Rzeka Czechówka - Alicja Łazuka - fragment relacji świadka historii [TEKST]

Nasz budynek należał do ulicy Spokojnej, ale w rzeczywistości był na dole za rzeczką płynącą w kierunku ulicy Północnej, koło basenu Lublinianki. Data i miejsce

Mówili mi sąsiedzi, którzy tam mieszkali od urodzenia, że oni jeszcze pływali sobie balią po tej Czechówce, która wtedy była rzeką dosyć obfitą w wodę. Data i miejsce

Jeszcze ta Czechówka jakiś czas wegetowała, ale raczej obecnego jej stanu nie można powiązać z tamtymi wydarzeniami, bo jeszcze długo, długo była, a jak wiemy

Ale tak, tych świąt [przedwojennych], to ja dużo nie pamiętam, bo byłam za mała, a później to już jedne, dwa może te święta były.. A jeszcze po wojnie w Lublinie też

Pamiętam, jak ją przechodziliśmy też, jakaś kładeczka była przerzucona przez Czechówkę, szeroka deska.. Trzeba było tak przejść przez tą deskę, żeby się

Zbiegało się tylko po schodach, potem przez plac szkolny, wąską ścieżką po skarpie i już można było jej dotknąć.. Już można było zarzucić wędkę, łowić cierniki,

Wiem z doświadczenia wielu innych osób, które nie wychowały się nad rzeką, że do tej pory nie umieją pływać i w ogóle boją się wody.. Pewnie to zostaje już na całe życie,

To była płytka rzeka, brudna dosyć, bo tam walały się jakieś jakieś garnki, różne rupiecie.. Ale dzieciaki żydowskie, chłopcy, kąpali się w