• Nie Znaleziono Wyników

Zastosowanie analizy czynniko­wej do badania zależności mię­dzy właściwościami mieszanek gumowych

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Zastosowanie analizy czynniko­wej do badania zależności mię­dzy właściwościami mieszanek gumowych"

Copied!
11
0
0

Pełen tekst

(1)

nr 5 wrzesień - październik 2000 r. TOM 4

Zbigniew W asilewski*, Zbigniew Nahorski**

Zastosowanie analizy czynniko­

wej do badania zależności mię­

dzy właściwościami mieszanek gumowych

W pracy opisano badania przeprow adzone metodą analizy czynnikowej na wynikach pomiarów właściwości dwóch serii mieszanek gumowych. Badania pozw oliły wydzielić w każdej z serii trzy grupy pom iarów ; których wyniki są ze sobą silnie skorelowane w ramach każdej z grup. Jednocześnie pom iary z tych 3 grup odzwierciedlają 98-99% ogólnej zm ienności wszystkich właściwości.

Grupy te zawierają pom iary związane odpowiednio z lepkością, wulkanizacją i wytrzymałością mieszanki. Wynika z tego praktyczny wniosek, że wyniki badań uzyskane za pom ocą lepkościomierza, wulkametru i zrywarki pozwalają na dobrą ocenę jakości mieszanki, gdyż pozostałe właściwości są albo mocno z nim i skorelowane, albo mało wpływają na ogólną zm ienność w łaściw ości mieszanki gumowej.

Sło w a kluczo w e: p r ze tw ó rstw o ka u czu ku , w ła śc iw o śc i m ie sza n e k gumowych, analiza czynnikowa

Application of the factor analysis to investi­

gation of relations between rubber mixture properties

In the paper some fin din gs fro m application o f the fa cto r analysis to measurements o f two series o f the rubber mixtures are presented. They revealed that three groups o f highly intercorrelated measurements could be fo u n d in each series. Moreover, the measurements fro m these 3 groups were responsible fo r 98-99% o f the total variability o f all measurements. These three groups were related with the viscosity, vulcanisation, and strength o f the mixture. A practical implication is that measurements fro m the viscometer, the vulcameter, and the tensile testing machine allow fo r good assessm ent o f the rubber mixture quality. Other measurements are either highly correlated with the m entioned above or only marginally influence the total variability o f the rubber mixture properties.

Key words: rubber processing, properties o f the rubber mixtures, fa cto r analysis

* Instytut Przemysłu Gumowego, Piastów

** Instytut Badań Systemowych PAN, Warszawa

(2)

TOM 4 wrzesień - październik 2000 r. SfaA & w t& U fi nr 5

Wprowadzenie

Analiza czynnikow a m oże być w ykorzystyw a­

na do badania charakterystyk obiektów o dużej licz­

bie skorelowanych ze sobą zmiennych, w celu repre­

zentowania ich niew ielką grupą zm iennych, zwanych czynnikami. Tutaj zastosujemy ją do przebadania prze­

strzeni właściwości m ieszanek gumowych. Opis ana­

lizy czynnikowej m ożna znaleźć w wielu książkach o tem atyce statystycznej, np. H.H. H arm ana [1], D.F.

M orrisona [2], A. B asilevsky’ego [3], natom iast przy­

kład zastosowania w opracowaniu E. Kowalskiej [4].

Wynik badania przestrzeni właściwości za po­

mocą analizy czynnikowej i ewentualne wynikające z tego wnioski m ogą mieć istotne zastosow anie w tych przypadkach, gdy pom iar całego zestawu w łaściw o­

ści jest niemożliwy, na przykład z braku urządzeń po­

miarowych, nieopłacalny ze względu na koszty lub zbyt czasochłonny. Takie warunki m ogą występować w szczególności w czasie produkcji wyrobów gum o­

wych w zakładzie, kiedy jest potrzebna szybka kon­

trola produkowanej partii wyrobu.

Ustalenie zakresu właściwości, których przebada­

nie pozwala na szybką zgrubną ocenę poprawności sta­

nu mieszanki, może też być przydatne dla projektowa­

nia komputerowych systemów badania jakości, jak na przykład system opisany przez G. Ransbottyna [5].

