G G Ł Ł O O S S P P A A R R A A F F I I A A L L N N Y Y
PaParraaffiiaa ŚŚwwiięętteeggoo KKrrzzyyżżaa ww JJaawwoorrzznniiee--JJeelleenniiuu nrnr 22 ((228899)) -- 1177 ssttyycczzeeńń 22002211
43-608 Jaworzno, ul. Zwycięstwa 33 konto: 95 1020 2528 0000 0502 0157 8137 http://www.parafiajelen.pl email: kancelaria@parafiajelen.pl Kancelaria Parafialna czynna: wtorek, czwartek: 1530 – 1630 sobota: 830 – 1000 Biblioteka Parafialna czynna: w każdą środę: 1530 – 1700
Zamyślenia nad Słowem Bożym
Jezus zaś odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: „Czego szukacie?”. Oni powiedzieli do Niego: „Rabbi, to znaczy: Nauczycielu, gdzie mieszkasz?”. Odpowiedział im: „Chodźcie a zobaczycie”.
Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. (J 1, 38-39)
Czego szukacie? Jak ważne jest dla człowieka wiedzieć czego szuka, co pragnie w życiu odnaleźć lub kogo.
To mu pozwala łatwiej, skuteczniej, szybciej szukać i ostatecznie znaleźć. Szukając, nie odwoływać się do przypadku czy liczyć na łut szczęścia. Szukając, trzymać się pewnego schematu, odwoływać się do zgromadzonych danych na temat przedmiotu poszukiwań, nie szukać niejako na oślep. Jakże trudno jest w życiu tym, którzy nie wiedzą czego szukają. Ich poszukiwania trwają krótko. Kończą się niepowodzeniem, rozczarowaniem i zaniechaniem dalszych poszukiwań. Czy ja wiem czego szukam podążając za Jezusem?
Czy ostatecznie pragnę znaleźć samego Jezusa? Czy szukam, kiedy zagubię coś ważnego, utracę ważną dla mnie więź z drugim człowiekiem, z Jezusem? Czy zbyt łatwo nie godzę się ze stratą? Czy szukam siebie, kiedy zagubię się w labiryntach tego świata? Cieszę się kiedy inni mnie szukają i odnajdują? Czy cieszę się na myśl o tym, że On zawsze będzie mnie szukał? Gdzie mieszkasz? Chodźcie a zobaczycie. Poznać środowisko, warunki czyjegoś zamieszkania, życia to w pewien sposób poznać tę osobę. A to pomaga lepiej ją zrozumieć, zaakceptować, przyjąć, jej pomóc, podjąć próbę budowy z tą osobą zażyłej więzi. Dlatego Jezus zaprasza swoich przyszłych uczniów, aby poznali Jego, środowisko i styl Jego życia. Oni to zaproszenie przyjęli. Czy ja codziennie przyjmuję zaproszenie Pana Jezusa i gorliwie poznaję środowisko Jego zamieszkania czyli Boże Słowo, Eucharystię i inne sakramenty, drugiego człowieka, otaczający mnie świat? Czy w Jezusie się coraz bardziej zadamawiam? Czy żywa relacja z Jezusem to mój zawsze aktualny adres zamieszkania a nie fikcyjny czy dawno nieaktualny? Czy nie mam oporów, aby pokazać Jezusowi jak ja mieszkam, jaki jest mój styl życia? Czy pozwalam Panu porządkować moje życie? Czy zgadzam się, aby On u mnie zamieszkał, nie wymawiając się ciasnotą, bałaganem? Pomodlę się o łaskę w gorliwym poznawaniu Jezusa, środowiska i stylu Jego życia. Będę prosił, aby to poznanie nie skończyło się na wiedzy o Jezusie, ale mnie doprowadziło do głębokiej więzi z Nim. Pomodlę się o ustanie pandemii, zdrowie dla chorych, siły dla opiekunów, życie wieczne dla zmarłych, pocieszenie dla tych, którzy ich stracili.
