• Nie Znaleziono Wyników

Badanie żywotności miazgi zębów stałych

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Badanie żywotności miazgi zębów stałych"

Copied!
7
0
0

Pełen tekst

(1)

P raktyka

stomatologia praktyczna

n

Żywotność miazgi zębów stałych w stanach chorobowych szkliwa, zębiny i miazgi

1. Ząb uszkodzony przez proces próchnicowy na powierzchni szkliwa.

• Ból w skali VAS: 0.

• Wartość testu pp na zdrowych powierzchniach zęba w granicach średnich norm dla poszczególnych grup zębów.

• Na dnie ubytku pp może być ob- niżony, zależy to od głębokości ubyt- ku, sklerotyzacji kanalików zębino- wych oraz grubości zębiny.

• Bodziec jest odczuwany tylko podczas testu, nie utrzymuje się po odjęciu sondy,

• Wykonanie badania pp nie jest konieczne.

B adanie żywotności miazgi zębów stałych

Część II

*

Jan Zuchowski1, Krystyna Opalko2, Paweł Łachoda3, Marcin Bukiewicz4, Robert Gorycki5, Danuta Sorochan ‑Olszak6

Pulp vitality testing in permanent teeth. Part II Praca recenzowana

1Narol ‑Dental w Narolu

Kierownik: dr n. med. Jan Zuchowski

2Zakład Propedeutyki i Fizykodiagnostyki Stomatologicznej Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie

Kierownik: prof. dr hab. n. med. Krystyna Opalko

3Gabinet Stomatologiczny „Ferreus” w Warszawie Kierownik: lek. stom. Paweł Łachoda

4Gabinet Stomatologiczny „Primadent” w Sędziszowie Małopolskim Kierownik: lek. stom. Marcin Bukiewicz

5Gabinet Stomatologiczny w Lubaczowie Kierownik: lek. stom. Robert Gorycki

6Gabinet Stomatologiczny „Danadent” w Zielonej Górze Kierownik: lek. stom. spec. chir. Danuta Sorochan ‑Olszak Streszczenie

Autorzy pracy opisują stan elektrofizjologiczny komórki nerwu, określają próg pobudliwości (pp) miazgi oraz prezentują badania progu pobudliwości miazgi przed leczeniem i po le- czeniu w przypadkach: próchnicy, stanów zapalnych miazgi i tkanek okołowierzchołkowych, jej obnażeń i zranień, amputacji miazgi, kieszonek, ropni, torbieli, a także rokowania na przyszłość.

Summary

The authors of the study describe the electrophysiological state of the nerve cell, determin- ing the threshold for arousal of the pulp before and after treatment in the following cases:

caries, inflammatory states of pulp and periapical tissues, its exposure and damage, pulp amputation, pockets, abscesses, cysts, and prognosis.

Hasła indeksowe: miazga, próg pobudliwości Key words: pulp, threshold of arousal

* W badaniach wykorzystano aparat Pulpometr, którego charakterystyka zostanie za‑

mieszczona w IV części artykułu.

Ryc. 1. Ząb z próchnicą szkliwa.

(2)

nicach średnich norm dla danej gru- py zębów.

• Wartość testu pp na dnie ubyt- ku takiego zęba jest niższa.

• Ból trwa 1 ‑2 sekundy po odjęciu sondy, co świadczy o tym, że miazga jest zdrowa; widać to też na ewentu- alnych szlifach.

• Wykonanie badania pp jest już wskazane.

3. Ząb uszkodzony procesem próchnicowym w szkliwie i zębi- nie.

• Ból w skali VAS: 1 ‑2.

• pp obniżony o ok. 20% średniej wartości dla zębów zdrowych.

• Reakcja miazgi na bodziec testu utrzymuje się ok. 2 ‑5 s. po odjęciu sondy, co oznacza, że miazga zęba jest zdrowa.

• Wykonanie testu pp jest już ko- nieczne.

• Gdy badanie tego samego zęba zostanie wykonane na dnie ubytku, wówczas pp jest obniżony – wynosi

4. Ząb uszkodzony procesem próchnicowym w szkliwie i zębi- nie.

• Ból stały, w skali VAS: 3 ‑5.

• pp obniżony o ok. 30% średniej wartości dla zdrowych zębów jedno- imiennych.

• Reakcja miazgi na bodziec testu utrzymuje się ok. 5 ‑15 s po odjęciu sondy; oznacza to, że miazga zęba jest zdrowa,

• Wykonanie testu pp jest ko- nieczne.