Po krótkim opisie metody analizy czynnikowej przedstaw iono część doświadczalną, przeprow adzo­

ną na pom iarach dwóch serii m ieszanek, oznaczonych w dalszym ciągu symbolami “ 12675” i “86721” . K aż­

da seria obejm ow ała 30 m ieszanek o tych sam ych składnikach, jednak dozowanych w różnych propor­

cjach, zgodnie z optym alnym planem eksperym entu, który był przygotow any w celu w yboru m ieszanki najtańszej, o satysfakcjonujących właściwościach. Na podstawie uzyskanych wyników pom iarów w łaściw o­

ści przeanalizowano, jak m ożna połączyć je w grupy pomiarów ze sobą skorelowanych i które z nich naj­

bardziej decydują o ogólnej zmienności właściwości mieszanek.

Sformułowanie zadania

Kolumny macierzy X tworzą zatem zbiór K wek­

torów A-wy miarowych obrazujących K badanych wła­

ściwości obiektu

Dla każdej zmiennej x. możemy obliczyć śred­

nią i wariancję według wzorów (3) i (4)

Zm ienne standaryzow ane m ają średnią równą zeru oraz wariancję równą jedności. Zależności ist­

niejące między zmiennymi m ożna scharakteryzować za pom ocą współczynników korelacji

Istnienie znaczącej korelacji między zmiennymi nasuwa przypuszczenie o istnieniu wspólnych czyn­

ników wpływających na te zmienne. Dalej zakłada­

my, że każda zmienna z. zależy liniowo od M czynni­

ków fj,..., f M, co można przedstawić w postaci

Rozpatrujem y m acierz X o wym iarach N x K za­

wierającą pomiary właściwości m ieszanek Wektor czynników wspólnych oznaczamy zależ­

nością

(3)

£ ia d to * K & U f' nr 5 wrzesień - październik 2000 r. TOM 4

— [./"li ’ f u > ” ’ > fNi 1 ( 1 0 )

natom iast w ektor czynników sw oistych (zakłóceń) zależnością

u Tj = [ U l j , U 2j , - , U Nj] (11)

ponadto zakładamy, że czynniki (10) i (11) są w za­

jem nie nieskorelow ane i unormowane

f/Tu , = o 0 1

* ^ j

* = j i ^ j i = j

Zadaniem analizy czynnikowej jest określenie macierzy A i B w ystępujących w równaniu (12), to znaczy w yznaczenie ładunków a.., b. w modelu (9), przy znanych m acierzach Z i R. Na podstawie zależ­

ności (7) i (9) m ożem y obliczyć współczynniki kore­

lacji

r‘J- tv Z‘ Zj (18)

gdzie z. i z., i , j = 1,..., K , są zadane wzorem (9).

Z założenia czynniki f. i U są nieskorelow ane i unor­

mowane, zatem

r . = aadfl +

aaaj2

+... + a iMajM i (19) rj j = a n + a n + ' " + a jM + bj

Stąd otrzym ujem y w zapisie m acierzowym rów ­ nanie

W spółczynniki a.., b. nazywamy ładunkami, przy czym a., oznacza ładunek /-tego czynnika wspólnego f. w j-tej zmiennej z., a b. ładunek j -tego czynnika swo­

istego UL w zmiennej z..

Rów nanie m odelu analizy czynnikowej m ożna przedstawić w zapisie m acierzow ym

Z T = A F T + BU (12)

przy tym A i B oznaczają m acierze ładunków

A = [a..], i = l,.. K, j =1,..., (13)M

B = [ b.j], 1 ,.. II (14)

gdzie b.. = 0 dla i ą y, to znaczy tylko elementy głównej przekątnej m acierzy B są różne od zera, a Z oznacza macierz zm iennych

Z = [ z . j l / = 1 ,...,N , j = 1,..., K (15)

F oznacza m acierz czynników wspólnych

F = [/< ,], / = 1,...,

N,

j = 1,..., M (16)

U oznacza m acierz czynników swoistych (zakłóceń)

R = A A T + B 2 (20)

na podstaw ie którego m ożem y określić m acie­

rze A i B występujące w równaniu m odelu analizy czynnikowej (12).

W przypadku kiedy czynniki swoiste nie istnie­

ją, zależności (12) i (20) upraszczają się do postaci

Z T = A F r (21)

R = AA T (22)

i rząd m acierzy R jest równy rzędowi m acierzy A

rz (R ) = rz (A) - M < K

Zadanie analizy czynnikowej polega na w yzna­

czeniu liczby M określającej rząd macierzy współczyn­

ników korelacji R, a następnie określeniu macierzy A spełniającej zależność (22).

