Psychiatria dzieci i młodzieży
Magdalena Kotlicka-Antczak, Iwona Makowska
Katedra Psychiatrii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Psychiatria dzieci i młodzieży
Specyfika psychiatrii dziecięco-młodzieżowej
Diagnoza psychiatryczna dziecka
Przegląd zaburzeń psychicznych wieku rozwojowego
Omówienie wybranych zaburzeń
Upośledzenie umysłowe
Specyficzne zaburzenia rozwojowe
Autyzm dziecięcy
Zaburzenie hiperkinetyczne (ADHD)
Lęk separacyjny
Dlaczego psychiatria wieku rozwojowego???
Psychiatria dzieci i młodzieży a psychiatria ogólna
Odmienności psychiki dziecka na różnych etapach rozwoju
Specyfika rozpoznań (n.p. upośledzenie umysłowe, autyzm dziecięcy, ADHD, moczenie mimowolne)
Odmienność obrazu klinicznego zaburzeń
rozpoznawanych także u osób dorosłych (zaburzeń nastroju, lękowych itp..)
Odmienność terapii dzieci
Diagnoza psychiatryczna dziecka…
Diagnoza psychiatryczna dziecka
Znaczenie uwzględniania czynników biologicznych i psychospołecznych w diagnozie dziecka
Odmienności w zakresie przeprowadzania oceny stanu psychicznego
Procesy wzrastania i dojrzewania
Stopień rozwoju emocjonalnego, intelektualnego i
społecznego
„Elastyczne” normy i kryteria
Znaczenie perspektywy rozwojowej!
Diagnoza psychiatryczna dziecka
ROZWÓJ
Czynniki biologiczne Cz. psychospołeczne
Diagnoza psychiatryczna dziecka- znaczenie czynników biologicznych
Przebieg ciąży, porodu i okresu okołoporodowego
Czynniki genetyczne
Ocena rozwoju psychomotorycznego i zakłócających go czynników (urazy oun, infekcje)
Diagnoza psychiatryczna dziecka-
znaczenie czynników psychospołecznych
Rodzina (pierwotne środowisko)!!!
Struktura
Stopień poczucia bezpieczeństwa (przestępczość, w tym przemoc, nadużywanie SPA, uzależnienia)
Stopień zaspokojenia innych potrzeb fizycznych i emocjonalnych
Więź z rodzicami/opiekunami
Diagnoza psychiatryczna dziecka-
znaczenie czynników psychospołecznych
Rodzina/pierwotne środowisko)!!!
Wzorce funkcjonowania rodziny (normy, style,
komunikacja, interakcje,
“gry rodzinne”)
„Elastyczne” normy i
kryteria
Diagnoza psychiatryczna dziecka-
znaczenie czynników psychospołecznych
Szerszy system rodzinny (dziadkowie)
System szkolny
Inne systemy wsparcia
Diagnoza psychiatryczna dziecka
Sposób przeprowadzania badania
Znaczenie technik niewerbalnych
(obserwacja zachowania, zabawa, rysunek)
Znaczenie testów psychologicznych (m.in. ocena IQ)
Terapia dzieci…
- Znaczenie wspierania rozwoju dziecka (upośledzenie umysłowe, autyzm dziecięcy)
- Znaczenie psychoterapii, w tym technik behawioralnych
- Zaangażowanie rodziny i innych znaczących osób
- Zaangażowanie osób spoza środowiska medycznego (np. pedagogów)
Terapia dziecka
Psychiatria dzieci i młodzieży- przegląd zaburzeń
Upośledzenie umysłowe
Zaburzenia rozwoju psychicznego
Specyficzne zaburzenia rozwoju a. mowy i języka
b. umiejętności szkolnych c. funkcji motorycznych
Całościowe zaburzenia rozwojowe
Psychiatria dzieci i młodzieży- przegląd zaburzeń
Zaburzenia zachowania i emocji zwykle rozpoczynające się w dzieciństwie
Zaburzenia hiperkinetyczne (ADHD)
Zaburzenia zachowania
Zaburzenia emocjonalne zwykle rozpoczynające się w dzieciństwie (np. lęk przed separacją w dzieciństwie, lęk społeczny)
Zaburzenia funkcjonowania społecznego zwykle
rozpoczynające się w dzieciństwie lub w wieku młodzieńczym a. mutyzm wybiórczy
b. zaburzenia przywiązania
Psychiatria dzieci i młodzieży- przegląd zaburzeń
Zaburzenia zachowania i emocji zwykle rozpoczynające się w dzieciństwie- c.d.