• pp obniżony o ok. 40% średnich wartości dla zdrowych zębów jedno- imiennych.

• Reakcja miazgi na bodziec testu utrzymuje się ok. 15 ‑30 s po odjęciu sondy, oznacza to, że miazga zęba jest zdrowa.

• Opukiwanie pionowe/poziome ( ‑), objaw Owińskiego ( ‑).

6. Ząb uszkodzony procesem próchnicowym na głębokość do 0,1­

­0,2 mm od miazgi.

• Ból stały w skali VAS: 9 ‑10.

Ryc. 2. Ubytek w szkliwie dochodzący do zębiny, miazga zdrowa.

Ryc. 3. Ubytek w szkliwie i poza granicą szkliwno ‑zębinową.

Ryc. 4. Ubytek w szkliwie i ½ grubości zę‑

biny.

Ryc. 5. Ubytek w szkliwie i ¾ grubości zę‑

biny.

Ryc. 6. Schemat przenikania z ubytku do miazgi toksyn bakteryjnych, które wywo‑

łują jej początkowy ograniczony stan za‑

palny.

(3)

P raktyka

stomatologia praktyczna

• pp obniżony o ok. 50 ‑60% śred- nich wartości dla zdrowych zębó jednoimiennych.

• Reakcja miazgi na bodziec te- stu utrzymuje się do 1 min po odję- ciu sondy, oznacza to, że miazga jest w stanie zapalnym i nadal można ją leczyć biologicznie.

7A. Ubytek i miazga z początko- wym stanem zapalnym – odwracal- nym po zastosowaniu leczenia bio- logicznego.

• Ból stały w skali VAS: 10

• pp = 2`3`2`

• Ból stały, przechodzący w pulsu- jący zgodnie z rytmem serca, uśmie- rza go tylko znieczulenie.

• pp badany na dnie ubytku jest odczuwalny już przy 1’ – bodziec ten wywołuje „piekący” ból utrzymują- cy się przez kilka do kilkunastu min po odjęciu sondy.

Wyjaśnienie:

• Krew żylna ma coraz bardziej utrudniony odpływ.

• Zwężające się naczynia żylne (działanie nerwów współczulnych) w otworze fizjologicznym (of) powo- dują przekrwienie miazgi i w efek- cie zamknięcie się of.

• Krew tętnicza przeciska się jesz- cze przez zwężający się otwór fizjo- logiczny.

• Ciśnienie w komorze zęba prze- kroczyło wartość żylnego ciśnienia krwi – świadczy o tym np. nagły wy- pływ 1 kropli krwi po trepanacji ko- mory, po czym ciśnienie w zębie sta- bilizuje się i wraca do normy po za- stosowaniu leczenia biologicznego.

• Objaw Owińskiego ( ‑).

Gdy grubość zębiny zmniejszy się do 0,1 mm, wówczas endotoksy- ny bakteryjne już bez przerwy wni- kają do miazgi przez kanaliki zębino- we lub kanaliki olbrzymie tzw. giant

tubules, wywołując jej stały stan za- palny. Dopóki trwa ból miazgi, dopó- ty jest to stan odwracalny i leczenie biologiczne jest możliwe (1).

7B. Nagłe ustąpienie pulsującego bólu.

• Występuje wtedy, gdy ciśnienie krwi w komorze zęba przekroczyło wartość ciśnienia tętniczego z powo- du całkowitego zamknięcia się otwo- ru fizjolog icznego.

• Gdyby pacjent znajdował się w poczekalni, a lekarz miał szansę dokonania trepanacji komory miazgi w ciągu 5 ‑7 min – zabieg ten odbar- cza ciśnienie wewnątrz zęba i ratuje miazgę przed obumarciem.

• Trepanację traktuje się jako zra- nienie miazgi.

Założenie nawet do niedoczysz- czonego ubytku Ca(OH)2 o pH ­12,5 w przypadkach omówionych w punk- tach 1, 2, 3, 4, 5 i 6 oraz szczelne odizolowanie go od jamy ustnej, np.

preparatem Tubulitec Liner i przy- krycie cementem prowizorycznym powoduje:

a) uśmierzenie bólu w ciągu kil- ku minut,

b) stopniowe podnoszenie się pp do poziomu pp zębów jednoimiennych,

c) trwałą stabilizację pp po 4 ‑8 tygodniach, co oznacza wyleczenie miazgi, czyli ustąpienie jej stanu za- palnego i powstanie zębiny wtórnej.