Rozpatrzymy przypadek, kiedy czynniki swoiste istnieją. W prow adzam y now e zm ienne (23) zwane zasobam i zm ienności wspólnej

h ) = a ) x

+

a

)2

+• • • +aj = 1,..., K (23)

U = [ U.. ], i = 1,..., N,j = 1,..., K (17) «raz przyjm ujem y oznaczenia

(4)

TOM 4 wrzesień - październik 2000 r. S tc u łtw te n y nr 5

v — h ' jj nj

r — r..j ‘ ji j * i

(24) K M

F = I > , 2

y=i 7=1 /=1

(32)

stąd na podstaw ie (19) i (8) otrzym ujem y

W zapisie m acierzow ym otrzym ujem y następu­

jące zależności

R ’ = A A T (27)

R = R ’ + B 2 (28)

M acierz R ’, nazyw ana zredukow aną m acierzą współczynników korelacji, różni się od m acierzy R przekątną, w której zam iast jedynek zostały w staw io­

ne zasoby zm ienności wspólnej określone zależnością (23). Z zależności (26) wynika postać m acierzy ładun­

ków B w (14)

<3- II i >- N> II (29)

oraz

b.. = 0 dla i ^ j

jj J (30)

co pozwala na ustalenie m acierzy

B = [ ^ ] f i = j = 1...K (31)

Zachodzi równość rzędów m acierzy

rz (R ’ ) = rz (A) = M < K

Jeżeli ustalimy liczbę M czynników wspólnych, wówczas zadanie analizy czynnikowej polega na do­

braniu zasobów zm ienności wspólnej (23) w taki spo­

sób, aby rząd zredukowanej m acierzy w spółczynni­

ków korelacji (27) był równy zadanej liczbie Af, oraz na w yznaczeniu m acierzy ładunków A. N astępnie możemy określić m acierz B zgodnie z (29), (30).

Istotnym punktem analizy czynnikowej jest wy­

znaczenie ogólnej zmienności wspólnej, stanowiącej sumę wszystkich zasobów zm ienności wspólnej o po­

staci

Zasoby zm ienności wspólnej wyznacza się m e­

todą iteracyjną.

Interpretacja geometryczna metody

Dane do obliczeń zawarte są w analizie czynni­

kowej w postaci m acierzy obserw acji (1). M acierz składa się z K kolum n traktow anych jako zm ienne (wektory) x .J = 1,..., K , w przestrzeni //-w ym iarow ej.

Normalizacja zmiennych i utworzenie zmiennych stan­

daryzow anych (5) powoduje przekształcenie zm ien­

nych x. na zmienne z., które leżą w kuli o promieniu równym 1 (patrz rys. 1). Kąty między zmiennymi po­

zostają niezmienione.

Rys. 1. P rzykła d ow y układ w ektorów x .y zj w p r z e ­ strzeni E 2

Na podstawie obliczonych zmiennych standary­

zowanych wektorów z obliczamy macierz współczyn­

ników korelacji (8). W spółczynniki korelacji wyzna­

czają cosinusy kątów między poszczególnym i wekto­

rami, to znaczy współczynnik korelacji r jest cosinu- sem kąta m iędzy wektorami z. i z . Duża wartość (bli­

ska 1 lub -1) współczynnika korelacji oznacza mały kąt między wektorami, a więc dużą zależność między w łaściw ościam i. W spółczynniki korelacji bliskie 0 w skazują na niezależność właściw ości. Jedynki na przekątnej macierzy R są długościam i wektorów z . Przejście do zredukowanej m acierzy współczynników korelacji powoduje, że rozpatrujemy wektory o dłu­

gości mniejszej od jedynki, równej zmienności wspól­

nej h 1- . W ielkości te znajdują się na przekątnej m a­

cierzy R \

(5)

S fa d tw ie r u f, nr 5 wrzesień - październik 2000 r. TOM 4

P rz y ję c ie m o d e lu a n a liz y czy n n ik o w ej (9) oznacza, że szukam y p rzed staw ien ia zm iennych z.

