14732/1/19 REV 1 mg
RELEX.1.A
PL
Rada
Unii Europejskiej
Bruksela, 9 stycznia 2020 r.
(OR. en)
14732/1/19 REV 1
WTO 331 SERVICES 59 FDI 40
CDN 8 Międzyinstytucjonalny numer
referencyjny:
2019/0270 (NLE)
WNIOSEK
Od: Sekretarz Generalny Komisji Europejskiej, podpisał dyrektor Jordi AYET PUIGARNAU Data otrzymania: 8 stycznia 2020 r.
Do: Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej
Nr dok. Kom.: COM(2019) 614 final/2
Dotyczy: Wniosek dotyczący DECYZJI RADY w sprawie stanowiska, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu CETA w odniesieniu do przyjęcia listy arbitrów zgodnie z art. 29.8 umowy
Delegacje otrzymują w załączeniu dokument COM(2019) 614 final/2.
Zał.: COM(2019) 614 final/2
KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 8.1.2020 r.
COM(2019) 614 final/2 2019/0270 (NLE)
This document replaces COM(2019) 614 final of 28.11.2019.
Change of the sensitivity level, deletion of the marking "LIMITED".
Wniosek
DECYZJA RADY
w sprawie stanowiska, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu CETA w odniesieniu do przyjęcia listy arbitrów zgodnie z art. 29.8
umowy
PL
1PL
UZASADNIENIE
1. PRZEDMIOT WNIOSKU
Niniejszy wniosek dotyczy decyzji w sprawie stanowiska, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Wspólnego Komitetu CETA w sprawie przyjęcia listy arbitrów zgodnie z rozdziałem 29 umowy.
2. KONTEKST WNIOSKU
Kompleksowa umowa gospodarczo-handlowa (CETA) między Kanadą, z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (zwana dalej „umową”), została podpisana w dniu 30 października 2016 r. Zgodnie z decyzją Rady (UE) 2017/38 niektóre jej części są tymczasowo stosowane od dnia 21 września 2017 r.
W art. 26.1 umowy ustanawia się Wspólny Komitet CETA składający się z przedstawicieli obu stron. Wspólny Komitet CETA ma prawo podejmować za obopólną zgodą decyzje we wszystkich kwestiach, co do których umowa tak stanowi.
Rozdział 29 obejmuje wszelkie spory dotyczące interpretacji lub stosowania postanowień umowy, o ile umowa nie stanowi inaczej.
Zgodnie z art. 29.8 ust. 1 umowy Wspólny Komitet CETA sporządza listę co najmniej 15 osób, które są chętne oraz zdolne do pełnienia roli arbitrów przy rozstrzyganiu sporów zgodnie z rozdziałem 29 („planowany akt”). Lista arbitrów obejmuje trzy podlisty: jedną podlistę dla każdej ze Stron oraz jedną podlistę osób, które nie są obywatelami ani stałymi rezydentami żadnej ze Stron i mogą pełnić funkcję przewodniczących,
3. STANOWISKO, JAKIE NALEŻY ZAJĄĆ WIMIENIU UNII
Strony przygotowały projekt listy arbitrów, który spełnia wymogi określone w art. 29.8.
Decyzja ustanawiająca listę arbitrów powinna była zostać podjęta na pierwszym posiedzeniu Wspólnego Komitetu CETA i musi teraz zostać podjęta jak najszybciej w celu pełnego wdrożenia rozdziału 29 umowy, dotyczącego rozstrzygania sporów.
4. PODSTAWA PRAWNA
4.1. Proceduralna podstawa prawna 4.1.1. Zasady
Art. 218 ust. 9 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) określa tryb przyjmowania decyzji ustalających „stanowiska, które mają być zajęte w imieniu Unii w ramach organu utworzonego przez umowę, gdy organ ten ma przyjąć akty mające skutki prawne, z wyjątkiem aktów uzupełniających lub zmieniających ramy instytucjonalne umowy”.
Pojęcie „akty mające skutki prawne” obejmuje akty, które mają skutki prawne na mocy przepisów prawa międzynarodowego dotyczących danego organu. Obejmuje ono ponadto instrumenty, które nie są wiążące na mocy prawa międzynarodowego, ale „mogą w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść przepisów przyjętych przez prawodawcę Unii”1.
4.1.2. Zastosowanie w niniejszej sprawie
Wspólny Komitet CETA jest organem utworzonym na mocy umowy, mianowicie kompleksowej umowy gospodarczo-handlowej między Kanadą, z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony („umowa”).
Planowany akt jest aktem mającym skutki prawne. Planowany akt będzie wiążący na mocy prawa międzynarodowego zgodnie z art. 26.3 ust. 2 umowy.
Planowany akt nie uzupełnia ani nie zmienia ram instytucjonalnych umowy.
W związku tym proceduralną podstawą prawną proponowanej decyzji jest art. 218 ust. 9 TFUE.
4.2. Materialna podstawa prawna 4.2.1. Zasady
Materialna podstawa prawna decyzji na podstawie art. 218 ust. 9 TFUE zależy przede wszystkim od celu i treści planowanego aktu, w którego kwestii ma być zajęte stanowisko w imieniu Unii. Jeżeli planowany akt ma dwojaki cel lub dwa elementy składowe, a jeden z tych celów lub elementów da się określić jako główny, zaś drugi ma jedynie charakter pomocniczy, decyzja przyjęta na mocy art. 218 ust. 9 TFUE musi mieć jedną materialną podstawę prawną, tj. podstawę, której wymaga główny lub dominujący cel lub element składowy.
4.2.2. Zastosowanie w niniejszej sprawie
Główny cel i treść planowanego aktu odnoszą się do wspólnej polityki handlowej.
Materialną podstawą prawną proponowanej decyzji jest zatem art. 207 TFUE.
4.3. Podsumowanie
Podstawą prawną proponowanej decyzji powinien być art. 207 TFUE w związku z art. 218 ust. 9 TFUE.
1 Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 7 października 2014 r. w sprawie C-399/12 Niemcy przeciwko Radzie, ECLI:EU:C:2014:2258, pkt 61–64.
PL
3PL
2019/0270 (NLE)
Wniosek
DECYZJA RADY
w sprawie stanowiska, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu CETA w odniesieniu do przyjęcia listy arbitrów zgodnie z art. 29.8
umowy
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Kompleksowa umowa gospodarczo-handlowa (CETA) między Kanadą, z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (zwana dalej „umową”), została podpisana w dniu 30 października 2016 r.
(2) Zgodnie z decyzją Rady (UE) 2017/382 niektóre jej części są tymczasowo stosowane od dnia 21 września 2017 r.
(3) Art. 29.8 ust. 1 umowy przewiduje, że Wspólny Komitet CETA sporządza listę co najmniej 15 osób, które są chętne oraz zdolne do pełnienia roli arbitrów.
(4) Należy ustalić stanowisko, które ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Wspólnego Komitetu CETA, gdyż planowana decyzja będzie wiążąca dla Unii,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Wspólnego Komitetu CETA utworzonego na mocy kompleksowej umowy gospodarczo-handlowej między Kanadą, z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia listy arbitrów zgodnie z art. 29.8 umowy, opiera się na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu CETA dołączonym do niniejszej decyzji.
Artykuł 2 Niniejsza decyzja skierowana jest do Komisji.
2 Dz.U. L 11 z 14.1.2017, s. 1080.
Artykuł 3
Po przyjęciu decyzji Wspólnego Komitetu CETA zostaje ona opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia […] r.
W imieniu Rady Przewodniczący