Tiki
Moczenie mimowolne (enuresis) nieorganiczne
Zanieczyszczanie się kałem (encopresis) nieorganiczne
Zaburzenia odżywiania się w niemowlęctwie i dzieciństwie
Pica
Stereotypie ruchowe
Jąkanie się
Mowa bezładna
Upośledzenie umysłowe (UU)- definicja i kryteria diagnostyczne
Obniżenie sprawności intelektualnej istotnie poniżej przeciętnej
+
Istotne obniżenie możliwości
adaptacyjnych
UU- definicja i kryteria diagnostyczne
IQ (II) = (wiek umysłowy/
wiek kalendarzowy) X 100
UU
dane demograficzne i epidemiologiczne
Rozpowszechnienie: 1-2% populacji ogólnej
M :K = 2 : 1
UU w stopniu lekkim bardziej rozpowszechnione w niższych warstwach społecznych
UU- klasyfikacja wg ICD-X
II
• Przeciętny II: 100 + 15
• „Pograniczny” II: 70 - 85
• UU lekkie: 50 - 69 (85%)
• UU umiarkowane: 35 - 49 (10%)
• UU znaczne : 20 – 34 (3-4%)
• UU głębokie: < 20 (1-2%)
+
Zaburzenia funkcjonowania społecznegoUU- obraz kliniczny
UU lekkie (II 50-69, 85% przypadków)
W literaturze anglojęzycznej grupa określana jako “Educable”
Wiek umysłowy 9-12 lat
Umiejętności szkolne do poziomu~ 6 klasy
W okresie przedszkolnym nabywana jest zdolność
adekwatnego porozumiewania się (mowa) i podstawowe umiejętności społeczne
Osoby dorosłe są zazwyczaj zdolne samodzielnie
funkcjonować i podejmować pracę, mogą wymagać wsparcia i nadzoru
UU- obraz kliniczny
Umiarkowane UU (II 35-49 ), 10 % przypadków
Grupa określana jako “Trainable”
Umiejętności szkolne do poziomu II klasy
Wiek umysłowy 6-9 lat
Większość nabywa zdolności porozumiewania się w okresie przedszkolnym (z opóźnieniem)
Większość osiąga pewien stopień niezależności w zakresie samoobsługi (może wymagać nadzoru)
Osoby dorosłe zdolne do podejmowania niewykwalifikowanej pracy w warunkach pomocy i nadzoru
Dobre funkcjonowanie w chroniącym środowisku
UU- obraz kliniczny
UU znaczne ( II 20 - 34), 3-4 % przypadków Wiek umysłowy: 3-6 lat
Częsta towarzysząca niesprawność fizyczna
Nie nabywają umiejętności adekwatnego porozumiewania się (lub w niewielkim stopniu) w okresie przedszkolnym
Mogą nauczyć się mówić i osiągnąć zdolność samoobsługi w elementarnym zakresie w okresie wieku szkolnego
Mogą nauczyć się najprostszych czynności matematycznych (liczenie) i wzrokowego rozpoznawania niektórych słów
Osoby dorosłe mogą wykonywać proste zadania w warunkach ścisłego nadzoru
UU- obraz kliniczny
UU głębokie (II <20), 1-2 % przypadków Wiek umysłowy: <3 lat
Zazwyczaj towarzysząca niesprawność fizyczna (wady
rozwojowe), poważne ograniczenia w zakresie poruszania, samoobsługi, kontroli zwieraczy
Mowa niewykształcona lub ograniczona do pojedynczych słów
Wymagają stałej opieki - niezdolne do samodzielnej egzystencji
UU- zaburzenia towarzyszące
25% osób z UU pozostających pod opieką medyczną ma problemy psychiatryczne
Odsetek zaburzeń w badaniach populacyjnych:
10-15%
Rozpowszechnienie zaburzeń psychicznych 3-4 razy większe niż w populacji ogólnej
UU- zaburzenia towarzyszące
ADHD
Zaburzenia nastroju
Całościowe zaburzenia rozwojowe
Stereotypie ruchowe
Zaburzenia zachowania
UU- Etiologia
W ~ 50% ustalona przyczyna
W większości przypadków uu w stopniu lekkim przyczyna pozostaje nieustalona
UU- Etiologia
Czynniki biologiczne
Genetyczne
- Translokacje chromosomów ( Zespół Downa - trisomia 21, trisomia 13, trisomia 18)
- Inne nieprawidłowości liczby chromosomów ( Zespół Turnera - 45 X, Klinefeltera -47 XXY)
- Aberracje chromosomalne (Zespół kruchego X, 5Q delecja)
UU- Etiologia
Czynniki genetyczne
-Genetycznie uwarunkowane zaburzenia metaboliczne:
Fenyloketonuria, Galaktozemia, choroby
spichrzeniowe (ch. Taya-Sachsa. ch. Huntera ) - Genetycznie uwarunkowane schorzenia
neurologiczne (Neurofibromatozy, Sclerosis Tuberosa)
UU- Etiologia
Czynniki biologiczne
Zaburzenia rozwoju oun
(Anencephalia, hydrocephalus, microcephalia, spina bifida)
UU- Etiologia
Cz-ki działające w okresie ciąży:
infekcje,
hipoksja,
niewydolność łożyska,
cukrzyca ,
nadużywanie alkoholu i innych SPA
(FAS: płodowy zespół alkoholowy!!!)