w now ym u k ład zie w spó łrzęd n y ch w przestrzeni EM+K, któ rą tw orzy M czynników w spólnych f i K czynników sw o isty ch U . W spółrzęd n y m i zm ien ­ nych z. w now ym układzie w spółrzędnych są w spół­

czynniki ajV ..., ajM, b., to znaczy elem enty m acie­

rzy A i B. O k reślen ie m acierzy ładunków A w y­

znacza m odel (9). W yznaczenie m acierzy A sp eł­

niającej rów nan ie (27) za pom ocą m etody głó w ne­

go czynnika pow o d uje p rzedstaw ien ie zm iennych z. w p rzestrzen i czy n nikó w w spólnych E M. G eom e­

trycznie oznacza to rzu t w ektorów z przestrzeni E*

na p rzestrzeń EM, zw ykle o m niejszym w ym iarze M < K. K ierunkam i osi w now ym układzie w spół­

rzędnych są k ieru n k i w ektorów w łasnych m acie­

rzy R \ Ł adunki a., są rzutam i w ektorów z. na osie czynników w spó lny ch f.. D la łatw iejszej in terp re­

tacji otrzym anego m odelu dokonuje się rotacji (ob­

rotu) układu czynników , tak aby najw iększe ład u n ­ ki m iały w a rto śc i b e z w z g lę d n e b lisk ie je d y n k i.

N ajprostszą do graficznego przedstaw ienia interpre­

tację otrzym am y rzutując w łaściw ości na przestrzeń dw u w ym iarow ą, to zn aczy p rzy jm u jąc M = 2 w m odelu (9). Ł adunki a., m ają w artości z przedziału t-1,+ 1]- N ajbardziej zw iązane z danym czynnikiem w łaściw ości będą leżały b lisko osi tego czynnika, a ich ładunki będą m iały w artości b ezw zględne b li­

skie 1. J e st to ró w n o z n a c z n e z tym , że zaso by w spólne w now ym u k ład zie w spółrzędnych - rów ­ ne h] - będą b lisk ie 1. O braz zm iennych w u k ła­

dzie czynników ilu stru je rys. 2.

Rys. 2. Układ wektorów z v Z2, Z3w przestrzeni czynni­

ków wspólnych E 2 p o obrocie

Część doświadczalna

M etodę analizy czynnikow ej zastosow ano do przeprow adzenia dwóch przykładowych obliczeń dla zagadnień o dużej wym iarowości. Liczba badanych zmiennych w obu przykładach wynosi powyżej 18, liczba obserwacji zm iennych wynosi 30 (z brakujący­

mi obserwacjami). Badano zależności między właści­

wościami m ieszanek gumowych. M acierze obserw a­

cji (1) zaw ierają właściw ości zm ierzone w N = 30 punktach i są przedstaw ione w tab. 1. W łaściwości x (kolumny m acierzy) możemy potraktować jako K = 18 (lub K = 23) zm iennych leżących w przestrzeni o wym iarze N = 30. Jeżeli właściwości są niezależne, to leżą one na hiperpłaszczyźnie o wymiarze K - 18 (lub K = 2 3 ).

W wyniku obliczeń za pom ocą program u anali­

zy czynnikowej otrzym ano macierze współczynników korelacji oraz m acierze ładunków dla pewnych serii m ieszanek gum ow ych o o zn aczen iach „ 1 2 6 7 5 ” i

„86721” i o składnikach podanych w tab. 2. Rozpa­

trywano dwa m odele analizy czynnikowej (9) o dwóch i trzech czynnikach (M = 2 i M = 3)

~ aj\ + aji ^2

Zj = ajX f, + aj2 f2 + afl f,

D la m odelu trójw ym iarow ego wyznaczone ła­

dunki a.j świadczą o udziale właściwości z. w pierw­

szym głównym czynniku. Ładunki aj2 i aj3 oznaczają udział w następnych czynnikach.

W yznaczone m acierze ładunków przedstawiono w tab. 3 i 4. Obraz graficzny w przypadku dw uw y­

m iarow ym pokazano na rys. 3 i 5, a w przypadku trój­

w ym iarow ym na rys. 4 i 6. N a rysunkach trójw ym ia­

rowych zaznaczono też liniam i przerywanym i rzuty wektorów na płaszczyznę poziom ą dla tych wektorów, które nie leżą na tej płaszczyźnie.

W danych zawierających właściwości gumy bra­

kuje niektórych obserw acji, co w yszczególniono w tab. 1. Program analizy czynnikowej uwzględnia taką sytuację i oblicza współczynniki korelacji pomijając we wzorze (18) te iloczyny zniZnf dla których brakuje obserwacji znilub znj.