8. Złamanie zęba stałego z ufor- mowanym korzeniem, bez obnaże- nia i zranienia miazgi.

• Należy wykonać 2 zdjęcia rtg, (w projekcji ortoradialnej i mezjo ‑ lub dystoradialnej), by ocenić ewen- tualne złamanie korzenia; zdjęcia za- chować w dokumentacji.

• Miazga zęba jest w szoku przez 3 dni i w tym czasie wyniki badań pp mogą być mylne.

• Ząb 11 po 3 dniach – pp = 18’

19’ 18’.

9. Złamanie korony zęba stałego z nieuformowanym korzeniem.

Ryc. 9. Zęby 41 i 31 złamane w obrębie szkliwa i zębiny, bez zła- mania korzenia; widoczne szerokie delty przywierzchołkowe. Badanie po 3 dniach – zęby mają żywą mia- zgę: ząb 41– pp = 75’ 80’ 85’, ząb 31 – pp = 74’ 85’ 84’. Reakcja pa- cjenta, lat 8,5, na bodziec testu była mało zdecydowana. Kwestia ta zo- stanie wyjaśniona w dalszej części artykułu.

Ryc. 7. Przekrój przez ubytek i miazgę z początkowym stanem zapalnym – od‑

wracalnym po zastosowaniu leczenia bio‑

logicznego.

Ryc. 8. Zdjęcie rentgenowskie zęba 11 – złamanie w ⅓ korony w obrębie zdrowej zębiny.

(4)

10. Ząb trzonowy z wadą rozwo- jową jednego korzenia.

Ryc. 10. Ząb 36 – korzeń dystalny uformowany, ale krótki, korzeń me- zjalny w normie, jego pp = 46’ 45’

45’ i jest na poziomie średnich war- tości pp zęba przedtrzonowego.

11. Zęby z korzeniem dodatko- wym.

Ryc. 11. Ząb 33 – pp = 40’ 39’ 41’

i jest na poziomie średnich warto- ści pp dla zębów przedtrzonowych;

na zdjęciu rtg. widoczny dodatko- wy korzeń.

Ząb 33 po leczeniu endodontycz- nym 1 kanału i zacementowaniu mostu; mimo leczenia wartość pp

= 30’ 28’ 29’, co odpowiada warto- ści pp dla danej grupy zębów. Roz-

Ryc. 12. Ząb 33 po trepanacji korony lanej i leczeniu dodatkowego kanału dystalnego.

12. Zęby przedtrzonowe mające 3 uformowane korzenie.

Ryc. 13. Zęby 14 i 24, ich pp = 2 x 44’ 43’ 45’ było podwyższone pra- wie do poziomu wartości dla zębów trzonowych.

Zęby zostały usunięte ze wska- zań ortodontycznych; po ekstrak- cji okazało się, że mają po 3 korze- nie i to tłumaczy podwyższony pp, wymaga to jednak dalszych badań i obserwacji.

13. Reakcja zębów z żywą mia- zgą po 2 ­3 tygodniach od powsta- nia nieszczelności pod zaklinowa- nym wypełnieniem, wkładem lub koroną.

Ryc. 14. Ząb 25, pp obniżony, na dnie ubytku może dojść nawet do 1’

2’ 3’, miazga żywa, wskazane lecze- nie – biologiczne.

Ryc. 15. Leczenie: oczyszczenie, założenie opatrunku biologicznego i korony prowizorycznej; ząb 25 ba- dany po 4 ‑6 tygodniach: pp = 11’ 12’

11’ na dnie ubytku, co oznacza, że wartości pp są na poziomie pp dla zębów jednoimiennych. Dokonano blokady podcieni i zacementowano koronę laną.

Ryc. 9.

Ryc. 10.

Ryc. 11.

Ryc. 13.

Ryc. 14.

Ryc. 12.

(5)

P raktyka

stomatologia praktyczna

14. Zęby 11 i 21 u pacjentów w wieku 80 i więcej lat.

Ryc. 16. Pacjentka K.W. w wieku 85 lat; zęby 11 i 21 – pp = 2x : 85’ 89’

87’ – te wysokie wartości potwierdza widoczna, prawie całkowita oblite- racja kanałów korzeni tych zębów;

w dużym powiększeniu kanały są widoczne w ⅓ od szczytu korzeni.

Zęby 11 i 21 nie były leczone ka- nałowo, odbudowane zostały tylko kompo zytem za pomocą pinów. Dru- gim czynnikiem obniżającym wraż- liwość, a równocześnie podnoszą- cym wartości pp, jest to, że włókna nerwowe z wiekiem (po 50., 60. roku

życia) – ulegają zmianom wstecz- nym (2, 3, 4).

