W MARCU JAK W GARNCU - poniedziałek 01.03.
1. Dzieci słuchają wiersza:
Grażyna Koba Wiosna Obudziła się wiosna tu i tam, rozrzuciła kwiatki wszędzie nam.
Łąki kaczeńcami ozdobiła a nad polami się zastanowiła.
Kiedy świat cały malowała skowronka w polu ujrzała.
Piosenkę z nim zanuciła i gniazdo w trawie uwiła.
W lesie zobaczyła kukułkę – o ciepłych krajach porozmawiała.
Nawrzucała do kosza fiołków i z powrotem na łąkę odleciała.
Tam spotkała bociana, który klekotał już od rana:
– zbuduję na kominie gniazdo duże, a potem odbędę długie podróże.
I kiedy tak wiosna sobie spacerowała stara wierzba się nagle odezwała:
– Droga wiosno mam żal do ciebie, o wszystkich pamiętałaś tylko.
O moich kotkach zapomniałaś!
Rozmawiamy z dzieckiem na temat treści wiersza stawiając pytania: O jakiej porze roku jest mowa w wierszu?; Jakie ptaki zostały wymienione w wierszu?; Jakie kwiaty zostały wymienione w wierszu?; O czym rozmawiała wiosna z kukułką?; O kim zapomniała wiosna?; Jaką mamy porę roku?; Jaki mamy miesiąc?; Czy marzec jest miesiącem wiosennym, czy zimowym?; Czym się charakteryzuje wiosna?; Jakie znasz wiosenne kwiaty?; Jakie znasz ptaki, które powracają do nas z ciepłych krajów?
2. Rozmawiamy na temat nazwy miesiąca i przysłowia W marcu jak w garncu.
Wyjaśniamy dziecku, że jest to przysłowie o marcowej pogodzie, dziecko stara się odpowiedzieć na pytania:
Dlaczego marzec jest porównywany do garnka z zupą?;
Jakie są składniki marcowej zupy?;
Jak pora roku zaczyna się w marcu?
3. Dziecko szuka w mieszkaniu przedmiotów, które zaczynają się taką samą głoską, jak wyraz garnek.
4. „Czy jest tu głoska g?” – zabawa dydaktyczna. Rodzic wypowiada wyrazy według własnego pomysłu (wyrazy zawierają głoskę g na początku, w środku). Gdy dziecko usłyszy głoskę g, wykonuje wcześniej umówiony ruch, np. podnosi się i siada na miejsce.
5. Demonstrujemy dziecku nową literę małą i wielką, dziecko porównuje litery piane z literami drukowanym, demonstrujemy sposób zapisywania litery bez liniatury i w liniaturze, zwracamy uwagę na kierunek pisania.
6. Praca w karcie pracy nr 13 – prezentacja liter g, G na podstawie wyrazów podstawowych:
garnek i Gutek. Wyszukiwanie litery g w tekście, analiza i synteza słuchowa wyrazów; próby odczytywania sylab z poznanych wcześniej liter
KALENDARZ POGODY – wtorek 02.03.
1.Dziecko przypomina sobie nazwy dni tygodnia na podstawie wiersza Jana Brzechwy:
Jan Brzechwa Tydzień
Tydzień dzieci miał siedmioro:
„Niech się tutaj wszystkie zbiorą!”
Ale przecież nie tak łatwo Radzić sobie z liczną dziatwą:
Poniedziałek już od wtorku Poszukuje kota w worku, Wtorek środę wziął pod brodę:
„Chodźmy sitkiem czerpać wodę”.
Czwartek w górze igłą grzebie I zaszywa dziury w niebie.
Chcieli pracę skończyć w piątek, A to ledwie był początek.
Zamyśliła się sobota:
„Toż dopiero jest robota!”
Poszli razem do niedzieli, Tam porządnie odpoczęli.
Tydzień drapie się w przedziałek:
„No, a gdzie jest poniedziałek?”
Poniedziałek już od wtorku
Poszukuje kota w worku – I tak dalej…
Rozmawiamy na temat treści wiersza: Ile dzieci miał tydzień?; Jak się nazywały kolejne dzieci?;
Co robiły kolejne z nich?
2. Wspólnie z dzieckiem odczytujemy globalnie nazwy dni tygodnia wymienione w odpowiedniej kolejności:
.
3. „Jaką dziś mamy pogodę?” – zabawa słownikowa. Prosimy, aby dziecko wyjrzało przez okno i opowiedziało, jaka jest pogoda - dziecko opisuje to, co widzi.
Następnie wybiera te symbole zjawisk atmosferycznych, które pasują do pogody za oknem.
4. Chętne dzieci mogą wykonać w domu Kalendarz pogody służący do codziennej obserwacji i odnotowywania zjawisk atmosferycznych:
Zachęcamy też do obejrzenia filmu edukacyjnego dla dzieci:
Zjawiska atmosferyczne i pory roku
5. Praca w Książce do czytania str. 48–49 – ćwiczenia w czytaniu, rozwijanie analizy oraz syntezy słuchowej i wzrokowej.
UBRANIE ODPOWIEDNIE DO POGODY – środa 03.03.
1. Dziecko słucha wiersza czytanego przez rodzica:
Agnieszka Galica Piosenka na chłodne dni Umiem włożyć już buciki,
kurtkę zapiąć na guziki.
Chociaż trochę zimno dziś, to na spacer warto iść.
Rękawiczki mam w kieszeni, więc nie boję się jesieni.
Chociaż trochę zimno dziś, to na spacer warto iść.
Gdy na nogach mam kalosze, ja się deszczu nie wystraszę.
Chociaż trochę zimno dziś, to na spacer warto iść.
