Bł ˛ adzenie losowe
mateusz.kwasnicki@pwr.wroc.pl
Okre´slamyci ˛ag losowy
Sn = X1 + X2+ X3+ ... + Xn.
X1, X2, X3, ... — wynikiniezale˙znychrzutów monet ˛a,
Okre´slamyci ˛ag losowy
Sn = X1 + X2+ X3+ ... + Xn.
X1, X2, X3, ... — wynikiniezale˙znychrzutów monet ˛a,
P(Xk = 1) = 1
2, P(Xk = −1) = 1 2.
Okre´slamyci ˛ag losowy
Sn = X1 + X2+ X3+ ... + Xn.
X1, X2, X3, ... — wynikiniezale˙znychrzutów monet ˛a,
P(Xk = 1) = 1
2, P(Xk = −1) = 1 2. Niezale˙zno´s´c:
P(X1 = a1, X2 = a2, ..., Xn = an) = 1 2n .
Okre´slamyci ˛ag losowy
Sn = X1 + X2+ X3+ ... + Xn.
Sn przyjmuje warto´sci n, n − 2, n − 4, ..., −n;
P(Sn = k ) =P
w n rzutach było n + k
2 sukcesów
.
Okre´slamyci ˛ag losowy
Sn = X1 + X2+ X3+ ... + Xn.
Sn przyjmuje warto´sci n, n − 2, n − 4, ..., −n;
P(Sn = k ) =P
w n rzutach było n + k
2 sukcesów
.
Wobec tego (schemat Bernoulliego):
P(Sn = k ) = n
n+k 2
1 2n .
Okre´slamyci ˛ag losowy
Sn = X1 + X2+ X3+ ... + Xn.
Sn przyjmuje warto´sci n, n − 2, n − 4, ..., −n;
P(Sn = k ) =P
w n rzutach było n + k
2 sukcesów
.
Wobec tego (schemat Bernoulliego):
P(Sn = k ) = n
n+k 2
1 2n .
Pytanie: Co mo˙zna powiedzie´c o Sn dla du˙zych n?
Wykres Sn
Obserwacje:
Sn
n ≈ 0 dla du˙zych n.
Sn
√n ≈ Sk
√
k dla du˙zych n, k .
n = 1000 n = 100
n = 20 n = 5
Rozkład Sn
n
n = 1000 n = 100
n = 20 n = 5
Rozkład Sn
√n
n = 1000 n = 100
n = 20 n = 5
Rozkład Sn
√n
Twierdzenie: Zachodzi
n→∞lim P Sn
√n ∈ (a, b)
= Z b
a
√1
2πe−x 22dx .
Twierdzenie: Zachodzi
n→∞lim P Sn
√n ∈ (a, b)
= Z b
a
√1
2πe−x 22dx . Dowód: Dla du˙zych n,
P(Sn = k ) ≈ 2
√2πne−k 22n = 2
√n f
k
√n
(o ile 2|k + n, w przeciwnym razieP(Sn = k ) = 0).
Twierdzenie: Zachodzi
n→∞lim P Sn
√n ∈ (a, b)
= Z b
a
√1
2πe−x 22dx . Dowód: Dla du˙zych n,
P(Sn = k ) ≈ 2
√2πne−k 22n = 2
√n f
k
√n
(o ile 2|k + n, w przeciwnym razieP(Sn = k ) = 0).
"
n! ≈√ 2πnnn
en,
n
n+k 2
1
2n ≈ 1
r 2πn
1 −k2
n2
1
1 +knk
1 −k2
n2
n−k2
#
P Sn
√n ∈ (a, b)
=P Sn ∈ (a√ n, b√
n)
= X
k ∈(a√ n,b√
n)
P(Sn = k )
≈ X
k ∈(a√ n,b√
n) 2|k +n
√2 nf
k
√n
.
P Sn
√n ∈ (a, b)
=P Sn ∈ (a√ n, b√
n)
= X
k ∈(a√ n,b√
n)
P(Sn = k )
≈ X
k ∈(a√ n,b√
n) 2|k +n
√2 nf
k
√n
.
— suma cz ˛e´sciowa całki Riemanna Z b
a
f (x )dx
Pytanie: A co je´sli X1, X2, X3, ... s ˛a inne?
(Xk— skoki)
Pytanie: A co je´sli X1, X2, X3, ... s ˛a inne?
(Xk— skoki)
Na przykład: Xk s ˛a wybierane losowo z przedziału [−1, 1].
(albo lepiej [−√ 3,√
3])
Pytanie: Czy granica nie zale˙zy od X1, X2, X3, ...?
(Xk— skoki)
Pytanie: Czy granica nie zale˙zy od X1, X2, X3, ...?
(Xk— skoki)
Przykład: Yk s ˛a wybierane losowo z przedziału
−π 2,π
2
,
Xk = tg Yk.
www.microscopy-uk.org.uk