Wprowadzenie do fizyki
Mirosław Kozłowski
rok akad. 2002/2003
Część 1a
Dynamika punktu
materialnego w jednym
wymiarze
Dynamika punktu
materialnego w R
1cz. a Slajd podsumowania
1.1 Prędkość i przyśpieszenie w R1 1.2 Pochodna funkcji f(t)
1.3 Obliczanie pochodnych funkcji f(t) 1.4 Antypochodna = całka nieoznaczona 1.5 Pochodna funkcji złożonej
1.6 Zasada zachowania energii
Koniec pokazu
Linki do stron WWW
Hyper Physics
Astronomy Picture of the Day
Space Photos and Images
Czas
Chronos
– czas obiektywny, niezależny od nas, znany ze swej równomierności. Czas mierzony przez zegarki, czas eksperymentu fizycznego.Tempus
– czas odczuwany subiektywnie, czas psychologiczny, ten, którego pomiarOd 13 października 1967 roku, jego wzorzec, sekunda jest zdefiniowana następująco:
Jedna sekunda to trwanie 9 192 631 770 okresów fali
elektromagnetycznej emitowanej lub absorbowanej przez atom cezu o
liczbie masowej 133.
1 attosekunda
Ultrakrótkie impulsy laserowe – kilka attosekund 1 femtosekunda (procesy biologiczne, chemia)
Czas oddziaływania światła z siatkówką oka człowieka ~200 fs.
1 pikosekunda
Najszybsze tranzystory pracują w zakresie pikosekund.
1 nanosekunda
Mikroprocesor wewnątrz współczesnego
komputera w ciągu kilku nanosekund wykonuje
1 sekunda
Czas trwania jednego uderzenia serca człowieka, oraz 1 sekunda = czas trwania 9 192 631 770
okresów promieniowania elektromagnetycznego emitowanego przez atom cezu.
1 minuta
Światło przebiega odległość Słońce – Ziemia w ciągu 8. minut.
1 godzina
Światło z Plutona (ostatniej planety w naszym układzie słonecznym) dociera do Ziemi w ciągu 5 godzin 20 minut.
1 dzień
1 obrót Ziemi trwa: 23 h 56’ 41”.
Ziemia zwalnia ze względu na grawitacyjne oddziaływanie Księżyca.
1 rok
Ziemia wykonuje 1 okres obiegu wokół Słońca i obraca się wokół osi 365,25 razy.
~1010 lat
Wiek naszego Wszechświata
1.1 Prędkość i przyśpieszenie w R
1 t f t d bt ht
2pt
3,
s
gdzie t jest czasem mierzonym przez zegarki. Jest to czas eksperymentu fizycznego (chronos).
Jak zmieni się funkcja f(t) po upływie Rozważmy funkcję
t t h t t
2p t t
3.
b d
t t
f t
t s
3 3
2
3 3 2 2
3
2 2 2
t t
t t
t t
t p
t
t t
t t t
h t
t t
t b d
d
t
t s t
t s t
s
A zatem:
3 t 22 3 t t t
2 .
p
t t
h b
t
t s t
t v
śrs
Definiujemy nowe pojęcie – prędkość średnia vśr:
Gdy t0
.
t
t s t
t v
śrs
. 3
2 th t
2p b
v
W granicy t0, vśrv, gdzie v oznacza prędkość.
. 3
2 th t
2p b
v
śr
3
2
,2
3 2
3 2
2 2 2
2 2
t
t t
t t t
p t
t t
h b
b
t
p t ht
b t
t t
p h
t t
b
t
t v t
t v aśr
2 .
3
2 h p t t
a
Definiujemy nowe pojęcie – przyśpieszenie średnie aśr:
. 6
2 h pt a
W granicy
gdzie a z definicji jest przyśpieszeniem:
, ,
0
a a t
śr
a. Ruch ze stałym przyśpieszeniem
. , 2
, 2
gt b
v
ht b
v
h g
a
, 6
2 h pt g
a
Rozważmy ruchy odbywające się ze
stałym przyśpieszeniem a = stałe g,
a więc p musi równać się zero, p = 0, stąd
t 0 b v
0,
v
t gt v
d s
gt v
v
2 , ,
2 0
0
Wybieramy chwilę początkową ruchu t = 0,
Stąd:
t 0 s
0d .
s
2 . ,
2 0
0 0
t gt v
s s
gt v
v g
stałe,
(1) W chwili t = 0
Zastosowanie wzoru (1)
1. Spadek w polu grawitacyjnym:
Ziemi gZ=9.81 m s-2, Marsa gM=3.7 m s-2.
2. Ruch w stałym polu elektrycznym o natężeniu E:
gEl=qE/m,
q = ładunek ciała,
http://pds.jpl.nasa.gov/planets/
Albo bałtycka plaża?
http://pds.jpl.nasa.gov/planets/ tralnej części Marsa widoczna jest „rana” o itej długości około 5000 km i głębokości 7 km.