(6)

TOM 4 wrzesień - październik 2000 r. nr 5

Tabela 1. Wykaz badanych właściwości serii mieszanek gumowych “12675” i “86721 ”, z których każda obej­

mowała 30 różnych m ieszanek o składach ustalonych w wyniku planow ania eksperymentu. W dwóch ostatnich kolumnach podano numery mieszanek, w których zabrakło pom iarów odpowiedniej właściwości

Lp. Skrót Nazwa właściwości “12675” “86721”

1 T2 czas podwulkanizacji T2,170°C, min 2 T90 czas optimum wulkanizacji T90,170°C, min 3 ML moment minimalny ML, 170°C, dNm 4 MH moment maksymalny MH,170°C, dNm 5 MH-ML różnica momentów MH-ML, 170°C, dNm 6 T5 czas podwulkanizacji T5,130°C, min 7 ML(1+4) lepkość Mooneya ML(1+4),100°C, min 8 ER wydłużenie przy zerwaniu ER, % 9 RR wytrzymałość na rozciąganie RR, MPa 10 M100 naprężenie przy wydłużeniu 100%, MPa

11 H twardość Shore’a, °Sh

12 RRD wytrzymałość na rozdzieranie RRD, KN/m 13 ER starz wydłużenie przy zerwaniu ER, %

14 RRstarz wytrzymałość na rozciąganie RR, MPa 15 DER zmiana wydłużenia po starzeniu, % 16 DERP zmiana wytrzymałości po starzeniu, %

17 M200 naprężenie przy wydłużeniu 200%, MPa 7,10,15,17,26,30

18 M300 naprężenie przy wydłużeniu 300%, MPa 6,7,8,9,10,15,16,17,18,23,24,26,30 10,12 19 DT przyrost temperatury AP Goodricha DT, °C brak

20 ET wydłużenie trwałe ET, % brak

21 V30 szybkość wulkanizacji V30,130°C, M/min brak

22 SKULIN skurcz liniowy, % brak

23 PECZN pęcznienie, % brak

Tabela 2. Składniki serii mieszanek

Seria “ 1 2 6 7 5 ” Seria “8 6 7 2 1 ”

Lp. Nazwa surowca Zakres zmian Nazwa surowca Zakres zmian

1 Kauczuk RSS 15-40 Kauczuk SMR-20 0-80

2 Kauczuk SKI 20-60 Kauczuk KER 1712 0-80

3 Kauczuk KER 8512 0-50 Kauczuk KER 1904 0-30

4 Kauczuk KER 1712 0-30 Regenerat butylowy 20-60

5 Sadza JAS 539 40-60 Sadza N-550 40-70

6 Plastyfikator P 5-15 Plastyfikator P3 10-25

7 Tlenek ZnO 5,40 Tlenek cynku ZnO 4,67

8 Żywica kumaronowa 6,00 Stearyna 1,74

9 AntyutleniaczAR 1,40 Antyutleniacz AR1 1,09

10 Antyutleniacz Polnox R 1,00 Żywica kumaronowa 1,09

11 Stearyna roślinna 1,48 Przyspieszacz D 0,11

12 Vulkasil CBS 0,83 Vulkasil CBS 1,28

13 Przyspieszacz M 0,20 Retarder PV1 0,11

14 Siarka olejowana 2,40 Siarka olejowana 1,97

(7)

S ie t& to tH & iy nr 5 wrzesień - październik 2000 r. TOM 4

Tabela 3. M acierz ładunków p o rotacji oraz długości h 2 dla 18 właściw ości serii m ieszanek gumowych o sym ­ bolu "126 7 5”