Przedwczesny lub traumatyczny poród
Biologiczne czynniki środowiskowe
UU- Etiologia
Infekcje (w okresie płodowym lub wczesnodziecięcym):
Herpes simplex
HIV
Hemophilus influenzae
Zapalenie opon mózg-rdz.
Różyczka,
Toxoplasmoza
Malaria
UU- Etiologia
Czynniki biologiczne
Biologiczne czynniki środowiskowe
Urazy głowy
Zatrucia (np. ołowiem)
UU- Etiologia
Czynniki społeczne
Brak podstawowej opieki
Znacząca deprywacja stymulacji rozwoju społecznego, rozwoju mowy
Zaburzenia psychiczne (np.autyzm dziecięcy)
UU- przebieg i rokowanie
Różnorodny przebieg i rokowanie w znacznym stopniu uwarunkowane rodzajem przyczyny UU (np. schorzeniem neurologicznym)- w części
przypadków przebieg postępujący
W UU lekkim i umiarkowanym dużo większy wpływ czynników środowiskowych (stymulacja rozwoju!) Rozpoznanie UU nie musi być rozpoznaniem na całe
życie
UU- postępowanie terapeutyczne
Wsparcie i pomoc w rozwoju i codziennym funkcjonowaniu
Adekwatne możliwości kształcenia
(zindywidualizowane programy i metody nauczania, wspieranie rozwoju mowy)
Interwencje behawioralne- modyfikacja niepożądanych zachowań
Praca w warunkach chronionych (dorośli)
Leczenie farmakologiczne w uzasadnionych sytuacjach (leczenie zaburzeń współistniejących, poważne
problemy behawioralne)
Wsparcie społeczne dla rodziny
Specyficzne zaburzenia rozwojowe
Dotyczą dzieci w NORMIE INTELEKTUALNEJ
Specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych
Specyficzne zaburzenia rozwoju mowy
Specyficzne zaburzenia rozwoju funkcji motorycznych
Specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych
Osiągnięcia w zakresie czytania, umiejętności
matematycznych lub analizy dźwiękowo-literowej (oceniane wystandaryzowanymi testami) pozostają
znacząco poniżej (ponad dwa odchylenia standardowe dla danego testu) osiągnięć oczekiwanych w stosunku do wieku, procesu edukacji i poziomu inteligencji dziecka)
Jeśli obecne są zaburzenia funkcji określonych zmysłów (np.
wzroku), trudności muszą przekraczać zakres zazwyczaj spotykanych przy danym deficycie
Trudności w osiągnięciach szkolnych znacząco wpływają na osiągnięcia w szkole lub inne aktywności i zadania
codziennego życia, które wymagają umiejętności matematycznych, czytania lub pisania.
Specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych
SZRU czytania (dysleksja rozwojowa)
Specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych
SZRU pisania (analizy dźwiękowo-literowej): dysortografia
Specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych
SZRU pisania (analizy dźwiękowo-literowej): dysgrafia
Specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych
SZRU matematycznych (dyskalkulia)
Specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych
Dotyczą ~ 5 % uczniów
Całościowe zaburzenia rozwojowe
Autyzm dziecięcy
Zespół Aspergera
Zespół Retta
Dziecięce zaburzenia dezintegracyjne
Całościowe zaburzenia rozwojowe
Rozpowszechnienie
10-15/ 10 000 osób
Male to female ratio- 3:1 (4:1)
Autyzm dziecięcy (AD) -kryteria diagnostyczne
A. Nieprawidłowy lub upośledzony rozwój wyraźnie widoczny przed 3 rokiem życia w co najmniej jednym z
następujących obszarów:
1. Rozumienie i ekspresja językowa używane w społecznym porozumiewaniu się,
2. Rozwój wybiórczego przywiązania społecznego lub wzajemnych kontaktów społecznych,
3. Funkcjonalna lub symboliczna zabawa
Autyzm dziecięcy (AD) -kryteria diagnostyczne B. W sumie co najmniej sześć objawów spośród
wymienionych w punktach (1), (2) i (3), przy czym co najmniej dwa z nich z punktu (1) i po co najmniej
jednym z punktów (2) i (3):
Autyzm dziecięcy (AD) -kryteria diagnostyczne
1. Jakościowe nieprawidłowości wzajemnych interakcji społecznych przejawiane co najmniej w dwóch z
następujących obszarów:
• niedostateczne wykorzystanie kontaktu wzrokowego, wyrazu twarzy, postaw ciała i gestów do odpowiedniego regulowania interakcji społecznych,
• niedostateczny (odpowiednio do wieku umysłowego i mimo licznych okazji) rozwój związków rówieśniczych obejmujących wzajemnie podzielane zainteresowania, czynności i emocje,
• brak odwzajemniania społeczno-emocjonalnego, przejawiający się upośledzeniem lub odmiennością reagowania na emocje innych osób, albo brak modulacji zachowania odpowiedniej do
społecznego kontekstu, albo słaba integracja zachowań społecznych, emocjonalnych i komunikacyjnych,
• brak spontanicznej potrzeby dzielenia się z innymi osobami radości, zainteresowań lub osiągnięć (np. brak pokazywania, przynoszenia lub podkreślania wobec innych osób przedmiotów swego indywidualnego zainteresowania).
Autyzm dziecięcy (AD) -kryteria diagnostyczne-cd
2. Jakościowe nieprawidłowości w porozumiewaniu się przejawiane co najmniej w jednym z następujących obszarów:
• opóźnienie lub zupełny brak rozwoju mówionego języka, które nie wiążą się z próbą kompensowania za pomocą gestów lub mimiki jako alternatywnego sposobu
porozumiewania się (często poprzedzane przez brak komunikatywnego gaworzenia),
• względny niedostatek inicjatywy i wytrwałości w
podejmowaniu wymiany konwersacyjnej (na jakimkolwiek występującym poziomie umiejętności językowych), w której zachodzą zwrotne reakcje na komunikaty innej osoby,
• stereotypowe i powtarzające się, idiosynkratyczne wykorzystanie słów i wyrażeń,
• brak spontanicznej różnorodności zabawy w udawanie ("na niby") lub zabawy naśladującej role społeczne.
Autyzm dziecięcy (AD) -kryteria diagnostyczne
3. Ograniczone, powtarzające się i stereotypowe wzorce
zachowania, zainteresowań i aktywności przejawiane w co najmniej jednym z następujących obszarów:
• pochłonięcie jednym lub liczniejszymi stereotypowymi
zainteresowaniami o nieprawidłowej treści i zogniskowaniu, albo jednym lub więcej zainteresowaniami nieprawidłowymi z powodu swej intensywności i ograniczenia, choć nie z powodu treści i
zogniskowania,
• wyraziście kompulsywne przywiązanie do specyficznych, niefunkcjonalnych czynności rutynowych i zrytualizowanych,
• stereotypowe i powtarzające się manieryzmy ruchowe,
obejmujące albo stukanie lub kręcenie palcami, albo złożone ruchy całego ciała,
• koncentracja na cząstkowych lub niefunkcjonalnych
właściwościach przedmiotów, służących do zabawy (jak: ich zapach, struktura, dźwięk, wibracja)
Autyzm dziecięcy (AD) -kryteria diagnostyczne
• C. Obrazu klinicznego nie można wyjaśnić innymi odmianami całościowymi zaburzeń rozwojowych,
specyficznymi rozwojowymi zaburzeniami rozumienia języka z wtórnymi trudnościami społeczno-
emocjonalnymi, reaktywnymi zaburzeniami przywiązania ani zaburzeniem selektywności
przywiązania, upośledzeniem umysłowym z pewnymi cechami zaburzeń emocji i zachowania, schizofrenią o niezwykle wczesnym początku, ani zespołem Retta.
AD-Objawy towarzyszące
Nadruchliwość
Impulsywność
Zaburzenia uwagi
Zachowania agresywne, w tym autoagresywne
Wybuchy złości
Zaburzenia snu
Dziwaczne nawyki żywieniowe
Spaczona odpowiedź na bodźce (np. nadmierna wrażliwość na bodźce dźwiękowe, wzrokowe, zapachowe, zafascynowanie określonymi doznaniami zmysłowymi)
AD – Zaburzenia towarzyszące
Upośledzenie umysłowe(70-75 %)
Padaczka (~25%)
ZOK i inne zaburzenia lękowe
Zaburzenia nastroju
AD i upośledzenie umysłowe
Diagnoza towarzysząca u 70-75% dzieci z AD
IQ najczęściej 35-50 (uu umiarkowane)
Profil rozwoju funkcji poznawczych zazwyczaj
nieharmonijny ( czasem wybiórcze uzdolnienia, np.
muzyczne, matematyczne)
AD - Diagnoza różnicowa
Inne całościowe zaburzenia rozwojowe
Wrodzona głuchota
UU
Mutyzm wybiórczy
Zaburzenie ekspresji mowy
Autyzm- etiologia
AD- Etiologia
Czynniki genetyczne
• MZ/DZ Twin Ratio- 36:1
• Rozpowszechnienie AD u rodzeństwa dzieci z autyzmem-2% (vs. 0.01% w populacji ogólnej).
