecięcy) i w tym środowisku – z którym związany był przez całe życie – poznał swoją przyszłą żonę. Karierę zawodową rozpoczął po ukończeniu w 1961 r. dwuletniej służby wojskowej na wojnie algierskiej. Pracował w branży informatycznej – w połowie lat 70. założył własną firmę. Na emeryturę przeszedł w 2000 r.
Obecnie jest wiceprzewodniczącym wywodzącego się z tradycji bundowskiej Centrum Medema w Paryżu. Ma dwie córki oraz kilkoro wnuków. Do Polski przyjechał po raz pierwszy w latach 90. – razem z kuzynami, synami stryjów, którzy zginęli w Auschwitz; oprócz byłego obozu zagłady odwiedzili Kraków oraz Przysiek – rodzinną miejscowość ojca. Po 2000 r.
Émile Papiernik był również kilkakrotnie w Lublinie – z rodziną i grupami z Centrum Medema.
Autor biogramu Agnieszka Zachariewicz
Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"