Popatrz śnieg zaczyna prószyć, Czapkę wciąga się na uszy, Chociaż trochę zimno dziś, to na spacer warto iść.
Rozmawiamy w oparciu o treść wiersza i doświadczenia dzieci zadając pytania: O jakich ubraniach był ten wiersz?; Kiedy zakładamy czapki, rękawiczki, szaliki, kalosze?; Co to znaczy ubierać się stosownie do pogody?; Czym różnią się ubrania zimowe od wiosennych?
2. Zabawa ilustracyjna do opowiadania „Marcowe igraszki” – rodzic opowiada dziecku krótką historyjkę, wykonując przy tym ruchy ilustrujące jej treść, dziecko naśladuje:
Idziemy na marcowy spacer Marsz w dowolnych kierunkach.
Wyglądamy przez okno Skłon w przód z rękami na biodrach.
Pada śnieg i wieje wiatr,
więc zakładamy grube zimowe kurtki, Ruchy ilustrujące nakładanie poszczególnych czapki, szaliki i rękawiczki, części garderoby
na nogi zakładamy kozaki..
Po chwili wychodzi słońce
i zaczyna przygrzewać coraz mocniej. Ręce w górze, wiatraczki dłońmi.
Bawisz się i biegasz. Bieg w różnych kierunkach po dywanie.
Zaczyna być ci gorąco
i zdejmujesz kolejne części ubrania.
Najpierw szalik, potem czapkę,
rozpinasz kurtkę, Ruchy ilustrujące zdejmowanie poszczególnych masz ochotę zdjąć buty, części garderoby.
ale przecież nie możesz iść boso.
Nagle powiał silny, zimny wiatr. Objęcie rękoma swojego tułowia.
Robi ci się chłodno.
Zaczynasz się ubierać.
Najpierw zaczynasz zapinać kurtkę, Ruchy ilustrujące nakładanie poszczególnych zakładasz szalik i czapkę, części garderoby
i biegniesz prędko do domu.
3. Praca w karcie pracy nr 14 – rozwijanie logicznego myślenia, doskonalenie umiejętności klasyfikacji.
4. „Tyle – ile?” – zabawa dydaktyczna. Dziecko maszeruje, podskakuje, biegają po całym pokoju/mieszkaniu przy dźwiękach muzyki. Na przerwę w muzyce rodzic najpierw wystukuje na bębenku (blacie/misce) jakąś liczbę od 1 do 7. Dziecko musi wykonać tyle przysiadów, ile razy rodzic uderzył w bębenek. Następnie rodzic pokazuje kartonik z cyfrą.
5. Praca z Piszę i Liczę str. 49 – odwzorowywanie liczby, odczytywanie cyfr.
WSZYSTKO SIĘ BUDZI – czwartek 04.03.
1. Dziecko słucha wiersza:
Joanna Kulmowa „Wiosenny wietrzyk”
Mały wietrzyk wiosenny Ledwie w drzewach zaszumi Ledwie w krzakach zamruczy.
Jeszcze gwizdać nie umie, Jeszcze się uczy.
Znalazł szczerbę w płocie – zaświstał.
Znalazł listki – zapiał na listkach,
Czasem w suchych gałęziach zatrzeszczy.
Czasem nuci, gdy zagra mu deszczyk Albo szemrze w zeszłorocznej trawie Albo szepce tak, że milczy prawie.
Ludzie mówią wtedy: nie ma wietrzyka A on jest. Tylko słucha słowika.
Rozmawiamy na temat treści wiersza zadając pytania: O jakich pierwszych oznakach wiosny była mowa w wierszu?; Co to znaczy, że wszystko się budzi?; Jakie dźwięki wydawał wietrzyk?.
2. Słuchamy śpiewu słowika ♫ Słowik ♫
3. Dziecko wykonuje pracę plastyczną „Co idzie z wiosną?” - maluje oznaki wiosny na kartonie lub kartce papieru, opowiada o swojej pracy.
4. Praca z książką Piszę i Liczę str. 48 – ćwiczenia grafomotoryczne w pisaniu litery g po śladzie.
SZUKAMY OZNAK WIOSNY – piątek 05.03.
1. Dziecko rozwiązuje zagadki, dzieli nazwy odgadniętych ptaków na sylaby i głoski. Ogląda ilustracje z ptakami i odczytuje ich nazwy:
Nogi ma czerwone, cienkie jak patyki,
A po nasze żabki przybył aż z Afryki. /bocian/
Śpiewa wysoko piosenki do słonka,
Głos ma podobny do drżenia dzwonka. /skowronek/
Ten ptaszek, choć tak malutki, Wielkie na niebie czyni kółka, A nazywa się ……….. /jaskółka/
Siedzi sobie na buku Woła kuku, kuku. /kukułka/
Wraca do budki lęgowej na drzewie
I czeka z radością na panią szpakową. /szpak/
BOCIAN
SKOWRONEK
JASKÓŁKA
KUKUŁKA
SZPAK
2. Dziecko dokańcza zdanie wybierając spośród wyrazów poniżej te, które nawiązują do wiosny i wiosennych zmian w przyrodzie:
WIOSNA LUBI…
3.Dziecko liczy, ile bazi jest na każdej gałązce i dopasowuje odpowiednią liczbę.
4 6 2 5 4
5. Swobodny taniec do utworu ♫ A.Vivaldiego „Wiosna” (aby rozwijać dziecięcą ekspresję ruchową proponujemy taniec z apaszką, chustą, zwiewnym szalikiem lub wstążką)
6. Praca w karcie pracy nr 15 – rozpoznawanie oznak nadchodzącej wiosny.
Opracowały:
Ewa Janisio Anna Wyszyńska