AD- Etiologia i patofizjologia
Czynniki genetyczne
• Wskazywano na różnorodne Major susceptibility loci :
1q 21-22
3q 25-27
7q AUT S1
15q 11-13
AD- Etiologia i patofizjologia
Badania neuroobrazowe
Zwiększona masa mózgu w stosunku do masy ciała (zaburzenia procesów eliminacji neuronów)
Poszerzenie komór mózgu (zwłaszcza bocznych)
Zaburzenia struktury kory mózgowej (polymicrogyria)
Zmniejszona objętość móżdżku ( robak)
Zmniejszona objętość struktur płata skroniowego (układ limbiczny z hipokampem)
AD- Etiologia i patofizjologia
AD- Etiologia i patofizjologia
Badania neuropatologiczne
Zmiany hypoplastyczne w systemie limbicznym i móżdżku
AD- Etiologia i patofizjologia
Funkcjonalne badania obrazowe (fMRI)
Hypoperfuzja i obniżony poziom metabolizmu w płacie skroniowym oraz w przednim zakręcie obręczy
(kora czołowa)
AD- Funkcjonalne badania obrazowe (fMRI)
AD- Etiologia i patofizjologia
Czynniki neurobiochemiczne
Obniżony poziom metabolitów DA, 5HT, GABA w PMR
Zwiększona zawartość endogennych
opioidów w PMR
AD- Postępowanie terapeutyczne
CELE (wg Ruttera)
Wspieranie rozwoju dziecka
Redukcja sztywnych,stereotypowych zachowań
Zmniejszenie stresu i cierpienia rodziny
AD-Postępowanie terapeutyczne
Edukacja, poradnictwo i wsparcie społeczne dla opiekunów
Odpowiednie metody kształcenia dzieci z AD
Systematyczne interwencje behawioralne (redukcja sztywnych, sterotypowych zachowań, rozwój funkcji poznawczych i umiejętności społecznych)
AD- Postępowanie terapeutyczne
Metody farmakologiczne (leczenie zaburzeń współistniejących!)
Neuroleptyki atypowe (risperidon)
Neuroleptyki konwencjonalne (haloperidol)
Karbamazepina
Kwas walproinowy i pochodne
Naltrexon
SSRIs (fluoksetyna)
AD-Przebieg i rokowanie
2-3 % dzieci z autyzmem czyni postępy w
„normalnej” szkole i jest zdolna funkcjonować na poziomie zdrowych rówieśników
Czynniki rokowniczo korzystne: wysoki II, wysoki poziom rozwoju mowy i umiejętności społecznych
ADHD
Attention Deficit
Hyperactivity
Disorder
ADHD (Zaburzenia hiperkinetyczne)-
Epidemiologia
ADHD -Epidemiologia
ADHD-Epidemiologia
ADHD- kryteria diagnostyczne
(wgICD-10)
• Sześć lub więcej objawów zaburzeń uwagi utrzymuje się przez co najmniej 6 miesięcy w stopniu niezgodnym z poziomem rozwojowym dziecka i zaburzającym jego
funkcjonowanie Zaburzenia uwagi
(a) Często nie potrafi skupić uwagi na szczegółach lub popełnia błędy wynikające z zaburzeń uwagi podczas pracy szkolnej i innych zajęć
(b) Często ma trudności z utrzymaniem uwagi na wykonywanych zadaniach lub w zabawie (c) Często wydaje się nie słuchać, gdy się do niego mówi
(d) Często nie postępuje według instrukcji i nie dokańcza pracy szkolnej lub innych obowiązków (nie z powodu zachowań buntowniczych lub z powodu niezrozumienia instrukcji)
(e) Często ma trudności w organizowani zadań i innych aktywności
(f) Często unika, nie lubi lub jest oporny wobec zadań, które wymagają wysiłku umysłowego (praca w szkole, praca domowa)
(g) Często gubi przedmioty potrzebne do wykonania zadań lub przeprowadzenia innych aktywności ( zabawki, przybory szkolne, narzędzia)
(h) Łatwo rozprasza się pod wpływem zewnętrznych bodźców
(i) Zapomina o wielu rzeczach podczas codziennych aktywności („zapominalski”)
ADHD-Kryteria diagnostyczne
• nie może skupić uwagi
• zapomina
• nie słucha
• rozprasza się
• gubi rzeczy
• ADHD-Kryteria diagnostyczne