Opierając się na wieloletnich ob- serwacjach setek pacjentów leczo- nych biologicznie, po zbadaniu pp i postawieniu rozpoznania, że ząb jest żywy, zalecamy niedoczysz- czanie ubytku na pierwszej wizy- cie, by przypadkowo nie zranić mia- zgi. Nie należy się obawiać pozosta- wienia resztek próchnicy, ponieważ jony OH ‑ zabiją większość bakterii, a zasadowość wodorotlenku wapnia zneutralizuje ich toksyny.

Ryc. 17. Głęboki ubytek w zębie 17, pp = 56’ 55’ 55’.

Ryc. 15.

Ryc. 16.

Ryc. 17.

Ryc. 18.

Ryc. 19.

Ryc. 18. Schemat z wiertłem ob- razujący usunięcie zmian próchni- cowych, ale nie do końca, ponieważ pozostawiona w trakcie leczenia bio-

logicznego miękka zębina stward- nieje i wtedy ubytek można będzie doczyścić i wypełnić.

Lekarz dentysta nie powinien tyl- ko usuwać mechaniczno ‑chemicznie zmian próchnicowych, ale je leczyć, kontrolując stan miazgi, który jest wskaźnikiem prawidłowości lecze- nia i wypełnić ubytek – z dobrym rokowaniem! – dopiero po:

1) stwardnieniu dna i ścian ubyt- ku,

2) powrocie do normy i ustabili- zowaniu się pp.

Ryc. 19. Schemat – przekrój ob- razujący rozpoczęcie leczenia bio- logicznego wodorotlenkiem wap- nia oraz uzyskanie pewności 100%

szczelności; wyleczona miazga stwo- rzy zębinę reparacyjną.

Lekarz dentysta powinien:

1) oprzeć diagnozę na badaniu wymiernym i porównywalnym,

2) cofnąć proces chorobowy, ja- kim jest próchnica,

3) wspierać remineralizację bio- logiczną,

4) po przeprowadzeniu kontrol- nego testu pp wzmocnić ząb wypeł- nieniem lub odbudować protetycz- nie i zachować go żywym!

(6)

Ryc. 20.

Ryc. 21.

Ryc. 24.

Ryc. 22.

Ryc. 25.

Ryc. 26.

Ryc. 23.

Ryc. 20. Zdjęcie rtg. zęba 36 – duży ubytek na powierzchni żującej, pp = 48’47’49’. Zastosowano opisa- ne wyżej leczenie biologiczne.

Ryc. 24. Zęby 36, 37 po leczeniu biologicznym: ząb 36 – pp = 60’ 61’

60’, ząb 37: pp = 54’ 54’ 53’

Po leczeniu wodorotlenkiem wap- nia w komorach tych zębów jest mniej miazgi, sklepienia prawie schodzą się z dnem komór, dlatego pp jest wyższy.

powodzenia.

Ryc. 25. Schemat uszkodzenia po- nad 50% objętości korony zęba trzo- nowego i uzasadnienie konieczności założenia korony.

Ryc. 21. Ząb 36 po leczeniu i szczelnym, jednorodnym wypeł- nieniu, pp = 48’ 49’ 47’.

Ryc. 22. Schemat zęba po wyle- czeniu, materiał wypełniający do- ciska stożek InLuxTemp na całym obwodzie pod kątem 360°:

a) równomiernie, b) jednocześnie,

c) przewodzi światło (5).

Ryc. 23. Zęby 36, 37 przed lecze- niem biologicznym: ząb 36 – pp = 58’

59’ 58’, ząb 37 – pp = 49’ 52’ 50’.

Jeżeli nastąpiła utrata więcej niż 50% objętości korony jakiegokolwiek zęba, to jego pp będzie znacznie ob- niżony, nie można tu podać żadnych

Ryc. 26. Zdjęcie rtg. zęba 27 – próchnica okrężna pod koroną; czy miazga jest żywa?, rozpoznania nie można postawić wyłącznie na pod- stawie zdjęcia rtg., pp = 99’ 99’ 99’

Ryc. 27. Ząb 27 po leczeniu ka- nałowym, zacementowaniu lanego ćwieka i powtórnym osadzeniu tego samego mostu.