Polacy kanonizowani i beatyfikowani przez Ojca Świętego Jana Pawła II
Powołanie do świętości jako pełni życia chrześcijańskiego było zawsze pielęgnowane przez Kościół, który pomny na wskazania Jezusa Chrystusa, ukazywał ją jako cel, do którego mają dążyć wszyscy wierni. Świętość Kościoła objawia się w świętości jego członków. Wyrażona w życiu synów i córek Kościoła, staje się znakiem działającego Boga, znakiem wyjątkowo wymownym i czytelnym dla współczesnego człowieka. Jan Paweł II dostrzegł szczególną wartość tego potężnego znaku, jakim jest fenomen świętości chrześcijańskiej we współczesnym świecie. W książce Przekroczyć próg nadziei pisze: «Ale w czym tkwi prawdziwa siła Kościoła. Oczywiście siłą Kościoła na Wschodzie i Zachodzie poprzez wszystkie epoki są i pozostaną zawsze święci, to znaczy ci, którzy uczynili prawdę Chrystusa swoją własną prawdą, którzy poszli tą drogą, którą jest On sam, którzy żyli życiem, jakie z Niego płynie w Duchu Świętym. A tych świętych Kościołowi wciąż nie brak na Wschodzie i na Zachodzie» (s. 135).
Dlatego więc jedną z idei przewodnich pontyfikatu Jana Pawła II jest ewangelizacja poprzez świętych i błogosławionych. Na początku trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa Ojciec Święty podczas licznych ceremonii beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych ukazuje ich postacie jako trwałe punkty odniesienia dla dzisiejszego człowieka i świata. Dla przyszłych historyków, którzy będą starali się ocenić znaczenie tego pontyfikatu, będzie to na pewno jeden z jego ważniejszych wymiarów.
Na przestrzeni 25 lat Jan Paweł II ogłosił świętymi 9 Polek i Polaków, a 154 wyniósł do chwały ołtarzy jako błogosławionych. Dla porównania trzeba przypomnieć, że od 1594 r. do 16 X 1978 r. zostało ogłoszonych świętymi tylko 4 Polaków: Jacek Odrowąż (zm. w 1257 r.), kanonizowany 17 IV 1594 r., Stanisław Kostka (1550-1568), beatyfikowany w 1605 r. i kanonizowany 31 XII 1726 r., Jan z Kęt (1390-1473), którego kult «od niepamiętnych
czasów» został potwierdzony 28 III 1676 r., kanonizowany 16 VII 1767 r., oraz Andrzej Bobola (1591-1657), beatyfikowany 30 X 1853 r. i kanonizowany 17 IV 1938 r.
Podobnie, w okresie od 1588 r. (utworzenie Kongregacji Obrzędów) do 1978 r. papieże ogłosili błogosławionymi 63 Polek i Polaków. Było to w większości przypadków potwierdzenie kultu «od niepamiętnych czasów», np.: Bogumiła (1116-1182) — 27 V 1925 r., Bronisławy (1200-1259) — 23 VIII 1839 r., Czesława (1180-1242) — 27 VIII 1712 r., Doroty z Mątowów (1347-1394) — 9 l 1976 r., Jakuba Strepy (1340-1409) — 11 IX 1790 r., Jana z Dukli (1414- 1484) — 21 l 1733 r., Jolanty (1235-1298) — 26 IX 1827 r., Kingi (1224-1292) — 11 VI 1690 r., Sadoka i 48 towarzyszy, męczenników sandomierskich — 16 X 1807 r., Salomei (1211-1268) — 17 V 1673 r., Szymona z Lipnicy (1440--1482) — 24 II 1685 r., Wincentego Kadłubka (1150-1223) — 18 II 1764 r., Władysława z Gielniowa (1440- 1505) - 11 II 1750 r., oraz beatyfikacje Maksymiliana Marii Kolbego (1894--1941) — 17 X 1971 r., i Marii Teresy Ledóchowskiej (1863-1922) — 19 X 1975 r., dokonane przez Pawła VI w Rzymie.
Polacy beatyfikowani i kanonizowani przez Jana Pawła II to szczególny dar dla Polski, którego nie da się jeszcze obecnie w pełni ocenić i który ukazuje w kontekście Kościoła powszechnego bogactwo Kościoła w Polsce.
Równocześnie są oni skarbnicą licznych przesłań.
Polscy święci ogłoszeni przez Jana Pawła II:
Maksymilian Maria Kolbe (1894-1941) — beatyfikowany 17 X 1971 r. w Rzymie i tamże kanonizowany 10 X 1982 r.