Nadruchliwość (co najmniej 3)
(a) Często porusza rękami lub stopami lub „wierci się” w pozycji siedzącej
(b) Często wstaje z miejsca w klasie lub w innych sytuacjach, gdy oczekiwane jest pozostawanie w pozycji siedzącej
(c) Często biega w koło lub wspina się w
nieodpowiednich sytuacjach (u młodzieży i dorosłych może być ograniczone do uczucia niepokoju
(d) Ma trudności ze spokojną zabawą, przesadna hałaśliwość w zabawie
(e) Przejawia utrwalony wzorzec nadmiernej aktywności ruchowej, praktycznie nie
modyfikowany przez społeczny kontekst
ADHD-Kryteria diagnostyczne
Jest stale „na biegu”, działa „jak nakręcone”
ADHD-Kryteria diagnostyczne
Impulsywność (co najmniej 1)
(a) Często wyrywa się do odpowiedzi zanim pytanie zostaje ukończone
(b) Ma trudności z poczekaniem na swoją kolej
(c) Często przerywa i przeszkadza innym (np. wtrąca się do rozmów i zabaw)
(d) Często wypowiada się nadmiernie
ADHD-Kryteria diagnostyczne
• Jest niecierpliwe
B. Niektóre z objawów nadruchliwości/impulsywności lub zaburzeń uwagi były obecne przed ukończeniem 7 roku życia
C. Część objawów jest obecna w dwóch lub więcej środowiskach (np. w szkole/pracy i w domu)
D. Objawy znacząco zaburzają funkcjonowanie społeczne, szkolne lub zawodowe
E. Objawy nie występują wyłącznie w przebiegu
całościowych zaburzeń rozwojowych, schizofrenii lub innych zaburzeń psychotycznych i nie są bardziej
charakterystyczne dla innych zaburzeń psychicznych (np. zaburzeń nastroju, lękowych, zaburzeń
osobowości )
ADHD- postaci wg DSM IV-R
ADHD
typ z dominacją zaburzeń uwagi
typ z dominacją nadruchliwości/impulsywności
typ mieszany
• DSMV nie wyróżnia już podtypów!
ADHD-Zaburzenia towarzyszące
ADHD- Diagnoza różnicowa
Prawidłowy rozwój dziecka
Odpowiedź na nadużywające środowisko
Zaburzenie opozycyjno-buntownicze
Zaburzenia zachowania
Specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych
CHAD
Zaburzenia depresyjne
Zaburzenia lękowe
Zaburzenia endokrynologiczne (nadczynność tarczycy)
ADHD- Przebieg i rokowanie
W USA 50 % dzieci z ADHD kończy pomyślnie
edukację szkolną (zazwyczaj jednak kilka klas mniej niż dzieci bez ADHD)
U 25 % w wieku dorosłym rozpoznaje się antysocjalne zaburzenie osobowości
Zwiększony odsetek nadużywania środków
psychoaktywnych, prób samobójczych, wypadków samochodowych i aresztowań w porównaniu ze zdrowymi rówieśnikami
ADHD- Przebieg i rokowanie
60 % dzieci z ADHD, jako osoby dorosłe wciąż ma objawy (choć często nie spełnia wszystkich
kryteriów, uzasadniających rozpoznanie)
ADHD- Przebieg i rokowanie Dorośli z objawami ADHD
Funkcjonowanie w szkole/pracy
Słabsze osiągnięcia
Niedotrzymywanie terminów
Częste spóźnienia
Bałagan, gubienie przedmiotów/dokumentów
ADHD- Przebieg i rokowanie Dorośli z objawami ADHD
Funkcjonowanie zawodowe
Gorsze spełnianie wymagań pracodawcy
Rzadsze dobre relacje z przełożonym
Częstsze zmiany/zwolnienia z pracy
Niższy status zawodowy
W porównaniu ze zdrowymi osobami
ADHD- Przebieg i rokowanie Dorośli z objawami ADHD
Problemy w codziennym funkcjonowaniu
Kłopoty w zarządzaniu finansami
Nadmierne zadłużenie
Zapominanie o płaceniu rachunków
Większy chaos w codziennych czynnościach
ADHD- Przebieg i rokowanie Dorośli z objawami ADHD
Relacje i umiejętności społeczne
Niewielka zdolność „słuchania”
Szybkie wpadanie w złość, agresja słowna
Trudności w tworzeniu i podtrzymywaniu relacji