Dwa czynniki Trzy czynniki

Lp. skrót aii a* hi2 an «1* aj3 hi2

1 T2 0,845* 0,196 0,752 0,619 0,718* -0,041 0,900

2 T90 0,584* 0,373 0,480 0,311 0,740* 0,045 0,646

3 ML -0,940* 0,195 0,922 -0,933* -0,225 -0,009 0,921

4 MH -0,926* 0,265 0,927 -0,948* -0,168 0,031 0,928

5 MH-ML -0,845* 0,311 0,811 -0,893* -0,105 0,070 0,814

6 T5 0,927* 0,124 0,875 0,728 0,667* -0,054 0,977

7 ML(1+4) -0,947* 0,242 0,956 -0,954* -0,204 0,030 0,953

8 ER 0,847* -0,366 0,851 0,949 -0,006 -0,007 0,900

9 RR 0,171 0,086 0,037 0,285 -0,288 0,636* 0,568

10 M100 *0,710* 0,473* 0,727 -0,841* 0,076 0,159 0,739

11 H -0,496* 0,706* 0,744 -0,725* 0,280 0,369 0,740

12 RRD 0,541* 0,026 0,293 0,565 0,030 0,356 0,446

13 ERstarz 0,632* -0,756* 0,970 0,874 -0,278 -0,356 0,968

14 RRstarz -0,005 -0,428* 0,183 0,208 -0,414 -0,110 0,227

15 DER -0,082 -0,678 0,466 0,166 -0,421 -0,500 0,454

16 DERP -0,125 -0,551* 0,319 0,017 -0,203 -0,679 0,502

17 M200 -0,535* 0,433* 0,473 -0,576 -0,159 0,520* 0,627

18 M300 -0,105 0,423* 0,190 -0,191 0,056 0,505* 0,295

V 7,77 3,20 8,22 2,30 2,08

% 70,68 29,12 99,79 65,17 18,24 16,49 99,91

Ogólna zmienność wspólna 11,00 Ogólna zmienność wspólna 12,62

Uwaga: symbolem * oznaczono znaczące ładunki w poszczególnych czynnikach

Rys. 3. Zm ienne w dwuw ym iarow ej przestrzeni czynników dla serii m ieszanek o symbolu “12675”

(8)

TOM 4 wrzesień - październik 2000 r. S fa A tw t& itf, nr 5

Rys. 4. Zm ienne w trójwymiarowej przestrzeni czynników dla serii mieszanek o symbolu “12675”

Tabela 4. M acierz ładunków p o rotacji oraz d łu g o ści h 2 dla 23 w łaściw ości serii m ieszanek gum ow ych o sym bolu “86721 ”

Lp. skrót

Dwa czynniki Trzy czynniki

an ai* an ai2 ai3 hi2

1 T2 0,384 0,035 0,149 0,190 0,186 0,891* 0,864

2 T90 0,215 -0,173 0,076 0,005 -0,069 0,924* 0,858

3 ML -0,847* 0,038 0,718 -0,782* -0,036 -0,349 0,734

4 MH -0,690 0,433 0,665 -0,597* 0,349 -0,580 0,814

5 MH-ML -0,600 0,483 0,593 -0,507* 0,406 -0,579 0,756

6 T5 0,343 0,084 0,125 0,208 0,186 0,575* 0,408

7 ML(1+4) -0,881* 0,175 0,807 -0,890* 0,130 -0,112 0,822

8 ER 0,942* 0,039 0,889 0,974 0,074 -0,003 0,953

9 RR -0,080 0,960* 0,928 -0,093 0,922* -0,213 0,905

10 M100 -0,835* -0,021 0,699 -0,922* -0,033 0,175 0,882

11 H -0,653 0,103 0,437 -0,670* 0,079 -0,038 0,456

12 RRD -0,491 0,585 0,583 -0,564 0,586* 0,055 0,664

13 ER starz 0,920* 0,033 0,848 0,933 0,071 0,052 0,879

14 RRstarz -0,078 0,799* 0,645 -0,123 0,785* -0,051 0,634

15 DER 0,040 0,012 0,002 0,050 0,006 -0,034 0,004

16 DERP -0,006 -0,522 0,273 -0,060 -0,493 0,333 0,357

17 M200 -0,892* 0,097 0,804 -0,967* 0,080 0,108 0,954

18 M300 -0,003 -0,191 0,036 -0,097 -0,146 0,401 0,191

19 DT -0,439 -0,839* 0,897 -0,365 -0,870 -0,105 0,902

20 ET 0,013 -0,710* 0,505 0,153 -0,808 -0,349 0,798

21 V30 -0,865* 0,056 0,752 -0,840* 0,001 -0,197 0,744

22 SKULIN 0,767* -0,286 0,670 0,737 -0,224 0,266 0,664

23 PECZN 0,846* -0,082 0,723 0,797 -0,014 0,294 0,722

V 8,80 4,03 8,55 3,94 3,48

% 68,54 31,38 99,92 53,51 24,65 21,80 99,95

Ogólna zmienność wspólna 12,83 Ogólna zmienność wspólna 15,97

(9)

S ia A tM t& ity nr 5 wrzesień - październik 2000 r. TOM 4

Rys. 5. Zm ienne w dwuwym iarowej przestrzeni czynników dla serii mieszanek o symbolu 86721

Rys. 6. Zm ienne w trójwym iarowej przestrzeni czynników dla serii m ieszanek o symbolu u86721 ”

(10)