Albert Chmielowski (1845-1916) - beatyfikowany 22 VI 1983 r. w Krakowie i kanonizowany 12 XI 1989 r. w Rzymie Rafał Kalinowski (1835-1907) — beatyfikowany 22 VI 1983 r. w Krakowie i kanonizowany 17 XI 1991 r. w Rzymie Jadwiga, Królowa Polski (1374-1399) — zezwolenie na kult 31 V 1979 r., kanonizowana 8 VI 1997 r. w Krakowie Jan z Dukli (1414-1484) — potwierdzenie kultu «od niepamiętnych czasów» 21 l 1733 r., kanonizowany 10 VI 1997 r. w Krośnie
Kinga (1224-1292) — potwierdzenie kultu «od niepamiętnych czasów» 11 VI 1690 r., kanonizowana 16 VI 1999 r. w Starym Sączu
Faustyna Kowalska (1905-1938) - beatyfikowana 18 IV 1993 r. w Rzymie i tam kanonizowana 30 IV 2000 r.
Józef Pelczar (1842-1924) — beatyfikowany 2 VI 1991 r. w Rzeszowie i kanonizowany 18 V 2003 r. w Rzymie Urszula Ledóchowska (1865-1939) — beatyfikowana 20 VI 1983 r. w Poznaniu i kanonizowana 18 V 2003 r. w Rzymie
Oprócz wymienionych wyżej 9 Polek i Polaków, ogłoszonych świętymi przez Jana Pawła II, należy wspomnieć jeszcze o dwóch innych postaciach. Jedną z nich jest św. Melchior Grodziecki (1584-1619) — beatyfikowany 14 I 1905 r. w Rzymie i kanonizowany w Koszycach na Słowacji 2 VII 1995 r. razem z Markiem Kriżem (Chorwatem) i Stefanem Pongraczem (Węgrem). Druga postać to św. Jan Sarkander (1576-1620), święty dwóch narodów: Czech i Polski — beatyfikowany w Rzymie 6 V 1860 r. i kanonizowany 21 V 1995 r. w Ołomuńcu w Republice Czeskiej.
Polscy błogosławieni wyniesieni do chwały ołtarzy przez Jana Pawła II Karolina Kózka (1898-1914) — beatyfikowana 10 VI 1987 r. w Tarnowie Michał Kozal (1893-1943) — beatyfikowany 14 VI 1987 r. w Warszawie Honorat Koźmiński (1829-1916) - beatyfikowany 6 X 1988 r. w Rzymie Franciszka Siedliska (1842-1902) — beatyfikowana 23 IV 1989 r. w Rzymie Bolesława Lament (1862-1946) - beatyfikowana 5 VI 1991 r. w Białymstoku Rafał Chyliński (1694-1741) — beatyfikowany 9 VI 1991 r. w Warszawie Aniela Salawa (1881-1922) — beatyfikowana 13 VIII 1991 r. w Krakowie
Maria Angela Truszkowska (1825-1899) — beatyfikowana 18 IV 1993 r. w Rzymie
Stanisław Kazimierczyk (1433-1489) — potwierdzenie kultu «od niepamiętnych czasów» 18 IV 1993 r. w Rzymie Joanna Kolumba Gabriel (1858-1926) — beatyfikowana 16 V 1993 r. w Rzymie
Maria Marcelina Darowska (1827-1911) — beatyfikowana 6 X 1996 r. w Rzymie
Wincenty Lewoniuk (1849-1874) i 12 towarzyszy, męczennicy podlascy — beatyfikowani 6 X 1.996 r. w Rzymie Bernardyna Jabłońska (1878-1940) — beatyfikowana 6 VI 1997 r. w Zakopanem
Maria Karłowska (1865-1935) — beatyfikowana 6 VI 1997 r. w Zakopanem Wincenty Frelichowski (1913-1945) — beatyfikowany 7 VI 1999 r. w Toruniu
Antoni Julian Nowowiejski (1858-1941) i 107 towarzyszy, męczennicy okresu II wojny światowej - beatyfikowani 13 VI 1999 r. w Warszawie
Edmund Bojanowski (1814-1871) — beatyfikowany 13 VI 1999 r. w Warszawie Regina Protmann (1552-1613) - beatyfikowana 13 VI 1999 r. w Warszawie
Maria Stella Mardosewicz (1888-1943) i 10 towarzyszek, męczennice z Nowogródka — beatyfikowane 5 III 2000 r. w Rzymie
Zygmunt Gorazdowski (1845-1920) — beatyfikowany 26 VI 2001 r. we Lwowie (Ukraina) Józef Bilczewski (1860-1923) — beatyfikowany 26 VI 2001 r. we Lwowie (Ukraina) Zygmunt Szczęsny Feliński (1822-1895) — beatyfikowany 18 VIII 2002 r. w Krakowie Jan Balicki (1869-1948) — beatyfikowany 18 VIII 2002 r. w Krakowie
Jan Beyzym (1850-1912) — beatyfikowany 18 VIII 2002 r. w Krakowie
Sancja Janina Szymkowiak (1910-1942) — beatyfikowana 18 VIII 2002 r. w Krakowie
Wśród błogosławionych można wspomnieć również Jerzego Matulewicza-Matulaitisa (1871-1927), Litwina, który wiele lat swej działalności duszpasterskiej poświęcił Kościołowi i społeczeństwu polskiemu. Został on beatyfikowany w Rzymie 28 VI 1987 r.