Trudności w związkach damsko/męskich/większy odsetek rozwodów w porównaniu ze zdrowymi
Częstsze konflikty rodzinne
ADHD- Przebieg i rokowanie Dorośli z objawami ADHD
Problemy emocjonalne
Słaba kontrola emocji/wybuchy emocjonalne
Zła samoocena wobec wielu niepowodzeń
ADHD-Przebieg i rokowanie
ADHD-Przebieg i rokowanie
ADHD-Etiologia
ADHD-Etiologia
Czynniki genetyczne
MZ/DZ Twins Ratio: 51-80% / ~30%
Ryzyko zachorowania dziecka biologicznego rodzica z ADHD :15-20%
ADHD-Etiologia
Czynniki genetyczne
Potwierdzony udział genów związanych z obrotem dopaminy :
Gen DAT1( transporter dopaminy )
Gen dla DBH ( betahydroksylaza dopaminowa)
Gen receptora D4- DRD 4 (odpowiedź na DA)
ADHD-Etiologia: Czynniki środowiskowe
Uszkodzenie OUN
Palenie przez matkę w czasie ciąży
Nadużywanie SPA przez matkę w czasie
ciąży
Nadużywanie alkoholu przez matkę w
czasie ciąży
Zatrucie ołowiem
ADHD-Etiologia
Badania neuroobrazowe
Zmniejszona objętość
- Kory przedczołowej
- Jąder podstawy mózgu (jądra ogoniaste, soczewkowate)
- Móżdżku
ADHD-Etiologia
Funkcjonalne badania neuroobrazowe
ADHD-Etiologia
Badania neuropatologiczne
Zmniejszenie gęstości neuronów w obszarze prążkowia
(striatal neuronal loss)
ADHD-Etiology
Zaburzenia neurobiochemiczne
ADHD-Etiologia
Zaburzenia neurobiochemiczne
Zmniejszony „obrót” dopaminy
Dysregulacja w zakresie hamującej czynności kory czołowej ( głownie szlaki noradrenergiczne) na
struktury podkorowe- prążkowie (głównie dopaminergiczne)
ADHD –Etiologia
Badania neuropsychologiczne
Zaburzenia w zakresie funkcji wykonawczych (kora czołowa):
AKTYWACJA
-Aktywacja do pracy -Organizowanie
-Ustanawianie priorytetów
ADHD- Etiologia
ADHD- Etiologia
ADHD- Etiologia
ADHD-Etiologia
Geny
Zmiany strukturalne i biochemiczne Deficyty w zakresie funkcji wykonawczych (kora
przedczołowa)
Objawy poznawcze i behawioralne
ADHD- Postępowanie terapeutyczne
Podejście wielopłaszczyznowe!!!
Oddziaływania środowiskowe i behawioralne
Dom Szkoła Służba zdrowia
Farmakoterapia
ADHD- Postępowanie terapeutyczne
Krok 1 Oddziaływania środowiskowe i behawioralne
ADHD- Postępowanie terapeutyczne
Oddziaływania środowiskowe i behawioralne
Redukcja bodźców (ograniczenie bodźców rozpraszających)
Utrzymywanie przewidywalnego, regularnego schematu dnia
Ustrukturyzowane warunki w szkole/klasie
Specyficzne techniki nauczania (zadania podzielone na części, przerwy)
Ograniczanie (lecz nie eliminowanie) liczby wyborów do 2-3 opcji
ADHD- Postępowanie terapeutyczne
Oddziaływania środowiskowe i behawioralne
Wyeliminowanie lub zmiana określonych zachowań - Wzmocnienia pozytywne
- Bezpieczne, nie karzące środowisko, lecz z wytyczonymi granicami
- Zasady i konsekwencje!
ADHD- Postępowanie terapeutyczne
Farmakoterapia
Krok 2
ADHD- Postępowanie terapeutyczne
Farmakoterapia
Psychostymulanty
Methylfenidat ( Ritalin, Medikinet, Concerta-preparat SR))
Dextramfetamina (Dexedrine)*
Pemolina (Cylert)*
Mieszane sole amfetaminy (Adderall) *
*nie stosowane w Polsce
ADHD- Postępowanie
Farmakoterapia
Leki przeciwdepresyjne
-SNRI- Atomoksetyna (Strattera)
10, 18, 25, 40, 60 mg (dawkowanie:1.2-1.8 mg/kg m.c.) -Bupropion (brak rejestracji)
ADHD- Postępowanie
Farmakoterapia- za i przeciw
Znacząca poprawa u 80 % leczonych
Efekty szybsze i bardziej „spektakularne” w porównaniu z metodami niefarmakologicznymi
Poprawa osiągnięć szkolnych.
