Żydzi w Turobinie po wyzwoleniu - Mieczysław Fik - fragment relacji świadka historii [TEKST]

Patrzymy, od szosy krasnostawskiej jedzie wojsko na koniach, jedzie jakiś szwadron, może dwa, trzy szwadrony, kawaleria polska.. To była armia pułkownika

Nie mogłam tam wejść do naszego mieszkania, jak przyjechałam do Lublina, bo to było za bolesne wejść tam, gdzie tyle lat byliśmy, gdzie tyle lat mieszkaliśmy, to było

A później, po wyzwoleniu, to było rozszabrowane wszystko – piece, drzwi,

Jak ścigali, na roboty do Niemiec łapali, to tam, gdzie był kirkut – były łąki i przy cmentarzu stała chałupka dozorcy kirkutu, obok była kapliczka czy dzwonnica –

Jak zobaczyłam tych ludzi, jak jeszcze się ruszali w dole –ta krew, te ubrania, te buty, to powiedziałam, że więcej nie pójdę.. Do dzisiaj na Majdanku nie byłam i w

A stryj mój –który obok nas mieszkał i był na tej wojnie rosyjsko-japońskiej, i znał bardzo dobrze rosyjski –to jak szły te wojska, czasem się zatrzymywały we wsi, czy tam

To ja zaczęłam żyć, jakby moje życie się zaczęło w październiku, jak myśmy zostali wyzwoleni przez Rosjanów.. Tego dnia się moje nowe

Tam były takie wnęki i tam człowiek ani nie mógł siąść, ani nie mógł stanąć, tylko taki pochylony był. Data i miejsce nagrania