Ci błogosławieni i święci to wielkie dziedzictwo wartości a równocześnie mocne wezwanie. Ich przesłania, niezależnie od epoki, w której żyli, są wciąż aktualne. Odnoszą się one do wszystkich ludzi, do całego Kościoła, ale szczególnie są ważne i aktualne dla Europy i Słowian, a przede wszystkim dla narodu polskiego. Codzienne życie Polek i Polaków — zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i publicznym — powinno być wyrazem wdzięczności za dar kanonizowanych i beatyfikowanych przez Jana Pawła II.
OSOBISTE POZNANIE BOGA
W jaki sposób można nawiązać przyjaźń z Bogiem? Czekając na uderzenie błyskawicy? Poświęcając się bez reszty działaniom charytatywnym z pobudek religijnych? Stając się lepszym człowiekiem, tak by Bóg mógł nas zaakceptować? W ŻADEN z tych sposobów. Bóg pokazuje nam wyraźnie w Biblii, jak możemy Go poznać.
Zasada pierwsza: Bóg cię kocha i ma dla twojego życia wspaniały plan.
Bóg cię stworzył. Co więcej, Bóg tak bardzo cię kocha, że chce, byś Go znał i spędził z Nim całą wieczność. Jezus powiedział: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne”. Jezus przyszedł na świat po to, by każdy człowiek mógł zrozumieć Boga i poznać Go osobiście. Tylko Jezus może nadać życiu znaczenie i cel. Co zatem powstrzymuje człowieka od poznania Boga? ...
Zasada druga: Człowiek jest grzeszny i w konsekwencji oddzielony od Boga.
Powodem, dla którego odczuwamy owo oddzielenie, odseparowanie od Boga, jest nasz grzech. Biblia mówi:
„Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy z nas się obrócił ku własnej drodze”. W głębi serca nasza postawa może polegać na czynnym buncie wobec Boga albo biernej obojętności w odniesieniu do Boga i Jego dróg. Obie postawy są przejawem tego, co Biblia nazywa grzechem. Konsekwencją grzechu w naszym życiu jest śmierć -- duchowe oddzielenie od Boga. Nawet jeśli spróbujemy zbliżyć się do Niego przez własne wysiłki, nieuchronnie poniesiemy porażkę. Staramy się na przykład pełnić dobre uczynki albo zasłużyć na Bożą akceptację przez uczciwe życie lub przyjęcie określonego systemu moralnego. Jednak nasze starania nie są wystarczającym zadośćuczynieniem za nasz grzech. W jaki sposób można zatem pokonać ową przepaść? ...
Zasada trzecia: Jezus Chrystus jest jedynym Bożym rozwiązaniem problemu grzechu i winy człowieka. Przez Niego możemy poznać i przeżywać Bożą miłość i plan dla naszego życia.
Zasłużyliśmy na to, byśmy sami zapłacili za swój grzech. Problem polega na tym, iż karą jest śmierć. Jednak - pomimo naszego grzechu - kochający Ojciec posłał jedynego Syna, aby rozwiązać nasz problem. Chrystus przyjął na siebie należną nam karę tak, byśmy nie musieli umierać w oddzieleniu od Boga. Na krzyżu Jezus wziął na siebie wszystkie nasze grzechy i w pełni za nie zapłacił. „Chrystus bowiem również raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby nas do Boga przyprowadzić”. „(...) Nie ze względu na sprawiedliwe uczynki, jakie spełniliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas”. Dzięki śmierci Jezusa na krzyżu nasz grzech nie musi już dłużej oddzielać nas od Boga. „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne”. Jezus nie tylko umarł za nasze grzechy, ale i powstał z martwych.