TOM 4 wrzesień - październik 2000 r. Sła & tortt& ity nr 5

Dla serii m ieszanek gum owych oznaczonej sym ­ bolem „12675” najw iększe ładunki dla pierw szego czynnika m ają właściwości

Lp. wsp.

korel.

nr właści­

wości

nazwa właściwości

1 0,954 7 lepkość Mooney’a ML(1+4) 2 0,948 4 moment maksymalny (MH) 3 0,933 3 moment minimalny (ML) 4 0,893 5 różnica momentów (MH-ML)

5 0,841 10 naprężenie przy wydłużeniu 100% (M100) 6 0,725 11 twardość, °Shore’a (H)

Ze względu na przew ażającą liczbę zm iennych związanych z lepkością m ieszanki czynnik ten m oże­

my nazwać czynnikiem lepkości. M a on 65% udziału w ogólnej zmienności wspólnej. Dla drugiego czynni­

ka największe ładunki w ykazują zmienne

Lp. wsp.

korelacji

nr . właści­

wości

nazwa właściwości

1 0,740 2 czas optimum wulkanizacji T90, 170° (T90)

2 0,718 1 czas podwulkanizacji T2,170°C (T2) 3 0,667 6 czas podwulkanizacji T5,130°C (T5)

Czynnik ten m ożna nazwać czynnikiem wulka- nizacji. M a on 18% udziału w ogólnej zm ienności wspólnej. Dla trzeciego czynnika m ożna zaobserw o­

wać najw iększe ładunki dla zm iennych

Lp. wsp.

korei.

nr właści­

wości

nazwa właściwości

1 0,636 9 wytrzymałość na rozciąganie (RR) 2 0,520 17 naprężenie przy wydłużeniu 200% (M200) 3 0,505 18 naprężenie przy wydłużeniu 300% (M300) Czynnik ten m ożna nazwać czynnikiem w ytrzy­

małości. M a on 16% udziału w ogólnej zmienności wspólnej. Razem wszystkie trzy czynniki dają 99%

udziału w ogólnej zm ienności wspólnej.

D la serii m ie sz a n e k g u m o w y ch o sy m bolu

„86721” najw iększe ładunki w pierwszym czynniku mają właściwości

Lp. wsp.

korel.

nr właści­

wości

nazwa właściwości

1 0,967 17 naprężenie przy wydłużeniu 200%

(M200)

2 0,922 10 naprężenie przy wydłużeniu 100%

(M100)

3 0,890 7 lepkość Mooney’a ML(1+4) 4 0,840 21 szybkość wulkanizacji (V30) 5 0,782 3 moment minimalny (ML) 6 0,670 11 twardość, “Shore’a (H) 7 0,597 4 moment maksymalny (MH) 8 0,507 5 różnica momentów (MH-ML)

Podobnie jak poprzednio, czynnik ten możemy nazwać czynnikiem lepkości, z 53% udziałem w ogólnej zmienności wspólnej. Dla drugiego czynnika można za­

obserwować największe ładunki dla właściwości

nr Lp. wsp.

korel.

właści­

wości

nazwa właściwości

1 0,922 9 wytrzymałość na rozciąganie (RR) 2 0,785 14 wytrzymałość na rozciąganie po

starzeniu (RRstarz)

3 0,586 12 wytrzymałość na rozdzieranie (RRD)

Czynnik ten m ożna nazwać czynnikiem wytrzy- małości z 24% udziałem w ogólnej zmienności wspól­

nej. Dla trzeciego czynnika największe ładunki wy­

kazują zmienne nr

Lp. wsp. właści- nazwa właściwości korel. wości

1 0,924 2 czas optimum wulkanizacji T90, 170°C (T90)

2 0,891 1 czas podwulkanizacji T2,170°C (T2) 3 0,575 6 czas podwulkanizacji T5,130°C (T5)

Jest to czynnik wulkanizacji z 21% udziałem w ogólnej zm ienności wspólnej. Razem wszystkie trzy czynniki dają 98% udziału w ogólnej zm ienności wspólnej.

Podsumowanie

U zyskane rezultaty num eryczne w ykazały, że

(11)

S fa & tw t& U f nr 5 wrzesień - październik 2000 r. TOM 4

bolach „12 6 7 5 ” i „86 7 2 1 ” zależą od trzech czy n n i­

ków: lepk ości, w ulk an izacji i w ytrzym ałości. Są to w ielkości m ierzone przede w szystkim na lepkościo­

m ierzach, w u lk a m e tra c h i zryw ark ach. W sum ie d ają one 98-9 9% u d z ia łu w ogólnej zm ien n o ści w spólnej w ła śc iw o śc i m ie sz an e k spow odow anej zm ianą ich składu procentow ego.