(7)

P raktyka

stomatologia praktyczna

Ryc. 28. Ząb 11 po 3 dniach od urazu; badanie po stronie policz- kowej, miazga prześwieca na dnie ubytku, ale nie krwawi, pp =20’ 21’

19’, badanie obok przeświecającej miazgi: pp= 2’ 1’ 2’

Ryc. 27.

Ryc. 28.

Ryc. 29.

Ryc. 30.

Ryc. 31.

nie, a różne wartości pp są spowodo- wane różną grubością szkliwa i zębi- ny. Samo zranienie (bez względu na głębokość) jest łatwe do wyleczenia, pod warunkiem, że miazga nie jest poszarpana i pęczek naczyniowo‑

‑nerwowy przy apeksie nie został naderwany. Badanie przy najwol- niejszym stopniu narastania impul- sów najczęściej daje wyniki pp = 1’ 2’ 1’. Powinno się zastosować le- czenie biologiczne wodorotlenkiem wapnia, jak wyżej opisano, by za- chować miazgę żywą, co udaje się dzisiaj w ponad 95% przypadków (1, 6, 7, 8).

Ryc. 29. Ząb 37 – zranienie mia- zgi, pp= 1’ 1’ 1’.

nosi, zależnie od powierzchni ba- dania, by po 3 ‑4 tygodniach dojść do normalnego poziomu – jak dla zębów jednoimiennych i stabilizuje się na stałym poziomie.

Ryc. 31. Ząb 37 po 3 miesiącach – na dnie ubytku widoczna twarda zębina wtórna, wartość pp po stro- nie policzkowej, podobna jak war- tość pp zęba jednoimiennego, jest dowodem prawidłowego leczenia biologicznego.

P

iśmiennictwo

1. Bränström M.: Dentin and pulp in restorative dentistry. Dental Therapeutics AB, Nacka, Sweden 1981.

2. Królikowska­‍‑Prasał­‍I. i wsp.: Histomorfologia narządu zębowego. Wyd. Delfin, Lublin 1993.

3. Szpringer ‑Nodzak M.: Stomatologia wieku rozwojowego. Wyd. Lek. PZWL, War‑

szawa 2010. wyd. IV.

4. Nagah r.: Physiologic age changes in the human dental pulp. Quintessence, 1984, 15, 7, 26.

5. Zuchowski J. i wsp.: Zastosowanie przezroczystego stożka/ćwieku kon­

densującego, przewodzącego światło. Przegląd Stom., 1999, 3, 8 ­12.

6. Bergenholz G. i wsp.: Reactions of the dental pulp to microbial provoca tion of calcium hydroxide treated dentin.Scand.J.Dent.Res.1980,88,187 ‑192

7. Cvek M.: Partial pulpotomy in crown fractured incisiors – results 3 to 15 years after treatment. Acta Stom.Croat., 1993, 27, 167 ­173.

8. Knychalska ‑Karwan Z. i wsp.: Zastosowanie wodorotlenku wapnia w stomatologii zachowawczej. Obserwacje preparatu Calasept. Stomat. Klin., 1993, XIV, 51 ­58.

Miazga jest żywa, zamknięta w komorze i kanale, reaguje normal-

Ryc. 30. Ząb 37 – założenie wodo- rotlenku wapnia na zranioną miazgę po ustaniu krwawienia, wartość pp po 1 tygodniu nie znacznie się pod-

Cytaty

Powiązane dokumenty

Pokazać, że dla podzbioru A w przestrzeni Hilberta, A ⊥⊥ jest najmniejszą domkniętą podprze- strzenią zawierającą

Do tego potrzebna jest publiczność, jej reakcja i proszę nie dopatrywać się w tym ewentualnego lekceważenia tzw.. Stara to prawda, że czym lepsza publiczność, tym

process and fracture energy in concrete under high strain rate. To capture the stress wave effect and the damage evolution at the meso-length scale, both a homogeneous model with

Udowodnić, że (Q, +) nie jest skończenie

Znaleźć przykład podgrupy indeksu 3, która nie jest dzielnikiem

Stwierdzono, że zmniejszeniu zawartości pektyn ogółem, w tym protopektyny oraz zmniejszeniu zawartości celulozy w miazgach towarzyszył statystycznie istotny (p < 0,05)

Jednak biorąc pod uwagę szybkość jego rozprze- strzeniania się w warunkach hodowla- nych, charakteryzujących się dużą gęsto- ścią populacji, jest bardzo prawdopodob- ne,

Stwierdzono, e wysoko temperatury zamra alniczego przechowywania i forma preparowania aloesu wpływały w istotny sposób na liczb mikroorganizmów w miazdze