W ten sposób udowodnił ponad wszelką wątpliwość, że ma prawo obiecać życie wieczne - że jest Synem Bożym i jedynym pośrednikiem, przez którego możemy poznać Boga. To dlatego Jezus powiedział: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie”.
Porzućmy bezskuteczne próby dotarcia do Boga o własnych siłach -- Jezus pokazuje nam, w jaki sposób już teraz możemy nawiązać z Nim przyjaźń. Mówi „Przyjdźcie do mnie”. „Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie -- niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza”. To miłość do nas spowodowała, że Jezus zniósł cierpienie krzyża. A teraz zaprasza nas, byśmy przyszli do Niego i zawarli z Bogiem osobistą więź. Jednak nie wystarczy tylko wiedzieć o tym, co Jezus dla nas zrobił i co nam oferuje. Aby nawiązać przyjaźń z Bogiem, trzeba osobiście zaprosić Go do naszego życia.
Zasada czwarta: Każdy człowiek musi osobiście przyjąć Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela i Pana.
W Biblii jest napisane: „Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego”. Przyjmujemy Jezusa przez wiarę. Pismo Święte mówi: „Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił”. Przyjęcie Jezusa oznacza uznanie, że jest On Synem Bożym, za którego się podawał, a następnie zaproszenie Go, aby prowadził nas i kierował naszym życiem. Jezus powiedział: „Ja przyszedłem po to, abyście mieli życie i mieli je w obfitości”.
Oto zaproszenie Jezusa -- On powiedział: „Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną”. W jaki sposób odpowiesz na Boże zaproszenie? Możesz przyjąć Jezusa właśnie teraz. Czy chcesz odpowiedzieć na to zaproszenie? Bóg zna intencje twojego serca i nie zależy Mu na starannie dobranych słowach. Jeśli szczerze zaprosiłeś Jezusa do swojego życia, On wszedł w nie, tak jak obiecał. W ten sposób zawarłeś osobistą więź z Bogiem. Teraz rozpoczynasz trwającą całe życie podróż pełną zmian i rozwoju. Będziesz poznawać Boga coraz lepiej przez czytanie Biblii, modlitwę oraz spotkania z innymi chrześcijanami.
INTENCJE MSZALNE 18.01.-24.01.2021R.
Poniedziałek 18.01
7.00 1) + Józefa Brożek - od rodziny Majcherczyk 2) + Zdzisław Podgórski - od rodziny Brózda 17.00 + Albin Bożek - od Zarządu i Kolegów Koła Wędkarskiego w Jeleniu
Wtorek 19.01
7.00 1) + Stanisława Wilkosz - od sąsiadów z ul. Kunickiego 2) + Janina Krawczyk - od Alicji i Wiesława Tabak 17.00 + Helena Jochymek - od sąsiadów z ul. Anonima Galla Środa 20.01
7.00 1) + Albin Bożek - od rodziny Cirockich 2) + Anna Tadeusz Kosterewa 17.00 W intencji Koła Radia Maryja
Czwartek 21.01
7.00 1) + Kazimierz Proksa - od Czesławy i Stanisława Hezner 2) + Zdzisław Podgórski - od Róży św. Agnieszki
17.00 + Stanisława Wilkosz - od rodziny Damarus Piątek 22.01
7.00 1) + Andrzej Ziarnik - od rodziny Spyra Lekston Labisko 2) + Janina Krawczyk - od rodziny Janiczak i Paniak z Jabłonki 17.00 + Albin Bożek - od chrześnicy z mężem
Sobota 23.01
7.00 1) + Stanisława Wilkosz - od rodziny Żurawik
2) + Zdzisław Podgórski - od sąsiadów z ul. Orła Białego i innych 17.00 + Józefa Brożek - od Grzegorza Brandysa z rodziną
NIEDZIELA 24.01
7.00 + Roman Żurawik - od rodziny Karszniew
9.00 1) + Helena Jochymek - od nauczycieli i pracowników Szkoły Podst. 21 2) + Stanisław Osuchowicz w 4 rocznicę śmierci
11.00 1) + Zdzisław Podgórski - od wnuczki z mężem i dziećmi 2) W 70 rocznicę urodzin Józefy Datoń
15.00 + Józefa Brożek - od rodziny Brożków
18.00 + Krystyna Latusek Braska - od rodziny Banasików, Pyzikiewiczów i cioci Lesiowej
INTENCJE MSZALNE 25.01- 31.01.2021R.