W obu p rzy p ad kach trzy (takie sam e) czy nn i­

ki m ają udziały w ogólnej zm ienności w spólnej b li­

skie 100%. P rak ty czn a im p lik acja tego faktu m oże polegać na tym , że w przypadkach, gdy w ystępuje potrzeba w y k onan ia szyb kich pom iarów w łaściw o­

ści, m ożna z dobrym p rzy b liżen iem ocenić w łaści­

w ości m ieszan ki w ykonując pom iary na lep k o ścio ­ m ie rzu , w u lk a m e trz e i z ry w a rc e . Z d e c y d o w a n a w iększość p o zo stały ch w łaściw ości je s t z nim i sil­

nie skorelow ana, a w ięc m ożna je dość dobrze osza­

cow ać na p odstaw ie zn ajom ości tych trzech po m ia­

rów, przynajm niej w sensie statystycznym . U zyska­

ne tu w yniki p o tw ierd zają w sposób statystyczny

p rzy datność w yko n yw any ch pow szech nie po m ia­

rów do oceny ja k o śc i gumy.

Literatura

1. Harman H. H.: M odern fa c to r analysis. The Uni­

versity Press, 1960

2. M orrison D. F : M ultivariate Statistical Methods.

M cGrawHill, N ew York 1976

3. Basilevsky A.: Statistical Factor Analysis and R e­

lated M ethods. Wiley, 1994

4. Kowalska E .: Zastosowanie analizy czynnikowej do badania w łaściw ości silnika okrętowego. Opraco­

wanie ZP ZC 64-40/84. Instytut Badań System o­

wych PAN, Warszawa 1984

5. Ransbottyn G.: Computerisation o f quality control la­

boratory in the rubber industry. Monsano Technical Center Europe. Louvain-la-Neuve, Belgium 1985 6. Guma - poradnik inżyniera i technika. Wyd. 2. WNT,

Warszawa 1981

MIĘDZYNARODOWA KONFERENCJA NAUKOWA na temat napełniaczy “EUROFILLERS’01”

pod patronatem: M inistra Nauki

Przew odniczącego Komitetu Badań N aukow ych oraz Prezydenta M iasta Łodzi

odbędzie się w Politechnice Łódzkiej, w dniach lipca 2001 ro ku

Informacje o Konferencji.

Sekretariat EU R O -F ILLE R S’01

Instytut Polimerów Politechniki Łódzkiej, Stefanowskiego 12/16, 90-924 Łódź

Tel: (42) 631 32 14 Fax: (4 2 )6 3 6 2 5 43

e-mail: eurofil@ ck-sg.p.lodz.pllub na stronie internetowej www.eurofillersOLp.lodz.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

W pierw szym etapie badania przystąpiono więc do szacowania widm mocy szeregów czaso­ wych, rep rezen tu jący ch przebieg procesu w poszczególnych w ojew ódz­

Na podstawie badań dynamicznych przeprowadzonych przez zespół ba- dawczy złożony z pracowników Zakładu Dynamiki Budowli, z wykorzystaniem systemu PULSE 3560 firmy Brüel

W celu oceny przydatności stosowania siarczanu wapnia jako napełniacza mieszanek z kauczuku EPDM porównywano właściwości fizyczne wulkanizatów w odniesieniu do mieszanek

Nie zaleca się stosow ania cieńszych płyt nośnych, może to bowiem mieć niekorzystny wpływ na właściwości akustyczne i stabilność konstrukcji. Od

Wpływ miału gumowego na właściwości wulkanizatów zależy głównie od struktury jeg o pow ierzchni oraz rozkładu wielkości cząstek i ich kształtu.. Chemical composition

Zbadano wpływ soli cynkowych nasyconych i nienasyconych kwasów tłuszczowych oraz mieszanin żywic aromatycznych i alifatycznych na energo­.. chłonność wykonania ,

Substancje te umożliwiają poprawę jakości i p o wtarzalność właści wości m ieszanek gumowych oraz zmniejszenie zużycia energii potrzebnej do wykonania i przetworzenia

Podobnie, na róŜnicowych funkcjach rozkładów radialnych gęstości elektronowej dla cykloheksanonu (rys. 80) i metylopochodnych cykloheksanonu (rys. 10 Å są