• Nie Znaleziono Wyników

Misy wydobyte z Jeziora Lednickiego : technologia i konserwacja

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Misy wydobyte z Jeziora Lednickiego : technologia i konserwacja"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Janusz Lehmann

Misy wydobyte z Jeziora Lednickiego

: technologia i konserwacja

Studia Lednickie 2, 371-372

1991

(2)

STUDIA LEDNICKffi 11 Pceaaii - L e d u ca 1991

MISY WYDOBYTE Z JEZIORA LEDNICKIEGO Technologia i konserwacja

1. Technologia

a) Metal mis swoim blaskiem po wydobyciu sprawiał wrażenie złota, podobnie zre­ sztą jak znaleziony kilka lat wcześniej haczyk na ryby z tego samego metalu.

M etalem który w średniowieczu najlepiej imitował złoto było aurichalkum - złota

miedź (aurum - łac. złoto, challcos — gr. miedź). Metal ten nie był zaliczany do brązów (łac. aes) a uważany za odmianę miedzi. Otrzymywano go przez dodanie do miedzi galmanu (rudy cynku) zwanego w średniowieczu kadmią (łac. cadmia). Aurichalkum

jest w ięc stopem miedzi i cynku. Zawiera 7 - 14% cynku, domieszki ołowiu, czasem

cyny rzędu 1%, oraz 0,1 - 0,5% srebra, żelaza, krzemu, wapnia.

Obecnie stop miedzi i cynku nazywamy mosiądzem. Otrzymuje się go przez sta­ pianie miedzi z 30% lub 40% metalicznego cynku. Metaliczny cynk nauczono się w y­

tapiać w Europie dopiero w połowie XVIII w. (1743 r. Anglia), a mosiądz dopiero w końcu X V in w.

b) Technika jest szczegółowo opisana w Xl-wiecznym traktacie Mnicha Teofila, O

sztukach rozmaitych ksiąg troje (tłum. T. Żebrowski, Kraków 1880). Według tego autora

najpierw odlewano odpowiedniej wielkości krążety z metalu, który rozklepywano młot­ kiem na blachę odpowiedniej grubości. Na otrzymanym w ten sposób kawałku blachy trasowano za pomocą rylca kształt i profil naczynia, w naszym przypadku koło podzie­ lone na współśrodkowe koła, o promieniach odpowiadających punktom zmiany profilu.

Po wytrasowaniu i obcięciu blachę wyżarzano celem zmiękczenia. Wyklepywanie roz­ poczynano od obrzeży i prowadzono ku środkowi, stopniowo zwiększając ilość i siłę

uderzeń młotka kulowego. W miarę klepania zwiększała się głębokość naczynia, brzeg nieco falował. Sfalowania brzegu rozklepywano na odpowiednim klepadle. Wybrzusze­ nia naczynia wyrównywano przez doklepywanie od zewnątrz.

Powierzchnię wykańczano skrobakiem (trójkątny kolec o ostrych krawędziach), w o­ dząc nim dookoła w specjalnym przyrządzie.

2. Konserwacja

a) Usunięcie ciemnych osadów na powierzchni przeprowadzone zostanie zalkalizo- wanym roztworem tomocznika z dodatkiem żelazicyjanku postasu. Po zdjęciu osadów roztworem tym zostanie umyta cała powierzchnia mis w celu optycznego scalenia.

(3)

372 KRONIKA

zostanie 7% roztworem kopolimeru akrylowego Paraloid В 72 w octanie etylu. Tworzy on na powierzchni dostatecznie cienką warstewkę, aby była niewidoczna, a równocześ­ nie na tyle szczelną, że opóźnia ślepnięcie kilkadziesiąt razy.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Fraction of the number of photons transmitted to the LSC –PV edge with respect to the initial number of absorbed pho- tons as a function of the LSC radius for a 2D circular LSC with

, Über die Beziehungen des eucharistischen Kelches zum Glauben. und zum Heiligen Geist,

S tosow nie do

Pericle Felici

Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny 11/1-2,

giej połowie XVII wieku — jak świadczy śląski jezuita Jerzy Iwánek — znana była także jedna z wielu praktyk dewocyjnych ku czci Oblubieńca Najświętszej Maryi Pnny,

Po przeczytaniu wstępu do recenzowanej książki można rzec, że jej inspiracją była konstatacja autora dwojakiej natury – z jednej strony dotycząca stanu badań nad

Omer, a musical educator and admirer of western art music, nevertheless recommended suppressing the exposure of young children to the musical heritage he admired in order to enable