Na świecie przepisywane w nadmiarze
Bywają nadużywane (zwłaszcza przez dorosłych z ADHD)
Możliwe efekty uboczne
ADHD- Postępowanie
Farmakoterapia-objawy uboczne
Leki psychostymulujące - Zaburzenia snu
- RR, zaburzenia rytmu serca - Zaburzenia gastryczne
- Spadek łaknienia potencjalne upośledzenie przyrostu masy ciała i wzrostu dziecka
Atomoksetyna
- Zaburzenia sercowo- naczyniowe
- Zwiększone ryzyko zachowań samobójczych na początku leczenia
ADHD- Postępowanie
Wskazówki dla rodziców/opiekunów
• Bądź cierpliwy
• Bądź stały
• Bądź wyrozumiały
• Odróżniaj złe zachowania dziecka od samego dziecka!!!
• Złe zachowania nie to samo co złe dziecko
Lęk separacyjny (SAD)
Główne zadanie rozwojowe w okresie niemowlęcym:
Wytworzenie więzi z
rodzicem/opiekunem
Lęk separacyjny
Przywiązanie Zdolność do
„zatrzymania” obrazu obiektu w umyśle dziecka
(“stałość obiektu”)
Lęk przed separacją
(8-9 miesiąc życia)Lęk przed separacja w dzieciństwie – kryteria diagnostyczne (ICD X)
Nierealistyczne martwienie się, że opiekunowi coś się stanie lub, że straci się go np. pójdzie i nie wróci
Zamartwienie się, że jakieś wydarzenie rozdzieli dziecko i opiekuna (szpital, zgubienie się, itp.)
Niechęć do pozostawania w przedszkolu, szkole, poza domem, ze względu na obawę przed rozdzieleniem z opiekunem
Problemy ze snem (niechęć lub odmowa, żeby samemu zasypiać, budzenie się, żeby sprawdzić, czy jest opiekun, niechęć spania poza domem, sny o rozdzieleniu)
Lęk przed separacją w dzieciństwie – kryteria diagnostyczne (ICD X)
Bezzasadna obawa przed osamotnieniem (w domu)
Objawy somatyczne (nudności, bóle żołądka, bóle głowy, wymioty) w sytuacjach związanych z oddzieleniem od
opiekuna
Pogarszanie się samopoczucia w sytuacji przewidywanego rozdzielenia (lęk, płacz, napady złości, poczucie nieszczęścia, apatia, społeczne wycofanie się, niechęć opuszczenia domu).
Początek przed 6 rokiem życia
Czas trwania minimum 4 tygodnie
Lęk przed separacją w dzieciństwie–
rozpowszechnienie, przebieg
Dotyczy ~ 4% dzieci i wczesnych adolescentów
Typowy przebieg z okresami zaostrzeń i remisji
Może utrzymywać się przez wiele lat
Może poprzedzać wystąpienie napadów paniki z agorafobią
Lęk przed separacją w dzieciństwie- objawy towarzyszące
Objawy zaburzeń nastroju : przygnębienie, apatia, trudności z koncentracją uwagi, wycofanie społeczne,
Lęki przed zwierzętami, potworami, bandytami, porywaczami, ciemnością
Rozważania na temat śmierci i umierania
Wybuchy złości, zachowania agresywne
Niezwykłe doznania zmysłowe
Skargi somatyczne
• Odmowa chodzenia do szkoły (w 75 % przypadków)
Lęk sprzed separacją w dzieciństwie- postępowanie
Psychoterapia dziecka - terapia behawioralna
(desensytyzacja,wzmacnianie pożądanych zachowań) i poznawczo- behawioralna (dla starszych dzieci)
Psychoterapia rodziców (trening rodzicielski, terapia poznawcza)
Terapia rodzinna
Leki przeciwdepresyjne???
Odmowa chodzenia do szkoły- główne przyczyny
Lęk przed separacją (młodsze dzieci)
Inne zaburzenia psychiczne: SZRU szkolnych, fobia społeczna, zaburzenia nastroju, zaburzenia
psychotyczne, zaburzenia zachowania
Problemy na terenie szkoły: przemoc,
dokuczanie/wyśmiewanie, nadużywanie środków psychoaktywnych, konflikty z rówieśnikami i/lub nauczycielami
Postawy i zachowania rodziców: rodzice lękowi, kontrolujący, zbyt wysokie oczekiwania wobec dziecka
Zaburzenia psychiczne rodziców