1.2 Pochodna funkcji f(t)
, ,
t
t f t
t f t
s t
t f
t f s
dt
t df dt
t
ds pochodna
W granicy t 0
. .
dt t s t d
v
dt t t ds
v
Ogólnie
t d v t .
a
(2)s(t) = trajektoria ruchu ciała o masie m.
Definicja prędkości:
Definicja przyśpieszenia:
1.3 Obliczanie pochodnych funkcji f(t)
.
, g
a
gt v
v
o
(3)Wykazaliśmy już, że:
Wszystko w porządku!
. lim
lim
lim
0
0 0
0
0
t g t g
t
gt v
t t
g v
t
t v t
t v dt
a dv
t t
t
Teraz, znając definicję pochodnej sprawdzimy wzór (3).
Niech teraz f(t) ma następującą postać:
sin . sin
cos cos
lim sin
sin lim sin
, sin
0 0
t
t t
t t
t
t
t t
t dt
t df
t t
f
t t
. sin cos
, sin cos
cos lim sin
sin
0
t t d
t t
t t
t t
dt t d
t
więc
a
g t ,
dt t
df
t g t dt
F
g (t) pochodna funkcji f(t) względem zmiennej niezależnej t
całka
nieoznaczona
1.4 Antypochodna = całka
nieoznaczona
Stała, niezależna od t 0
f(t) = b
n t
n-1t
n-sin t cos t
cos t sin t
Pochodna Funkcja
Tabela 1
Pożyteczne wzory
(do sprawdzenia)
Tabela 2
Całki
sin t
a = stała
Całka f (t) Funkcja g(t)
g dt a
t df
at adt
t f
) bo (
t
t d
t t
t f
cos sin
cos sin
bo
1.5 Pochodna funkcji złożonej
., sin
sin
2
2
t t
g
t g t
t f
Niech f(t) ma postać:
sin
2
2 cos
.lim cos
sin 2
sin cos
2 cos lim sin
sin 2
lim sin
sin lim sin
2 2
2 2
2 0
2 2 2
0
2 2 0
t t t
t t
t
t t
t t
t t t
t
t t
t t t
t
t t
t dt
t df
t t t
cos 2 .
, sin
sin
2 2
t dt t
t g df
dt t df
t t
g t
f
Ważny wzór (do zapamiętania!)
.
dt t dg dg
df dt
t g
df
(4)Tabela 3
Sprawdzamy nasze umiejętności
a cos at sin at
-2t sin(t
2) cos(t
2)
2t cos(t
2) sin (t
2)
pochodna funkcja
1.6 Zasada zachowania energii
Fizycy szukają ważnych zasad, których
przestrzeganie ułatwia zrozumienie otaczającego świata.
Dla przypomnienia:
. ,
dx x
g x
f
x dx g
x
df
Druga zasada dynamiki (R
1)
x ma x ,
F
,2
1 2
dx x dv
dx v dv
dt dx dx
dv dt
x x dv
a
2 x dv x
dv
Korzystamy ze wzoru (4).
,
2
1
2x dx v
m d x
F
m = stałe,
2 .
2
x dx mv
dx dx d
x
F
Praca elementarna na drodze dx
.2
2
x dx mv
dx dx d
x
F
Suma prac elementarnych
a b
F(x)
Obliczamy sumę (całkę) prac elementarnych.
Niech F(x) = c = stała.
. b-a c
a b
c x
c
cdx ba
b
a
i bokach o
ta ą prostok
pole
F(x)
x
a b-a b
c c
c
A teraz niech F(x) = x.
xdx x b ab
a b
a 2 2 2
2 2
2
F(x)
a b x
a
b F(b)=b
F(a)=a
Wniosek
x dx
G
x
F
x .F ba
b
a
krzywą”
„pod
pole
a b
F(x)
F(x)
x
G
x
baA więc
,
2
2
b
a b
a
x dx mv
dx dx d
x F
2 . 2
2
2
b mv a
dx mv x
F
b
a
Jest to prawo zachowania energii w R
1.
Siły potencjalne
Przypuśćmy, że istnieje taka funkcja V(x), że spełniony jest wzór:
dx . x x dV
F
Mamy więc:
,, a T
b T
a V
b V
a T
b T
dx dx x
b dV
a
kin kin
kin kin
czyli
b V b T a V a .
T
kin
kin
Praca siły potencjalnej na odcinku drogi (a, b) równa się zmianie
energii kinetycznej na tym odcinku. F(x)
a b x
x T x E ,
V
kin
gdzie E = suma energii potencjalnej i kinetycznej jest stała.
1.7 Zasada zachowania pędu
stała.
dynamiki Zasada
III
2 2 1
1
21 12
2 2 1
1
0 ,
v m v
m
F F
v m v
dt m d
A więc:
Suma pędów jest wielkością stałą (niezależną od czasu), gdy działają tylko siły wewnętrzne.
To jest ostatni slajd pierwszej części rozdziału „Ruch punktu materialnego w przestrzeni jednowymiarowej”.
Możesz:
•przejść do „Spisu treści” i wybrać kolejny rozdział,
•wrócić do materiału tego rozdziału,
•zakończyć pokaz.
Spis treści
Koniec pokazu